Chereads / ฺBangkok in a sense 2 ( Eleventh and the kingdom twins) / Chapter 18 - เจอกับผู้ก่อการร้ายแล้ว

Chapter 18 - เจอกับผู้ก่อการร้ายแล้ว

ตุบ ตุบ !!

ทหาร 2 คน ถูกยิงด้วยปืนช็อตไฟฟ้าเสียงจนล้มลง และอิเลฟเวนท์ยังต้องลากคนที่นอนหมดสติเอาไปซ่อนบริเวณใกล้ๆ กับอาคารหอควบคุมสถานีดาวเทียม และในขณะที่เธอก็หันไปมองเห็นเต็นท์ผ้าใบสีเขียวถัดไปจากสถานีควบคุม

อิเลฟเวนท์รีบเดินตรงเข้าไปที่เต็นท์พวกนั้นและแอบมองลอดช่องเล็ก ๆ เข้าไป จนเธอมองเห็นรถสโนว์โมบิล หรือรถที่ใช้ขับเคลื่อนบนหิมะออยู่ประมาณนับสิบจอดเรียงรายอยู่ข้างใน และก็ปืนไปไรเฟิ้ลพีเอสจีกระบอกหนึงที่อยู่ในช่องเก็บของรถขับเคลื่อนบนหิมะ

แต่ว่าอิเลฟเวนท์ก็ยังต้องรีบถอยออกมาจากเต็นท์ และเธอก็ตัดสินใจมุ่งหน้าเดินตรงไปที่ประตูทางเข้าออกของอาคารที่มีป้ายชื่อติดว่า " หอควบคุมสถานีอวกาศภาคพื้นดิน " และประตูบานใหญ่ของอาคารก็เปิดสวนออกมาพอดิบพอดี

ปัง ๆๆๆๆ

เสียงปืนดังขึ้นมารัวๆ ภายในหอควบคุมจนทำให้บรรดานักวิทยาศาสตร์ทั้งผู้ชายผู้หญิง และเจ้าหน้าที่คนอื่นๆ พากันแตกตื่นวิ่งหนีตายกันจ้าละหวั่นภายในสถานี

ปังๆ

ปัง ๆๆ

พวกเจ้าหน้าที่ทหารนับสิบรีบทยอยออกมา และช่วยกันยิงตอบโต้ผู้บุกรุกที่ยังไม่สามารถระบุตัวตนได้อยู่ที่หน้าประตูทางเข้า

แต่ว่าอิเลฟเวนท์พยายามหาที่เข้าไปหลบอยู่หลังโต๊ะทำงานภายในอาคาร และเธอก็ยังสาดกระสุนอย่างแม่นยำออกไปทีละนัดและเป้าหมายของเธอก็คือพวกทหารยาม

ปังๆๆ

พวกทหารภายในศูนย์อวกาศเริ่มทยอยเข้ามากันจนเกือบจะเต็มอาคารพื้นที่ และอีกทั้งพวกทหารยังพยายามบังคับขู่พวกเจ้าหน้าที่ภายในห้องควบคุมให้หนีออกไปทางที่พวกเขากำหนดให้เท่านั้น

ปัง !

ทหารคนหนึ่งล้มลงต่อหน้าเจ้าหน้าที่ที่เป็นนักวิทยาศาสตร์คล้ายๆ กับชาวรัสเซียที่ถือปืนในมือ

ปัง !

ปัง !!

ปัง !!!

