Chereads / A STORY WRITTEN BY YOU / Chapter 8 - CHAPTER 4: REMEMBER X FORGET

Chapter 8 - CHAPTER 4: REMEMBER X FORGET

TAHIMIK ko lang na pinakikiramdaman ang paligid, kahit naiinip nako. I was about to stand up to do some business calls when suddenly Calvin called my name.

"Hey bro, you okay?" Tanong niya. He is comfortably sitting in his chair.

Tumango nalang ako kahit hindi naman talaga.

Kainis.

It's really Annoying.

Kahit nasa VIP room kami. 3rd floor. Dinig na dinig ko parin yung ingay sa ibaba. Ingay ng musika at ng mga taong nagsasayawan at nagsisigawan.

It's really Frustrating. Sumasakit lang ulo ko dito. Sino ba kasing kikitain niya?

Di nako nakapagpigil at nagsalita na.

"Drake? Ilang oras pa tayo dito? Sino ba kasi yang kikitain mo ba't ang tagal." Sabi ko at tyaka tinignan siya ng mariin.

"Sensya na bro, alam kung paparating na rin iyon konting tiis nalang. Gusto ko lang talagang makilala nyo siya."

I just nod. Titiisin ko nalang. Since I think this is really important for him. Minsan lang siya humingi ng pabor sakin kaya pagbibigyan kona.

Umupo nalang ako ng maayos sa upuan. Kinuha ko nalng yung daladala kung headphone at syaka sinuot at nakinig ng music.

I guess minutes passed, nang bigla akung tinapik ni Calvin.

Kita ko na may sinalubong na babae si Drake. Niyakap niya ito ng mahigpit. Hmm weird. I do smell something fishy. Tumino narin ba ang lalaking to?

"Hey guys, I want you to meet Crisea. My girlfriend." He said with a wide smile plastered on his face.

Inabot ko yung kamay ko sa girlfriend niya pati rin si Calvin at ang girlfriend nito. I smiled at her.

"Tumino kana pala." Tawa-tawang sabi ni Calvin kay Drake.

Nakaupo kaming lahat sa isang table. Nakikinig lang ako sa usapan nila habang iniinom yung wine na inorder ko. Sumasabat rin ako minsan.

"Syempre naman. Actually nga Bro, me and Crisea has something to tell." He said. Tumatawa lang siya nong una pero biglang sumeryoso.

Interesting. Parang alam kona san to papunta.

"Ano-ano?" Ani ni Calvin.

"Umm, actually me and Crisea are planning to get married."

"Talaga?" Gulat na ani naming tatlo.

"Yes. I know it's too sudden pero alam kung siya na talaga yung para sakin at alam kung siya yung babaeng papaksalan ko." Seryosong ani ni Drake ng biglang tumawa ng malakas si Crisea.

"Ang corny mo! Haha." Tumatawang ani niya.

"I agree." Sabat ko namn.

Nakitawa nalang rin si Drake pati sila Calvin at ang Girlfriend nito.

"Actually bro, Solemn, Calvin, toyoo yung sinasabi ko. Handa akung magbagao para sakanya." Nakita ko namang namula si Crisea.

Actually I think they really fit each other. I'm happy for them.

"Solemn bro, gusto ko sanang ikaw yung mag cater sa wedding namin, This coming February pa naman matagal pa. Next next month. Kahit gift mo nalng yun sakin."

I smiled.

"Sure. I would gladly do it. It's your special day so why would I not agree? Btw congratulations sa inyo Bro, Crisea. Don't worry, sisiguraduhin ko talagang hindi kayo mabibigo sa i seserve naming dish sa wedding niyo."

"Sure. Ikaw paba, masarap kang magluto. I know that. Salamat Bro." Ani niya atsyaka ininom yung wine na nasa baso niya.

Hinayaan ko nalang silang mag usap-usap. Nanatili lang akung tahimik ng biglang sinambit ni Calvin yung pangalan mo.

"Btw, Solemn bro, kailan kaba hahanap ng babae? Tignan mo wala kang kasama at kadate ngayon." Ani ni Calvin na tumatawa.

Hindi ako sumagot. Natahimik sila. I'm not planning to look for another girl. Alam kung masasaktan lang ako. Ayaw ko nang sumugal.

Maybe they felt that I was uncomfortable. Bigla iniba ni Drake yung topic.

I don't want to be rude pero wala lang talaga ako sa mood. I both of then understand. Drake and Calvin knows my attitude and personality.

***

Nandito parin kami sa bar. Umalis yung mga girlfriend nila para mag cr. Kami nalng tatlo ang naiwan dito.

"Pasensya na bro, sa nasabi ko kanina. I shouldn't have said that knowing what happened to you a year ago. Sorry for being insensitive." Biglang sabat ni Calvin.

Di naman ako galit sa kanya.

"It's fine. Kilala nyo naman ako. Walang problema bro, di ako galit."

"Still, pasensya na."

"It's fine really." Sabat ko habang nakangiti.

"Tumogil na nga kayo buti pa ubusin na natin tong wine para makauwi na tayo. Haha."

"Sure." Ani ko at nilagok yung wine sa glass ko. Yun rin ang ginawa nila.

Natapos ang gabing iyon at naisipan na naming umuwi. Nakakatawa lang kasi kailangan ko pang ipaintindi kay Calvin na hindi ako galit kasi panay makadabi ng sorry ito.

It's true that i'm not angry. Hindi ko dapat ikagalit yung sinabi nya. I know he didn't mean it syaka ang babaw lang.

Nakarating na ako sa parking lot at sumakay na sa kotse ko. It was still 8:37 in the evening. Naisipan ko nalng umuwi at dahil wala naman akung tatabaho hukas naisipan kung magsulat ng update para sa kwento ko.

Nang maka rating ako sa bahay. Bumaba nako sa kotse ko at nagmartsa patungo sa condo ko.

After I entered my condo, pumasok nako sa kwarto ko at umupo sa desk ko then I opened my loptop.

CHAPTER 16: GUARDED

'She met him at the lowest time of her life. The day they met is the day she trusted her heart to someone.'

'She's happy with the thought of being with him but she knows that soon...

Soon.

Soon.

She'll be leaving him.

***

Love Gatekeeper,