Korean...
Sa Korea...3 months bago ako matagpuan ng mga magulang kong tunay.
Hoy, Busan, hoy Seoul, hoy Incheon! Baka naman..
Bangon, bangon!
Anong oras baga pasok nyo?
Alas otso na!
Ano alas otso na, anong inaantay nyo buhusan ko kayo ng malamig na tubig.
Seoul: Ano ba Oppa, ano?!
Biglang bangon nung tatlo at imis ng hinigaan.
Oppa naman. Iyak na sabi ni Incheon.
Aba'y alas 7 ang inyong pasok ano yun sabay-sabay kayong liligo? Hulong magsikain na kayo, at maaga pa. Pagkakain ay maligo na ang isa sa inyo.
Habang naglalakad pababa sa kusina si Incheon at Seoul...
Kainis naman si Oppa, nananaginip pa ako..."Si Yi Seop Goo daw nakasalubong ko tapos bigla akong inakbayan at binatukan. Tapos, tapos...anla bwiset ginising kasi ako ni Oppa.~galit na galit na sinabi ni Incheon."
Ahahahaha!~kdrama pa more. Sabi ni Seoul
Hindi, ha!
Kung ganon bakit ka nalelate ng tulog?
Kasi...ibinulong ang dahilan kay Seoul. Nang di ko na marinig....Kaya inilapit ko ang tenga ko sa kanila ako ang nasalikuran nila at di ako makadaan kasi sila pinauuuna kong maglakad; that time si Busan ay nasakainan na kumukuha ng pagkain para ilagay sa lamesa at mga pinggang kakainan.
Ayun ang pinagiige hindi ang pagaaral kung ako sa iyo'y buti pa'y ayusin mo ang iyong pagaaral at si Omma pa ay matutuwa sa iyo.
Tawa lang ang tugon ni Seoul at tumingin naman si Incheon dito ng masama at inirapan pa.
Oppa, kung alam mo lang kung gaano kahirap ang subject na culinary...hmmp!😤 Kailangan mong sauluhin lahat ng uri ng langis, sawsawan, toyo, suka, gulay, herbs powder, liquid or solid, liquorsequipments at iba pa.
Wala akong pake basta paghusayan mo ang iyong pagaaral nang magkaroon ka ng magandang kinabukasan.
Dinala ko siya sa kainan ng hawak ang tenga.
Anak tama na yan kimain na kayo.
Nay si Oppa!
Hmm, sa oras na maging Idol ako who you ka sa akin.~sabi sa isip ni Incheon.
Huwag mo nang pangaraping maging Idol di yan mang mangyayari ikaw mataba ka tapos..."pupf!(tawang pinipigil)"
Oppppppppppah! Sabay takbo sa kwarto! Ahahahaaaaah!~umiiyak.
Seoul hayaan mo na sya, alam kong aasarin mo lang sya.
Ma, si Oppa!
Aigoo mga anak huwag naman kayong magaway oh kitang nasahapag naman tayo.
Sorry po Omma tugon namin habang si Busan ay kumakaing nakatingin lang.
Ako...tumatawa lang.
Seonmul tama na!
Opo ma! Pero tatawa-tawa pa rin ako.
Matapos kumain, maligo at magbihis ay pumasok na sa trabaho.
Binati ang mga kasamahang nakakasalubong ngunit dineadma lang sya ng mga ito.
Sa upuan habang ako ay nagkocomputer...
Pre napanood mo yung balita?
Anong meron?
Balita ko ang actor na si Yi Seop Goo na ang magmamayari ng Manyong Entertainment.
So what?
Ibig sabihin tuluyan na nga syang inampon ng pamilya ng mayari ng Manyong.
Eh ano naman sa akin?
Baka kasi sa kanya ipamana ang kumpanya.
Tungaw! May bastardo syang anak, 3 pa iyon.
Eh, Seonmul?
That was according to my research. Kung ayaw mong maniwala di kita pipilitin, edi wag.
Ganyan ang naging buhay ko bago ako napunta sa bahay ng mga Kang...simula pagkabata walang nais makipagkaibigan sa akin, simula pagkabata binubully ako, ngayon mang nagkatrabaho ako meron akong nagiging kaibigan pero...mga katulad ko ring kinakawawa. Akalain nyo baga naman...ako pagawain ng gawain ni Boss tapos tatambakan pa ako ng gawain ko malamang sa malamang zombie nanaman ako bukas full of eyebugs Aigoo
Araw na ako ay maaksidente...
Isang ordinaryong araw nagiinom nanaman ang makulit kong ama kasama ang kanyang mga sunog bagang comrades. Aigoo! Umirap pa nga ako noon eh!
Sabay alis para mamalengke...
Nang papabalik na ako ay (maybumangga tapos napahiga at nawalan ako ng malay...
~sabi sa isip) ayun lang ang aking natandaan tapos nasahospital na ako tapos sa maganda pang kwarto, tapos dumating ang tunay kong magulang, ang mga tinuturing kong pamilya at ang ampon ng tunay kong pamilya.~sabi habang nakahiga sa kama, sa bahay ng tunay na pamilya.
"Hay naku buhay, tunay ngang mapaglaro ang tadhana..."
Makapasok na kaya bukas...
Pumunta ako sa kwarto nina mama at papa...
