A/N : Hi mga vendette's!!! Oh diba bongga HAHAHA...I'm sorry kung napapatagal yung pag upload and thank you for reading my story. I hope you like it and if you like it naman please vote and follow me for more updates. Tenchuuuu :D
AZEINA'S POV :
Naghahanda na ako para pumasok nung bigla akong may narinig na bumubusina sa labas ng bahay namin. Who the heck would be here early in this morning?? Lumabas na ako at agad kong nakita yung sasakyan ni Cliffton. Ano na naman ang ginagawa ng mokong na 'to dito?
"Hey Zeze!!" tawag niya sakin.
"What the hell are you doin' here?" tanong ko sa kanya.
"Di ba pwedeng sinusundo ko lang yung fiance ko para ihatid siya sa school niya?" nakapout na tanong niya.
"Bawal." saad ko at inirapan siya.
"Ansama naman ng fiance ko." saad niya at lumapit sakin.
"Wag kang lalapit, diyan ka lang." saad ko.
"Kunin mo na mga gamit mo. Sabay na din tayong mag breakfast." saad niya at ngumiti.
"Who wants to join you huh??" saad ko.
"You." saad niya at tumawa.
"Kumain ka mag isa mo." saad ko at tinalikuran na siya.
"Antaray mo talaga." saad niya at pumasok ng gate at nauna pang pumasok sa bahay kesa sakin. Napabuntong hininga nalang akao nung makita ko na siyang dala dala na yung mga gamit ko.
"Tara na?" saad niya at hinila ako. Pinagbuksan niya ako ng pinto at siya na din naglagay ng gamit ko sa trunk niya.
"So saan tayo?" tanong niya.
"Kahit saan, hindi naman ako mapili sa pagkain." saad ko at inopen yung weiboo acc ko.
Nakita kong maraming messages na sinend si Gab, he's asking questions why I haven't visit him again. I replied him telling I'm busy. I really wanted to visit you Gab, but how? With Gia around, I can't do anything.
"Zeze!" nagulat ako nung bigla akong tinawag ni Cliffton.
"O-oh?!" tanong ko sakanya.
"Kanina pa kita tinatawag dahil andito na tayo pero parang di mo ata ako naririnig" saad niya at mag pout.
"Don't make a face like that. Mas lalo kang pumapangit." saad ko at tinulak yung mukha niya. Nauna na akong bumaba at pumasok ng cafe.
"What do you want??" tanong ni Cliff sakin.
"Latte." maikling saad ko at inopen yung phone ko.
Wala kaming ginawa kundi ang mag usap tungkol sa mga sarili namin. Napaka daldal ng lalaking 'to. We finished dringking our coffee so he drove me to school.
"Thanks for the ride." saad ko at tumalikod.
"Wait, Zeze!" napalingon ako sakanya at bigla naman akong nagulat nung bigla niya akong kiniss sa cheek.
*Gasps*
Nagulat ako pati na rin yung mga students sa palibot namin.
"C-Cliffton! Walangya ka!!" saad ko at hinampas siya pero tumatawa lang siya.
"Bye fiance ko." tumatawa tawa siya na umalis.
"Swerte naman!" - G1
"Oo nga!" - G2
"Diba si Jani yan?? Kala ko ba si Gab yung boyfriend niya?" - G3
"Yeah she is! She's probably cheating!" - G4
Nagsimula naman silang magkalat ng maling balita. *Sigh* Nagdiretso lang ako sa classroom at nakita ko agad si Gaevy na kumakaway sakin. Umupo ako sa tabi niya at halatang tuwang tuwa naman siya.
"Azyyy~" malambing na tawag niya sakin.
"Oh?" tanong ko sakanya.
"May good news ako hehe" saad niya.
"Ano yun??" tanong ko sakanya.
"Pinatawad na ako ni Kuyaaa!!" halatang tuwang tuwa siya dahil dun.
"Mabuti naman at pinatawad ka." saad ko.
