"so what do you think with these paintings shan? tama lang naman siya dito sa wall diba? mas nagbigay ng magandang ambiance mula dito" Kim's commented, tumango tango ako at mas tinitigan ang tatlong paintings,.
Para siyang babaeng nakatalikod kung tititigan mo but you could see the contentment and love from the painter who made these master pieces., tatlong painting na iisa ang tema ngunit iba iba ang pagkakagawa, napadako ang mga mata ko sa name ng pintor, he/she must be a good painter..initial lamang iyon kaya naman hindi ko na sana siya alalamin pa ngunit tila nabasa ni Kim kung ano ang tumatakbo sa isip ko kung kaya sinabi nito ang buong pangalan ng gumawa na hindi ko maitatangging kinagulat ko.
"Freianne Cruz,, siya ang painter.." she proudly said.,her eyes were twinkling and sparkling with admiration at bakas na bakas ang pagiging proud niya sa kaibigan namin.,wala siya ngayon at may kliyente daw siyang kikitain kung kaya't tatlo lamang kami nila Zuchet ang pumunta dito sa site kung saan nasa pangalawang palapag na ang ginagawa ng mga contractors.,actually finishing na lamang ginagawa nila sa taas kaya naman dito sa baba ay fully furnished na,.
Malawak ang coffee shop at aabot sa 20 tables dito sa baba kapag iaaayos na namin,glass wall ang harap nito na may mini garden sa harapan which is iba ibang orchids and different kinds of cactus ang nakatanim na ngayon at namumulaklak na.
Magmula nang ipaalam ko sa kanila ang tungkol sa relasyon namin ni Kailey ay bihira ko nang makausap si Freianne, actually sa phone na nga lang dahil halatang hindi niya nagustohan ang narinig at nalaman,, i could feel that she was avoiding me since then.
I heaved a heavy sigh and smiled weakly at her.
"since when did she learn to paint? i didn't know that she's into this field." i asked.,sa mahabang panahon na nagkasama kami ni hindi ko man lamang siya nakitang magpinta maski isang beses kahit pa ang paghawak ng paint brush hindi ko man lang nakitaan.., nakatutok ang mga nata niya sa nakasabit na painting sa pinakagitna kung saan din tutok din ang mga mata ko.
"actually high school pa tayo shan, masiyado mo lang itinutok kay kailey ang buong atensyon mo kaya hindi mo nakita ang ibang bagay sa paligid mo,hindi mo nakita kung paano kaba niya tignan at alagaan, actually until now you haven't seen how Freianne got hurt because of you" what the fuck.., ano daw.? dinadaya ba ako ng aking pandinig? what does she mean by that? i'm not stunned on when Freianne learned to paint but the fact that Freianne have feelings for me? damn..hindi ko alam kung anong irereact ko or kung ano ba dapat ang maramdaman ko, am i that dumb not to notices Freianne on how she cared for me these past years? ganoon ba ako kamanhid at hindi ko nakita ang mga bagay na kaytagal kong inasam na kay kailey ko makita?
I cleared my throat, i avoided her gaze and took a deep breath.,literal kasi na nanlaki ang mga mata ko dahil sa mga narinig ko, i just can't believe that I ignored her for a long time because of my madness with kailey, with the woman na hanggang ngayon natitiis akong hindi kausapin.., it's been three days since that happened at the restaurant and until now she hasn't talking to me.,minsan naiisip ko tuloy kung mahal niya ba talaga ako coz if she really does she won't ignore me at hindi niya hahayaan na tumagal ang problema namin ng ganito,, i couldn't stop my self asking kung tama bang pinasok ko ang relasyon na ito o kung tama bang isinugal ko ang pagkakaibigan namin kapalit ang maling pagtaya ko.., damn it nakakabaliw pala ang ganito, kung alam ko lang sana, sana hindi na lamang ako nagmahal.. lintik na puso kasi ito sa mahabang panahong lumipas hindi man niya nakalimutan ang babaeng iyon, ni hindi man lang niya nagawang kalimutan kahit saglit man lang si kailey..damn it!
"nagulat ba kita? ako din shan gulat na gulat ako sa sarili ko, naiinggit ako sayo dahil sa kabila ng pag iwan mo sa amin hindi ka kailanman nakalimutan ni Frei, i was here, i am fucking here but no matter what i have done with her she can not still see me at dahil iyon sayo, i am fucking inlove with her but she fucking inlove with you.., so damn inlove with you" damang dama ko ang hinanakit sa bawat bigkas niya ng mga salita niya, damang dama ko ang labis niyang pagmamahal kay Freianne and i fucking hate my self for not noticing that there was someone who cared for me sa mga nakalioas na taon and now she's hurting because of me.. damn it!