อิเลฟเวนท์ที่ยิ่งต้องคอยช่วยยิงคุ้มกันให้กับพวกเจ้าหน้าที่พวกนั้นตามๆ กันไปด้วย แต่ว่านักวิทยาศาสตร์คนเดิมที่ยังคงถือปืนและก็ยังเดินตรงมาหาเธอ

" ด๊อกเตอร์...แมทเทียส !! " และอิเลฟเวนท์ที่พยายามตะโกนบอกกับพวกเขา

" ฉันก็คือคนที่ช่วยตอบ ! "

" ไฟล์อีเมลล์ขยะของคุณ !! " และเปิดเผยตัวตนว่าจริงๆ แล้ว เธอกำลังมาช่วย

ปังๆๆๆๆๆๆๆ

แต่ว่าในขณะเดียวกัน ลุกค์ก็ถือปืนเข้ามาภายในอาคารของหอควบคุมและกำลังยิงกราดใส่พวกทหารบริเวณหน้าอาคารอยู่เป็นระยะเพื่อคอยคุ้มกัน

เพราะฉะนั้นพวกเจ้าหน้าที่และพวกนักวิทยาศาสตร์หลายๆ คนก็เลยต่างพากันวิ่งหนีตายเอาตัวรอด

แต่ว่านักวิทยาศาตร์ชาวรัสเซียที่ถือปืนก็ตามหาตัวเธอเจอจนได้ !!!

" ขอบคุณพระเจ้า !! " นักวิทยาศาตร์คนเดิมพยายามที่จะเข้าหาอิเลฟเวนท์

" เป็นเพราะว่า.คุณได้ขาดการติดต่อกับผมเป็นเวลาตั้งหกเดือนกว่า "

" ผมก็เลยคิดไม่ถึงว่า.. ! "

" คุณจะมาช่วยพวกเราจริงๆ "

" คุณฟูจิวาระ !!! ใช่หรือเปล่า " แต่ว่าพวกเขาที่นี้ก็ยังไม่มั่นใจเต็มร้อย

" ฟูจิโนะ..ฮานะ !! " แต่ว่าอิเลฟเวนท์ยังต้องรีบแนะนำตัวเองหลังจากใช้ชื่อ ๆ นี้ตอบอิเมลล์ของด๊อกเตอร์มานานแรมปี

" ฟูจิวาระ !!!! "

" ชื่อที่ฉันตอบอิเมลล์ของด๊อกเตอร์ " อิเลฟเวนท์พยายามจะเข้าไปพูดคุยด้วยกับนักวิทยาศาสตร์ที่ส่งอิเมลล์หาเธอลับ ๆ

" ผม ! แมทเทียส ! "

" แมทเทียส วลาดีสลอฟ ! เป็นนักวิทยาศาสตร์ด้านพลังงานนิวเคลียร์ "

" ยินดีๆ อย่างยิ่งที่ได้เจอคุณสักที !! " และสีหน้าที่เริ่มคลายกังวลของพวกเขา ในขณะที่ต่างคนก็ต่างพยายามหลบให้พ้นวิถีกระสุนของพวกทหารรับจ้าง

อิเลฟเวนท์โล่งอกที่ได้เจอกับด๊อกเตอร์แมทเทียส แต่ว่าพอหันไปมองเจ้าหน้าที่และนักวิทยาศาสตร์คนอื่นๆ ที่พากันหลบและแอบซ่อนตัวอยู่ใต้โต๊ะคอมพิวเตอร์อยู่ซะส่วนใหญ่ และตอนนี้บนหน้าจอประมวลผลขนาดใหญ่เท่ากับผนังห้องในห้องควบคุมที่ถ่ายทอดสดภาพของดาวเทียม Hope Q No.13 กำลังลอยอยู่เหนือชั้นบรรยากาศของโลก

เพราะฉะนั้นด๊อกเตอร์แมทเทียสยิ่งจำเป็นจะต้องบอกอะไรบางอย่างก่อนจะสายเกินไป

" จรวดพิสัยไกล ! "

" พวกเราถูกบังคับให้แอบส่งออกไปพร้อมๆ กันกับดาวเทียมดวงใหม่ ! แมทเทียสพยายามให้ข้อมูลให้ได้มากที่สุด

