บทที่ 6
"โจ"
ทันทีที่มาถึง เสียงเรียกชื่อดังขึ้น โจวหมิงเพ่งสายตามองไปด้านหน้า ร่างหลายร่างที่คุ้นเคยในควมทรงจำค่อยๆ ปรากฏขึ้นมา
เด็กชายโตสุดในกลุ่ม อายุ 12 ปี ชื่อ ริชเนอร์ ผมสีทองของเขาเเละดวงตาเปี่ยมด้วยพลังชีวิต บวกกับออร่าผู้นำ ทำให้อนาคตของเด็กชายคนนี้น่าจะไปไกลไม่น้อย
คนที่สองงเป็นเด็กชายเช่นนั้น รูปร่างอ้วนท้วม กลมดิกเหมือนลูกบอลเนื้อ ชื่อ จิมลี่ อายุพอๆกับโจนาธาน
เด็กผู้หญิงสองนคน อายุน้อยกว่าเขาหนึ่งคน ชื่อ ลีอา ผมสีเเดงเพลิง ดวงตาทับทิม อีกคนชื่อ ไมน์ อายุพอๆ กับโจนาธาน ผมสีเงิน ดวงตาสีม่วงผู้ลึกลับน่าค้นหา
นี่คือสี่คน นอกจากลิเลียที่โจนาธานสนิทด้วย ทว่าโจวหมิงเเสดงออก ชัดเจนว่าไม่ได้คลุกอยู่กับเด็กพวกนี้ เขาจึงพยักหน้ารับเเบบส่งๆ เเละเดินไปยังห้องของตนเองเเทน
โจวหมิงวางลิเลียไว้ ก่อนจะไปนั่งบนพื้น เขารู้ว่าเ็กสาวคัวน้อยกำลังหลับลึก ดังนั้นจึงๆม่ต้องกังวลว่าเะอจะตื่นมาเเละพบวง่าเขากำลังทำอะไรอยู่
โจวหมิงคิดจะสร้างเเกนมานาขึ้นมา
ในอดีต เขาก้าวเข้าสู่โลกของผู้ฝึกตน อายุก้ปาไปสามสิบห้าปี บรรลุจุดสูงสุดของชีวิต ก็อายุร่วมร้อยปี ดังนั้นเขาจึงรู้ดี อะไรก็ตาม หากเริ่มต้นก่อน ย่อมต้องดีที่สุด ในโลกนี้เองก็เช่นกัน
เขานั่งขัดสมาธิเเละหลับตาลง พยายามสัมผัสถึง มานาที่กระจายอยู่รอบๆ
จิตของโจวหมิงนิ่งงัน เเละเข้าสู่ภวังค์ทันที นี่คือสิ่งที่ติดตัวเขามาจากร้อยพิภพ
มานาในร่างกาย เปลี่ยนเสมือนกลุ่มก้อนพลังงาน อันเเสดงให้เห็นว่า เขาคือ หนึ่งในมนุษย์ ที่สามารถ ฝึกฝนมานาได้
โจวหมิงรวมมานาทั้งหมดในร่างกายของเขา มาไว้ที่จุดเดียว ชั่วขณะนั้นเอง เเกนมานาก็ถูกสร้างขึ้น
มันมีสีขาว ขนาดเท่ากำปั้น พลังมานาภายในนี้น้อยมาก โจวหมิงไม่พอใจนัก ในโลกก่อน ตันเถียนของเขากว้างใหญ่มาก ดังนั้น เเกนมานาของเขาเองก็สมควรเป็นเช่นเดียวกัน
โจวหมิงสามารถ รับรู้ได้ถภึงมานาที่กระจายอยู่รอบๆ ห้องของเขา ทว่าช่างเเตกต่างจากที่อยู่ในเกนมานาของเขา มันราวกับปนเปื้อนเเละไม่บริสุทธิ์อย่างยิ่ง
เเต่โจวหมิงกลัว? ย่อมไม่ เขาเคยดูดซับพลังงานที่มีเเต่ของเสียมาก่อน ดังนั้นมานาที่ปนเปื้อนนี้ ขี้ปะติวมาก
โจวหมิงเปิดรุมขุมขนทั่วร่าง ดูดซับมานาปนเปื้อนเข้ามาในร่างกายทันที
เหมือนเอาของไม่ดีเข้าตัวเอง โจวหมิงรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวด ทว่ากัดฟันทนไม่ร้องออกมาสักเเอะ รวมมานาปนเปื้อนพวกนั้นไว้ในเเกนมานาของตนเอง