Kim on the other hand is now crying silently beside me, umiiyak siya ng tahimik, nakatakip ang mga palad niya sa bibig na tila pinipigilang makagawa ng ingay ngunit kahit anong pigil niya ay unti unti na siyang humihikbi, unti unti nang nagkakaroon ng tunog ang kanyang paghihinagpis and so i am my tears began rolling down my cheeks,it is kinda painful seeing my friends crying in pain because of me, pakiramdam ko kasalanan ko, pakiramdam ko ang laki ng mga naging pagkakamali ko dahil sa pagiging bulag ko sa pagmamahal ko kay kailey sa nakalipas na mga taon.
Nilapitan ko siya, kinabig ko siya at niyakap ng mahigpit,,ang yakapin na lamang siya ang kaya kong gawin ngayon, hindi ko kasi alam kung ano gagawin at kung paano siya aaluin, nasasaktan akong makita siya ng ganito, i am not used to see her like this, i used to see her a happy and jolly woman kaya naman ang makita siya sa ganitong estado ay nasasaktan din ako.. damn it, nasasaktan ko na pala ang mga kaibigan ko ngunit hindi ko man lamang nakita iyon dahil sa nagpabulag ako sa pagmamahal ko sa girlfriend ko.. lintik!
"but guess what shan,I can't be angry with you because like me nagmahal ka lang din at nabulag sa iba, yes I knew and I felt that you have loved kailey for a long time that's why I was really surprised when you suddenly introduced jasper as your boyfriend even though I can see how you looked at kailey then,, when you left you didn't know how the lives of the two were almost ruined,halos masira ang buhay nila noon shan....specially kailey" she said crying, her voice was trembling, her tears was rolling down her cheek..nanikip ang dibdib ko..
"what do you mean? i asked confusingly, my brows almost met dahil sa nagulohan aq sa huki nitong tinuran,,damn bakit ang dami kung atang hundi alam.
Napasapo ako sa ulo ko, she was about to utter another words but taken a back,,nagulat siya nang makita akong halos mamilipit na sa sakit, I suddenly felt severe pain from my head again, napasapo ako sa ulo ko hanggang sa may namuo nang pawis sa noo ko, nanginig ang mga kamay ko at tila namanhid ang buong katawan ko and the last thing i knew kim was screaming and shouting for help..hanggang sa tuloyan nang nilamon ng dilim ang lahat sa akin.
Paggising ko puting kisame ang bumungad sa akin at mga nag aalalang mukha ni Kim at Zuchet na nakatunghay sa akin,, namumugto ang mga mata nila.,bumangon ako at umupo sa ibabaw ng hospital bed na kinahihigaan ko.,
I sighed.
"hey bat ganyan ang mga itsura niyo? buhay na buhay naman ako pero yang itsura niyo para kayong namatayan" sabi ko at bahagya pang tumawa ng marahan ngunit nagkatinginan lamang ang dalawa habang nagsisimula na namang mamasa ang kanilang mga mata hanggang sa tuloyan na nga silang humikbi..my forehead crook on how they cried infront of me., on how their eyes looked at me na tila ba takot na takot at awang awa sa akin dahilan ng lalong paglalim ng gitla sa aking noo.
"hey will you two stop crying..,may nangyari ba while i was unconscious? " tanong ko, kunot ang noo kong tinitigan ang dalawa na ngayon ay humahagulgol na sa aking harapan.,nagawa ko pang umirap nang lalong lumakas ang kanilang hagulgol na tila namatayan.., what the hell is happening,? nairita ako kaya naman muling bumukas ang bibig ko at akma na sanang sisitahin ang dalawa nang siya namang pasok ng babaeng nakasuot ng puting coat habang seryoso ang mukhang nilapitan ako, may hawak siyang brown envelope sa kabilang kamay at mga puting papel naman sa kabila..
"Ms. Yu when did you feel a severe headache?when did it started?" she asked seriously at me, I could see in her eyes the concern and seriousness that she seemed to know something was wrong with my health, suddenly I felt nervous, my heartbeats sped up,my hands were suddenly get cold..damn why do i have the feeling that she have something bad news to me, am i dying? bigla akong nakaramdam ng takot, nanlalamig ang mga kamay ko,.. shit!
