Warning: Rated SPG
Gus
"Who the hell are you?!" I am so angry, and I wanted to smash his face against the wall.
"Funny, isn't it? We've just met last night pero nakalimutan mo na agad ang pangalan ko." Nakakalokong saad niya habang matiim na nakatitig sa akin.
"I am not interested kung sino ka man! Gusto kong malaman kung bakit mo ako dinala dito? Gusto mo ba nang pera? How much?" Iyon naman talaga siguro ang pakay niya, hindi ba? Wala na akong ibang maisip na dahilan kung bakit niya ako kinidnap.
"Save it, baby. Hindi pera ang kailangan ko dahil marami ako niyon." Kinilabutan ako sa tinawag niya sa akin.
"If it's not for ransom then what is it?" Naghihisterya na ako. Gusto ko siyang saktan at muling kalmutin sa mukha. Hindi siya sumagot bagkus ay umupo siya sa harap ko. Akma niyang hahawakan ang mga tuhod ko ngunit bigla akong umiwas. Ayaw kong madantayan kahit na madaplisan lamang ng kanyang balat ang kahit saan mang parte ng aking katawan.
I heard him sigh. I did not look at him. Sa mesa lang nakatuon ang aking paningin at noon ko lang din napansin ang nakahaing mga pagkain. Manok na tinola, kanin at iba't ibang klase ng prutas na nakahiwa na.
"I just want to be with you." Napabaling ako sa lalaking naka-upo pa rin sa harap ko. Blangko ang kanyang mukha kaya naman hindi ko malaman kung nagsasabi ba ito nang totoo.
Isa ba siya sa mga stalker ko? Sa isiping iyon ay agad akong kinilabutan. Hindi maaari ito. Kung stalker ko man ang lalaking ito, mas lalong nanganganib ang buhay ko. Baka hindi na niya ako ibalik sa fiance' ko.
"No! Hindi maaari! I am getting married. Pakawalan mo na ako. Siguradong naghihintay na sa akin ang mapapangasawa ko." I was thinking na baka maawa siya sa akin at pakawalan na ako. Nag-aalala ako kung ano na kaya ang nangyari kay Chan. Siguradong hinahanap na niya ako.
Nakita kong nagtagis ang kanyang bagang. Galit ang taong nasa harap ko. Marahas siyang tumayo at malakas na itinulak ang upuan sa tabi ko.
"Walang kasalang magaganap sa pagitan niyo nang lalaking iyon!" Dumagundong ang boses niya sa buong kuwarto. Napaigtad ako nang dahil doon. Tumalikod siya at dagling lumabas ng silid. Malakas na isinara ang pinto. Naiwan akong nakatulala at hindi malaman ang gagawin.
Script ba ito? Is this some kind of a movie? Hindi pa rin nagsi-sink in sa aking isipan ang mga nangyayari. Hindi ko lubos maisip na magagawa ng mga bodyguards kong pagtaksilan ako. Kunsabagay, amo nga naman nila ang lalaking 'yon. I forgot his name at wala akong balak na alamin pa. Saang lupalop ba ng Pilipinas niya ako dinala? Nasa Pilipinas pa ba kami?
Muli akong lumapit sa pintuan at sinubukan ko iyong buksan. Naka-lock na naman ang pinto. Pinagbabayo ko iyon kasabay nang malakas na sigaw. Halos mamaos ako sa kakasigaw at nanakit ang mga kamay ko sa kakahampas ng pintuan. Kahit ni isa walang nakapagbukas ng pinto. Nanlumo akong bumalik sa upuan ko kanina sa harap ng lamesa.
Biglang kumalam ang aking sikmura nang maamoy ko ang tinolang manok na nasa harapan ko. Kahapon pa pala ako hindi kumakain kaya pala labis ang pagkagutom na aking nararamdaman ngayon.
Hindi na ako nagdalawang isip pa at nagsimula na akong kumain. Takam na takam ako sa tinolang manok. Ngayon pa lang ulit ako nakakain ng ganito. Hindi ko na maalala kung kailan ako huling kumain ng tinolang manok. Halos maubos ko ang ulam at ngayon naman ay ang mga prutas naman ang aking kinain. Kailangan ko nang lakas upang makapag-isip ako nang maayos kung paano ako makakalabas sa bahay na ito.
Lumipas ang maghapon nang hindi ko na ulit nakita ang taong iyon na ikinatuwa ko naman. Nakakainis ang pagmumukha ng lalaking iyon. Hindi ko gusto ang mukha niyang puno ng balbas at may maliit na bigote pa. Ang rungis tingnan. Hindi katulad sa nobyo kong ang linis tingnan. Pagka-alala ko kay Chan ay muli na namang nanumbalik ang lungkot ko.