สามชั่วโมงผ่านไป กระเเสมานาเริ่มหมุนวนรอบๆ ภายในร่างของโจวหมิง เเละล้นทะลักอกมาด้านนอก จนร่างของเขาลอยขึ้น เเกนมานาของเขาใหญ่ขึ้น ขณะเดียวกัน มานาของเขาก็เริ่มเปลี่ยนจากสีขาวเป็นสีที่เข็มขึ้น เเต่ว่ายังไม่เพียงพอ ดูเหมือนมานาปนเปื้อนจะได้ผลไม่ดีเท่าไหร่ โจวหมิงขับของปนเปื้อนออกมาจากผิวหนังทันที ทำให้ทั่วร่างของเขาเหม็นอย่างมาก เเต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่หยุด ผ่านไปจนถึงช่วงฟ้ามืดลากยาวยันเช้า
เเกนมานาของเขา บัดนี้มีสีเเดงปนมาเล็กน้อย เเละหยุดการพัฒนา โจวหมิงลืมตาขึ้น มองพลังมานาสีขาวปนเเดงคล้ายกับหมอกเลือดที่ไหวเวียนไปทั่วร่าง ก่อนจะลุกขึ้นยืน
"ไม่เหมือนการฝึกตนสินะ ร่างกายยังคงเดิม ไม่ได้เเข็งเเรงขึ้นเลย" โจวหมิงมองผลลัพธ์ของการฝึก เเต่เเค่นี้ก็พึงพอใจ เขาเป็นผู้ใช้มานาเเล้ว ในชวงอายุเพียง 8 ขวบ ไม่สิ ปีนี้น่าจะ 9 ขวบของร่างนี้ ดังนั้นมีเวลาอีก 3 ปี ก่อนที่จะถึงครบกำหนดอายุเกณฑ์ที่สามารถฝึกฝนมานาได้ โจวหมิงนับว่าเริ่มต้นไวกว่าเด็กๆรุ่นเดียวกัน เขาจึงได้เปรียบอย่างมาก
"3 ปี มานาของข้าต้องอยู่ในระดับสีเหลืองเป็นอย่างต่ำ อีกทั้งร่างกายนี้ต้องได้รับการฝึกฝนอย่างหนัก" โจวหมิงไม่ได้ปลุกลิเลีย เดินไปนอกบ้านพักเพื่ออาบน้ำ เขาถอดเสื้อผ้าออก พลันพบว่าร่างนี้ผอมเกินไปจริง โจวหมิงหวนนึกถึงการฝึกฝนในดินเเดนของผู้ฝึกตน พลันส่ายหน้า วิธีพวกนี้เห็นจะเอามาใช้ไม่ได้ เขาจึงขบคิดถึงวิธีเพิ่มกล้ามเนื้อ
"จำได้ว่าศิษย์พี่ใหญ่ เคยบอกไว้ว่าเขาเป็นชาวโลกที่กลับชาติมาเกิด ดังนั้นวิธีการฝึกจึงค่อนข้างเเปลก" โจวหมิงเคยบเข้าสำนักอยู่สิบกว่าปี ทำให้เขามีสังคมศิษย์พี่ศิษย์น้องเเละอาจารย์อยู่กลุ่มหนึ่ง ภายหลังเเยกตัวออกมาฝึกสันโดด
ศิษย์พี่ใหญ่เคยกล่าวไว้ กล้ามเนื้อนั้นสามารถส้รางได้ ด้วยการออกำลังกาย เเละกินอาหารพวกโปรตีน เดิมทีโลกเก่ากินเเต่โปรตีนคนคงตายพอดี ทว่าในดินเดนผู้ฝึกตน กินเพียงสารอาหารที่เรียกว่า โปรตีน ได้ เพราะว่าดินเเดนเเห่งนั้นมีโอสถวิเศษที่เปี่ยมด้วยความอัศจรรย์ กับน้ำวิเศษ ทำให้หลักอาหาร 5 หมู่ไม่จำเป็น เเต่ว่าโจวหมิงในตอนนี้ ขืนกินเเต่เนื้อกับไข่ มีหวังไม่โตเเน่ๆ เขาจึงคิดชื่อรายการอาหาร ที่ถูกหลัก 5 หมู่ขึ้นมา เเละสลักรายการไว้ในใจ
"ตามที่ศิษย์พี่บอกไว้ ออกำลังเท่าไหร่ โปรตีนที่กินก็ต้องมากกว่าเท่าตัวของที่เอาออก" เเต่ว่าโบสถ์หาใช่สถานที่ที่ทำอาหารได้ ดังนั้นโจวหมิงจึงขบคิดที่จะ เข้าป่า หาผักป่า ไข่นก เเละเนื้อสัตว์ที่นั่นเเทน