[ข้อมูลคาแรคเตอร์]
[ชื่อ: พอล เจฟเฟอร์สัน]
[ฉายา: พนักงานขายตามบ้าน]
[ระดับ: SR (ซุปเปอร์แรร์)]
[ค่าสถานะ: <ปิดซ่อน>]
[รายละเอียด: หนุ่มพนักงานขายของตามบ้าน หน้าตาค่อนข้างดี อัธยาศัยยอดเยี่ยม ชอบแต่งตัวภูมิฐาน เป็นคนเจรจาโน้มน้าวเก่ง มีทักษะการต่อสู้ป้องกันตัวอยู่บ้างเล็กน้อยเพราะอยากสร้างความมั่นใจให้ตัวเองเวลาไปขายของในพื้นที่ที่ไม่คุ้นเคย แม้จะไม่มีจุดอ่อนเป็นพิเศษแต่เขาก็เกือบไม่มีจุดเด่นอะไรเป็นพิเศษเช่นกัน]
[สกิล: เนโกชิเอท, บ็อกซิง]
ผมเปิดดูสถานะของพอลเพื่อตรวจสอบเบื้องต้น นอกจากเลเวลของเขาที่เพิ่มขึ้นกว่าเดิมแล้ว สิ่งที่สะดุดตาผมมากที่สุดคือเขาเปลี่ยนจาก R (แรร์) เป็นซุปเปอร์แรร์ (SR) ไปแล้ว ซึ่งคนที่จะทำแบบนั้นได้คงต้องเป็นฝีมือของ 'หมอนั่น' แน่นอน
อดีตเซลล์แมนหนุ่มตกใจเล็กน้อยตอนที่เห็นว่าผมไม่ได้มาคนเดียว เขาใช้เวลาไม่นานแยกแยะกลุ่มคนที่ติดตามมาด้วยจนมั่นใจว่ามีทั้งคาแรคเตอร์และมนุษย์
ผมคิดว่าต้องหาเวลาเตี้ยมอีกนิดเพื่อไม่ให้พอลหลุดปากพูดเรื่องไม่ควรพูด แต่ดูเหมือนว่าผมกังวลจนเกินไป เขาฉลาดพอที่จะประเมินเอาเองว่าควรพูดมากหรือน้อยแค่ไหน
พอลทักทายแอน แคทและพวกเบนจามินพร้อมกับเก็บข้อมูลคนทั้งห้าไปด้วย เขาชวนคุยเปิดประเด็นโดยที่แทบไม่เผยข้อมูลของตนจนเกินไป จากนั้นก่อนที่จะความแตก พอลก็หาเรื่องแยกตัวจากไป
"โอ๊ะ เดี๋ยวคนอื่นจะตกใจกัน ผมว่าผมคงต้องไปบอกทุกคนก่อนว่าคุณคามิลกลับมาแล้วพร้อมกับเพื่อน ๆ ระหว่างนี้คุณคามิลลองพาทุกคนเดินรอบ ๆ ก่อนดีไหมครับ"
"พวกเราเดินทางกันมาไกล เรื่องเดินชมสวนอะไรเนี่ย เอาไว้ทีหลังได้ไหม"
พอถูกเบนจามินพูดใส่แบบนั้น ผมเลยไม่มีข้ออ้างเหลือ ได้แต่หวังว่าคาแรคเตอร์คนอื่นนอกจากพอลจะไม่ทำให้เกิดคำถามยุ่งยากขึ้นมาภายหลัง
มันเกือบเกิดเรื่องขึ้นตอนที่พวกเราเหยียบขึ้นไปบนบ้าน เบนจามินเกือบกระโดดถอยหลังเมื่อเห็นว่าคนสองคนที่ยืนรออยู่กำลังเล็งปืนลูกซองมาตรงทางเข้า
"นี่ผมเอง คามิล" ผมตะโกนสวนไป
"ห๊ะ คุณคามิล เอ… แต่ผู้ชายคนนั้นไม่ใช่คาแรคเตอร์ไม่ใช่เหรอ"
[นักสืบตาเดียวยกมือขึ้นจุปาก]
ทั้งสองเห็นข้อความแล้วถึงเพิ่งเข้าใจว่าไม่ควรพูดอะไรมากไปกว่านี้ พวกเขามองหน้ากัน พยักหน้า ก่อนจะลดปากกระบอกปืนลูกซองลง
"เอ่ออ เพื่อนน่ะ เรื่องมันยาว ไว้จะอธิบายอีกที"
"คาแรคเตอร์" นึกว่าเบนจามินจะไม่ได้ยินคำนี้เสียอีก
ผมพยายามเปลี่ยนเรื่องด้วยการแนะนำตัวคนทั้งสองแทน ในขณะเดียวกันก็เปิดหน้าต่างข้อมูลของทั้งคู่ให้แอนและแคทที่ตามมาติด ๆ ได้ทำความเข้าใจไปด้วย
