" ang mabuti na lamang ay nailigtas ka ng aking pinuno.. iyon ba ang gusto mong sabihin" singit ni mira. "ah.. oo. tama.. at nagpapasalamat ako ako dun..pe..ro.. wala akong maibibigay sa iyong kapalit..nawala kase ung" di pa natatapos ni bryan ang kanyang sinasabi ay inihagis na ng lalaki ang kanyang pitaka." oh.. ang pitaka ko." wika ni bryan bago tignan ang laman ng mga pitaka nya. " mabuti naman ay walang nawala" wika nya sasarili " sandali bakit nga pala nasa iyon ang pitaka ko.. alam ko na...siguro kasama kayo ng mga kabataan kagabi ..oo tama.. plinano nyong lahat ito" wika muli ni bryan " e iyong iniligtas ka ng aking pinuno mula sa kamatayan plinano nya rin ba iyon." wika ni mira. " alam mo mas maganda sana kung narinig namin ang pasasalamat mo" wika muli ni mira. " bakit naman ako magpapasalamat sa mga taong hindi ko kilala" sagot ni bryan. " ang pangalan ko ay mira sya naman ang aking pinuno ang anak ng hari ng zariha at susunod na hari ng zahira.si pinunong herrill" paliwanag ni mira. "pinuno.. haha nagpapatawa ba kayo sa palagay nyo ba maniniwala ako sa inyo... hindi nyo ko maluluko.." wika ni bryan ng biglang muling lumiit si mira. " ayan muka pa ba kaming nag sisinungaling o baka naman gusto mong maging mabangis na hayop" biro ni mira " ah .....syempre ayoko nun..tama ayoko nun..nagbibiro lang naman ako .pero kung gusto mo gawin mo kong" naputol na salita ni bryan. "kahit anong naisin mo. .kahit anong naisin mo ay maari naming ibigay sayo" singit ni herrill. " lahat .. haha wag nyo na akong paikutin pa...alam ko na may kapalit ang lahat ng yan..kaya pakiusap hayaan nyo na aking makauwe" wika ni bryan. " hahayaan kita sa ngayon at bibigyan kita ng panahon para mag isip tutulungan mo kami kapalit ng mga kahilingan mo. kung sakaling buo na ang loob mo tawaginmi lang kami " wika ni herrill bago bigyan ng hudyat si mira at ibinalik nga si bryan sa kanyang tinutuluyan.
nang sandaling iyon ay nagulat si bryan dahil nakabalik nga siya agad sa kanyang tinutuluyan. " totoo nga.. nakauwe na ko..ah.. anu bang nangyayari saakin." wika nya bago makapa ang pitaka nya sa bulsa at nakitang walang bawas ang kanyang pera sa kanyang pitaka." ang alam ko marami ako nagasto kagabi..hai." wika ni bryan sa sarili bago tuluyang nagpahinga.
ilang araw ang lumipas tulad ng nakagawian ay maaga nga pumasok si bryan sa kanyang pinagtratrabahuhan. " inocentes ...mabuti at naririto kana.. meron ako masama at mabuting balita sayo.. ano ang gusto mong mauna sa dalawa" salubong ni sir kon. " ah anu nanaman ba to sir kon..sige unahin mo na ung maganda balita" sagot ni bryan. " hindi bat matagal mo nang gustong mag bakasyon.. papayagan na kitang magbakasyon..ibibigay ko na ang limang araw mong bakasyon" wika ni sir kon. " tagala.. seryoso to.. mukang wala ka namang sakit sir kon pero nag papasalamat parin ako " sagot ni bryan. "