Matapos maligo ay sinuot ko na Ang binigay Niya na silky red pajama set. Although malaki, I find it comfortable. Ang pajama pants ay medyo maluwag at mataas na abot na Ito sa sahig. Ang pajama polo na man na longsleeve ay mataas rin na lagpas na Ito sa mga kamay ko, Ang v neckline ay malaking nakabuka. Even when I just tilt a little bit, the sleeves would fall off my shoulders.
I pulled it up. Medyo lasing pa Naman ako at masakit Ang ulo but I think I can manage. Lumabas na ako at nakitang Wala na si Aadiv. Kaya agad akong humiga sa kama. There's something off. . . . Parang may kulang.
Pagod akong napamulat at luminga.
There's something wrong with the pillows. It's supposed to be sky blue but now it's gray. Even the comforter is dark gray when it should be white. Okay. . . . . Binalewala ko na lang iyon.
Nakita ko Ang kanyang cellphone sa night table kaya agad ko iyong kinuha. He doesn't have my number right? And I don't have his. Inisave ko Ang aking number sa kanyang contacts. Hihihi. Nagset ako ng nickname sa sarili.
❤️Baby Gyn❤️
I closed my eyes when I felt my head ache and my vision spin.
How can I even handle this?
Naramdaman ko Ang biglaang pag-urog ng kama. Napamulat ako at napatingin sa gilid. Si Aadiv. Namumungay Ang kanyang mga Maya. Halatang inaantok na.
Biglaang nagtagpo Ang aming paningin. Hindi ko magawang kumalas, siya rin Naman ay hindi umiwas. Nagkatititgan kami ng ilang minuto.
I can't believe that this guy is putting up with me. Wala kase sa itsura Niya Ang pumatol sa katulad ko. He's giving off such an aura that gets me attracted. I like him. Yes.
But I don't know if I like him as a friend or something more than a friend.
He's so serious. Yung tipong hindi pumapasok sa mga relationship. Yung tipong buhay pero parang namamatay. I know he's hiding something. I'm curious about it.
"Can't sleep?" Tanong Niya ng hindi kumakalas sa pagtitigan. Tumagilid siya para magkaharap kami. There's a big gap between us pero parang Wala lang iyon.
"My head is aching. . " Mahina kong tugon.
Napabuntong hininga naman siya at pumikit. "That's what you get for drinking." Marahang aniya pero suplado pa rin ang dating sa kin.
Lumipat siya sa school namin in the middle of the school year. So much has happened since pero napalapit lamang ako sa kanya dahil sa roleplay namin. He's always serious though. Parang Wala siyang interes sa lahat? But I would never forget his smile. Remembering that moment tugged something in my heart.
"Are you mad?" Napadilat naman siya. Something unknown suddenly caused me to lick my lips. His eyes drifted to it.
His face was dimly lit by the moonlight. It's dark here but I can clearly see his handsome face. How can his curly hair be so perfect? And his jaw line? It's so we'll defined.
"Just go to sleep." Muli siyang napabuntong hininga.
I really think he's mad at me. Was it wrong to drink? Did I do something wrong? Baka nagalit siya dahil umiiwas ako sa kanya? Ba't naman? O baka nakakaabala na ako?
Napapikit ako ng mariin.
Silence conquered the room. The only thing I could hear was my pounding heart and my uneven breath. After many moments napadilat na rin ako. I looked at him again. How can he sleep peacefully after not giving me an answer?
Is he actually mad at me?
Lumapit ako sa kanya, pinagmasdan Kung natutulog na ba talaga. His face looks the same, blank. But I notice a fast movement. It was so swift that if you were not looking intently you would have missed it. His lips. . . Twitched. .
I saw it!
Mas lumapit pa ako sa kanya. Mga isang daliri na lang ang pagitan namin. I could even feel his steady breathing.
"Are. . . You. . Mad?" Tanong ko muli sa mahinang boses. Napalunok na man ako ng bigla siyang dumilat.
"No. . " Mahinang sagot Niya, but his minty breath was enough to filly nostrils.
"Are. . You sure?" Paninigurado ko. I didn't know why pero kinabahan ako. Kaya nga umiiwas ako these past few days dahil sa epekto ng lalaking toh sa kin.