"Lah, ansama mo" saad niya at nagpout. Wala akong nagawa kundi pisilin yung pisngi niya.
"Wag kang mag pout dahil ampangit mo" saad ko.
"Ansama mo talaga!" tinawanan ko lang siya dahil napaka kulit niya talaga.
Natigil kami kakatawa nung biglang lumapit samin yung dalawa naming classmate. Kate at Eren ata mga pangalan nito.
"Uhm. Hi." nahihiyang saad ni Kate.
"Hello." malambing na saad ni Gaevy. Ever since na nangyari yung incident na yun nagbago na si Gaevy at talagang napahanga niya ako dahil dun.
"Uhh, we want to be friends with you." saad ni Eren at nahihiyang napakamot sa ulo niya.
"Ofcourse! Why not diba Avrail?" tanong ni Gaevy sakin habang nakangiti.
"Yeah" saad ko at ngumiti sa kanila.
"Yeyy! Thanks! If you'd like to, can we have lunch together?" tanong ni Kate samin.
"Yeah, sure!" saad ni Gaevy.
Umalis na sila at bumalik sa mga upuan nila.
"They look like a couple." nakangiting saad ni Gevy habang nakatingin sa kanila.
"Gaevy." tawag ko sakanya.
"Yup?"
"Why don't you confess to Trev?" tanong ko.
"S-seriously Azz?? Do you think I have the courage to??" tanong niya sakin na parang gulat na gulat.
"Why don't you just try?" tanong ko sakanya.
"Then you alsk have to confess to Gab" saad niya na nagpatigil sakin. "Is there something wrong Azz?" tanong niya sakin.
"A-Ahh, there's nothing." saad ko.
"Oh, okiee" saad niya at inayos yung gamit niya nung dumating na si prof.
HUVANN'S POV :
I got discharged yesterday and I'm going back to my classes now. Kakadating ko lang sa school at dumertso na ako sa lockers para ilagay yung mga gamit ko dun. Pinagkakaguluhan pa din ako pero alam talaga nila yung tawag na distance mula sakin at sa kanila.
I hate being in a crowd and I hate noisy places too. Umalis na agad ako dun at pumunta ng classroom namin.
"Huyy Gab!" tawag sakin ni Chrys.
"Oh?" tanong ko sa kanya.
"Nagkabati na ba kayo ni Azeina??" tanong niya sakin.
"Nag usap na kami nung umuwi ako dito pero ewan ko ba't di niya na agad pinansin yung mga tawag at texts ko." saad ko at pumunta na ng pwesto ko.
"Ba't di mo kausapin mamaya?" tanong niya.
"Yan nga yung plano ko." saad ko.
Tumahimik na siya nung dumating na si prof.
Natapos na yung morning classes namin at humiwalay ako sa kanila para maglagay ng gamit sa lockers.
I was walking in the hallway when I saw Azeina alone walking towards the lockers.
"Azeina!" I called her and she heared me but she walked away when I was about to reach her. Hinabol ko siya pero talagang binilisan niya pa yung paglalakad niya.
"Azz, do we have a problem? Akala ko bati na tayo?" tanong ko sakanya.
"No we don't, but I'm busy so please just leave me alone for now" saad niya at umalis na. Napabuntong hininga ako at hinabol ullit siya.
"Azz, let's talk about this please?" tanong ko sakanya habang sinasabayan siya sa paglakad.
"Gab, I said I'm busy. Talk to me when I'm free." she said and walked faster.
"But I kmow your schedule. You're free right now" saad ko at ipinakita yung paper slip na may schedules niya.
"Why do you have my schedule?" she asked seriously.
"Xhion gave me a copy." I answered.
"Can you stop caring about my life?" saad niya at kinuha yung paper slip at pinunit.
"Why are you being like this Azz?" I asked furiously.
"I'm always like this Gab."
"Azeina, please. Talk to me pleasee??"
"I'm talking to you Gab!!" nagulat ako nung bigla siyang sumigaw. Pati siya halatang nagulat din.
