Shanaia Asher
Kinabukasan maaga kaming gumising ni Kailey, inihatid niya ako sa bahay after taking breakfast on their house.
We just went to my room to change my clothes since i have already taken a bath on her room,. After putting on my fitted lavender off shoulder dress, silver stilettos and a light make up.. i then grab my prada shoulder black bag then got out from my walk in closet but was taken a back when I saw how Kailey raises her brows at me while her eyes examining me from head to toe as if i was wearing an uncomfortable clothes or what..
"Seriously labs you are going to wear that the whole day? incase you have forgotten we are going to visit some places for our last practicum and fuck you are showing too much skin baka mabastos ka roon" nakataas kilay niyang sabi..
"Go.. change" tugon pa niya na hindi na ako tinapunan ng tingin at sinimulan ng kalikutin ang hawak nitong cellphone...
The hell bago kaya ito at gusto kong suotin.. tss!
Wla akong nagawa kundi ang magpalit ng damit at ang fitted skinny jeans and a white fitted gray long sleeves na lamang ang aking isinuot na tinernohan ko na lamang ng mix gray and pink rubber shoes.
Paglabas ko ulit ng walk in closet ko ay pinasadahan niya ulit ako ng tingin,tila sinuri pa niya ang kabuoan ko bago sunod sunod na tumango tango..
"Better.. let's go" sabi niya di kalaunan at nauna ng lumabas ng kwarto ko.. iiling iling na lamang akong sumunod ngunit damn halos magwala ang puso at pisngi ko sa uri ng titig niya sa akin.. fuck Shanaia concern lang iyong tao sayo dahil tama naman siya pupunta kayo sa squatters area para kumuha ng scoop para sa inyong practicum.. don't assume and stop that kilig you are feeling right now huwag kang boba jan..
Napairap na lamang ako sa inner ego ko na madalas panira ng moment ko.. kainis minsan na nga lang ako mangarap at kiligin nakikialam pa.. damn anong minsan madalas kaya and take note lahat na lamang ng galaw niya binibgyan mo ng meaning kaya ayan nahulog kana ng tuloyan duhhh..! hayyys kainis!
I ran out of room and followed Kailey,,nang marating ko na ang huling baitang ng hagdan ay natigilan ako nang hindi na lamang si Kailey ang tao sa sala na naghihinray sa akin.. Jasper was facing the wall while his hand holding his phone at the side of his ear that obviously talking to someone..tila nawalan ng kulay ang mukha ko at ang malawak na ngiti at saya na naramdaman ko earlier with Kailey ay tuloyan nang nalusaw dahil sa pagsulpot na naman ng lalaking ito dito..
Dahan dahan akong naglakad palapit sa kanila,,pilit ngumiti sa kaibigan kong hindi na maipinta ang mukha., at dahil na kay Kailey ang atensyon ko ay hindi ko na namalayan ang paglapit ni Jasper sa akin at walang babalang paghalik sa labi ko ng mabilis.
"Good morning babe, let's go?" sabi niya at akma na sanang kukunin ang bag ko nang iniwas ko iyon at saka bumaling sa kaibigan kong nakamasid sa amin ng lalaking nagsalubong na ang kilay dahil sa ginawa kong pag iwas ng gamit sa akma niyang pagkuha mula sa akin.
" Ahh babe kasi. - "
"It's okey labs sumabay kana sa kanya.. mauna na ako" pagputol ni Kailey sa sasabihin ko.
Umawang ang labi at kumunot ang noo ko dahil sa biglaan niyang pagtalikod at tuloyan na kaming iniwan ng hindi na kami tinapunan pa ng tingin.
I sighed
Nauna na akong lumabas ng bahay at hindi ko na hinintay pang pagbuksan pa ako ng pinto ng sasakyan ni Jasper, naikabit ko narin ang seatbelt ko pagkapasok niya ng kotse.
Marahas ang naging pagbuga ko ng hangin nang sinimulan niya ng paandarin ang kotse.,ewan ko pero naiinis ako at hindi ko na matukoy kung saan ba ako naiinis ngayon, kung dahil ba sa pag iwan sa akin ni Kailey ng hindi man lang ako tinatanong kung payag akong sumabay sa lalaking ito o ang ginawang paghalik na naman sa akin ng bwisit na lalaking ito...lintik!
Literal na nag iinit ang mukha ko dahil sa labis na pagkainis at ang mararahas na pagtataas baba ng dibdib ko..damn this man for kissing me again this time.
"Try to kiss me again and i am telling you walang kasalang magaganap" sabi ko nang nanatiling nakatutok ang aking mga mata sa harapan,,I saw on my peripheral vision when he turned his gaze on me.
Ilang segundo din ang nakalipas nang sa wakas ay nakuha narin niyang magsalita habang ang mga mata ay nakatutok sa daan at seryosong nagmamaneho.
