Maging sa byahe ay sobrang tahimik ko, hindi ko alam kong bakit hindi ako makapagsalita ngayon. I'm still shaking, im angry at myself now. Why they found me smoking, sa dami-daming place na maaari nilang daanan ay doon pa talaga sa direksyon ko kong saan ako naninigarilyo. This is so fucking hilarious!!!
Nagmamaneho ang stepmom ko, habang nasa kabilang driver seat si Lolo. Nag-iisa akong nakaupo sa likuran, halos hindi ako makatingin sa rear mirror nang kotse. Ayaw kong mag tama ang mga mata namin ni Lolo.
Sobrang tahimik namin buong byahe, ni isa ay walang magsalita. Ramdam ko ang galit ni Lolo ngayon.
"Prepare yourself," kumunot ang noo ko sa una niyang salita. Bumigat ang pakiramdam ko!
"For what?" sambit ko. "I'm always ready!" dugtong ko bago sumulyap sa rear mirror sa harap. Nagtama ang dalawang mata namin ni Lolo. Sa puntong ito ay walang ekspresyon syang tumitig sakin. Handa ako sa lahat nang sasabihin sakin ngayon ni Lolo at daddy, sanay naman ako sa masasakit nilang salita. Its not new for me, and im used for it.
"Let's see!" pambabanta niya bago natawa nang mahina. Mas lalo akong natahimik!
Kumunot ang noo ko dahil ibang daanan ang dinaan namin. Saan kami pupunta? Bakit parang may kakaiba akong nararamdaman ngayon, bakit feeling ko ay masama ang kutob ko sa mga ngiti ngayon ni Lolo.
"Saan tayo pupunta? Ibang daanan to," pagmamaktol ko. Sabay silang napatingin sakin mula sa rear mirror. Ang stepmom ko na walang ekspresyon, habang si Lolo ay nakangiti. Umiling ako bago nag-iwas nang tingin, kong ano man ang mangyayari sa araw na to? Kong ano man ang balak nila para sakin? I will be more rebellious!
Pinark nang stepmom ko ang kotse sa isang restaurant, i know this place at restaurant ito nang Tito ko. Iniisip ko nalang ngayon na baka may award ang paninigarilyo ko at kakain kami dito. How sweet! Sana nga ay tama ang iniisip ko, iba kasi ang takbo nang hinala ko sa iniisip ko lang. Maybe!
Unang lumabas si Lolo bago sumunod ang stepmom ko, nangdadalawang isip pa akong lumabas ngunit masamang tumitig sakin si Lolo. Padabog akong lumabas at sumunod sa kanilang dalawa papasok ng resto. Lahat nang staff at crew ay masaya kaming binabati, kilala kami dito dahil palagi kami dito sa resto ni Tito.
"Thank you and we'll be here again," bulong ko saking sarili na nakangiti, sobrang bilis nang pang-yayari dahil mabilisan akong napaatras sa nakita ko. Halos manigas ang katawan ko sa nakita. Hinayaan kong palapit si Lolo at ang stepmom ko sa mahabang mesa kong nasan ay nadoon ang aking daddy, kasama ang mommy at daddy ni Clifford. Nanatili akong nakatayo sa gitna na kuyom ang dalawang kamao.
Ano na naman ito? Pipilitin ba nila ako ulit?
"Why are you standing there? Come on here and don't try to leave!" pagbabanta sakin ni daddy. Nasa akin ang tingin nilang lahat. Napalunok ako, halo-halo ang iniisip ko ngayon. Tatakbo ba ako o hindi, aalis ba ako nang walang paaalam o mag wa'walk out nalang?
Shit Marilou, very wrong move!
"Don't worry about the fact that we do not like each other, because I dont want it and it will not happen, anymore." isang malamig na boses ang bumulong sakin. Mabilisan akong humarap sa likod ko, nag tama ang dalawang mata namin ni Clifford. Halos manlaki ang mata ko sa sobrang lapit naming dalawa. Napaatras ako at sinamaan sya nang tingin. Nakangiti syang tumitig sakin na para bang nang-aasar.
Asa ka pa, hinding-hindi rin kita magugustohan. Ang feeling nito!