ปังๆๆๆๆๆ

ลุกค์ที่ยังคงพยายามช่วยกันยิงสกัดพวกทหารที่พยายามจะเข้ามาในห้องควบคุมให้ได้ และเขายังช่วยพาเจ้าหน้าที่คนอื่น ๆ ให้ทยอยออกไปประตู

" อิเลฟเวนท์ "

" พวกเรามีเวลาเหลืออีกเท่าไหร่ " และยังพยายามตะโกนหาเธอเป็นระยะ

แต่อิเลฟเวนท์ที่ยังคงตั้งอกตั้งใจฟังนักวิทยาศาตร์พลังงานนิวเคลียร์ชาวรัสเซีย เพราะว่าเธอยังคงคิดว่า ด๊อกเตอร์แมทเทียสยังคงมีเรื่องที่สำคัญมากกว่าจะต้องบอกกับเธอ

" คุณฟูจิวาระ !! " แมสเทียสยังคงกังวลมากอยู่จริง ๆ

" ถึงแม้คุณจะยึดที่นี้ได้ "

" แต่ว่าพวกเขายังมีโทรศัพท์ควบคุมจากทางไกล " แมสเทียสยิ่งอธิบายก็ยิ่งรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ

อิเลฟเวนท์ที่เหมือนจะรู้ทันที

" มีเรื่องอื่นอีกไหมค่ะ ด๊อกเตอร์ " แต่ว่าเธอก็ยังต้องการหาข้อมูลให้ชัดเจนให้มากกว่านี้

และแมสเทียสที่อยู่ๆ ก็นึกอะไรออกขึ้นมา

"โทรศัพท์เครื่องนั้น"

" พวกมันไม่ได้ใช้คลื่นวิทยุในการส่งคลื่นสัญญาณ "

" แต่ว่าพวกมันเชื่อมต่อสัญญาณผ่านแสง !!! "

" และยังอยู่ในขั้นตอนของการทดลอง ! "

" อาจจะต้องใช้ตอนที่มีแสงสว่างเพียงพอ " นักวิทยาศาสตร์ด้านพลังนิวเคลียร์ที่พอนึกออกก็เริ่มจะมีความหวังขึ้นมา

ปังๆๆๆๆๆๆ

ลุกค์ยังคงช่วยกันและยิงสกัดพวกทหารที่ทยอยกันเข้ามาไม่หยุดหย่อน

" มีเฮลิคอปเตอร์จอดอยู่ที่ลานจอด !!! "

" อิเลฟเวนท์ " เพราะฉะนั้นเขาถึงต้องตะโกน และบอกให้เธอรีบพาเจ้าหน้าที่หนีออกไปจากที่นี้

อิเลฟเวน์พยักหน้าและแสดงความมั่นใจอีกครั้ง และด๊อกเตอร์แมสเทียสที่รีบเข้ามาจับไม้จับมือ

" ขอบคุณๆ มากจริง ๆ "

" คุณฟูจิวาระ !! " แมทเทียสกล่าวขอบคุณ และรีบหันไปบอกกับเพื่อนนักวิทยาศาสตร์และเจ้าหน้าที่คนอื่นๆ ให้รีบหนีออกไปจากหอควบคุม

ปังๆๆๆๆๆๆๆ

เสียงปืนดังที่ยังคงทยอยดังต่อเนื่องจากทั้งด้านในและด้านนอกของสถานีดาวเทียมภาคพื้นดิน

แต่ว่าอิเลฟเวนท์ที่ยังมองตามเจ้าหน้าที่คนอื่นๆ ที่พยายามจะหลบหนีออกไปจากบริเวณห้องควบคุม เพราะฉะนั้นเธอที่ต้องหันไปขอความช่วยเหลือจากนักวิทยาศาสตร์ชาวรัสเซียอีกครั้ง

" ด๊อกเตอร์แมทเทียส "