Kanina nang matapos akong kumain, nilibot ko ang buong silid. Tiningnan ko ang mga bintana bakasakaling makadaan ako doon. Pero lahat ng bintana ay may mga grills na nakaharang kaya naman imposibleng makalabas ako doon. Wala rin akong mahagilap na telepono o kaya naman ay cellphone. Nang mapagod ako sa pag-iisip ay napagdesisyunan kong maligo. Paglabas ko mula sa banyo ay may pagkain na namang nakahain sa mesa. Hindi ko man lang narinig ang pagpasok nang kung sino man ang naghatid ng pagkain. Binalewala ko nalang iyon. Lumapit ako sa closet at binuksan iyon. Basta ko nalang isinuot ang mga damit pambabae na nakita ko sa doon.
Pagsapit nang gabi ay muli na naman akong nag-isip nang paraan kung paano makalabas sa silid na ito. Nagtungo ako sa balcony at mula doon ay tanaw ko ang linaw ng dagat. Dumampi sa aking balat ang malamig na simoy ng hangin. Tumingala ako sa kalangitan. Tila nakikisimpatya rin sa akin ang kalangitan. Wala akong natanaw na kahit isang bituin. Kay lungkot tingnan ng kalangitan. Katulad din ng nararamdaman ko ngayon.
Namimiss ko na ang nobyo ko. Ano na kaya ang ginagawa niya. Alam kong hindi siya titigil sa paghahanap sa akin. Umaasa akong mahahanap niya rin ako. Pupuntahan ako dito at kukunin sa pangahas na lalaking iyon. Biglang may malamig na patak ng tubig ang tumama sa aking mukha. Umuulan na. Kaya pala napakadilim ng paligid.
Pumasok na ako at hinayaan ko lang na nakabukas ang balkonahe. I am a captive here and I did not expect this. Sa lahat ng movie na pinagbidahan ko, wala ni isa sa mga naging role ko ang naging biktima ng kidnapping. Kaya hindi ko ito napaghandaan. Nagtiwala kami sa mga bodyguards ngunit sa huli pala ay sinira nila ang pagtitiwalang pinagkaloob namin sa kanila.
Was it all planned? Malalim akong nag-isip. Matagal na ba siyang nakasunod sa akin? He's far different from someone like Vhong. Oo nga at mukha siyang barumbado at leader ng mafia pero bakit niya ako pagkakaabalahan? He said he wanted to be with me. Huh? Why? Bakit niya ako gustong makasama? Baliw ba siya?
I choose to lay down. Napagod na yata ang utak ko sa pag-iisip. I felt lost and drained. Buong maghapon akong nag-isip. Bukas ko na lang din iisipin kong papaano ako makakatakas dito. Hindi ko namalayan na iginupo na pala ako ng antok.
Naalimpungatan ako nang maramdaman kong may humahaplos sa pisnge ko. Napaungol ako.
"Chan, honey?" ani ko at kinapa ang kanyang mukha. Ngunit laking gulat ko nang mukhang may balbas ang nahawakan ko. Bigla akong napamulat at kadailiman ang sumalubong sa akin. May mumunting ilaw akong naaninag sapat lang upang makita ko ang mukha ng lalaking nakadagan sa akin.
I screamed. Subalit maagap niyang tinakpan ang aking bibig. Naramdaman ko ang buong bigat niyang nakadagan sa akin. Natakot ako. Paano kung may gawin siyang masama sa akin? Nanginig ang buo kong kalamnan. Pagsasamantalahan ba niya ako? Naiiyak na ako. Hindi maaari ito.
"Nakakarinding pakinggan ang pangalan ng lalaking iyon. Alam mo bang nakakainis ka na?"
He's drunk. Naaamoy ko ang alak sa hininga niya. Masyado kaming malapit sa isa't isa.
"Bitiwan mo ako," ani ko nang tanggalin niya ang kanyang kamay sa bibig ko.
"Paano kung ayaw ko?" anas niya. Naramdaman ko ang isang kamay niya sa beywang ko. Halos mapatili ako nang bigla na lamang niyang pisilin iyon.
"P-please.. let go of me." Tuluyan na akong napaiyak. Itinaas niya ang dalawang kamay ko sa uluhan ko. Bigla ko nalang naramdaman ang tila bakal na nakapulupot sa dalawang pulsuhan ko.
"No.. please, don't!" Nataranta ako nang makita kong pinosasan niya ako. Nagpumiglas ako. Buong lakas ko siyang itinulak gamit ang mga paa ko ngunit para siyang puno ng narra na kay hirap tibagin.
"Sshh.. don't worry. I won't hurt you. Ayaw ko lang na maagaw ka pa sa akin," ani niya na parang hibang na paulit-ulit na hinahaplos ang aking mukha.
"A-ano'ng gagawin mo?" Pinunit niya ang suot kong damit. I was halted. Lalo na nang tumambad sa kanya ang malulusog kong dibdib. Hindi ako nakahuma nang bigla rin niyang punitin ang suot kong bra. "No, please.. parang awa mo na." Patuloy kong pagmamakaawa sa kanya. Ngunit tila hindi niya ako naririnig. Mapangahas ang ginawa niyang pagpunit sa aking bestida.
