"Kaylee?"
"Liam? Anong ginagawa mo dito?"
"I visited my mom"
"Your mom!?" Nagtatka kong sambit.
"Yes"
"What do you mean?"
"She already dead."
"Kailan pa!?"
"When I lost you she become weak ayun di na niya kinaya she died."
"Huh"
"Kaya hindi ko na nagawang habulin kapa at mag explain, wasak na wasak kasi ako noon feeling ko hindi ko na kayang ayusin yung sarili ko kaya naisip ko kung hindi ko kaya ayusin yung sarili ko yung relasyon pa kaya natin." He said while his tears starting to fall.
"Bakit hindi mo sinabi saakin?"
"Satingin mo ba kakausapin mo pa ako katapos ng nangyari saatin?"
"I'm sorry" and my tears starting to fall too.
"Don't say sorry, wala kanaman kasalanan, hindi kita tinatawagan para sabihin sayo noon kasi hindi pa kita kayang harapin dahil sa nangyari saatin mas masasaktan lang ako kung makikita kitang umiiyak."
"Now i understand kung bakit hindi moko hinabol noon, hinihintay kita noon Oliver, I wonder why you didn't even think to explain to me hindi kana nagparamdam saakin, even my brother wala man siyang sinabi saakin."
"I pleased Ashton to keep this to you, kasi alam ko mahalaga si mommy sayo at alam kong nasaktan kita, ayokong makita yung taong mahal ko na nadudurog pa lalo."
"I'm sorry for not staying to you nung namatay yung mommy mo. I'm sorry, I'm sorry Oliver."
"Kaylee i said don't say sorry, wala kang kasalanan."
At niyakap ko ng mahigpit si Liam at umiyak ng umiyak sa dibdib niya. Oliver's mom is like my second mom, noong bata kami kahit sa paglaki namin kapag sila mommy out of town siya nag aasikaso samin ni Mowitz, ang sakit lang kasi hindi ko man siya nadalaw noong namatay siya wala akong ka alam alam na wala na siya. Naging masama ako kay Liam without knowing na mas nasaktan siya saming dalawa that time.
Dumaretso ako sa company nila dad para puntahan si kuya and ask him why he keep this to me. Pagdating ko sa office at pagbukas ko sa pinto nakita ko si Felicity sa loob.
"Kaylee, why you are here?" Kuya asked.
"Hi kaylee" Felicity greeted me.
"Hi, kuya can we talk?"
"Okay sure, tungkol saan?"
"In private please?"
"Ohh sure, sige una nako ash." Pagpapaalam ni Felicity.
"Thank you Felicity."
"No worries kaylee."
"Ano sasabihin mo?"
"Benidict Ashton Ferrell do you know that Liam's mom is already dead?"
"Hu..Huh?"
"Alam mo ba o hindi?"
"I know"
"At bakit hindi mo sinabi saakin!?"
"Paano mo nalaman?"
"A saw liam sa cemetery"
"Anong ginagawa mo sa cemetery?"
"I visited tita Aida"
Ada's mom is tita Aida, tita Aida is the youngest sister of my mom, yes she is the mistress of the husband of my dad's sister. She died because she save Ada. Mababanga dapat si Ada ng truck pero sinagip ni tita si Ada noon kaya si tita ang nabanga, Ada is only 4 years old that time pero siya ang sinisisi nila mommy sa pagkamatay ni tita.
"I'm sorry kaylee for keeping this to you, i know that Oliver's mom is important to you."
"That's the point kuya you know that she is important to me but you still keep this to me."
"Pero kakahiwalay niyo palang ni Oliver noon sigurado ako ayaw mo siyang makita."
Umuwi na ako sa bahay at dumaretso sa kwarto ko at nag pahinga na lang dahil nawalan na ako ng gana dahil sa mga nalaman ko.
Today is our intramurals day, may laban kami ngayon kaya maaga ako nagising para pumuntang school dahil mag papractice pa kami bago mag start ang game, nag message ako kay Arthur para sabihin sakanya na maaga akong pupuntang school baka kasi magalit na nanaman siya. Paglabas ko ng bahay nakita ko siya sa harapan ng bahay namin nag hihintay.
"Why you are here?"
"Sabi maaga ka papasok?"
"Yah, pero.."
"Walang pero pero, diba sabi ko naman sayo you're my priority, girlfriend kita at responsibilidad kita at baka iba ang mag sundo sayo."
"Ikaw bahala but thank you so much."
"You're always welcome love."
Pagdating namin sa school nag stay muna kami sa sasakyan dahil inaayos ko ang gamit ko at medyo maaga pa at hinihintay ko si Hailey dito sa may parking para sabay na kami pumuntang locker room. Habang nag aayos ako biglang tumawag si Liam saakin.
"Liam?"
"Kaylee, where are you?"
"School nasa may parking ako."
"Are you okay?"
"Yes, of course how about you, are you okay?"
"Oo naman, lalo na ngayon ayos na tayo."
"Mali ako na nagalit ako ng matagal sago akala ko kasi ako yung mas nasaktan sa ating dalawa." Sambit ko at biglang umubo si Arthur.
"Are you with him?"
"Yes, sige na see you."
Binaba ko na ang telepono ko at itinoloy ko nang ayusin ang gamit ko nang bigla mag tanong si Arthur.
"Do you love me?" Sambit niya habang nakahawak sa manobela at nakatingin sa harap.
"Huh?" Nagulat ako sa tanong niya.
"Nothing"
"Say it again."
"What?"
"Your question?"
"Do-do you love me?"
"A big Yes" sambit ko habang hinahawakan ko ang mga pisnge niya at hinalikan ko siya napatigil kami sa paghahalikan ng may biglang kumatok sa bintana ng sasakyan ni Arthur.
"Shit"
Binaba ni Arthur ang bintana at si hailey pala ang kumakatok. Panira naman ng moment.
"Bakit magkasama kayo?" Mowitz asked.
"Bakit diba sinusundo naman talaga niya ako? May problema ba Mowitz?"
"Nothing, iba kasi nakita namin kanina e, hindi pang student and teacher moment."
"Shut up!" Sambit ko at bumaba nako sa sasakyan.
"Babe sila bang dalawa?" Mowitz asked Hailey.
"Bakit hindi mo tanongin kambal mo"
"Kayo ba?"
"Yes" Arthur said at Nagulat ako dahil sinagot niya ang tanong ni Mowitz.
"Sabi ko na e, diba bitter kambal ko."
"Whatever"
"I will tell this to mommy."
"Don't you dare to tell this to mommy or else i will kill you!?"
"Kaya mo?"
"Wag mokong punuin mowitz!"
"Bakit hindi mo sabihin kali mommy, for sure boto sila kay Rence."
"I said not now! Okay!"
"Bahala ka."