บทที่ 29 - ไม่ใช่ 'เขา'
.
.
"นี่…นี่…"
คทาเวทที่ถืออยู่ในมือสั่นน้อยๆ เมื่อผู้เป็นเจ้าของตระหนักได้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้น ความเยือกเย็นที่เคยรักษาไว้ได้ตลอดถึงคราวสั่นคลอน
"อย่าหยุดมือ! มันยังไม่จบ!"
โลเรนตะโกนเรียกสติคนในทีมซึ่งพากันชะงักไป แม้การสูญเสียผู้บริสุทธิ์จะเป็นเรื่องที่น่าเศร้า แต่อย่างไรก็ต้องทำภารกิจครั้งนี้ให้สำเร็จ!
"นี่มัน…"
หลังเสียงโหยหวนที่ชวนให้ผู้รับฟังเจ็บปวดใจขาดห้วงลง ดวงตาสีเหลืองอ่อนของสัตว์ร้ายจ้องเขม็งไปยังนักผจญภัยที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยความอาฆาต พลังที่เอ่อท้นออกมาจากส่วนลึกของร่างกายแผ่คลุ้งไปทั่ว สร้างความกดดันแก่ศัตรูที่มันเผชิญหน้าอยู่
เส้นขนทั่วร่างชี้ชันขึ้นซ้ำยังถูกย้อมจนแทบกลายเป็นสีดำสนิท กลุ่มควันที่ลอยออกมาจากโพรงปากขับให้แนวเขี้ยวขาวเปล่งประกายวาววับในความมืด
"กรร!"
ลูกหมาป่าซึ่งขู่คำรามอย่างโกรธแค้นกระโจนเข้าใส่นักผจญภัยเบื้องหน้าอย่างรวดเร็ว โลเรนยกโล่กันเอาไว้ได้ แต่ชายหนุ่มสีหน้าเปลี่ยนทันทีเมื่อสัมผัสได้ถึงแรงที่ถูกส่งเข้ามาปะทะ
"รีบจัดการ!"