"w-why doc? may problema po ba?" i asked instead, imbes na sagutin ko ang tanong niya ay iba ang lumabas sa bibig ko,i wanna know what's behind this headaches i was having these past few days.,lumamlam ang mga mata ng doktor sa aking harapan, hindi rin nakaligtas sa akin ang paghugot nito ng isang malalim na hininga, ang dalawang humahagulgol kong kaibigan kanina ay tahimik na ngayong nakatunghay sa akin, nilapitan ako ni kim at marahang inabot ang aking kamay, marahan niya iyong hinaplos na tila pinaparamdam nitong i am not alone and she's here with me no matter what.,
I heaved a heavy sigh, i stared at the brown envelope that the doctor was holding, i motioned her to give those papers to me na sinunod naman nito, inabot niya sa akin iyon at binasa ang nakalagay roong findings sa ginawang test sa akin., kumunit ang noo kobat nanginig ang mga kamay ko, wala akong alam sa medisina ngunit sapat nang naintindihan kong may nakitang something sa utak ko na hindi ko man maintindihan ngunit nagbigay naman sa akin ng kakaibang takot at kilabot sa aking kaibuturan.
"miningioma? what's this doc?do i have a serious illness?" i asked,..my voice trembled..,ang kabog ng dibdib ko ay hindi ko na halos masundan pa, literal na nahigit ko ang hininga ko at nagsimulang manginig ang buong sistema ko.
Tutok na tutok ang mga mata ko sa doktor na ngayon ay punong puno ng simpatya ang mga matang nakatunghay sa akin, ngumiti siya ng tipid sa akin pagkatapos at saka mahinang nagbuga ng hangin.
"miningioma is a primary nervous system brain tumor, very rare lang ang paglaki nito dahil sa mabagal lang naman itong lumaki but in your case i suggest an immediate operation dahil kung hindi your speech may be affected or worst you may be paralyzed Ms.Yu." naramdaman ko biglaang pagtayo ng mga balahibo ko sa katawan, wala akong makapang salita at hindi agad nagsink in sa utak ko ang mga narinig ko, tila bumagal ang pag ikot ng mundo at oras sa paligid ko.,nag unahan sa pagbagsakan ang mga luha ko, hindi ako nakapagsalita at i-voice out ang mga tanong na gusto kong malaman ang sagot..,damn it akala ko simpleng head aches lang.
Biglang nagflash backs lahat ng masasayang araw ko kasama ang anak ko, ang mga malulutong niyang pagtawa, ang mga paglalambing niya at ang mga araw na nakasama ko ang babaeng pinakamamahal ko, what the fuck!
"is it malignant doc" its was Zuchet,,just like me and Kim she was already crying,tahimik siyang umiiyak habang bakas ang labis ang pag aalala sa kanyang mga mata, nanikip ang dibdib ko at tila nahirapan akong huminga kaya naman inangat ko ang kanang kamay ko at bahagyang minasahe ang parte ng dibdib ko kung saan tila nakakaramdam ako ng panghihina,, damn ganito pala ang pakiramdam kapag nalaman mong may malubha ka nang sakit,babalutin ng takot ang kaibuturan mo..
"No.,hindi siya cancerous kaya i suggest na gawin na natin ang operasyon sa madaling panahon, matagal mo na siguro itong naramdaman pero pinagwalang bahala mo, ngayon kasi medyo nasa critical stage na siya., you shouldn't ignored it the first time you felt the pain ms. yu" he answered,, he tapped my shoulder gently at kapagdakay ngumiti ng tipid sa akin.
"don't worry i can say that in your case i am 100% sure na gagaling ka just let me know when you are ready for the operation para mai-schedule na natin...okey.?" sabi niya at saka marahang tinapik ulit ako sa aking balikat, tila nakahinga naman ako ng maluwag nang malamang hindi naman siya cancerous pero ang sasailalim ako sa operasyon ay nagbibigay parin sa akin ng labis na takot at pangamba.
Ulo ang bubuksan nila at maroon paring posibilidad na sumamblay o magkaroon ng problema bagay na nagbibigay ng kilabot at takot sa akin.
Bago kami lumabas ng hospital ay pinakiusapan ko pa ang dalawa na ilihim muna ang kundisyon ko at ang nalalapit kong operasyon.., yes before we left the hospital i already signed some papers for my upcoming operation next month.,gusto ko pang mamuhay ng matagal at makasama pa ang mga taong mahahalaga sa akin, gusto ko pang maranasang maging masaya sa piling ng girlfriend ko.
Sa susunod na buwan na ang operasyon ko at aminado akong natatakot ako at kinakabahan sa pwedeng maging resulta nito but i know everything will be fine with the help of Kim and Zuchet alam kong malalampasan ko ito kasama silang dalawa., everything happens for a reason at malaki ang tiwala ko sa diyos na pagsubok lamang niya ito sa akin at hindi ko siya bibiguin, haharapin ko ito ng buo ang loob at tiwala sa mga plano niya sa hinaharap ko..