Bakit kaya wala sila!?.(Nagtago sa ilalim ng kama)
PI mo mahal gusto mo pang itira ritito ang iyong anak sa kabit at kabit mo!
Bakit ako lang ba ang nagloko, ikaw hindi ba?
Natatandaan mo ba pano nawala anak natin?
Pinuntahan mo lang naman sa bahay nya dala ang anak natin tapos...habang nakahaya ang kamay.
Sinasabing di ko yun kalaguyo, kaibigan ko! At nung nawala si Manyong...kasama ko sya at pagbalik ko galing banyo ay wala na siya.
Totoong pangyayari...A night bago mawala si Manyong...
Habang pabalik na ako sa silid ay narinig kong nagusap ang ama at ina mo
"Paano yan...kailan natin palalayasin ang babae lumalaki na ang bata, malamang narerecognize na nya ang ina nya. Di ba ang usapan natin ay siya lang ang magdadala ng bata, eh bakit pinapakasal pa natin sila.
Hayaan mo mahal at gagawa ako ng paraan, isa pa mukha kasing napamahal na anak natin sa kanya.
Di pa man natatapos magsalita ay may nakita nila ang anino ko kaya dali-dali akong nagtago, paglabas nila ay wala namang katao-taosabay silip ko uli pagsara naman nila ng pinto.
Nakahinga ako ng maluwag, tapos nahiga na ako that time gusto mo magkiss tayo then nang makita mo ako na nakapikit na akiniss mo ako. Nang makita kitang tulog na ay tinawagan ko ang kaibigan ko at sinabi ang sitwasyon ko tapos...sinabi ko na gumawa kami ng palabas. Ngunit di ko alam na magkakatotoong mawawala ang bata! Kung alam ko lang...sabay patak ang luha at hikbi.
...
Dapat kasi sinabi mo sa akin ang plano mo para...(Bumuntong hininga...) Anyways, ang nakalipas ay nakalipas. Mahal sige pumayag ka na dito tumira ang tatlo kong anak at si...
P***** i** sinong matinong babae ang papayag ng ganon?!.
Promise di ko hahayaang magulo ka nila.
Tanungin mo anak mo sa bagay na iyan.
Ay oo nga no!
After ng usapan...Biglang aksidente lumabas ang kamay ko milula sa ilalim ng kama. Napasigaw si Omma!
Ah, may magnamakaw!
Ha?
Unti-unting lumalabas ako sa ilalim ng kama.
Yeobo yung baston mo! Kukukunin mo!~nanginginig-nginig pa...
Pagkuha ay itinusok ang baston sa kamay ko samantalang that time ako ay marahang lumalabas sa pinagtaguan ko para di mauntog ang ulo ko.
Ahhhhhhhhh, apayo!
Binuklat nila blanket at natagpuan ako na naroon.
Putres kang bata ka bakit ka nariyan ha?
Inilahad ko naman ang pangyayari...
Ah, sya nga pala may assistant trainee akong hinire para sa iyo.
Sa akin?
Actually dapat iyon kay Yi Seop Goo...pero ayaw talaga nya.
Kung ayaw ko rin po...
No way, nawala ka na sa amin natatakot ako mangyari muli iyon.
Ano namang magagawa nya?
Maglalagay ako ng tracker sa watch na ibibigay ko sa kanya samantalang mamanmanan ko ang bawat galaw o gawa nya sa cellphone, kung anong chinachat nya at kung sino ang chinachat nya ay aking malalaman
Pero ama...
Walang pero, pero...alam ko nais mong sabihin. Alam kong gusto mo nang magtrabaho. Sya sige basta lagi mo syang kasama.
Masusunod, then I roll my eyes. Tapos tumayo ako at bumalik sa kwarto ko, mabagal lang ang paglalakad halata o mahahalang ayaw ko pero wala akong magagawa...Alam nyo yung feel na ganon.
...
Kinagabihan pinakilala sa akin ang magiging assistant ko. Akala ko lalaki, babae pala. Lingon sa kaliwa...
Hi, ako nga pala si Flaviana Clara Millar. Ako ay Filipino lumaki sa Manila. Nice to meet you! If you need something just ask me!
Para saan Yang nasatenga mo?
Para po pag may di ako alam ay maitanong ko sa Butler.
Oh, I see!
Tara samahan mo ako, ako ay kakain...
Masusunod po!
Ano pong nais nyong kainin?
Ipagluto mo ako.
Ako, po? Di po ba katulong ang nakaassign doon?(Shit, makakayabog ako!)(Sinusubukan ba nito haba ng pasensya ko?)
...
Sa malayo...
Yung katulong na 2 Filipino at isang Chinese...
Sana, all.
What is sana all?
Sana...ah, you will say it if you want to happen a thing or else; all of course you know it na!
Ah...sabay tango.
...
Ah, sir, anong lulutuin ko po alam ko lang lutin ay Filipino Food.
Sige magluto ka ng alam mo anything basta gutom na ako.
Masusunod po.
After 30 minutes...
Sir, this is called adobo and fried rice.
How it is?
Good, great, nice!
Really?
But not spicy...
OK, sir, next time I add more chili or maybe used red chili instead.
Oh...OK.
Ah, sir where is my room?
Dun ka sa kwarto ko tabi tayo.
Po?