Tuluyan na akong nawalan ng pag-asa nang punitin rin niya ang underwear ko. Basta na lang niyang inihagis sa kung saan. Patuloy sa pagbalong ang aking luha. Walang ampat ang pag-agos niyon. Nawalan na ako nang pag-asa na baka maawa siya sa akin at itigil na ang kanyang kapangahasan.
Iniangat niya ang sarili sa akin at tiningnan niya ang buo kong katawan.
"This body is mine.. and mine alone." He touched my hair and kissed my chin. "Do you understand, babe?" anas niya sa tapat ng aking mukha. Hilam na sa luha ang aking mga mata. Hindi ko alam na darating ako sa ganitong sitwasyon. Na malalagay ako sa panganib. Paano na ang dangal kong iningat-ingatan? Ang aking pagkababae na nakalaan lamang sa taong tangi kong mahal.
Lumakas ang aking pag-iyak hanggang sa nauwi sa hagulhol. Subalit para pa rin siyang bingi na patuloy na hinahalikan ang buo kong katawan.
"I've been waiting for this to happen." He kissed may jaw down to my collarbone. He sucked my skin and bite it. Paulit-ulit niya iyong ginawa hanggang sa itaas ng aking dibdib. "It's been so long to finally kiss you like this.. my baby." He then kissed my trembling lips. Napasinghap ako. Tila bolta-boltaheng kuryente ang nanulay sa aking buong katawan. Napatigil ako sa pag-iyak dahil sa kanyang ginagawa. He slowly kissing me. Masuyo niya akong hinalikan. Tinutukso niya ako. He keeps on licking my lips, nibbed it and sucked it after.
Ibang klase ang halik na pinaparamdam niya sa akin. Puno ng pananabik at pangungulila. Mabagal at nakakakiliti. Hanggang sa hindi ko namamalayan na naipasok na pala niya ang kanyang dila sa loob ng aking bibig.
He keeps on moaning at tila ba nahihirapan siya. Kasabay ng kanyang halik ay wala ring tigil sa paghaplos sa buo kong katawan ang dalawa niyang kamay. Haplos na may kasamang pisil. Tila ba sabik na sabik na ako ay mahawakan. Puno ng gigil niyang sinipsip ang aking dila. Malakas siyang napaungol dahil doon. Maging ako ay tuluyan nang naguluhan. Nalilito ako sa sarili kong nararamdaman. Dapat sana ay tumututol ako pero bakit parang nagugustuhan ko na ang mga pinapadama niya sa akin.
"I missed you so damn much." Malakas akong napasigaw nang bigla niyang ipinasok ang sandata sa akin. It was so sudden na maging siya ay napatigil. Napa-igik ako sa sakit na nararamdaman ko sa aking pagkababae. I can feel him staring at me. I opened my eyes and found his dark stare right through me. Naramdaman ko ang muling pag-agos ng mga luha sa aking mga mata. Ang sakit talaga.
"Tahan na, stop crying. I'm sorry. I-I didn't know that I'm your first." He keeps wiping my tears and planted kisses on my cheeks then to my lips.
His sweet gestures confused me. His eyes that keep on staring at me is full of emotions I couldn't name. Hanggang sa naramdaman ko nalang ang mabagal niyang paggalaw sa aking ibabaw. Dahan-dahan ang ginawa niyang pag-ulos at habang ginagawa niya iyon ay hindi ko matanggal ang mga mata kong nakatitig sa kanya. Maging siya ay ganoon din. Hindi na ako makapag-isip nang mabuti. Basta't ang tangi kong nararamdaman sa kasalukuyan ay ang kakaibang sensasyong pinaparamdam niya sa akin.
Ang klase nang pakiramdam na kaming dalawa lang ang nakakaalam. Mapupungay na ang kanyang mga matang nakatunghay sa akin. May mga sinasabi siya pero hindi ko gaanong marinig. Nakakabingi ang sensasyong hatid niya sa akin. Hanggang ang mabagal ay unti-unti nang bumibilis. Nakaawang na ang kanyang mga labi at lumalakas na rin ang kanyang ungol.
Pero tila nakikita ko rin ang sarili kong repleksyon sa kanya. Nakaawang ang mga labi at mapungay ang mga mata. Inilapit niya ang mukha sa akin habang patuloy pa rin ang paggalaw niya sa aking ibabaw. He brushed his lips against mine. Itinaas niya ang dalawa kong hita at marahas na gumalaw. Para kaming naghahabol sa hindi ko alam kung ano. Tuluyan na akong napapikit at tila may gusto akong abutin na hindi ko maabot-abot. Hanggang sa...
"Ooohhhhhh.." I opened my eyes and saw his too. Intensely looking at me. Hindi ko alam na nakaawang na pala ang bibig ko.
"Aaahhhhhhh.." Malakas na sigaw niya. He keeps on groaning. I could feel his semen inside me and its tingling sensation while he can't stop moving.
As the feeling of heaven subsided, unti-unti kong naramdaman ang pagsisisi sa aking sarili. At habang nakatingin ako sa kanya ay unti-unting lumilinaw ang mukha ng aking nobyo na siyang pinangakuan kong pagbibigyan ko ng aking dangal.