" ด๊อกเตอร์ยังคงไม่ลืมวิธีขับเฮลิคอปเตอร์ ใช่ไหม !! " เธอถามเพื่อให้มั่นใจ และอยู่ๆ สีหน้าคร่าตาของนักวิทยาศาสตร์ชาวรัสเซียก็เริ่มเปลี่ยนไป

ด๊อกเตอร์แมทเทียสรีบพยักหน้าและตบปากรับคำกันทันที แม้ว่าเขาก็ไม่รู้ว่าทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงรู้เรื่องส่วนตัวของเขาได้ แต่ว่าพวกเขาก็สมัครใจและรีบทำตามที่เธอแนะนำ

และอิเลฟเวนท์ที่ยังคงติดต่ออยู่กับอี ยองซุกผ่านหูฟังไร้สายของตัวเอง

" อี ยองซุก !! "

" เธอได้ยินทั้งหมดแล้วใช่ไหม !!! " และเธอก็ยังอยากให้พวกเขารีบจัดการ แต่ว่า อี ยองซุกกลับปฏิเสธ !

" หมายความว่ายังไง !!! "

" ที่..ท่านประธานาธิบดีของสหรัฐไม่ยอมเชื่อพวกเรา ! " เธอพยายามจะทวนคำพูดของอี ยองซุเพื่อให้แน่ใจ แต่ก็ไม่มีคำยืนยันที่ชัดเจนจากพวกเขากลับมา

อิเลฟเวนท์ก็เลยต้องใช้วิธีบังคับอี ยองซุกผ่านทางเครื่องมือสื่อสารไร้สาย

" นี่ ยองซุก !! "

" เธอจะต้องทำยังไงก็ได้ !!! "

"ให้ประธานาธิบดีของสหรัฐ "

" ให้รีบออกคำสั่งอพยพคนออกมาจากฐานทัพเรือที่มหาสมุทรอินเดียเดี๋ยวนี้ !!! " และเธอต้องการให้อี ยองซุกรีบหาวิธีแก้ไขให้สำเร็จให้ได้ตามคำแนะนำของเธอ

" แล้วฉันต้องทำยังไง ! " " เสียงที่ฟังดูไม่มั่นอกมั่นใจอะไรเลยของ อี ยองซุกที่ตอบกลับเธอมา

อิเลฟเวนท์อยู่ๆ ก็เหมือนจะกำลังมองเห็นภาพๆ ของเรือรบขึ้นมาในหัว

" เดี๋ยวนะ !! "

" ยูเอสเอส !! "

" คาร์ล... "

" วิลสัน 70 !! " เธอรีบบอกกับอี ยองซุก

อี ยองซุก ที่อยู่ๆ ก็ถึงกับทำหน้าไม่ถูก !!!!

" นี่มัน เรือบรรทุกเครื่องบิน !! "

" ที่ใช้พลังงานนิวเคลียร์ !! " ความตื่นกลัวบวกกับความตื่นเต้นของอี ยองซุก ที่ผลักดันให้เขาต้องรีบหาทางช่วยพวกเจ้าหน้าที่ที่อยู่บนเรือลำนั้นให้รอดชีวิต

อิเลฟเวนท์ที่เพิ่งจะมองหันกลับไปที่ประตูหลังของอาคารของหอคอบคุม เพราะว่าเธอมองเห็นผู้ชายตัวสูงใหญ่สวมโต๊ปสีขาว และคลุมด้วยผ้าคลุมศีรษะกุห์ตราผ้าคุลมศีรษะตาลายหมากรุกแดงขาวก็เดินเข้ามาพร้อมๆ กับ พวกผู้ชายติดอาวุธเกือบครึ่งร้อย

แต่ทว่าอิเลฟเวนท์กลับไม่คิดที่จะขยับหรือหาทางหนี และมิหนำซ้ำผู้ชายคนนั้นก็ไม่ได้ออกคำสั่งให้พวกของเขายิงกราดใส่พวกเธอด้วย

