บทที่ 34 - เวียนบรรจบ
.
.
คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันยามอ่านข้อความจากหน่วยลาดตระเวน ข่าวสารจากชายแดนนั้นไม่ใช่สิ่งที่น่ารับฟังเท่าใดนัก
ลมหายใจสายหนึ่งไหลผ่านแนวเขี้ยวแหลม ปกคลุมทั่วกระดาษแผ่นเล็กที่คีบอยู่ระหว่างนิ้ว ครู่เดียวก็เหลือเพียงละอองฝุ่นผงที่กระจายไปตามสายลม
"...พวกมันเริ่มเคลื่อนไหวเร็วกว่าที่คิด คงตัดสินใจได้แล้วว่าจะบุกมาตรงๆ "
ประโยคดังกล่าวเจือด้วยเสียงคำรามในลำคอของเสือขาว แต่ยังไม่สามารถกลบความกังวลที่แทรกมาในน้ำเสียงได้
"ทำไม? กลัวหรือ ไม่ใช่ว่าเราคาดการณ์เอาไว้แล้วหรือ?"
เสียงที่แฝงไว้ด้วยความหยอกเย้าดังขึ้น ดวงตาสีดำล้ำลึกสะท้อนใบหน้าของอีกฝ่ายราวกับกระจกเงา
"อย่างเลวร้ายที่สุด คนในเขตใต้จะตายกันหมด…"
เซนายด์หลุบตาลงมองดินแดนในการปกครองของตน แม้ภายนอกจะยังดูปกติ แต่ชาวเมืองส่วนใหญ่แยกย้ายหลบหนีกันไปอย่างลับๆ ตามเส้นทางอพยพเรียบร้อยแล้ว เหลือเพียงนายทหารซึ่งพร้อมต่อสู้กับทัพของข้าศึกเท่านั้น
"พวกเขาเลือกแล้ว"
