"Ano ba yan?" Tanong ni Juliet nang nagkukumpulan ang kanyang mga kaibigan.
""Oh my gosh, please get that off my face." Inilayo ni Magi ang cp ni Lori sa mukha nya.
" Tingin nga."
Juliet grabbed Lori's cell phone and looked at what they were up to. There she was exposed to a news feed. It is said to be about the spreading cults. A group of psycho women who take the heart of teenagers without a grown mother. Nagbabala ang mga awtoridad na wag subukang mag log-in sa site na www.mamacares.com kung saan naka lagak ang lahat ng mga detalye tungkol sa mga naturang kulto.
"Kulto?" Hindi sya makapaniwala na pati pag laganap ng ganito ay maari na din sa internet.
"Corny, right?" Ani Magi.
"Sus—pyramiding lang yan." Ani ng isa sa mga kaklase nila.
"Uhh posible din.."-Magi.
"Oo. Posible din na maakit ka dyan kasi di ka mahal ng inamo." Nagtawanan sila.
" Are you cursing me?"-Magi.
" Anong course?"
" Uhh—nevermind."-Magi.
" Mag-ingat parin kayo. Lalo ka na." Sabay sabi ni Lori kay Juliet.
" Why would she be? We all know that she has Tito Joni whom she loves very much." Sabi ni Magi.
" Oo nga. Wag na kayong magalala sa akin. At isa pa magaasawa na din naman si papa." Nakangitinv turan ni Juliet.
" Oh my—Da who?"
" Si ninang Mina."
"And you okay with that?"-Magi.
"Bakit naman hindi?"-Juliet.
" Kilala ko si Ninang at alam kong deserve ni papa maging masaya." Aniya.
" Any way after nitong last period pupunta kami sa bahay ni Lori. Sama ka?" Yaya ni Magi.
" Sige."
" Huy yung mga journal nyo ah." Paalala ni Lori. Paano'y sya ang inatasan na i-check ang mga journal ng mga kaklase kung regular ba ang ginagawa nilang pagsusulat.
"Fuentes may naghahanap sayo." Tawag ng isa kay Juliet. Surprised—Juliet stood up and went out. She didn't expect anyone to go to school for her because she knew Joni was busy.
"Sino?" Tanong nya kaklase.
"Ayun." Tinuro nito ang isang babae na nakatayo sa hindi kalayuan.
"Aling Amelia." Nagtataka nyang binati ang babae.
"A-ano pong ginagawa ninyo dito?" Tanong nya.
"Nagdaan kasi ako sa bookstore. Malilim yung langit. Mykhang uulan kaya naisipan ko nsng sabayan ka." Sabi nito. Napangiti si Juliet. Bigla naman tumunog ang bell tanda na tapos na last period at maari na sila umuwi.
"Wait lang po kukunin ko po yung gamit ko" nagmamadaling pumasok si Juliet sa loob.
" Sino iyon? Tita mo?" Usisa nila Lori.
" Oo." Yun na lang ang isinagot nya para hindi na siya kulitin pa ng mga ito.
"I thought you were coming with us?" Ani Magi.
"Sorry." Kibit-balikat na sagot nya. Hinatid na lamang sya ng tanaw ng mga kaibigan.
Juliet and Amelia talked happily as they walked while sharing the umbrella Amelia was carrying.
"Si Lori yung serious type. Parang yung tipo ng kaibigan na hindi itotolerate yung kalokohan ko. While Magi..spoiled brat. Hahaha—pero mabait."
"Ang saya saya mo pala." Ani Amelia. Juliet looked up at the sky for a moment.
"Oo naman po." Ngumiti si Amelia sa kanya.
"Naalala mo nanaman ang mama mo 'no?" Malungkot na tumango si Juliet.
"Alam nyo po ba, nang mawala si mama halos isang taon kong tiniis ang mga mga araw na mag-isa ako kumakain sa hapagkainan."
" Nasaan ang papa mo?" Tanong ni Amelia.
" Sa mga kaibigan nya. Uuwi sya ng lasing. Tapos iiyak magdamag. Aalis kinaumagahan tapos sa susunod na araw ganun ulit." Kibit balikat na sagot ni ni Juliet.
"Hanggang isang araw, narinig ko si Papa at tita Nimfa na nag-uusap. Ang sabi nya kay papa madami pa daw syang makikilala na katulad ni mama or mas higit pa." Juliet burst into tears.
" Hindi po ako nasasaktan doon sa part ng pag-aasawa dahil expected ko na po iyon eh. Pero ang sakit lang [sobbing..] kasi—the time when tita Nimfa said that he could still love others..the next morning, papa was revived. Parang nabigyan sya ng pag-asa. Sumigla. Sumaya. Napuno ng pag-asa. The fact na narito naman ako. I mean hindi pa ba ako sapat na dahilan para magpatuloy sya?" Niyakap ni Amelia ang dalagita.