แต่ว่าลุกค์ที่คอยเฝ้าสังเกตการณ์อยู่ที่หน้าประตูทางเข้าออก เพราะฉะนั้นตอนนี้เขาถึงต้องคอยที่จะหาวิธีระวังหลังให้กับเธอไปด้วย

และก็ผู้ชายคนนั้นเข้าจงใจเดินเข้าไปหาอิเลฟเวนท์พร้อมๆ กับฉีกยิ้ม

" อี..เลฟเวนท์ !!! "

" เดี๋ยวนี้นักวิเคราะห์ของ NRSD กำลังประสบกับปัญหาการวิเคราะห์อะไรที่ผิดเพี้ยนไปแล้วหรือยังไง "

"อิเลฟเวนท์ ! เธอถึงได้หันมาพึ่งพา ! "

"เจ้าหน้าที่ปลายแถวจากหน่วยงานข่าวกรองของรัฐบาลอังกฤษ !! " ผู้ชายคนนิ้มยิ้มเยาะให้กับพวกของเธอ

แต่ว่าอิเลฟเวนท์ไม่ได้หวาดกลัวเลยสักนิด และมิหนำซ้ำเธอยังเดินหน้าเข้าหาและกล้าเผชิญหน้ากันอย่างตรงไปตรงมากับเขาคนนั้น

" ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ "

" มูฮัมหมัด ยูโซฟ อาลี !!! " และเธอก็เอ่ยชื่อผู้ชายคนนั้นตาม

ยูโซฟที่ยังคงฝืนยิ้มกว้าง ๆ ให้กับอิเลฟเวนท์อยู่บ่อยๆ

" ฉันบังเอิญได้ยินข่าวมาว่าเมื่อหลายอาทิตย์ก่อน "

" ที่กรุงเทพเมืองหลวงของเธอจู่ๆ ก็ถูกลอบวางระเบิด " ยูโซฟกับพวกที่พูดไปก็พลางหันเข้าไปตรวจตราดูบนแผงควบคุม

" คำถามก็คือ "

" นักวิเคราะห์ฝีมือดีที่สุดของหน่วยงาน NRSD ! " และบางครั้งบางทียูโซฟก็คอยหันชำเลืองสายตาอิเลฟเวนท์ไปพลาง

" ตอนนั้น เธอมัวไปทำอะไรและอยู่ที่ไหน !! "

" จนกระทั้ง.ทำให้เกิดเหตุการณ์ระเบิดครั้งใหญ่ที่สุด ! "

" เท่าที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในประวัติศาสตร์ของประเทศ !! "และก็แค่เรื่องราวที่พวกเขาเล่าให้อิเลฟเวนท์ฟัง

อิเลฟเวนท์คอยตั้งใจฟังและยังต้องคอยฉีกยิ้มไปบ้าง

" ในที่สุด..."

" คุณก็ยอมรับ !! " และก็ยิ้มอีก

หึ !!

เสียงหัวเราะในลำคอของยูโซฟทยอยดังออกมาอีกเรื่อยๆ

" เปล่า ! "

" ไม่ใช่เลยสักนิด"

"สิ่งที่เกิดขึ้นมาทั้งหมด !! "

" ทั้งหมด ล้วนแล้วแต่เป็นฝีมือของพระเจ้า !! " และยูโซฟที่ต้องการบอกกับอิเลฟเวนท์ไปแบบนั้น

และบางครั้งก็ยังต้องคอยชำเลืองไปพวกทหารที่ติดตามที่ยังคอยถือปืน และตามกันอย่างใกล้ชิด

" วอร์ริงตัน !! " แต่แล้วยูโซฟที่หันกลับมาและมองเหยียดไปที่อิเลฟเวนท์อีกอยู่ดี

" เขาก็เป็นเหมือนๆ พวกบุรุษเพศทั่วๆ ไป "

" พอเห็นเพศตรงข้ามที่มีรูปร่างหน้าตาดีเข้าหน่อย "

" ก็ถูกกิเลศตัณหาเล่นงาน "

" เพราะฉะนั้นพวกเราถึงได้อยากฟัง !! "

" การวิเคราะห์ของผู้ที่เชี่ยวชาญทางด้านศาสนาอับดับหนึ่ง !!! "

" อย่างเธอจริงๆ " ยูโซฟท้าทาย

อิเลฟเวนท์ยังคงจ้องมองเข้าไปในดวงตาของยูโซฟ

"ยูโซฟ !!