"I'm sorry but i believe i have the right to kiss you anywhere i want..i am your fiance but why it seem you are not treating me like one.?" his voice was too serious and firm..
Ang inis na nararamdaman ko ay dumoble dahil sa kanyang mga sinabi,,pakiramdam ko nagpanting ang tainga ko at tila sasabog na ako sa inis at galit ng mga oras na ito.
Hinarap ko na siya ng tuloyan at hinayaan na ang sarili kong ilabas ang inis na nararamdaman ko.
"What the hell did you say? yes i maybe your fiance but i think i have to remind you that this wedding is against my will, ikasal man tayo pero hindi mo kailanman makukuha ang nag iisang meron ako...you can't take my heart apart from the one i truly love"
Kitang kita ko ang sakit na dumaan sa mga mata ni Jasper nang humarap siya sa akin, itinigil nito ang sasakyan sa gilid ng kalsada.. he brushed his hair frustratedly at saka ako tuloyang hinarap.
I felt too much guilty when i saw how his eyes softened,he look so scared out of a sudden and his hands were shaking that makes my forehead furrowed.. Natigilan ako ng makitang tumaas ang kanyang kanang kamay at mariing minasahe nito ang dibdib na tila nahihirapang huminga.. nataranta ako lalo na nang makita ko kung paano siya maghabol ng hangin sa harapan ko.... Fuck what is happening? what have i done??
"Hey are you okey? what is happening to you?" kinalas ko ang seatbelt ko at nanginginig ang mga kamay ko siyang dinaluhan.. pilit siyang ngumiti sa akin ngunit nang akmang hahawakan ko na siya sa pisngi ay siya namang pagkawala ng kanyang malay.
What the fuck have i done? what is happening? damn nanginginig ang mga kamay ko at hindi ko na alam ang gagawin..
Tila maging ako ay nahihirapan naring huminga dahil sa nangyayari ngayon, bakit wala akong ideya sa mga nangyayari ngayon? ano ito? damn it!
Nanginginig at nanlalamig ang mga kamay kong kinalas ang seatbelt niya, hindi ko alam kung saan nanggaling bigla ang lakas ko nang nagawa ko siyang ilipat sa kabilang upuan at napagpalit ang pwesto namin kanina kanina lang.
Fucking hell i didn't know how i managed to drove his car that fast, namalayan ko nalang na narating na namin ang hospital ng matiwasay ngunit ang panginginig at panlalamig ng mga kamay ko ay tila dumoble dahil sa takot sa maaring mangyari kay Jasper anumang oras.
Mabilis akong bumaba ng sasakyan and seek for help while my tears streaming down my cheeks.
"Please help me my fiance passed out.."
Humihikbi akong lumapit sa receptionist ng hospital, mabilis naman siyang tumayo at nagtawag ng tutulong sa amin upang daluhan at ilabas si Jasper sa sasakyan..
Hindi ko na napigilang mapahagulgol nang tuloyan na nilang mailabas si Jasper sa sasakyan,,halohalong emosyon na ang kumakain sa sistema ko ngunit ang takot ko ang higit na nagingibabaw,,hindi ko maintindihan ang nangyayari ngayon sa kanya ngunit isa lang ang sigurado ako.. kasalanan ko!
May doktor na lumapit sa amin, base sa naging reaksyon nang doktor ay masasabi kong kilala niya ang fiance ko.,kinuhanan niya ng vitals si Jasper at mabilisang ipinasok sa isang kwarto.
Nang makitang isasara nila ang pinto ay nagmadali akong sumunod ngunit hinarangan ako nang isang nurse na kasama sa loob ng kwarto,,umiling iling ako at lalong bumuhos ang mga luha ko nang tuloyan na nilang maisara ang pinto..
My hands were shaking, i took my phone out of my pocket and thank god i still manages to find my sister's number.
Hindi rin naman nagtagal nang marinig ko na ang malamyos na boses ng kapatid ko sa kabilang linya na lalong nagpahagulgol sa akin.
"ate" sambit ko
"Are you crying baby?" tanong niya sa akin at base sa boses ni ate ay alam kong nag aalala na ito sa akin sa nga oras na ito.
I took a deep breath.
" ate can you please call tito Ivan for me,, tell him that i rushed Jasper at the St. Lukes hospital"
May narinig akong kalabog mula sa kabilang linya kaya naman alam kong natataranta na si ate ngayon dahil sa aking sinabi.
"Okey baby but please tell me you are okey please" sabi niya na tinangotangoan ko naman na para bang nakikita niya ako ngayon sa kabilang linya.
"I'm fine ate" sagot ko di kalaunan.