" Sana.. sana po makakilala si papa ng gaya ni mama.."
"Shh…"
" Ayoko po[sobbing..] ayoko po sa iba.. gusto ko mama ko.."
" Sorry.. anak.. soorry.. andito na ako.. hindi na ko mawawala.. hindi na kita iiwan.."
Amelia wiped away Juliet's tears and told the girl to go home.
[🎶Music: Ugoy ng Duyan]
🎶Sana'y di magmaliw ang dati kong araw.. Namunti pang bata sa ugoy ng duyan..🎶
[Typing.." *Juliet Fuentes"*]
[Scrolling in her timeline]
H[Photos]
[And saw the picture Juliet posted. Photo of her late mother with the caption, "I miss you, ma."]
🎶Nais ko maulit ang awit ni inang mahal
Awit ng pag ibig habang nasa duyan..🎶
Humarap si Amelia sa salamin. Inabot ng dalawang minuto ang pagtitig na iyon da salamin. Kinalaunan ay tahimik nyang dinampot ang gunting. Pinaglalaruan nya ito habang bumabalik sa kanyang isipan ang mga pag-iyak ni Juliet. Ngunit imbis na makaramdam ng awa para sa dalagita'y parang iba ang nararamdaman niya. She seemed horny to imagine that she would still hug Juliet. Pumikit si Amelia at napapaungol habang naririnig sa isipan ang pag-iyak ni Juliet. Doon ay tuluyan na nyang ginupit angkanyang buhok. Ang dati nyang mahabang buhok ay nasa leeg nalang ang haba. Nagpunta sya sa build in na aparador nya at naghanap ng damit. Damit ns hawig ng pananamit ng ina ni Juliet.
After grooming herself, she looked in the mirror again. She smiled. Smile of someone who will do something bad.
🎶Sa aking pagtulog na labis ang himbing..
Ang bantay ko'y tala ang tanod ko'y bituin..
Sa piling ni nanay..🎶
[Music fading..]
Nagtatakang pumasok si Joni sa kanyang bahay. Sa gate palang kasi ay naririnig na nya ang pag-tawa ni Juliet. Tahimik nyang inilapag ang bag nya at lumakad papunta sa kusina. The first he saw was Juliet. But who is she talking to? Nakatalikod kasi ang babae pero pamilyar sa kanya ang boses nito.
"Oh, hi pa!" Agad naman syang napansin ni Juliet. Marahang lumingon sa kanya ang babae.
"O—Amelia. Ikaw pala." Ngumiti lang si Amelia. Kunuha si Juliet ng plato.
"Kain ka na 'pa."
"Ano 'yan?" Tanong ni Joni.
"Sinigang sa misu 'pa."
"Tikman mo. Niluto ni Juliet 'yan." Ani Amelia.
"Talaga?" Agad naman naupo si Joni para tikman ang naturang pagkain.
"Hmm—"
"Masarap po ba?"
"Oo. Kailan ka pa natutong magluto?"
"Tinuruan lang po ako ni mamang Amy." Sabi ni Juliet. Joni felt astonished. Ganun na ba sila ka-close para tawagin ni Juliet ang babae sa ganun?
"Oo nga pala Juliet. Niyaya ako ng ninang Mina mo na manuod ng sine sa labas. Pero gusto nyang kasama ka." Aniya.
"Eh—pa madami pa po akong unfinished activities. Kailangan ko po iyon tapusin." Sabi nito.
" Hmm.. sige sasabihin ko sakanya sa linggo nalang." Hindi sya sinagot ni Juliet bagkus ay pinagpatuloy nito ang pakikipagkwentuhan kay Amelia. Hindi nalang nya ito pinansin. Pero hindi nya maiwasan ang mapasulyap kay Amelia. Ang tindig nito, pananalira at kilos. Hindi pwedeng hindi nya mapansin ito. Dahil iisang tao lang ang kilala nyang may ganung klase ng awra. Yun ay ang yumao niyang asawa.
"Salamat." hinatid ni Joni si Amelia sa pinto matapos nilang maghapunan.
"S-saan?" nakaramdam tuloy sya ng pagkailang dahil parang ibang tao na ang kaharap nya.
"Masaya lang ako dahil may kasama ako kumain." sabi nito.
"Okay lang 'yon." matagal bago bago sumagot si Amelia. Nakatitig kasi ito sa kaniya na lalong nagpalala ng awkward moment.
"Uuwi na ako." nabigla si Joni nang biglang humakbang si Amelia palapit sa kanya at hinagkan siya sa pisngi niya. Hindi niya nagawang mili ng reaksyon sa gulat. Mabuti na lsng at umalis din ito agad.