Pagod Naman siyang tumango. Hindi mapigilan ang aking ngiti. I'm happy. I don't even know why.
"Now go to sleep."
I groaned. "But I can't."
"Just close your eyes." Pagod na aniya at tinalikuran ako.
I lay on my back and closedy eyes. I figured that this was Aadiv's house ng hindi ko makita Ang aking dino. I can't sleep without my fluffy stuff toy. Muli akong napamulat at tumingin sa ibabaw.
I really can't sleep.
Dumaan Ang ilang mga minuto at dilat pa.rin ako. I'm sure Aadiv's asleep, so I guess it's fine. Tumagilid ako para maharap Ang kanyang likuran. Dahan dahan kong pinadausdos Ang aking kamay sa kanyang beywang. Dumikit pa ako sa kanyang likod and I clenched his shirt, inhaling his scent.
I just wish he can't feel my heartbeat right now.
* * * * *
Kinaumagahan ay nagising ako sa huni ng mga ibon. Well, that was a comforting sleep!
I yawned.
"Gowd mworning." Halos napatalon ako ng natantong yakap ko Ang ulo ni Aadiv at nakahiga siya sa aking kanang braso.
"Uh. . . G-good morning." Sambit ko at marahang binawi Ang aking braso. No wonder it was a comfy sleep, yakap ko si Aadiv eh. Haha. .
Sabay kaming nakaupo.
"I tried to pull myself out but you keep pulling me back."
Napabaling ako sa kabuuan ng kwarto. It's clean and well organized. It's also kind of boring. There's only a tall mirror, a desk with a chair and a closet. All furnitures are gray and white, as well as the bed.
Napatingin Naman ako sa kanya at nakitang mariing nakatitig Ito sa kin.
"Sorry. . Uh. I cant sleep without my dino."
Nang nakita Ang aking bag sa gilid ay agad akong napatayo at akward na kinuha iyon.
"Well, I . . Should go. May klase pa Tayo." Sabi ko at akmang bubuksan ang pinto ng magsalita siya.
"How's your head?"
Napabaling ako muli sa kanya. Mariin pa rin siyang nakatitig sa kin. His eyes drifted to my lips when I answered.
"It's fine. . U-uh I should go. . " Kating Kati na akong makaalis dito eh. Tumango lang siya.
Nang makalabas ay mabilis kong nahanap Ang Susi sa bag at pumasok na. Hindi ko napansin na habol ko na pala Ang aking hininga. My heart is pounding so fast.
I can't believe it!
I slept with him and even suffocated him!
Hindi ako makapaniwalang nahawakan ko Ang kanyang buhok! I've always wanted to dishivel his hair. It was soft and fluffy too!
I giggled
I can't be late for school! Tinapik ko Ang aking pisngi para kumalas sa tila isang panaginip. Nagmadali akong naligo. Ngunit ng akma na akong magbihis ay napatigil ako. May mga maliliit na Pula kase sa aking kaliwang balikat.
"W-whats this. . . "
Is this a pimple? Hinaplos ko iyon at Wala namang kahit among kirot. It's tiny. It's so visible and anyone could notice it.
Hinawi ko Ang aking buhok at nakitang mayroon rin sa leeg ko.
Maybe I was bitten by ants? Pero hindi naman makati. Mosquitoes maybe? Pero bakit andami?
Seven. Seven lahat. Apat sa balikat ko. Dalawa sa gilid ng leeg. Isa naman sa collarbone ko.
Gusto ko sanang tabunan Ito gamit ng panto but I'm afraid it might draw attention. Mabuti na lang at pwede itong matakipan ng buhok ko. It's really red though. . . . Anyway, walang choice.
P. E namin ngayon kaya't nandito kami sa feild. Naka p.e uniform rin kami. Jogging pants at pe t shirt. Maglalaro daw kami ng volleyball sabi ng coach namin noong nakaraang biyernes. Ngunit Wala siya ngayon at hindi kami nainform.