"Tell me why are you being like this Azz?" tanong ulit ko sakanya.
"Because I hate seeing you!" pasinghal na saad niya.
"Can you tell me why??"
"Because everytime I see you my life is being a total mess!" she said. "So please...Please stop showing up in front of me after making some mistakes na akala mo matatanggap ko lang agad ng isang sorry mo!!" natigil ako dahil sa sinabi niya.
"A-Azz, let's talk about this." tulalang saad ko.
"We have nothing to talk about Gab." saad niya at talagang umalis na.
Ilang minuto din akong hi di nakagalaw sa pwesto ko at nakatulala lang. Nahilamos ko yung kamay ko sa mukha ko nung ma realize ko na nakaalis na pala talaga si Azeina. What mistake did I do again to make you act like this Azz?
Pumunta na ako ng cafe at nakita sila Chrys sa usual spot namin. I sat down frustated. Napansin din nila yung kaya gumawa agad sila ng ibang topic. Natapos yung lunch time namin at di pa rin ako umiimik.
"Ba't parang wala sa mood si Gab?" rinig kong tanong ni Xhion.
"Di nga din namin alam pero mas mabuti nalang na wag muna nating alamin" saad ni Jyro.
"Oo nga, mukhang mabigat yung problema eh." saad naman ni Chrys.
"Yaan niyo na muna yan." saad ni Ronn.
"Siguro may napag awayan naman sila ni Azeina?" saad ni Hlyx kaya sabay siyang binatukan nila Ronn.
"Ba't niyo ko binatukan?" pabulong na tanong ni Hlyx.
"Apaka slow mo Hlyx!" sabay na saad ni Jyro at Chrys.
Wala akong ginawa kundi manatiling tahimik habang nakikinig sa kanila. As usual pinagkakaguluhan pa din kami. Nakarating kami agad sa roomng di ko man lang namamalayan.
"Uyy, pre!" nailimpungatan ako nung bigla akong tapikin ni Chrys sa balikat.
"Oh?" tanong ko sakanya.
"Kanina ka pa tinatawag ni ma'am." napalingon ako kay ma'am Almira na kina pa ata nakatingin sakin.
"Vou're, is there something wrong?" tanong ni ma'am.
"Ahh I'm just spacing out a bit ma'am." saad ko.
"You can just go to the clinic if you want." saad ni ma'am at nagpatuloy sa lesson niya.
Wala akong ginawa kundi lumabas nalang at pumunta sa garden para magpahangin. Natulog lang ako sa ilalim ng puno na palagi kong tinatambayan. Habang natutulog ay naramdaman kong may humahaplos sa pisngi ko.
"I'm sorry Gab." Azz? Hindi ako nagmulat at pinakinggan lang siya.
"I'm sorry but I have to do this or else..." hinintay kong matapos siya pero narinig ko lang yung mga hikbi niya. Azz, stop crying please?
"Or else you ane me can never see each other again." nagulat ako sa sinabi niya pero na natili lang akong nakahiga..."Live your life Gab. Be happy." umiiyak na siya at kada hikbi niya ay umaapekto sakin.
Azz don't go please.
AZEINA'S POV :
I have my free time today kaya napag isipan kong pumunta sa garden at dun gawin yung mga assignments ko. Nakita ko si Gab na nakahiga sa ilalim ng puno na palagi kong tinatambayan. I want to leave there but I found myself walkong towards him. Nilapag ko yung mga gamit ko at naupo sa tabi niya. Wala sa sariling hinaplos ko yung pisngi niya.
I just found myself carressing his soft cheeks and I don't know why I am crying. I don't want to ignore you like this Gab but I have to. For our own sakes.
"I'm sorry Gab." I started talking out of nowhere.
"I'm sorry but I have to do this or else..." humihikbi ako pero pinipilit kong hinaan yun dahil baka magising si Gab.
"Or else you ane me can never see each other again." umiiyak na ako at talagang hikbi ako ng hikbi..."Live your life Gab. Be happy." umiyak kong tinignan uli yung mukha niya at wala sa sariling hinalikan ko siya sa labi.
