Chapter 3
- Angel's POV -
Nasa bahay ako ngayon ng biglang tumunog ang message ringtone ng phone ko. Pabagsak kong ihiniga ang sarili ko. Binasa ko na ang mensahe. Galing iyon kay Mr. S.
Mr. S: Narinig kong nagdadate na daw kayo ni Jaylen. Bakit di mo sinabi?
Me: Di naman kami nagda-date. Sinabi nya lang yon. Di ko nga alam na sasabihin nya pala yon. Wag kang maniwal don. Hehe.
Mr. S: Sigee... Anong gusto mo?
Me: Gusto kitang makita. Pwede ba yon?
Ilang minuto pa syang di nagreply hanggang nagreply na sya.
Mr. S: Nahihiya ako ehh.
Me: Haha! Ok lang! Next time nalang. Sigee. Good night.
Mr. S: Good night. My Angel!
Pinatay ko na ang phone ko at natulog na ako.
KINABUKASAN...
Nagising ako dahil parang inuuga ang katawan ko.
"Angel, gising na." Saad ni Mommy habang inuuga ako. Tumayo na ako at naligo. Pagkatapos ko ay bumaba na ako at nakita kong kumakain na silang lahat. Ngumiti ako at taka akong tumingin sa kanila.
"Sinong nagluluto?" Taka kong tanong kay Mommy.
"Your Dad." Kinikilig na saad nito. Maya-maya pa ay lumabas na nga si Dad sa kusina.
"Late ka ahh?" Tanong nito sa akin. Napakamot lang ako ng ulo ko.
"Kinausap ko pa kasi yung manliligaw ko." Nakangiting saad ko.
" You mean Jaylen? " Sabat ni Janine. Binatukan naman sya ni Lance.
"Ang kati talaga ng bunganga mo noh?" Sakrasmong tanong ni Lance. Inirapan lang sya ni Janine at sinubuan sya ulit, pero bago pa man masubo ni Lance ang pagkain ay inilayo na ni Janine ang kutsara. Taka namang tumingin si Lance kanya.
"Ano ba?!" Sigaw nito.
"S-sorry. Itlog kasi to. Allergic ka dito diba? Alangan naman ipakain ko sayo to pero mamamatay ka naman" mayabang na saad ni Janine. Umirap silang dalawa at punalitan ni Janine ng bacon at itlog na nasa kotsara. Sya nalang ng sumubo non.
"Buti di na kayo masyadong nag-aaway?" Nakangiti ngunit may mapanuksong tingin si Daddy sa dalawa.
"I think, their now inlove to each other" nakangiting saad ni Mommy. Nagkatinginan lang si Lance at Janine at sabay na nag-iwas ng tingin. Muhkang meron na nga ahh. Nagpatuloy kaming at inihatid kami nila Mommy sa school.
"Always take care ha? Pagka graduate nyo. Pupunta tayo na tayo sa Scotland." Samayang saad ni Mommy. Dad tsked.
" Alam mo namang dito mo pinalaki yang mga yan ehh. Tapos ngayon ka pa magyayaya kubg kailan may mga sarili ng isip mga yan. " Saad ni Daddy. Napasimangot naman si Mommy. Nagkatinginan kami ni Adrian.
"Sige, Mom. Punta tayo sa Scotland. Pero for vacation lang, ok?" Nakangiting tumango lang si Mommy. Nagpaalam na kami at sabay-sabay kaming apat pumasok ng campus pero agar din kami tumigil sahil sa ingay na nanggagaling sa mga estudyanteng nagkokompulan sa may ginta ng daan. Maya-maya pa ay bigla lumabas sa mga nagkukumpulang istudyante ang isang pamilyar na lalaki. Si Jaylen.
Now playing: Comethru by Jeremy Zucker.
I might lose my mind
Waking when the sun's down
Riding all these highs
Waiting for the comedown
Di ko na marinig ang iba dahil mas nakatutok ako sa kanya dahil unti-unti syang lumalapit.
Now I'm shaking, drinking all this coffee
These last few weeks
exhausting
Im lost in my imagination
And there's one thisng that I
need from you
Can you come through
Ngumiti sya at hinawakan ang kamay ko. Ngayon ko lang napansin ang pangingilid ng luha ko dahil pinunasan nya iyon gamit ang hinlalaki nya. Ibinigay nya sa akin ang hawak nyang paperbag na may lamang maraming chocolates, flowers, and letters. Nakangiti akong ibinalik ang tingin sa kanya.
"Do you like my performance?" Nahihiyang tanong nya. Tumango naman ako. Ngumiti naman sya.
"You have a good voice." Anang ko. Ngumiti naman sya.
" So kayo na?" Biglang singut ni Janine.
" Di pa. Im just starting." Mayabang na saad ni Jaylen.
