Chapter 4
- Lawrence's POV -
"Wow. Nakabili ka na pala." My friend said with an excited look and I stilled when he picked one of the book I buy and he accidentally stop at the back of the book. And then, his mouth turned into 'O' form and then, he shouted.
"Hala! Guys! Si Lawrence, may autograph ni Miss Invisible!" He shouted. At nagkumpulan lahat ng mga taong malapit at ang lahat ay mamamangha sa kanya.
"Grabe, pano ka nagka-autograph, bro?"
"Alam mo bang walang nakakakuha ng autograph nya? Tapos ikaw, meron?"
"Oyy, magkano to, bro? Bibilhin ko." One of my team members asked, then, I snapped it to my friend's hand.
"Nope. It's not for sale. It's important." I said, then, smiled like a crazy f*ckin' person.
"Oww, I think your dating Miss Invisible." Saad ng isa nyang kaibigan. Kumunit ang noo ko dahil doon. "One of your book have a sign and have a note saying 'I Like You, Lawrence.'" Saad nito.
"Ahm... A-ano... K-kasi..." I have no word on my tough already.
"Wow, bro. Iba ka talaga." His friend said with amusement in his eyes.
"Bro, wag nyo nalang ako pakialaman. And hindi kami nagde-date ni Miss Invisible dahil may iba akong gusto." Saad ko at kinuha na ang librong hawak nya saka ko ni-lock ang locker ko.
"Bye, f*ckers!" Saad ko at tumakbo na sa open field. We warmed up, then, we start our practice. Just like yesterday, it's group by two.
"Ok, pwemisto na kayo!" Sigaw ni Coach. And, then, we all start our practice. Habang hindi pa ako ang nakasalang ay pasimple kong inikot ang mata ko at napangiti ng makita ko syang naglalakad at nakatingin sa akin.
"Oww. Hi, guys." Saad nya sa mga kaibigan at teammates ko. While she's talking to my teammates, I just starring at her for unknownly reason.
One of my friends tapped my shoulder. "Hoy, kanina ka pa tinatawag ni Miss." He said while looking at me like I do a miracle with my girlfriend.
"Tsk!" Singhal ko. At hinawakan ang kamay ni Lods.
"Hey, stop, please?" Saad nito at binawi ang kamay nya. "Turuan mo na ako." Saad nito at kumuha ng bat at ng bola.
"Ano bang gusto mong position? Batter? Pitcher? O Runner?" Tanong ko.
"Kahit ano, basta ikaw." Sagot nito na nagpangiti sa akin.
"Hoy, Bro! Halika dito!" Sigaw ko at sinenyasan ang isa sa mga kaibigan ko.
"Bakit, bro?" Tanong nya ng makalapit sya sa amin ni Lods.
"Help us. Tuturuan ko sya mag-bat, ikaw naman ang mag-pitch." Saad ko at agad naman syang tumalima sa sinabi ko.
"Gusto mo bang maging baseball player, hija?" Tanong ni Coach.
"Hindi po. Gusto ko lang i-try." She said with her magic smile that can get everyone's attention and then, she leaned over my ear, then, whispered. "Ako ng bahala. I can take this." She said with a boasting confidence. "Ibigay mo lahat! Ako ng bahala!" Sigaw nito sa teammate ko. Napalingon ako sa buong team at lahat sila ay nakatuon ang atensyon sa bebeluvs ko.
Hehe. Joke lang.
"Let's go!" Sigaw ng Mahal ko.
Hehe. Joke ulit.
Nakamasid lang ako habang nag-aayos ng porma ang pitcher at nagulat ako dahil parang buong pwersa ang pag-pi-pitch na gagawin nya. Pomorma pa ito at nagpakawala ng malalim na buntong-hininga tapos biglang pinakawalan ang bola.
Parang bumagal ang lahat ng nasa paligid at ang tangi ko lang nakikita ay ang bola na papalapit sa Lods ko. Tapos bigla nalang tumunog na parang may bat na humampas sa bola at natagpuan ko nalang ang sarili kong nakatingin sa bolang papalipad na sa itaas na mas mabilis pa sa eroplano ang lipad.
Tapos dahan-dahan akong tumingin sa babaeng pumalo ng bola at walang iba kung hindi si Kirsten. Lahat kami ay namangha at lahat ay hindi makapagsalita pero naputol ang katahimikan ng biglang magsalita ang pitcher namin.
"Lakas makatyamba, Miss, ahh?" Mayabang na saad nito. "Ako nga ang magpi-pitcher para naman malaman natin kung magaling ka ba talaga." Mayabang na saad nito at pumisto na sa pwesto kanina ng kaninang pitcher.
"Ahm... Ok." Kirsten answered.
"Ano ba, Kris? Tigilan mo nga ang kayabangan mo?" I said with a pissed face.
"So? Total mayabang narin naman ako. Why don't I show it even more?" Saad nito.
"Tsk. Hambog talaga." Bulong ko. Pumorma na si Kris ng ilang beses bumuntong-hininga at makalipas ang ilang segondo ay bigla nyang ibinato ang bola at parang bumagal nanaman ang paligid.
Tumunog nanaman ang bola saka ito lumipad ng pagkalayo-layo. Nakaawa ang labi naming lahat at lahat kami at napatingin kay Kirsten na parang sanay na sanay na sya sa ginagawa nya.