Nagulat ako nung gumanti siya nang halik at hinawakan niya yung batok ko para di ako humiwalay agad. Nagtagal yung paghahalikan namin at binitawan niya na agad ako makalipas ng ilang minuto. Tinignan niya ako na may pag alala sa mga mata niya.
"Why are keeping this to me?" tanong niya habang nakatingin ng deretso sa mata ko..."Why don't you just tell me the reason?" he asked and brushed my hair.
"I can't tell you Gab." saad ko at umiyak ulit. Hinala niya ako at niyakap.
"Shhh...Don't cry please? Just tell the reason." saad niya at hinalikan yung noo ko.
"I can't." saad ko at niyakap siya pabalik.
"Is it Gia? Did she threatened you?" seryong tanong niya sakin.
"H-How??" tanong ko sa kanya.
"Don't worry about her okay? I'll deal with her...Just be with me." saad niya at hinalikan ulit yung noo ko.
"What if---" pinutol niya yung sasabihin ko.
"She won't dare because she can't compete with my limit." he said and smiled at me.... "Can we go back to the way we used to be?" he asked sincerely.
"Nope." pang aasar ko sakanya.
"Ehh? Why not?" gulat na tanong niya.
"Dahil di kita kilala." nanlaki yung mga mata niya at sinimulan akong kilitiin.
"HAHAHAHAH...GAB....HAHAHAHAH..TAMA NA...HAHAHAHAHAHA...Ki-kilala na kita HAHAHAHAHA." tumigil siya kakakiliti sakin at nakangiting tinignan yung mukha ko.
"Wag kang ngingiti ngiti ng ganyan, nakakasilaw." saad ko at pinitik yung ilong niya.
"Aray ko naman." saad niya at hinimas yung ilong niya..."Does this means okay na talaga tayo?" nakangiting tanong niya sakin.
"Sabi ko nga wag kang ngingiti ng ganyan dahil nakakasilaw." saad ko.
"Oo na." saad niya.
Nag usap kami ng nag usap hanggang sa di namin namalayan na naka skip kami ng afternoon classes namin. Tapos na yung mga klase namin at andito pa rin kami ni Gab sa garden, ayaw niya akong bitiwan.
"Gab may practice pa kayo sa basketball diba?" tanong ko sakanya.
"Oum. Pero ayaw kong mag practice dahil ayaw kitang paalisin." saad niya at ngumiti ulit.
"Mag practice ka na dahil may practice din kami ng dt." saad ko.
"Ehh???" ayaw niya pa talaga.
"Mag practice ka okay? Mag pra-practice din ako." saad ko at hinalikan siya sa pisngi.
Hindi niya talaga ako binitiwan at hinatid pa sa studio namin. Kitang kita mo mula sa hallway yung mga ulo ng members ng dt namin. Talagang apaka usisero at usisera ng mga ito. Pagkadating namin sa harap ng studio ay dun niya lang ako binitiwan.
"Ingat ka sa practice niyo." saad ko at hinalikan siya sa pisngi.
"Galingan mo sa pagsayaw ha?" saad niya at hinalikan ako sa noo.
"Oum, babye na." saad ko at pumasok na.
Halatang kinikilig naman siyang umalis. Nagulat ako nung biglang magsigawan yung members ng dt namin. Napahampas nalang ako sa noo ko dahil sa ingay nila.
"Yieeeeeeeee!! Story telling naman diyan!!"
"Oo nga!"
"Wag kang madaya dapat kami kinikilig din!!"
"Magkwento ka na!!"
Natawa nalang ako sa kaguluhan nila. Napapailing akong pumasok sa locker room para mag bihis.
AUTHOR'S NOTE :
Kilig kayo?? You wish that was you huh?? Hanap kayo ng sariling Huvann niyo! HAHAHAHA de joke lang...Just wait for the time, may dadating din na Huvann sa life niyo.. Hope my Vendettes enjoyed this chapter!!