"Oh nandito na pala si Clifford, hali na kayong dalawa. " tawag samin nang mommy niya. Bumalik ang diwa ko nang nilagpasan niya ako. Lumingon ako sa kanila, kinakabahan ako at sa puntong ito ay alam ko na ang plano nila.
Ang pag-usapan ang kasal namin ni Clifford.
"Marilou!!!!" mapaklang tawag sakin ni Lolo. Dahan-dahang kuyom ang dalawa kong kamao. Gusto nila nang ganito? Pwes, tignan lang natin kong magtatagal sakin ang Clifford na iyan. Tama si Jazzy at Jilheart, If I dont like the person? Why I just torture him? Humanda ka sakin Clifford, ibahin mo ako sa mga babae mo. I search you everything and i found out na isa kang masamang playboy. Nakangiti akong tumungo sa kanilang lahat. Lahat sila ay nakaupo na at hinihintay nalang ako, tumabi ako kay Lolo. Marry you Clifford? let's see!
Lahat sila ay nakatingin sakin.
"Anong meron?" una kong salita.
"Tungkol ito sa pagpapakasal mo kay Clifford, napag-isipan mo na ba ang lahat?" si daddy. Masama kong tinignan si Clifford at walang ekspresyon niya akong tingnan.
"Yah, maybe. I cant do it if that's what you want dad." sagot kong nakangiti. Sa puntong ito ay nagulat sila sakin, ito naman ang gusto nyo diba? Well, pagbibigyan ko kayo.
"You sure? no more lies? no more reason?" sambit ni Lolo. Sumulyap ako sa kanya at ngumiti. Hinawakan ko ang braso ni Lolo na tila naglalambing.
"This is what you want for me, right? I'm willing to marry that guy Lolo." ngisi ko bago tiginan si Clifford na ngayon ay nagtataka. Kunot ang noo niya sa mga titig ko.
"Oh thanks God," sambit ng mommy ni Clifford. Napalakpak sya sa tuwa at saya. Kitang-kita sa mata niya ang kasiyahan, alam kong walang halong ka plastikan iyon. "Wala na tayong problema kay Marilou, im so happy na marinig ang disesyon mo, hija. Pinasaya mo kaming lahat!" dugtong niya pa. Ngumiti ako sa mommy niya, isang ngiting pilit dahil napipilitan lang ako ngayon. Akala nyo gusto ko ito!
"I'm happy with your decision, you will never regret it, Marilou. We know you are still young, marriage is no longer as long as you complete your study." nakangiting wika ni daddy. Napatitig ako sa mga ngiti niya ngayon, ramdam na ramdam ko ang kasiyahan na nararamdaman niya. Ngumiti ako, ngunit pilit parin.
"Isa iyan sa mga kundisyon ko daddy," sagot. Kumunot ang noo niya. "May kundisyon ang pagpapakasal ko sa anak nyo." dugtong ko bago tignan si Mr. and Mrs. Edelbario. Sumulyap ako kay Clifford at nanatili itong tahimik na tila ayaw magsalita.
"Anything hija, anong gusto mong mangyari?" tanong ng mommy ni Clifford. Napalingon ako kay Lolo at ngumiti.
"Una, tataposin ko ang pag-aaral ko, pangalawa, sa bahay parin ako titira. Pangatalo, ayaw ko nang bonggang kasal. Gusto ko simple lang as in simple, yong tayo-tayo lang." nagulat sila sa sinabi ko. Maging si Clifford ay mas lalong kumunot ang noo.
"Tika lang, hija. Naiintindihan namin kong gusto mo pang makatapos, pero yong makitira ka parin sa pamilya mo ay hindi ako sang-ayon, kailangan nyong magsama ng anak ko sa iisang bahay. We already old, we have a dream for a long time, to have grandchildren." nanlaki ang mata ko sa narinig. Maging si Clifford ay napaubo nang ilang ulit, naramdaman ko ang pagtawa ni Lolo sa tabi ko. Sumulyap ako sa kanya at sobrang laki nang ngiti nito.
"And about sa kasal, hija? Bakit gusto munang simple? Lahat nang babae ay pinapangarap makasal nang simple but elegant." sambit nang mommy ni Clifford. Napasinghap ako, hinihintay nilang lahat ang kasagotan ko. Parang wala rin namang balak sumagot si daddy at Lolo dahil plano naman nila itong lahat.