"W-wow...." Namamanghang saad ni Coach.
"P-panong?..." Hindi makapaniwalang saad ni Kris habang nakatingin kay Kirsten. "Paano mo nagawa yon?" Tanong ulit nito. Itinungkod ni Kirsten ang bat at tumingin kay Kris sabay ngisi.
"Wag ka kasing mayabang... Minsan, kung sino pa ang akala mong walang laban, sila pa ang tatalo sayo sa laban." Saad nito at lumapit sa akin. "Let's go, baby. Baka may masapak pa akong teammate mo." Saad nito at binitawan ang bat at naglakad na. Wala akong nagawa kung di ang sumunod pero bigla syang huminto at mapula ang muhkang humarap sa akin.
"Hehe. I'm sorry. May practice pa pala kayo." Saad nito at lumapit sa akin tapos hinalikan ako sa labi. "See you." Mapang-akit nitong saad tapis kinindatan ako.
"Grabe, ang lupit non, ahh? Girlfriend mo, brad?" Tanong ng isa nyang kaibigan.
"Tsk. Hindi pa." Saad ko habang nakatingin parin sa papalayong bulto.
"Hindi daw. Ehh, kung umasta kayo para kayong mag-asawa, ehh. Tigilan mo nga kami." Saad nito at pabiro akong binatukan.
Tsk! Hindi ko nga alam na muhka kaming mag-asawa, ehh!
Dahil sa naisip ko ay napangisi ako.
Kung muhka na tayong mag-asawa. Aanakan na kita.
- Kirsten's POV -
Kakatapos lang ng practice nila Lawrence at ngayon ay inaantay ko na sya sa may locker room. May mga boses na papasok dito sa locker room at lahat sila ay nandito na sa loob. Hindi nila ako makikita dahil nakatago ako.
"Di nga? Girlfriend mo na ba yon?" Tanong ng isang lalaki.
"Hindi pa nga. Nililigawan ko palang." Sagot ng isang pamilyar na boses. Si Lawrence.
"Ang tinik mo talaga. Pero sa bagay, noong first year pa kasi yung huling girlfriend mo. Dalawang taon na rin yon." Saad ng lalaki.
"Akala ko ba si Miss Invisible lang?" Tanong ng isa pang lalaki.
"Gusto ko si Miss Invisible pero mahal ko si Kirsten. Iyon yon." Sagot ni Lawrence. Doon ko na napag-desisyonan lumabas.
"Hi, baby!" Sigaw ko at patakbong lumapit sakanya sabay yakap. "I miss you." Saad ko.
"Wow. Hindi daw girlfriend ha." Sakrastikong saad ng isang lalaki.
"Haha. Wala kayong paki." Saad ni Lawrence sabay yakap narin sa akin.
"Kanina ka pa ba doon?" Tanong nito.
"Huh? Bakit? Hindi, kadadating ko lang." Saad ko.
"Ahh... Wala may pinag-uusapan lang kami." Saad nito. Nagkunwari naman akong sumimangot.
"Ano naman? Mga babae?" Kunwaring nagseselos kong saad.
"Hindi, ahh." Malambing nitong saad. "Ikaw lang ang babaeng nasa-isip ko." Saad nito.
"Chessy pa sa Factory ng chesse. Good job, bebeboi!" Natatawang saad ko. "Kunin mo na nga gamit mo. Baka masapak pa kitang gago ka." Saad ko. "Anong tinitingin-tingin nyo?" Mataray kong saad.
"Bro, sure ka, hindi mo yan girlfriend? Tangina, parang asawa mo na, ehh." Bulong ng isang teammate nya.
"Ehh, ano naman? Pwede na kami magpakasal, nasa legal age na kami." Saad ko at inirapan ko ang lalaki. "Tara na nga, beb. Baka pagbuholin ko pa kayo nyan, ehh." Saad ko at niyakap si Lawrence palabas ng locker room. Paglabas namin ay agad ko syang pinakawalan.
"Ok ka lang?" Tanong nito.
"Ok lang naman." Sagot ko at inirapan sya. "Wag kang lalapit sa mga kaibigan mo, ha?" Parang bata kong saad.
"Bakit?" Saad nito at parang bata ding nagmamaktol.
"Basta. Feeling ko mga babaero sila." Saad ko.
"Ahh... Pero.... K-kaibigan ko s-sila...." Nauutal nyang saad.
"Ah! Ayoko parin! Pwede ka lang nakipag-usap pag practice. Bawal ang mga non-important events." Saad ko at hinila na sya.
"Alam mo bang mas marami pa akong fans sa kanila?" Mayabang na saad nito at ngumisi.
"Hindi mo kasi nakita iyong titig nila kanina. Parang gusto nila akong kainin. Yung kainin na walang damit!" Inis kong saad.
"T-talaga?" Parang natigilan nitong tanong.
"Oo. Busy kasi sa akin ang mata kaya hindi mo nakikita." Saad ko.
"Tangina ng mga hayop na yon?" Saad nito na ikinatawa ko.
"Bilis na uuwi na ako. Baka gabi na, Lawrence." Sakrastikong saad ko.
"Ayy. Sorry, Oo nga pala. Sige na. Let's go." Saad nito at hinila na ako papasok ng sasakyan.
- To Be Continued -