" คุณต้องการอยากที่จะรู้ความจริงเรื่องอะไร !! "

" จากฉัน !! " และเธอก็ท้าทายเขากลับ

ยูโซฟที่แสแสร้างแกล้งฝืนยิ้มต่อหน้าเธอ

"เรื่องของการ...วิเคราะห์ใจคนนั้น "

" ดูเหมือนว่าเธอยังคงเป็นที่หนึ่ง !! "

" อีเลฟเวนท์ !!

" เพราะถ้าไม่อย่างนั้น..!! "

" ที่ซีเรีย เมื่อ 6 ปีก่อน! "

" เธอเองก็คงจะไม่ฝากรอยแผลเป็นไว้ที่พนังปอดของฉัน ! เอาไว้ตั้งข้างหนึ่ง !!! " แต่ว่ายูโซฟก็ยังต้องกัดฟันพูดจนจบประโยค

อิเลฟเวนท์กำลังเริ่มจับแว่นตากันลมที่คล้องอยู่ที่คอปกเสื้อขึ้นมา

" ความผิดที่คุณก่อขึ้น "

" ยูโซฟ !!!

" มันก็เป็นเหมือน.ฝุ่น ! "

" ที่คอยแต่จะซัดทวนกระแสลม " และเธอยังใจดีช่วยเตือนสติ

" อีเลฟเวนท์... ! " แต่ว่ายูโซฟเลือกที่จะปฎิเสธทันที

"นี่..เธอกำลังจะสอนเรื่อง ! "

" กฎแห่งกรรม !!! ให้ฉันฟัง !! "

" กรรม... ! "

" อย่างนั้นเหรอ !! " และน้ำเสียงที่แสนจะเกลียดชังอิเลฟเวนท์ของยูโซฟก็เริ่มหลุดออกมา

" แล้ว..วอร์ริงตันละ "

" พระเจ้า "

" พระองค์จะทรงประทานอะไรให้กับการเสียสละของ วอร์ริงตัน ! " ยูโซฟก็แค่ต้องการให้อิเลฟเวนท์เปิดเผยตัวตนต่อหน้าพวกเขาทุก ๆ คน

อิเลฟเวนท์ขณะที่สวมแว่นตากันลม

" วอร์ริงตัน "

" เขาจะต้องได้รับโทษด้วยการ..ถูกจำคุกตลอดชีวิต ! "

" และเขาจะต้องตกนรก "

" ไปนานอีกหลายร้อยปี ! เมื่อเทียมเท่ากับโลกของมนุษย์ !! ไม่ได้เกิดเป็นคนอีกหลายพันชาติ ! เกิดมาเป็นไส้เดือนอีกสักร้อยชาติ !! "

"และก็อาจต้องเกิดมาแล้วเป็นพวก ลิง บ่าง !! "

" วอร์ริงตันจะต้องเกิดมาเป็นสัตว์ ที่...ต้องคอยเลียปัสสาวะ อุจจาระให้กับลูกของมันเอง ! จะเดินบนดินก็เดินไม่ได้ !! และยังจะมีเสียงร้องที่น่ารังเกลียดเหมือน..ผี !!! "

" เหลวไหล !!! " ยูโซฟตวาด !!!!