"Yes, we do dream girls to get married, but to the person I love. I dream of being married to the person who love me dearly." mapakla kong sagot na ikinatahimik nilang lahat. Iyon naman talaga ang pangarap ko, ang maikasal sa taong mahal ko. Kong sya lang din naman? Pwes mas pipiliin kong maikasal kami sa judge, dahil hindi sya ang lalaking gusto kong maghintay sakin sa altar. Never!
Sumulyap ako kay Clifford ngunit nawalan sya nang ekspresyon. Maging ang stepmom ko at si daddy ay natahimik, dahil sa katagang iyon napatunayan ko sa kanila na importante ang pagmamahal para sakin. Hindi puro plano at disesyon lang.
"That's why we have nothing to worry about," sa unang pagkakataon ay sumagot si Clifford. Hindi ko sya maintindihan!
"What do you mean, hijo?" si daddy na tila nag-aalala. Matuwid na umupo si Clifford bago ako tignan na nakangiti.
"I love your daughter, Mr. Charleston." nalaglag ang panga ko sa sinagot ni Clifford. Maging ang parents niya ay sobrang laki nang ngiti. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko, tila may bumara saking lalamunan.
"Good to hear that, this conversation looks good!" sa pangalawang pagkakataon ay sumagot si Lolo sa sinabi ni Clifford. Sobrang lapad nang ngiti nilang lahat habang ako ay nanigas. Ano bang pinagsasabi nang siraulong ito?
"Talaga anak? mahal mo si Marilou?" lumiwanag ang dalawang mata ng mommy niya. Tumango si Clifford ng ilang ulit. Tumingin sya sakin na may ngiti, hindi ko alam kong anong ngiti ang meron sya ngayon. Kinakabahan ako!
"You say you get married to someone you love? but I love you Marilou and I'm ready to marry you." wika niya na mas lalong ikinatakbo ng mabilis ng puso ko. Hinabol-habol ko ang hininga ko, bakit niya sinasabi ito ngayon? Bakit feeling ko ay sobrang seryoso niya sa mga sinasabi niya ngayon? Tika--- last time i check pagdating namin dito ay binulongan niya ako, na never niya ako magugustohan at hinding-hindi iyon mangyayari. Fuck, palusot lang ang lahat nang ito.
"Kong ganon, wala na tayong problema. Masaya ako dahil may nararamdaman pala ang anak nyo kay Marilou. I'm happy because despite of her behavior, minahal mo parin sya." sobrang saya ni daddy habang sinasabi iyon. Kuyom ang kamao ko bago titigan si Clifford!
"Little things Sir," pormal niyang sagot kay daddy bago ako tignan. "Hindi sya mahirap mahalin, masaya syang kasama at hindi na ako makapaghintay na makasama sya habambuhay!" dugtong niya pa. Halos umusok ang dalawa kong tenga sa mga sinasabi niya, sobrang saya nang mommy at daddy niya sa mga pangungusap niyang walang saysay. Napakasinungaling talaga!
"No," singhal ko. "Its not true, he just lied. He just play. Daddy naniniwala kayo dyan?" turo ko kay Clifford ngunit sinamaan lang ako nang tingin ni dad.
"Marilou stop," pagbabanta niya sakin. Gusto ko nang maiyak! Gusto kong magwala dito ngayon.
"If so, this conversation is over," biglaang pagtayo ni Lolo.
"Lolo!!!?" sambit ko at sumunod narin sa pagtayo niya. Tinapik niya ang braso ko na may ngiti, ramdam ko ang mabigat niyang kamay saking braso at alam kong may galit pa sya sakin.
"Enough Marilou, you say that you are willing to get married. Don't be fooled by the dismissal you have made now. Don't extend this talk, Marilou. Ang importante ay makasal kayo ni Clifford sa madaling panahon. And that's enough!" ma awtoridad na wika ni Lolo. Napatayo si Mr. and Mrs Edelbario at lumapit sila kay Lolo na may ngiti.
"Thank you, Sir. Maybe our organization seems to be long." nakipagkamay ang daddy ni Clifford kay Lola.
"I should thank you for this, Mr. Edelbario. Ang pamilya ko ang lumapit sainyo, so thank you!" dugtong ni Lolo at nanatiling nakipagkamay sa daddy ni Clifford. Kanina pa ako hingal na hingal sa galit. Hindi ako makapaniwala sa mga nangyayari ngayon.
