ELLE'S POV
TATLONG ARAW na akong nagkukulong sa kwarto ko at nagpapahatid nalamang ngbpagkain.
Wala akong ganang makita abg pagmumukha ni kuen, paulit-ulit na nagfaflashback yung ginawa niya 3 days ago.
I heard a knock from my door i never bothered to answer and let them knock and knock until they get tired of knocking.
"Elle, c'mon let's talk." Narinig ko ang boses ni kuen sa labas ng kwarto ko.
"Get lost i won't talk to you from that day onwards." I said.
"Please?"I can hear from his voice that his tired.
Tired from what? Killing innocent people.
"Umalis kana." Mahinahong sabi ko.
"If that's what you want." I heard him sigh before walking away from my room.
Damn elle napakatanga mo, nong aksidente kang nakasal hindi bat tinutukan ka niya ng baril,nung nakidnap ka may kasama siyang men & black na may dala dalang baril at ngayon nakita mo mismong binaril niya sa balikat yung lalaki ng walang pag-alinlangan.
Nafufustrate na ako,hindi ko na alam ang gagawin.
Nakarinig na naman ako ng pagkatok.
"Elle? Pwede bakong pumasok, may importante kasi akong sasabihin."
Narinig ko sa labas si gail.
"Ayoko gusto ko munang mapag-isa please lang." Nangungusap na sabi ko.
"Kahit ngayon lang elle wag matigas ang ulo." Sabi niya.
"Ayoko nga sabi--."
"--KAHIT NA PATAY NA ANG KUYA MO? AYAW MO PARING LUMABAS?!" sigaw nito na nagpatigil sa paghinga ko.
"A-ano? Sinong patay? Hindi pa patay si kuya!." Sigaw ko at nagmamadaling binuksan ang pinto.
Nagulat ako ng pagbukas ko ng pinto may kasamang doctor si gail at yun ang doctor ni kuya. nagsimula nang mamalisbis at naguunahan sa pagbagsak ang mga luha ko.
"Ms. Perez, I am sorry to say this but your brother, hindi na kinaya binawian na po siya ng buhay kanin--"
"--No hindi pa patay si kuya! Hindi pa patay ang kuya ko." Bigla nalang dumilim ang paningin ko narinig ko pang tinatawag ni gail si kuen.
KUEN'S POV
KANINA PA dapat nagising si elle pero hanggang ngayon hindi parin ito nagigising.
Ang sabi kasi ng doctor na kasama namin kanina nagcolapse lang daw ito dahil sa hindi nakakakain ng maayos.
Nag-aalala na ako, okay i admit may kasalanan din ako kaya siya nahimatay dahil kong hindi ko ginawa yun sa boyfriend ni gail hindi sana ito magkukulong ng tatlong araw at hindi kakain.
At oo nagsisimula na akong mag kagusto hindi mas malakas pa oon na parang hini ko na maipigilan, is it love?
Imposible.
Hawak ko ang kamay nito at nagbabakasaling gumising na ito.
Napahikab ako hindi naman siguro masamang umidlip.
Zzzz...
ELLE'S POV
NAGISING AKO na puro aparato, at mga machine pang ospital ang nakita ko.
Lumingon ako sa gilid at nakita kong hawak ni kuen ang kamay ko ng mahigpit may sinasabi siya pero hindi ko masyadong marinig.
Lumapit ako bahagya at
para marinig ang pinagsasabi niya.
"Elle,no wag! Wag mokong iwan please, d-di ko kayang mawala ka ikamamatay ko WAG!" Sigaw niya
Lumayo agad ako at nahiga ulit kunwaring natutulog.
"Hindi ka parin pala nagigising, hindi ko alam pero nag-aalala na talaga ako sayo, alam kong galit ka parin sakin at wala akong magagawa doon." Tumigil ito sa pagsasalita." At narinig kong bumuntong hininga ito. "Pero please lang gumising kana walang mag-aasikaso sa burol ng kuya mo." Sabi nito
Totoo nga talagang wala na si kuya. Namalisbis ang luha ko.
Kaya gumising ako at hinarap siya
"T-totoo ba talagang wala na ng kuya ko?" Tanong ko na sinagot niya ng simpleng pagtango.
Napahagulgol ako kaya naman tumayo ito at niyakap ako.
"Dalhin moko sa kuya ko." Sabi ko.