Sa narinig kong pag aalala sa boses ng kapatid ko ay lalo akong naiyak kaya naman pinatay ko na ang tawag upang hindi na siya masiyadong mag alala pa sa akin.
Ilang minuto na ang nakalipas ngunit hindi parin lumalabas ang doktor na tumitingin kay Jasper kaya naman ang takot at panlalamig ko ay patuloy paring inaatake ang sistema ko., pabalik balik ang lakad ko sa harap ng pintuan habang ang mga daliri ko ay hindi na mapakali nang sa wakas ay bumukas na ang pinto at iniluwa roon ang babaeng doktor na halos kaedaran lamang ng aking kapatid..
"May i know why he had a heart attack again? is he stress before or do you guys fought?" diretsong tanong sa akin ng doktor, napalunok ako at nanghihinang tumango.. Nag iwas ako ng tingin ng makita ko kung paano nagsalubong ang kilay niya sa pagtango ko, tinitigan niya ako ng mariin at saka malalim na bumuntong hiniga.
" don't you know that Jasper has a heart failure?" tanong niya di kalaunan...Nanlaki ang mga mata ko, nag angat ako ng tingin sa babaeng tila may ideya na na wala akong kaalam alam sa kalagayan ng lalaking mapapangasawa ko.. What the fuck did you do Shan? damn it i didn't know okey, kung alam ko lang ehh di sana nagkontrol ako ng sarili at kinimkim na lamang ang galit ko.. lintik!
"I guess you have no idea about his condition but don't worry he is fine now and please as soon as his parents arrives tell them to meet me at my office" tinapik tapik niya ang balikat ko..,tila doon lamang ako nakahinga ng maluwag matapos kong marinig na okey na si Jasper...,nagiguilty ako dahil sa pang aaway ko sa kanya kanina.
"But be careful next time okey? his heart is getting weak kaya please avoid arguing with him baka sa susunod hindi niya na kayanin" sabi niya at tuloyan na akong iniwan..
Tulala ako at nanghihinang naupo sa bench na nasa aking tabi, naihilamos ko ang aking mga palad sa aking mukha.. tila nanghina ako sa aking nalaman,may sakit siya sa puso but why he didn't tell me about it? fuck hindi ko siguro mapapatawad ang sarili ko kapag nagkataon.
Dahil sa akin inataki siya at muntik ng mamatay,.
"Where is my son?" a firm and deep voice turned me back to reality and there his parents standing infront of me panting, they seem ran fast just to check on their son,. I stood up immediately and motioned Jasper's room, i avoided their gazes because of the guilt i am feeling at the moment.
Nagmadali silang buksan ang pinto at mabilis na pumasok, huminga ako ng malalim at saka dahan dahan na sumunod sa kanila sa loob, nailipat na si Jasper sa VIP room nito ngunit hindi pa ako nagkakalakas loob na silipin siya kanina dahil sa takot na kumain sa buong sistema ko dahil sa nangyari.
As i entered the room I saw tita Lianne how scared she was as he was seeing his son sleeping with an air machine on his mouth, helping him to get enough air to breath,..once again i felt guilty!
She was caressing Jasper's cheek so softly as if he was so scared of getting his son hurt, lalo akong nakonsensya at ramdam kong nanikip ang dibdib ko ng makita kong nagpunas ito ng mga mata dahil marahil sa mga luha na kusang nagtuluan mula sa kanyang mga mata and i understand her as for me i felt too much scared earlier much more to her, she's the mother at kahit na sinong ina masasaktan kapag nakita mo ang anak mong nakaratay sa hospital at halos mawalan ng buhay.
Tila nanigas ako ng makitang marahas siyang humarap sa akin and I seemed to stiffen when I met his eyes full of fear..Nagyuko ako ng ulo dahil sa hindi kayang salubongin ang kanyang mga mata.
I sighed
"I am not going to ask what happened but can i ask you a favor instead?" i slowly nodded.
Dinig ko ang marahas na buntong hininga ni tita Lianne bago humakbang palapit sa akin.,nang tuloyan nang makalapit sa akin ay marahan niyang hinawakan ang aking kamay at bahagya iyon pinisil., nag angat ako ng tingin only to see she's looking at me with his pleading teary eyes.
"Honestly matagal ng may gusto sayo ang anak ko dahil madalas ko siyang nahuhuling nakatitig sa picture mo on your social media accounts... tita Lianne sighed once again and honestly am not surprise anymore because he did confessed to me already two days ago. "And am sorry for asking Amante about your upcoming wedding with my son hinaplos haplos niya ang kamay ko " please iha make my son happy until his last day am begging you" tuloyan nang humagulgol si tita sa harapan ko kaya naman marahan kong binawi ang mga kamay ko at kinabig siya upang yakapin.
Ramdam ko ang labis na pagmamahal ni tita sa kanyang anak, i felt guilty once again as i realized that i made tita scared and cried.