" อีเลฟเวนท์.. !! "

"เธอรู้ไหมว่า... พวกนักวิทยาศาสตร์พวกนั้น ! "

" พวกเขาได้ทำอะไรให้พวกเราสำเร็จไปแล้วบ้าง " มิหนำซ้ำ ยูโซฟตะโกนยังท้าทายและล้วงไปในกระเป๋าเสื้อและเอาโทรศัพท์สีดำๆ เครื่องหนึ่งออกมา

อิเลฟเวนท์ที่คอยมองยูโซฟผ่านแว่นตา

" ยูโซฟ !! "

"ถ้าคุณยังต้องการอยากที่จะรู้ตอนจบให้ได้.. !! "

" ฉันเอง.ก็พร้อม !! " และเธอที่ท้าทายเขากลับอย่างไม่หยุดไม่หย่อนด้วยเหมือนๆ กัน

และยูโซฟที่ยังคงถือโทรศัพท์ในมือเอาไว้ และแววตาที่มองอย่างแสนเกลียดชังต่ออิเลฟเวนท์ตรงหน้า

และคราวนี้ที่ยูโซฟยังหันไปมองบนหน้าจอประมวลผลขนาดยักษ์ตรงหน้า ในขณะที่กำลังแสดงภาพถ่ายทอดสดมาจากนอกโลกว่า กำลังมีจรวดพิสัยไกลติดจรวดพร้อมยิงอยู่บนสถานีอวกาศ

" มันจะเป็นยังไง !! "

" ถ้าหากว่าจู่ๆ ก็มีระเบิดนิวเคลียร์ถูกปล่อยไปถล่มที่ฐานทัพเรือของเกาหลีเหนือที่มหาสมุทรแปซิฟิก !! "

" อยู่ในขณะที่ขีปนาวุธของเกาหลีใต้ที่ก็เพิ่งจะมีข่าวว่าหายไป !! "

" และหลังจากนั้น อีกไม่กี่นาที "

" ก็ มีหัวรบระเบิดพุ่งไปถล่มที่ฐานทัพเรือของสหรัฐอยู่ที่ไหนสักแห่ง !! " ยูโซฟสารภาพความจริง และยังหันไปกดที่แป้นพิมพ์ตรงหน้า จนกระทั่งหน้าจอประมวลผลได้กลับกลายเป็นเครื่องจับเวลานับถอยหลังไปสิบเอ็ดนาที

อิเลฟเวนท์ที่เริ่มจะขยับถอยหลัง

" เอาละทีนี้...."

" ยูโซฟ "

" คุณอาจจะยังไม่รู้ความลับของฉัน " และเธอที่พยายามจะยั่วโมโหยูโซฟให้สำเร็จ

" ความลับของเธอ " ยูโซฟหันมาปฏิเสธออกไปทันควัน

" ฉันรับรู้มาโดยตลอดอยู่แล้ว " และยังรู้สึกอดสู่ในสิ่งที่อิเลฟเวนท์พยายามจะบอกกับตัวเอง

แต่ว่าพวกทหารติดตามยูโซฟที่ก็จะเริ่มขยับ เพราะฉะนั้นอิเลฟเวนท์ยังคงเฝ้ามองไปทางทหารติดตามของยูโซฟที่เหมือนจะกระหนำยิงปืนมาที่เธอให้ได้ต่อจากนี้

" ยูโซฟ !! "

" จนป่านนี้คุณก็ยังไม่เข้าใจซินะ "

" ปืนของคุณ !! "

" ยิงฉันไม่ได้ !!! " เธอกล้าท้าท้ายพวกของยูโซฟแม้ว่าลึกๆ แล้วก็ตื่นกลัว

ยูโซฟที่รีบชักปืนออกมาและลั่นไก !

แกร๊ก ! แกร๊ก !!!

อิเลฟเวนท์กำลังพุ่งตัวเข้าไปหลบอยู่ข้างๆ พนังกำแพง !!!!

บึ้มมมมม !!!!!!!