[ข้อมูลคาแรคเตอร์]
[ชื่อ: เจสซิกา สเตรน]
[ฉายา: นักบัญชีสุดเนี้ยบ]
[ระดับ: SR (ซุปเปอร์แรร์)]
[ค่าสถานะ: <ปิดซ่อน>]
[รายละเอียด: สาวแว่น เนี้ยบตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า คิดเลขเร็ว เป็นคนมีระเบียบ ไหวพริบปฏิภาณในการแก้ปัญหาดี จุดอ่อนคือกรีดร้องโวยวายเก่ง ขี้ตกใจ ขาดสัญชาตญาณในการต่อสู้ และมีมนุษยสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงานไม่ดีนัก]
[สกิล: แอคเคาท์บุ๊ค, แคลคูเลท, ฟรีแคลคูเลเตอร์]
เจสซิกา สเตรนคือน้องสาวต่างแม่ของอลิซาเบธ ถึงจะมีแม่คนละคนแต่ทั้งสองพี่น้องก็สวยโดดเด่นไม่แพ้กัน ทั้งสองถอดแบบตามกันมาในหลาย ๆ อย่าง
เจสซิกามีทักษะที่โดดเด่นอย่างแอคเคาท์บุ๊คที่ช่วยให้การเก็บคะแนนได้โบนัสเพิ่มขึ้น เป็นทักษะที่มีประโยชน์มากจนผมอยากพาเธอติดไปด้วยทุกที่ แต่เนื่องจากเจสซิกาไร้ทักษะด้านการต่อสู้ ทั้งยังตื่นตกใจง่าย ผมจึงคิดว่าน่าจะดีกว่าหากมีเวลาให้เธอได้ค่อย ๆ ฝีกฝนอยู่ที่นี่
เมื่อมองจากผลลัพธ์ที่เธอกลายเป็นคาแรเคเตอร์ระดับ SR (ซุปเปอร์แร์) ไปแล้ว การตัดสินใจที่ว่าคงเป็นความคิดที่ถูกต้อง
[ข้อมูลคาแรคเตอร์]
[ชื่อ: เจมส์ ลาเวนเดอร์]
[ฉายา: นักชำแหละจอมอู้]
[ระดับ: SR (ซุปเปอร์แรร์)]
[ค่าสถานะ: <ปิดซ่อน>]
[รายละเอียด: ชายเจ้าเนื้อ ใจเสาะ ขี้เกียจและค่อนข้างเชื่องช้าในทุกเรื่อง สืบทอดอาชีพแล่เนื้อจากครอบครัวแม้ว่าจะไม่ชอบงานนี้ อย่างเดียวที่เขาพอใจกับงานนี้คือมันไม่ต้องพูดคุยกับคนอื่น]
[สกิล: ดิสเมนเทิล, คุกกิง, ฟรีช็อปปิงไนฟ์]
เจมส์คือพี่ชายของ 'เอมมา ลาเวนเดอร์' ผมกับเจมส์มีโอกาสได้คุยกันไม่มาก เพราะตั้งแต่ได้การ์ดมา ผมก็มอบหมายให้เจมส์ทำงานที่นี่ เรื่องที่ผมรู้เกี่ยวกับเจมส์จึงเป็นเรื่องจากปากของเอมมาแทบทั้งนั้น
เอมมาเล่าว่าคนส่วนใหญ่มักจะมองเจมส์เป็นคนขี้เกียจ หากไม่ใช่เพราะรับสืบทอดกิจการจากที่บ้านมาเขาก็คงอดตายไปนานแล้ว แต่เอมมายืนยันว่าความจริงไม่ได้เป็นแบบที่คนเขาลือกัน ที่เอมมาได้เรียนสูงกว่าคนอื่นในครอบครัว ที่เธอได้เลือกเส้นทางอาชีพสายกีฬาที่คนอื่นไม่สนับสนุน คุณความดีทั้งหมดเกิดจากพี่ชายที่ยอมแบกรับทุกอย่างไว้แทน
เพราะเอมมาเชื่อใจเขา ผมจึงอยากเชื่อใจเขาด้วยเช่นกัน
พวกเราพักผ่อนอยู่ที่นั่นจนกระทั่งถึงช่วงเย็น ผมคิดว่าอีกไม่นานจะถึงเวลาแนะนำตัวคาแรคเตอร์อีกสามราย แต่ดูเหมือนแผนการนั้นคงต้องพับไว้ก่อน นั่นก็เพราะ…
[ผู้จัดการเบ็ดเตล็ดถูกกำจัด]
[นักดนตรีเปิดหมวกถูกกำจัด]
[หมอดูไพ่ยิปซีถูกกำจัด]
"เวร.. แล้วไง"