ชายหนุ่มคนนั้นเหลือบตามามองอิเนสแต่ไม่พบเธอเสียแล้ว ทั้งที่เป็นเวลาเพียงสั้น
แล้วเขาก็หันกลับมาส่งน้องสาวขึ้นรถม้า
พี่ชาย รีบกลับมานะค่ะ สาวน้อยบอกเสียงใส
สีหน้าของชายหนุ่มยังคงเรียบเหมือนเดิม
แม้สีหน้าไม่เปลี่ยนแต่เขาก็ฟังและรับรู้ จากนั้นเขาก็เดินไปโดยมีชายหนุ่มอีกสองคนเดินตามไป ดูแล้วน่าจะเป็นคนสนิทของเขา
เขาเดินไปที่ม้าสูงขนดำมันวาว ก่อนจะขึ้นคล่อมแล้วควบออกไป คนที่ตามมาก็ทำเช่นเดียวกัน
เขากับเธอเดินกันคนละเส้นทางแล้วเราจะกลับมาเจอกันได้เหรอ
;;;
อิเนสเดินมุ่งหน้าไปทางทิศใต้ เธอหันหน้ากลับมามองด้านหลังเพราะรู้สึกเหมือนมีสายตามาจับจ้องมอง
เหมือนว่าตอนนี้ทุกคนกำลังใจกับงานเฉลิมฉลองปีใหม่ แต่อิเนสกลับสนใจสิ่งที่ตรงข้ามกับคนอื่นๆ
ที่แผงร้านขนมปังที่เก่าและโซรมเต็มที อิเนสแวะที่แผงลอยนั้น แล้วเดินจากมาพร้อมในมือมีถุงกระดาษใส่ขนมปังฝรั่งเศสหรือบาแก็ต ที่ยาวกว่าสองฟุต
สุดจะออกนอกกำแพงพร้อมกับขอบฟ้าที่ตะวันจะตกดิน
ท้องฟ้าเริ่มแผ่ไปด้วยความมืด อากาศที่หนาวเย็นอยู่แล้ว ยิ่งมากขึ้นในเวลาไร้อาทิตย์
เหมือนอิเนสเหมือนจะหยุดเดินแต่กลับไม่ใช่เธอเดินไป
อิเนสไม่มีเพื่อนและไม่มีใคร
เวลาทำอะไรเลยไม่จำเป็นที่จะต้องสนใจ
แต่แล้วจู่ๆก็มีเด็กอายุราวสิบขวบวิ่งแย่งขนมปังแท่งยาวในมืออิเนส
เด็กนั้นวิ่งนำหน้าไปในซอยกำแพงเมืองที่เปลี่ยวและดูมืด
อิเนสไม่รอช้าเธอวิ่งตามเด็กคนนั้นไปทันที
เสื้อคลุมขนสัตว์ที่สวมอยู่ปลิวตามลมแรงที่วิ่ง ที่ซอยเปลี่ยวมีไฟริบรี่
แล้วเด็กคนนั้นก็วิ่งชนใครคนนึง ชายร่างสูงคนนั้นคือพี่ชายของสาวน้อยคนที่ชนอิเนส
แต่อิเนสไม่ได้รู้จักเขา
ขนมปังในมือของเด็กล่วงหล่นลงพื้น
เมื่อขนมปังหล่นเด็กก็วิ่งหนีไป
ขนมปังก้อนยาวยังคงอยู่ที่พื้นระหว่างหน้าของอิเนสและการหันหลังกลับมาประชันหน้ากันของชายหนุ่มร่างสูง
เขาเลิกคิ้วขึ้นก่อนจะถามอิเนสว่า แค่ขนมปังชิ้นเดียว ยอมให้เด็กไม่ได้เหรอ ?
อิเนสยืนมองและพินิจพิเคราะห์ชุดที่รูปร่างและชุดที่อีกฝ่ายสวมใส
เป็นเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีเทาเข้มตามด้วยเสื้อกั๊กมีสีดำสนิท ตามด้วยเสื้อสูทสีเดียวกับเสื้อกั๊ก ชั้นนอกสุดเป็นผ้าคลุมขนสัตว์สีดำวาว เเละรองเท้าหนังสัตว์
คงเป็นผู้สูงศักดิ์สินะ!! อิเนสคิดในใจ
แล้วเธอก็ตอบออกไปว่า เพื่อความอยู่รอดไม่มีคำว่ายอม น้ำเสียงบ่งบอกถึงความเย็นชาของหัวใจดวงนี้
เขายิ้มอย่างอยากจะเยาะเธอ
แต่กาทำเช่นนี้ไม่ได้ทำให้อิเนสโมโห เธอเพียงเดินเข้าใกล้ขนมปัง อิเนสก้มตัวลงมือข้างนึงกำลังจะหยิบปลายนิ้วห่างจะขนมปังไม่ถึงเซน
แต่อีกฝ่ายกลับใช้รองเท้าหนังที่สวมเตะขนมปังออกจากด้านหน้าของเธอ
สีหน้าอิเนสเปลี่ยนไป แต่แทบจะมองไม่ออก
ชายหนุ่มยิ้มอย่างมีความสุข ก่อนจะกล่าวว่า
เธอต้องการขนมปังสินะ!!
อิเนสเงยหน้าขึ้นแต่ไม่ได้ตอบอะไร
เธอเอาขนมปังก้อนนี้ให้ฉัน แล้วฉันจะคืนให้เป็นสองเท่า เขากล่าวต่อ
เมื่อเห็นอิเนสไม่ตอบอะไรเขาก็ก้าวเดินไปที่ขนมปังและกำลังจะหยิบ
ผ่านในเสี้ยวเวลานั้นอิเนสเหลือบตามองเขาแล้ววิ่งอย่างรวดเร็วหยิบขนมปังตัดหน้าเขาไป
พร้อมกระโดดขึ้นกล่องลังไม้ที่ซ้อนอยู่สูง
เธอหันหน้ามามองเขาก่อนจะเอ่ยว่า ของที่ฉันจะเอา ใครก็อย่าหวัง
และยิ้มเยาะใส่ชายคนนั้น นั้นคงเป็นยิ้มแรกของอิเนสหรือเปล่านะ
เมื่อพูดจบเธอก็กระโดดไปอีกฝ่าย หลังของกล่องลัง
เขายืนมองเธอจากไปโดยไม่มีท่าที่จะตาม
ขนมปังนั้นมีอะไรกันแน่นะ ทำไมมีแค่คนแย่งกัน