Kanina pa kami dito sa field dahil Sabi ng coach noon ay dapat dumiretso na kami. Eh, Wala pala siya. Nagkasakit daw, at sa susunod na lang daw na biyernes. Kaya ayun habang naghintay sa kanya kanina ay naglaro na rin kami ng volleyball at iba pa. Pawis na pawis na kami. Kaya napadgesisyunan kong itali Ang aking buhok.
Pero nakalimutan kong makikita nila ang pimple sa aking leeg. . .
"Uyyy, ano yan?" Bulalas ni Zandra habang nakaturo sa leeg ko.
Agad ko naman iyong tinakpan.
"Uy, may tinatago siya!" Sigaw ni Zandra na nakaagwa ng atensiyon ng iba. Nagsilapitan na rin sila. Hindi ko pa rin tinatanggal Ang pagtatakip sa aking leeg.
"Uhh. . Ano. . Uh, insect b-bite lang. . Hehe. . " Sambit ko tsaka nagkamot sa ulo.
"Hala! Hindi! Hickey yan!" Si Harold.
"Hala, patingin nga. . Oo nga!" Si lailey. Habang tanaw ang aking leeg.
"Uhh. . Among hickey?" Naguguluhan kong tanong.
"Wehh?? Painosente ka pa!" Si Lailey habang tatawang nakaturo sa kin.
Kinunutan ko lang sila ng noo
"I'm not joking though. Ano ba yon?" Tanong ko muli.
"Isa yong mark na ginagawa ng mga-" pinutol ni Zandra si Jae
"Hep! Hep! Hep! Wag niyong icorrupt Ang utal nito! Inosente pa to hoy!" Sigaw ni Zandra habang tinatakpan Ang aking tenga, pero rinig ko parin siya.
"Seriously?" Tanong nila
Nahagip ng paningin ko si Aadiv sa gilid. Nagsisilong sa ilalim ng puno. Nakatitig sa kin. Sa aking leeg. Napalunok ako.
"So who did that to you?" Tatawang tanong nila.
"H-huh?" Kunot noo kong tanong
"Sabing wag niyong icorrupt eh!" Sigaw ni Zandra at hinila ako.
"Ano ba talaga iyon?" Tanong ko habang nagpatianod sa kanya. Ngunit hindi Niya ako pinansin at binitawan ako ng makarating sa ilalim ng puno Kung saan si Aadiv.
"Z-zandra?" Naguguluhan kong tanong
"Aadiv. Pakibantayan mo muna yan ha. Papagalitan ko lang ang mga iyon." Aniya tsaka tinuro Ang aming mga kaklase. At umalis na.
"Ehmm. ." Napatikhim ako
Ano ba kase Ang hickey na Yan? At bakit hindi ko pwedeng malaman? Is there something wrong about it?
Nilingon ko siya at nakitang nakatitig pa rin sa leeg ko. Kaya akward ko iyong tinakpan. I still remembered everything kanina. Is it just me who's feeling akward?
"Uh. . What's a hickey?" His eyes drifted to mine.
"It's something you don't need to know." Aniya tsaka tumanaw sa langit.
"Why?"
Napabuntong hininga siya. I saw his lips twitched. And his eyebrows met.
"It's. . . Nothing." Aniya
"What do you mean? Nothing? " Sambit ko tsaka pumunta sa harap niya at tumalon talon para maagaw Ang kanyang atensiyon.
Ngunit nakatingin pa rin siya sa langit.
I stared at him intently. I felt drops of cold water on my head. I then look up too. Umaambon.
Without minding the drops of light rain, I stare at him again.
Is there something wrong with me? I don't know.
I didn't mind our classmates shouting and running. I didn't mind my shoulders getting wet. I didn't mind my hair almost soaked. I didn't mind the splashes on my face.
I just stared at him. His eyes finally met mine.
Nakita kong kumunot ang kanyang noo. I just smiled. Ngunit nabigla ako ng higitin niya ako papalapit sa kanya. Napahawak Naman ako sa kanyang dibdib. His arms held my waist lightly and I felt my heart starting to pump faster.
"Uh. . . . " Akward kong pambasag sa katahimikan.
"We should wait for the rain to stop." Napatingin ako sa kanya ng nagsalita siya. Tumingin na rin ako sa langit.
It doesn't look like it's gonna stop anytime soon.
But I'm happy to be stuck like this with him.