Kailey
It has been five months since she's in coma and i won't deny that seeing her in such state ay tila namamatay ako na tila tumitigil sa pag ikot ang mundo ko, god i am missing her, i am missing her sweet smiles and her angelic voice that is so addictive.
When she left and chose to live with Jasper in States i must admit my world got collapse and everything in my sight become blury na tila ba nawalan na ng saysay ang lahat sa akin, lumabo na ang lahat sa paligid ko at nawalan na ng liwanag ang buhay ko.
I can't forget that day when i suddenly felt weird arround her, everything went smooth and slow na tila ba naging mabagal ang bawat galaw niya, ang bawat pagkurap ng mga mata niya at ang bawat tawa niya, my heart suddenly pounded too hard inside my chest screaming her name over and over until now.
And now that i might lose her any moment by now ay tila pinipiga ang puso ko,hindi ko kakayaning mawala na naman siya sa akin, kung noon nagawa kong mabuhay ngayon ay hindi ko na alam, hindi na ako sigurado dahil sa pagkakataong ito alam ko na ikamamatay ko na talaga, ikamamatay ko na kapag nawala na siya sa akin ng.... tuluyan..
Damn isipin ko palang na mawawala siya sa akin ay hindi na ako makahinga, naninikip na ang dibdib ko.
Saktong paghinto ng kotse ko sa tapat ng bahay ko ay siya namang tunog ng cellphone ko and fuck my heart suddenly pounding too hard as soon i saw the name on my screen,, biglang bumayo ng sobrang lakas ang dibdib ko, kinabahan ako at dumagsa ang halo halong emosyon sa akin, sa unang pagkakataon bigla akong natakot sumagot ng tawag sa tanang buhay ko.
My hands were shaking and sweating as my heart begin to stop from beating, ramdam ko na ang sobrang takot sa dibdib ko at nag uumpisa naring lumamig ang mga kamay ko.. fuck it..
Napahilamos ako sa mukha ko, I took a deep breath before reaching my phone, ipinikit ko ng mariin ang mga mata ko at pilit pinapakalma ang sarili..
"Kailey damn it..why did it took u long to answer your phone? come back here now si Shan-..." hindi ko na pinatapos pa ang sinsabi ni Kim sa kabilang linya dahil nilukob na ako ng takot, nanghina ako bigla at nanginig narin ang buo kong katawan, nag unahan ang mga luha ko sa pagpatak galing sa aking mga mata, umiling iling ako habang sige sa pagsikip ang dibdib ko..
Hindi ko kayang marinig na wala na siya, na iniwan niya na ako ng tuluyan this time...damn why do you have to take her this soon away from me? why didn't you gave us enough time to be together? is this my karma for not letting her know how much i love her long years ago? karma ko na ba ito dahil sa ginawa kong pagpapanggap with Anton before?? damn
All my shits memories are now flashing backs on my head, all those memories where i tried my very god damn best to hid my feelings toward her na umabot pa sa puntong nakiusap ako sa bestfriend ng pinsan kong si Anton to pretend to be my boyfriend which is he agreed just to hide his real personality too with his dad na hindi tanggap ang kanyang pagiging gay., yes i met Anton when we were sencond year in college at the birthday party ng pinsan ko, we became friends hanggang sa umabot na kami sa ganoong set up para lamang maitago ko at malabanan ang kung anumang nararamdaman ko sa bestfriend ko even though i knew na kahit anong gawin ko lalo lamang lumalalim ang nararamdaman ko sa kanya and i almost cursed myself when i told her that womens are made for men thingy na iyon just to fucking hide how dept my love for her that time.
And when Jasper suddenly showed up to the picture doon ko lamang narealized that i can not lose her na hindi ko pala kayang makita siyang masaya sa piling ng iba, hindi ko pala kayang hindi ako ang nagiging dahilan ng mga matatamis niyang tawa na hindi ko pala kayang makita siyang hinahalikan ng iba...damn it was all my fault we shouldn't apart for fucking four years kung noon ko palang isinugal ang pagmamahal ko sa kanya..damn my self for being sa damn coward fuck..!
When i found out that their company was in big trouble na siyang dahilan ng pagpapakasal niya kay Jasper ay ginawa ko lahat i even beg for my grandma to hand me my inheritance from my late grandpa which i was ready to give it to tito Ivan just to let Shanaia go but damn him, i knelt down and beg for my love kahit pa sobra sobra na ang binibigay kong kabayaran sa utang ng mga magulang ni Shan.
