Everyone is really looking forward for our wedding next week. They are picking their dresses. And us? halos araw-araw syang nandito after my school hours to pick me up to pick gown, cakes, flowers and etcetera. He is always making time for me. I think I'm starting to fall for him. Who wouldn't right?
"I will just go to the comfort room. Take a sit first."
he said. Nasa isang coffee shop kami ngayon malapit sa school to pick up some things. Ilang minuto na ang lumilipas nang mag paalam sya at naubos ko nalang Ang kape ko ay Hindi pa Rin sya bumabalik kaya Naman napag desisyonan ko na sundan ito. Hihintayin ko nalang sya sa labas Ng comfort room. Malapit na ako nang matigilan ako nang matanaw ko siya na may kausap, dahan-dahan akong lumapit para makita kung sino ang kausap nya, uminit ang ulo ko nang makita ko kung sino ang kausap nya.
"Brad, nakaka limutan mo ata na kasama mo ang fiance mo? uugatan na ako sa upuan tapos makikita kitang nakikipag mabutihan sa kaibigan ko? Excuse me Angelica. Aalis na kami."
gulat na gulat si Brad sa biglang pag sulpot ko. Agad ko syang hinila at hindi na lumingon pa. Tumigil kami ng maka layo na kami sa coffee shop.
"Hey! what's your problem?"
he ask. Out of frustration, Hindi ko alam na tumutulo na pala ang luha ko. Nabigla naman sya nang makita ang pag iyak ko.
"You told me you don't like her? Now you do? Fuck you! you make me wait less than an hour there! alone! looking stupid, then I will find you there? all along you are with her! laughing with her forgetting I am with you! the worst part is, nag solo Kayo! dumping me for her huh!"
I said while crying. He's about to touch me but I walk fast and reach the nearest cab. He's calling for my name but I didn't bother to look at him. Damn you Angelica! you will pay!
"Dad, I want Angelica permanently out of our lives. She's seducing him! Damn her!"
my dad agreed nang tawagan ko sya. This time, I have no control for my anger. Kaya naman nang pag dating ko sa mansion ay nadatnan ko ang nanay nito na naka luhod, umiiyak at nag mamakaawa kay Daddy.
"Please, Esther, help us, can you talk to your dad please ? Angelica is graduating, she needs the scholarship. I don't know what exactly happened but please, we need a job. please."
she begged when she notice me. Then I saw Angelica running towards us with a smiling face. She never thought that I'm already home. Akala nya siguro ay matapos ko syang makitang lumalandi Kay Brad eh masisikmura ko pang makipag date.
"Nay! sa wakas nakuha ko na ang atensyon ng crush ko. Tumalab yung mga pag himas ko sa kanya."
she said in a jolly tone. So matagal na pala nya itong kilala at pinag papantasyahan. Mas nag init ang ulo ko at maging si Daddy ay namula ang mata sa galit. Sino bang hindi? kinumpirma nya lang Ang lahat.
"Ang kapal ng mukha mo! believe me I can kill a snake like you right now! Ang lakas ng loob mo na magkwento at talagang sa lupain pa namin. Wala kang utang na loob! all along akala ko I'm the rebel one here, the bad one. But no, you're just hiding in a pretty and loving young lady."
Sabi ko at sinampal ko sya ng malakas. Maya-maya pa'y may tumigil na sasakyan sa harap namin, nang Makita ko Kung sino ang lulan nito at agad akong pumasok sa loob at umakyat sa kwarto ko. Isinalampak ko ito. Dinig ko ang pag tawag sa akin ni Brad kaya agad Kong inilock ang pinto. Tumingin ako sa bintana at kitang Kita ko Ang pag sampal ng ina ni Angelica sa kanya. Umalis ang dalawa na umiiyak. Halos kaladkarin na ng kanyang ina ito.
"Esther, please come out. Let's talk about this. I'm sorry."
Brad said when he reaches my door. I didn't answer. I was dumbfounded. Ganito pala yung pakiramdam ng masaktan Ng dahil sa lintik na pag mamahal yan. Maybe Wala akong naging ka relasyon since birth, but I'm not an idiot to see what's going on. Halos Kalahating oras itong katok ng katok sa pinto hanggang sa dumating na si mommy at pina alis na muna ito. Wala akong magawa nang buksan nito ang pinto dahil sya lang ang may duplicate ng mga susi sa bahay. Pag pasok palang nito ay agad niya akong tiningnan mula ulo hanggang paa at halata ang pag ka dismaya sa mukha niya. I know, I look like shit. My hair is a mess, my eyes are swollen, my nose is red as tomatoes. I don't even know why am I even crying. We're not even a real couple. All I know is that I'm hurt.
"I heard what happened kaya nag madali akong umuwi. Anak, I know you know that this family needed a lot of help, pero kung ang kapalit nito ay ang masaktan ka, we rather stop it. We won't sacrifice your feeling."
Sabi ni Mom at marahan akong niyakap. I want to believe that it's just a bad dream. I want to believe that it's not happening, believe me I'm trying to ignore the pain but I can't.
"Mom, I want to do it. i can't let you and Dad down. Na shock Lang po siguro ako sa pakiramdam, but I'll be fine. Nasa isang bahay man kami, hindi naman po kami mag sasama sa iisang kwarto Hindi ba?"
Sabi ko at tiningnan sya sa mata.
"Pero anak, palagi ka man namin pinapagalitan, Mahal ka namin Ng Dad mo. Nasasaktan ka, masakit din sa amin, are you sure about this?"
tanong ni mom na ngayon ay umiiyak na. Tumango at niyakap niya ako ng mahigpit.
------
They give me two days to think but my decision doesn't change a thing. We can file a divorce papers after this naman. Kumatok at sumenyas na ang katulong na nandyan na si Brad. We decided to finally talk. I mean I decided. Tumango Lang ako at agad din sumunod pababa. Nadatnan ko sya sa veranda, it's just seven in the morning. He's drinking his cup of tea. He stand up when he saw me and I told him to sit down.
"Hindi na ako mag papa ligoy-ligoy pa. Like what you've heard, I still agree. The condition remains. So ano pa ba ang dapat nating pag usapan?"
malamig na tanong ko. Naka titig lamang Ito sa akin. Ito ang unang beses na nakita ko syang ganito ka seryoso. Marahan nitong ibinaba ang tasa sa mesa at saka nag simulang mag salita.
"I want to apologize Kung ano man Ang ikinasama Ng loob mo."
I rolled my eyes as I hear his words. seriously? Is he that idiot?
"I just wanted to explain myself. As far as I remember, wala naman akong ginawang masama. Siguro Ang Mali ko Lang talaga ay pinag mukha kitang tanga. "
"Well, you're forgiven for the last part. Pero para saan pa Ang mga naunang apology mo Kung Hindi mo naman pala alam Ang kasalanan mo at Kung sa tingin mo ay wala Kang kasalanan? If that's all. See you nalang sa Pre-Nup tomorrow. "
inis na sabi ko. Agad akong tumayo at umalis may sasabihin pa sana ito ngunit Hindi ko na Ito pinakinggan.
you're idiot and stupid Brad.