mula sa pag labas ni bryan ng kanilang bahay ay tanging awa ang kanyang naramdaman para sa kanyang mama..tila nanghina ang mga paa nito na nagsasabing ayaw nya pang iwan ang kanyang mama.. ngunit kailangan nya gawin iyon. at mula nga doon ay naalala nya ang mga sinabi ni mira at ni herrill. at doon ay naguguluhan na sya kung gagawa ba sya ng isang desisyon sa buhay na baka pag sisihan nya sa bandang huli sa isang tahimik na lugar ay piniling pumunta ni bryan. mira!!! herrill!!!!asan na kayo.. mag pakita kayo sa akin.. di nga nag tagal at mula sa harapan ni bryan ay lumabas sila mira at herrill. " may mapaglilikod ba kami" wika ni mira. " hai.. pwede ba .. wag kayong umarte na parang hindi nyo alam kung bakit ko kayo tinawag" wika ni bryan. " sana'y buo na ang loob mo" wika ni herrill. " ano ang kapalit ng maari kong itulong sa inyo" wika ni bryan. " kahilingan...tatlong kahilingan" wika ni herrill.
" tama maari ka naming bigyan ng tatlong kahilingan kapalit nag mga bato ng heris" wika ni mira. " ang totoo hindi ko talaga maintindihan ang mga sinasabi nyo..
pero sana sa lalong madaling panahon ay ibigay nyo ang aking unang kahilingan.. kailangan gumaling ng mama ko.. kailangan na mawa ang sakit nya" wika ni bryan. " wag kang mag alala kayang kaya namin iyong gawin. hindi ka naming bibiguin" wika ni mira. " maniwala ka hindi ka namin pababayaan" wika ni herrill bago iabot ang kanyang mga kamay kay bryan. "kung handa kana sumama ka saamin" wika ni herrill.
nang mga oras na iyon ay di na alam ni bryan ang kanyang gagawin ngunit para sa kanyang pamilya ay di na sya nag dalawang isip pa na pasukin nag mundo.. mundo na ngayon nya pa lamang makikita at mararanasan