"Thanks Tito, sigurado akong mas masaya si daddy ngayon." yumakap ang mommy ni Clifford kay Lolo. Kagabi ko palang nalaman na bestfriend ni Lolo ang daddy ni Mrs. Edelbario, kaya ganon sila ka close. Kaya pala, kaya pala gusto nang pamilya ko ang ma konekta sa pamilya ng mga Edelbario.
"You have been a part of my family for a long time, hija. At ito ang gusto naming mangyari nang daddy mo, ang magkaisa ang pamilya natin. I'm happy because it happened right away." dugtong ni Lolo na tila kay saya niyang tignan ngayon. Ganon ba talaga ka importante sa kanya ang pamilya ni Clifford? Gusto ko nang tumakbo at magwala sa labas na parang baliw.
Nakipagkamay si daddy at ang stepmom ko sa pamilya ni Clifford, sobrang saya nilang tignan ngayon. Hanggang sa napag-usapan nila ang tungkol sa kasal, at sa susunod na buwan mangyayari iyon. Sinunod nila ang gusto ko na simpleng kasal. Sinunod nila ang gusto ko na taposin ang pag-aaral, ngunit hindi sila sang-ayon na mananatili akong nakatira sa mansion. Sobrang sikip ng dibdib ko, naiisip ko palang na ayaw ni daddy na tumira ako sa mansion pagkatapos ng kasal, ay parang ipinagtataboy na nila ako. Parang ayaw na nila akong makita sa bahay!
Pwesssss! Sasabayan ko sila sa gusto nila, kong ayaw nila, ayaw ko narin sa kanila. Gusto nila akong maikasal agad? pwes, mas lalo akong magrerebelde sa puder ng hayop na Clifford na iyon.
Hanggang sa matapos ang usapan tungkol sa plano, unang lumabas si daddy kasama si Lolo at ang pamilya ni Clifford. Nahuli akong naglalakad na parang bata na hindi ko alam kong anong gagawin ko. Sobrang kuyom ng kamao ko habang palabas ng restaurant.
Naramdaman ko nalang bigla ang pagtabi sakin ni Clifford, napahinto ako sa paglalakad. Inangat ko ang ulo ko para tignan sya ng masama. May kataasan si Clifford, at hindi ipagkakaila iyon.
"What?" singhal ko. Namumula na ang dalawa kong mata sa galit. Gusto ko syang sampalin. "Ang galing mong magsinungaling, nagpapaka best actor ka sa harap ng pamilya ko." galit kong sabi. Walang ekspresyon niya akong tinignan habang nakapamulsa. Gigil na gigil ako sa lalaking ito, ang sarap niyang suntokin ngayon. "You love me huh? A word that only your toy girls would believe. Hindi mo ako babae Mr. Pervert, huwag mo akong paniwalain na mahal mo ako, because first before last, I was not easily fooled and embarrassed by your fucking words!" sa pagkakataong ito ay hinampas ko sya sa may dibdib rason kong bakit ako ang mas nasaktan. Napahimas ako saking palad habang paatras. Mas lalo akong nagalit na parang puputok na bulkan. Hingal na hingal akong lumapit sa pagmumukha niyang bweset! "Uggh I hate you!!" sigaw ko at mabilisan syang tinalikuran.
Bago pa ako nakalayo ay tinawag niya ako rason kong bakit ako napahinto.
"Marilou," tawag niya at dahan-dahang lumapit sakin na walang ekspresyon ng mukha. Inilapit niya ang kanyang mukha saking tenga, at hinayaan ko lang sya. Nanatili akong nakatayo na parang statwa. Bakit ganito ang amoy niya? Hindi ko maipaliwanag, parang strawberry mint na sobrang bango pati hininga. Tika lang ano ba itong sinasabi ko. "Don't worry, malay mo baka magkatotoo ang mga kasinungalingan ko kanina, In your dreams." napaatras ako sa sinabi niya. Sa puntong ito ay nakangiti syang may pang-aasar.
"Damn you!" singhal ko at tuluyang tinalikuran ang pagmumukha niya. Napakasinungaling talaga, paning-paniwala ang pamilya ko sa mga sinasabi niya. Clifford isa kang malaking foolish at jerk.