เกิดเสียงระเบิดอยู่ด้านนอกของอาคารหอควบคุมจนทำให้ผนังห้องควบคุมอีกฝั่งพังคลืนลงมา และแรงระเบิดยังทำให้พวกทหารที่ติดตามยูโฟซนอนคาซากปรักหักพังของพนังกำแพงเกินครึ่ง

โครมๆๆๆๆๆ

เพล้ง !!! เพล้ง !!!!

พนังห้องและข้าวของต่างๆ กำลังถูกทำลายลงด้วยแรงระเบิดจนเกิดความเสียหายแทบจะย่อยยับ และฝุ่นควันที่กำลังฟุ้งกระจายตามาติด ๆ พนังห้องและข้าวของต่างๆ กำลังถูกทำลายลงด้วยแรงระเบิดจนเกิดความเสียหาย และฝุ่นควันที่กำลังฟุ้งกระจายตามาติด ๆ

ปังๆๆๆๆๆๆๆ

และเสียงปืนจากภายนอกอาคารก็เริ่มทยอยดันขึ้นมาติด ๆ

อิเลฟเวนท์กับลุกค์กำลังวิ่งออกมาจากที่กำบัง และพวกเธอต่างคนก็ต่างมองผ่านทะลุแว่นตาและเลนต์ตาเทียมผ่านหมอกควันเพื่อออกตามหายูโซฟ

แต่ในระหว่างที่ยูโซฟพยายามตะเกียกตะกายเอาตัวเองกลับออกมาจากเศษซากปรักหักพังของพนัง แต่ว่าก็ยังมีพวกทหารพยายามช่วยเขาออกมาจนได้

ปังๆๆ

อิเลฟเวนท์ กับลุคก์ที่ต่างต้องวิ่งหลบลูกกระสุนจากพวกของยูโซฟที่กระหนำยิงมาติด ๆ อีกครั้ง

" อี ยองซุก !! " แต่ว่าเธอก็ยังต้องติดต่อกับอี ยองซุกอยู่ตลอด

" เธอจะต้อง.. !!!! "

" ทำให้ประธานาธิบดีสหรัฐรีบหาทางติดต่อหาท่านผู้นำของเกาหลีเหนือให้สำเร็จ !! "

" ภายใน 25 วินาทีนี้ ! "

" นายต้องทำให้ได้ " เธอพยายามจะโกนผ่านหูฟังสื่อสาร

แต่ว่าอี ยองซุกที่นั่งรอคำสั่งอยู่ในที่ห่างไกลพวกเธอก็แทบใกล้จะเป็นประสาทเข้าแล้วทุกที

" นี่มันจะบ้า ! กันไปใหญ่แล้ว !! " และอี ยองซุกที่ทำได้เพียงนั่งเป็นจอมโวยวาย !!!

" เมื่อกี้ !!! "

" ฉันเพิ่งจะแอบเจาระบบของเครื่องบินแอร์ ฟอร์ซวัน !! "

" เพราะเธออยากจะให้ประธานาธิบดีของสหรัฐได้เห็นการปฏิบัติการลับของเรา "

" แล้วมาที่นี้ !! "

"ฉันต้องทำให้ผู้นำของเกาหลีเหนือเชื่อพวกเราให้ได้อีก !! "

" นี่มัน.. !! "

"ชักจะบ้าไปกันใหญ่แล้วจริงๆ " และอี ยองซุกที่ก็เอาแต่พล่ามไม่หยุด

แต่ว่าอิเลฟเวนท์ก็ไมได้สนใจเสียงนกเสียงกาของอี ยองซุกเลยแม้แต่นิดเดียว และลุกค์ก็ยังต้องคอยวิ่งไล่ล่าตามยูโซฟที่จะหลบหนีไปทางด้านหลังของอาคารหอควบคุม

จนกระทั่งเธอเริ่มได้ยินเสียงสุนัขทหารที่กำลังเห่าอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเข้าแล้วจริง ๆ