บทที่ 26 - นักผจญภัยในเมืองใหญ่
.
.
ในเพิงเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ข้างโคนต้นไม้ใหญ่ หนึ่งคนหนึ่งสุนัขเบียดอยู่ใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน ฟิลันยืดคอมองคนด้านข้างที่กำลังเอี้ยวตัวไปค้นของในกระเป๋าด้วยท่าทีอยากรู้อยากเห็น
"ฟิลันเขยิบไปนิดนึง"
วาลเรียสดันเจ้าก้อนขนที่ขยายร่างขึ้นเกือบสองเท่าในพริบตาออกไปเล็กน้อย พื้นที่ในเพิงซึ่งเคยอยู่ด้วยกันได้แบบหลวมๆ ให้ความรู้สึกคับแคบขึ้นมาในพริบตา
"หงิง"
เจ้าลูกหมาร้องด้วยน้ำเสียงน่าสงสาร ทำเอาเด็กหนุ่มเริ่มคิดแผนการสร้างเพิงขนาดใหญ่ขึ้นมาครามครัน
"ไหนดูซิ…"
วาลเรียสกางแผ่นกระดาษที่ยับยู่ยี่หน่อยๆ ลงบนพื้น รายการวัตถุดิบสำหรับการวิวัฒนาการของฟิลันเรียงรายลงมาจนแทบสุดหน้ากระดาษ
เด็กหนุ่มย่นคิ้วเล็กน้อยเมื่อเปิดฝากระปุกหมึกออก น้ำหมึกแท้ซึ่งได้มาจากมอนสเตอร์ใต้ทะเลยังคงให้สีดำเข้มจนน่าประทับใจ แต่กลิ่นคาวที่เริ่มก่อตัวขึ้นจากการเก็บรักษาที่ไม่ถูกต้อง ก็ทำให้ผู้ใช้งานรู้สึกวิงเวียนขึ้นมาได้ไม่ยาก
ปลายปากกาโลหะลากผ่านรายชื่อเกสรผมนางพราย ในขณะเดียวกับที่ฟิลันกำลังคาบกระจุกสีเงินคล้ายเส้นผมยาวๆ ก้อนหนึ่งออกมาเคี้ยวเล่นแก้เบื่อ