"My son is dying and i am doing this to make him happy for his remaining years iha, hindi naman ito tungkol sa utang ng kaibigan kong si Arnulfo dahil sa una palang handa akong alalayan ang mga anak niya hanggang sa makabangon ulit ang kumpanyang pinaghirapan niya but my son asked me to help him with Shanaia which ituloy ang kasal na napag usapan na namin noon ni Arnulfo para sa mga bata and i can see how my son love Shanaia so much at bilang ama handa akong gawin lahat upang mapasaya ang anak kong bilang nalang ang araw sa mundo.... sana maintindihan mo iha but when time comes that Shanaia will be free ako na mismo ang magbibigay ng basbas sayo upang makuha mo na ang taong mahal mo.... trust me iha you just have to wait hmmm,... for now i'm sorry.. " he said and left me crying on bended knees infront of their house, hindi ko makakalimutan ang araw na iyon kung saan nagmakaawa ako kay tito Ivan, walang araw na at gabi na hindi ako lasing, i drowned my self with alcohol just to forget her and the pain that i was the one who caused it to my self, walang oras o minuto na walang luhang namamalisbis sa mga mata ko.
Idinukdok ko ang mukha ko sa manibela as my tears won't stop rolling down my cheeks, i can't even feel my heart beating damn i wanna die right now and be with her but i wanna see her for the last time..,i took a deep breath and start the engine of my car, i didn't even bother to wipe my tears and just drove my car as fast as i can..ang sakit sakit ng dibdib ko dahil sa emosyong lumulukob sa akin, hindi ko maramdaman ang tibok nito dahil sa pamamanhid ng katawan ko.
I didn't bother to park my car properly infront of the hospital, i just ran as fast as i can towards her room, nang makita ang mga kaibigan kong sila Kim at Zuchet crying and hugging each other at the bench ay doon ko na naramdaman ang pagguho ng mundo ko, she's gone...she left us already.
Nagmistula nang gripo ang mga mata ko sa dami ng tubig na nilalabas nito, dumiretso ako sa kwarto kung saan siya natulog ng mahigit limang buwan and as soon as i open the door my heart literally stop from beating and my tears tila dumoble iyon sa dami when i saw her sitting at her hospital bed eyes open and smiling sweetly at her daughter while caressing the beautiful angel beside her.
I can not contain the emotions that build inside of me anymore and just curse loudly na siyang ikinalingon nila sa akin.
"FUCKING HELL" my knees wobble, bumagsak ako sa sahig nang hindi ko na naramdaman ang tuhod ko at tila buong lakas ko ang bumigay at the moment, i cried my heart out like a crying baby infront of them, ngumangawa ako na tila batang hindi na mapatahan ng kanyang ina.., damn she's already awake akala ko iniwan niya na ako.
Nagmukha na akong ewan na umiiyak at ngumangawa sa sahig, inalalayan ako ni ate Naiana palapit sa babaeng mahal ko na ngayon ay umiiyak narin habang nakatakip ang isa nitong palad sa kanyang bibig na tila hindi makapaniwala sa nakikitang pag iyak ko.,what stupid i can be sana pala pinakinggan ko muna kanina si Kim...,gusto kong pagtawanan ang sarili ko sa katangahan ko kanikanina lamang but i can't dahil patuloy lamang ako sa pag iyak at higit pang sumidhi ang iyak ko nang sa wakas ay maramdaman ko na ang init ng katawan niya nang ikulong niya na ako sa kanyang mga bisig, she's finally hugging me tightly while crying so hard as she was trying to stop me from crying.. damn feeling her warmth feels like heaven.. fuck i am so whipped with this woman.
"hey stop crying baby, calm down na i am already awake and healthy kaya tahan na" she let go our hugs and wipes my tears, damn she looks more beautiful when she smiles like that, i can feel how my heart hammering inside my chest as i felt the warm of her thumb wiping my tears.
Umiling iling ako habang patuloy parin sa pagbuhos ng luha ko, niyakap ko siya ulit at isiniksik ang mukha ko sa kanyang leeg, feeling her warmth that i really missed.
"fuck akala ko wala kana baby, i thought you have already left me" humihikbi man ay nagawa ko paring magsalita and when i heared her chuckle ay tila doon lamang ako kumalma, shit i didn't know that her chuckle can make me calmed so sudden damn...
"I love you baby, i love you so fucking much... please marry me"...and then her arms that was wrapping me suddenly loosen after hearing my words.. damn doesn't she want to spend the rest of her life with me?.. damn!