"I am sorry tita i didn't know-" she cut me off.
"It's okey iha come and i will tell you everything" iginiya niya ako paupo sa sofa malapit sa pinto..we bought sighed heavily.
Tahimik lamang ako at naghihintay ng sasabihin ni tita, dumapo kay Jasper ang aking mga mata. He's breathing is now normal na parang natutulog na lamang siya ng payapa ngayon.
Sa tikas ng katawan niya hindi mo aakalaing may malubha pala siyang sakit..
"his heart is getting weaker iha and as his parents we want him to be happy tita Lianne smiles at me weakly "and am sorry for taking your own happiness" she then stared at me pleading.
I sighed
"He's dying iha at ilang buwan o araw na lamang ang mailalagi niya sa mundo kaya sana maintindihan mo kung bakit minadali namin ang kasal niyo ng anak ko, i saw how happy he was when he finds out that you were the girl he is going to marry" dagdag pa ni tita na lalong nagbigay linaw sa akin sa nalalapit naming kasal.. Sino ba naman ang hindi talaga magtataka na sa sobrang pagmamadali nila ay wala ng engagement party na nagyari diba?..
So ang lahat ng ito at ang kasalang mangyayari ay dahil iyon kay Jasper, dahil sa kalagayan nito kaya ginagawa ito ngayon ng mga magulang niya para kahit papano maging masaya siya sa huling sandali ng buhay niya.
I smiled bitterly as i realizes that i have to act happy and normal everytime he's with me that i don't think i can.. fucking hell!
Naramdaman ko ang mainit na kamay ni tita na humaplos muli sa aking magkasalikop na kamay.,natuon ang mga mata ko sa mga kamay niyang humahaplos sa akin.
"just make him the happiest man iha until he get finally rest am begging you and i will take it as my credit from you please!" she plead..
Damn how can i resist a mother like tita who's willing to plead just for his son happiness.
Wala sa sariling napatango tango ako sa pakiusap ni tita, i smiled sweetly afterwards to give her my assurance that i will do my best to make Jasper safe and happy even though i know that in exchange for doing this would be my own happiness..freaking hell!
Naging maayos ang pag uusap namin ni tita, nagpaalam na akong hahabol sa kila Kailey na malugod na naman niyang pinayagan.
Tinawagan ni tita ang driver nila upang ihatid ako sa pupuntahan ko, habang nasa biyahe ako may nabuong desisyon sa utak ko,,kailangan ko munang isantabi ang sarili kong kaligayahan para sa ikasisiya ng isang tao na bilang na lamang araw sa mundo... Sana pagkatapos ng lahat ng ng ito ay matutunan ko siyang mahalin at tuloyan ng mabura si Kailey sa puso ko.
Kinuha ko ang cellphone sa loob ng bag ko, pagbukas ko nito tumambad sa akin ang maraming missed calls galing kay Kailey at Kim.. huminga ako ng malalim at saka sinubukan tawagan ang numero ni Kailey sa aking phonebook at sa unang ring palang ay sinagot na nito ang tawag ko.
"Where the hell are you Shanaia kanina kapa namin tinatawagan for fucking sake" bulyaw nito sa akin.,
I sighed
"I am sorry Kail i was at the hospital" i answered..She gasped..Dinig ko rin ang marahas na pagbuga niya ng hangin sa kabilang linya.
"What? what happened? are you okey? are you hurt?" sunod sunod niyang tanong..I could feel how my heart beats faster as heard her worried voice ngunit saglit lamang iyon dahil muling nabalot na naman ako ng lungkot.. lungkot na kailangan kong harapin ang nakatadhana kong kwento kasama si Jasper sa hinaharap na yugto ng buhay ko.
Kung sana may ibang choice diba?? kasu wala, this is between me and the dying man that i have to make his remaining days happy..
May namuong luha sa aking mga mata!
"Shanaia Asher Mendez are you still there? where are you? i will go there okey? you are scaring the hell out of me fuck" mura niya at dajil sa pagbanggit niya ng buo kong pangalan ay alam ko na..she's so fucking worried now damn!
Huminga ako ng malalim and wiped out my tears but no matter how i tried to dry it i still can't dahil sa bawat punas ko ay siya namang balong ng panibagong luha mula sa aking mga mata.
"Fuck are you crying?" she cussed again.
"I am sorry i was just scared,, fucking scared that i could lose him because of my fucking selfishness but i am okey and am on my way there.." i answered.
Naging tahimik na sa kabilang linya kaya naman pinatay kp na ang tawag at saka malungkot na humarap sa bintana..
Everything will going to be fine shan...use this mess situation to forget and remove Kailey out of your fucking weak heart okey? try to give Jasper a chance..
A sad smile form on my lips on that thoughts.