" Ay! Putcha?! Starting?! Eh parang nagpropose ka na dyan kay bakla eh?" Saad ni Janine. Pinandilatan ko naman sya dahil takang nakatingin sa kanya si Jaylen. Biglang namula ang pisnge nya kaya naman lumapit sya kay Lance at yumakap, taka namang tumingin samin si Lance.
"Anong ginawa nyo?" Seryosong tanong nito. "Bakit nyo pinaiyak?" Seryosong saad nanaman nya. "Dapat kung papaiyakin nyo tawagin nyo ko ha? Para tutulungan ko kayo. " And with that, Lance tsked, and leave, carrying his girl.
"May relasyon ba dalawang yon?" Takang tanong ni Jaylen.
" Obvious naman diba?" Sakrasmong sagot ko sabay tawa. Tumawa rin sya, sumunod na kami sa dalawa na naglalakad na papuntang locker room. Humahagolgol parin si Janine habang hinahagod ni Lance ang likod nya.
- Janine's POV -
"Nakakahiya talaga." Maarte kong saad.
" Ang kati kasi nyang bibig mo gusto mo kamutin ko yan gamit dila ko?" Seryosong saad ni Lance.
" Napakaseryoso mo naman. W-wag ka ngang ganyan. N-nakakailang ka." Napapahiyang saad ko.
" Wag mo kasing bigla-biglang ibinubuga yang bibig mo. Alam mo namang pagbinuka mo nayan di mo na mapipigilan yan ehh." Pangaral nya sakin. Napayoko naman ako. Tama sya! Hmp!
"Sige na. Wag ka na magtampo." Seryosong saad nya parin. Di ako sanay na ganyan sya.
"B-bakit ba ang s-seryoso mo---" hindi ko na natuloy ang sinabi ko dahil hinalikan nya ako. I automatically stilled. This is the 20th time that he kiss me in public. This is the first time he kissed me today. Nakatulala parin ako habang nakatingin sa kanya. Sya naman ay parang napikon.
"Tsk!" Malakas na singhal ni Lance.
- Lance's POV -
"Tsk!" Malakas na singhal ko. Bakit ba kasi di ko pa sya pwede buntisin?! Hinawakan nya ang kamay ko kaya taka akong napatingin sa kanya. Nangingilid nanaman ang mga luha sa mata. Tsk! This scene is what i hate the most! To see her cry infront of me! Agad kong binitawan ang kamay nya ay pinunasan ang mga mata nya. Napasimangot-singhot naman sya.
"This is our first kiss for today" naluluhang saad nya. Umiling naman ako.
"Bakit?" Tanong nya.
"This is our... Uhm... I think twenty-seven? Or thirty-seven. " Natatawang saad ko. Napasimangot naman sya.
"Ninanakawan moko ng halik kapag tulog ako kanina, ano?" Nakataas ang kilay nya ngayon sa akin. I smiled and i nodded, proudly.
- Justine's POV -
I'm here! Gusto kong sigawan sila dahil patuloy lang sila sa paglalandian and im so pissed off! Pero napatingin ako sa phone ko dahil masyado pa palang maaga.
Me: Hey! I want to see you! Are you at school already?
Tinext ko si Karen, my girlfriend for 5 years. May kumalabit sa akin at agad naman akong humarap sa likod ko. Napangiti ako dahil nandoon sya nakangiti.
"Miss me?" She proudly said.
"Of course! I always miss you from time to time." I proudly said too.
" Miss you too honey." Malambing na sabi nya.
- Jaylen's POV -
Natutuwa ako dahil sa nagustohan nya. This is the start of my evil plan! Hahaha! Nakaupo na kaming lahat at nasa upuan na rin sila Angel. Medyo malayo ang upuan nila sakin. Tinignan ko ang phone ko at nakita kong galing iyon sa pinakamamahal ko.
Mr. S: Where are you?
Me: At our classroom. Or our? I don't know. Basta nasa room ako.
Mr. S: Ok. See you around
Me: Ok.
Tinignan ko sya at nakangiti sya ngayon. Ayoko ng mawala ang masayang ngiting yan sa mga mata at labi nya. This is what i want to see from her for almost 10 years. I dont want to throw it away. And from that day. I decided to stop my evilous plan. Nagpangalom-baba ako at tinitigan sya mula sa malayo.
- Angel's POV -
Pangiti-ngiti lang ako pero kahit na sino sa kanila ay walang nakakahalatang fake lang iyon. Lahat ng mga ginagawa ko sa sa school is just a roleplay. Even what i feel for Jaylen is just a game to play with. Yes! Wala akong gusto sa kanya. But i need to do this.
Mamaya ay may gagawin akong mussion. And its secret. Very secret. Ayokong may disturbation sa career ko. Pero iba ang nararamdaman ko kapag nakikita ko si Jaylen. There's something that I can't explain. But i know it's not love.
--- to be continued ---