Isasantabi ko muna ang galit ko sakanya.
Kumuha siya ng wheel chair at pinaupo ako doon siya mismo ang nagtulak sa akin hindi naman ako nag
Reklamo.
Nagtungo kami sa purenarya itinulak niya ang wheel chair papasok nakita ko nading nandoon si ate sab at si levin na umiiyak.
"Ate?" Naiiyak na tawag ko.
"Elle! Ano okay kana ba? o baka na hihilo ka pa." Bungad nito sa akin at niyakap ako.
"Okay na po ako ate." Sabi ko at niyakap din siya.
"Dapat kasi noon palang binalaan ko nayang si kuya ayaw kasing makinig." Sabi niya.
"Ang alin ate." Tanong ko.
Sinensyaha niya sibkuen sa likod ko na kunin muna si levin at umalis.
"Naaalala mo ba nung palaging late si kuya uwi ang sinabi niya na nagoovertime siya sa trabaho pero hindi yun ganon." Simula niya.
Oo na aalala ko noon nasa year collage na ako non
"Oo na aalala ko." I said.
"One night, sinundan ko siya and i didnt expect what i saw, i saw him with a bunch of men and black carrying guns."
Baril?
"What?" I asked.
"I think he was part of an underground business,like mafia's and other stuffs." pagtutuloy nito.
"A-are you sure?" Tanong ko.
"Oo, and i even saw a letter in his drawer at para yun sa atin." Sabi niya she handed me a white rectangular envelope.
"Go on basahin mo muna." Sabi ni ate at tinapik ang balikat ko saka umalis.
Binuksan at inilabas ko sa envelope ang isang nakatuping papel na may kasamang susi.
Dear: Sab & Lee
Date: July 26 2016
Hi, si kuya to dito ko nalang sasabihin na dapat noon ko pa sinabi pero naduwag ako.
Kasama ako sa isang grupo na kung tawaging DF Organization. Isa akong reaper at marami nang dugo ng mga tao ang nahawakan at napatay ko alam kong hindi niyo ito magugustuhan pero talagang nagipit si kuya kaya naghanap ako ng ibang mapapagkakitaan.
At para maprotektahan at hindi kaho madamay sa pinasok kong mundo hindi ko muna sinabi para mailigtas kago sa kapahamakan.
Sana mapatawad niyo si kuya, alam kong balang araw mawawala ako kaya sana magtulungan kayo alam kong hindi ko natupad ang pangako ko kila papa at mama sinabihan na nila ako noon na huwag pipili ng trabahong makakapahamak sq buhay ko at sainyo pero hindi ako nakinig.
Sabrina paki-alagaan si Lee alam mong mahal na mahal ko kayo at kung mag-aasawa kaman wag na wag mong kakalimutan si lee.
At ikaw naman lee tulungan mo ang ate mo, i know tunog papa ako habang sinusulat ito st binabasa mo naman pero gusto ko lang namapabuti kayo.
Tanggapin niyo din sana ang
Ang susing yan hindi yan galing sa pagiging reaper ko pinaghinarapsn ko yang perang iyan may vacation house akong binili sa boracay masarap ang hangin doon at maaliwalas ang paligid, madami din kayong makikitang magagandang tanawin.
Alam kong magugustuhan niyo doon.
Siguro habang binabasa niyo to wala na ako sa tabi niyonpero kahit pa wala na kami nila mama mabuhay lang kayo at kung hindi niyo na kaya kami mismo ang susundo sa inyo, nagbibiro lang ako.
Sige hanggang dito nalang ako wag nang malungkot lee ah mahal ka ni kuya kayo ni ate sab mo pakabait ka.
Nagmamahal,
Kuya
Napahagulgol ako ng iyak kahit sa sulat nagbibiro parin si kuya,pero alam kong masaya nadin si kuya doon.
Nakakamiss yung pag tawag niya sa akin ng lee or elle pag galit ito sa akin he never callef me by my complete name except kay papa na rochelle or roche ang tawag saakin.
Napatingin ako sa nakabalot na katawan ni kuya at saka pinunasan ang luha, sige kung yan ang gusto ni kuya hindi na ako malulungkot.
Napaisip din ako hinusgahan ko agad si kuen at pinagsabihan ng kung ano-ano ng hindi inaalam kung anong dahilan nito.
Haist elle naman kasi eh!
**