Quest's Pov
Mahigit tatlong taon na din kaming nagsasama ni Demo. Matapos ang mga insidente ay kinasal na sina Shiro at yumi masaya na ito kasama ang dalawang anak at lalo na at limang buwan na din ang tiyan nito.
Masaya naman sina Gen at Gunner sa baby nito at ginawa pa kaming dalawang ninong and ninang of the year kaloka.
Napansin ko din na minsan tumitingin si Demo sa mga bata ay parang gusto nadin nito. Ngunit hindi ako pinipilit nito or pinaparamdam ng pressures.
Pareho na kaming sanay sa presensya ng isa't isa. Marami itong tinuro sa akin at kabisado ko na ngayon.
Mas lalong lumago ang kompanya nito at mas lalo din itong sumikat. Ilang araw nadin ang lumipas simula ng pumunta dito ang butler ko sa Vouchle.
Kasalukuyan akong nanunuod ng interview nito minsan naiinis ako dahil madaming babae ang lumalapit dito. Ma-interviewer man or anchors lumalandi kay Demo hindi naman ako nagsasalita tungkol doon.
Dahil nakay Demo parin iyon dahil nakikisawsaw lang naman ako sa buhay nito at mawawala lang din sa tabi nito.
"Mr. Zoldycks what was your secret to become a successful 26 years old businessman?" Tanong ni Luna.
Pinapanuod ko kasi yung mga interview ni Luna ang ganda niya kasi at hindi siya gaya ng ibang reporters at anchors na malandi masyado din itong professional.
"Maybe because I felt a bit of inferior to my beloved wife Quest hey baby I know you are currenty watching because you are a fan of Luna here she is." Natatawang saad nito kaya natawa nalang ako.
Kahit kailan talaga ang lalaking to walanghiya din minsan.
Tumawa naman si Luna at nagwave sakin sa camera.
"So as I was saying I felt a bit inferior with her. She is indeed amazing in dealing stuffs and all. I don't want to look inferior towards her because I want to be superior so that when hard time comes in our relationship. I can do anything for her I could even risk everything. The secret was focusing on your goal in life and I focused myself to be the best for her thats why I become successful. Nakangiting saad nito napaiyak naman ako sa sinabi nito.
Parang totoo lahat ng sinasabi nito at ramdam na ramdam ko.
Ngayon nagdadalawang-isip na talaga akong iwan ito lalo at dalawang buwan nalang ang natitira.
I'm almost 25 and my deadline was coming.
Pagkatapos ng interview ay hindi ko na alam kung ano ba ang dapat gawin ko siguro kailangan ko na talagang bumalik lalo na at mayroong hindi tama sa pamamahala ng Vouchle.
Hindi ko napansin na inabot na pala ako ng gabi kakatunganga. Saktu namang narinig ko ang boses ni Demo sa labas.
"I'm home and I brought your favorite." Saad nito bitbit ang watermelon cake galing sa Gelatin.
"What is this all about?" Nakangiting saad ko.
"I want to celebrate your birthday with just the two if us kasi baka bulabugin na naman tayo ng mga inaanak natin at hindi kita masolo. Tapos may business trip din ako sa araw na iyon." Saad nito.
"Kawawa ka naman." Pagbibiro ko.
"Bilisan mo na magwish ka na dahil may pupuntahan pa tayo." Excited na saad nito.
"Hindi naman totoo yan eh para kang bata." Saad ko.
Natutuwa talaga ako pag ganyan siya dahil alam kung may magandang gagawin na naman ito na ikatutuwa ko.
Nagwish ako na sana si Demo lagi ang kasama ko at hindi ko na kailangang umalis.
Alam kung impossible pero wala naman masama kung susubukan kung humiling.
Pagkatapos ay hinila ako nito patungo sa isang simbahan?
"Teka anong ginagawa natin dito?? Baliw kaba gabi na at wala ng tao." Saad ko.
Hinila lang ako nito papasok at pansin ko ang carpet na mayroong puting petals. Nakakahiya lang kasi naka watermelon pajama ako habang siya nakabusiness outfit pa nga.
Para kaming timang promise pumasok pa kami ng simbahan.
May pari itong nakatayo doon at may table rin ng makalapit kami. Nagulat ako sa nakita may maliit na box doon at may papeles din.
Nagtataka talaga ako pero nginitian lang ako ni Demo.
"Anong?" Agad akong pinutol nito.
"Magsisimula na si father." Saad nito.
"Let us all begin the wedding-" agad itong pinutol ni Demo.
"Father pwede po ba sa Singsing na part nalang?" Saad nito.
Nagdadalawang isip man ay tumango nalang si Father at hinayaan si Demo na magsalita.
"I, Democleus Zoldycks would give you this ring as a symbol of my everlasting love from sickness to health, from richer to poorer I will always and forever love you Quest." Napansin ko ang pagngiti nito at pagtulo din ng luha nito habang sinusuot sa daliri ko ang singsing.
Sobrang hindi ko inaasahan ang mga pangyayari kaya napaiyak na talaga ako.
Tumingin ito sa akin na para bang hinahantay akong magsalita kita ko ang saya sa mga mata nito.
" I, Questiana Veronica Morevilles will give you this ring as a symbol of my everlasting love from sickness to health, from richer to poorer I will always and forever love you too Demo." Nakangiti ako habang umiiyak sa harap nito at isinuot din sa daliri nito ang isang singsing.
"Democleus would you take Questiana Veronica Morevilles as your beloved Wife?" Tanong ni Father.
Tumingin ito ng mataman sakin.
"I do." Nakangiting saad nito.
"Questiana would you take Democleus Zoldycks as your beloved husband?" Tanong ni Father.
"I do." Umiiyak na saad ko.
"I now pronounce you husband and wife you may kiss the bride." Saad nito at agad akong hinalikan ni Demo sa labi.
Napahawak ako sa nape nito at tumugon sa halik nito. Pinutol nito iyon at masayang tumitig sakin.
"Pumirma na tayo." Nakangiting saad nito.
Hindi ko talaga alam para saan yun at anong trip na naman nito pero penermahan ko ang sinabi nito.
Pagkatapos ay kinarga ako nito palabas ng simbahan at umuwi na ng bahay.
Dahan-dahan akong hiniga nito sa kama at unting-unti ding lumapit ang mukha nito sa akin.
"I love you Quest." Biglang bulong nito na ikinagulat ko.
Napangiti ako at sinagot ito.
"I love you too Demo."
Mabilis na naglandas ang mga kamay nito sa dibdib ko. Ito talaga ang pinakapaborito nitong parte ng katawan ko. Hindi itong nagsasawang sipsipin at kagatin iyon.
Dinilaan niya iyon ng paikot na iniliyad ko.
"Demo." Nasambit ko nalang habang umuungol sa sarap.
Pagkatapos ay agad nitong pinasok ang matigas nitong alaga.
"Q-quest." Saad nito.
Habang bumabayo ito sa akin paharap.
Rinig ang ungol naming dalawa sa buong kwarto.
Kinabukasan tinitigan ko ang mukha nito.
"Oras na Demo I'm sorry." Mahinang saad ko at tumayo na para maligo.
Nakatulala lang ako sa bathtub hanggang sa paglabas ko tulog padin ito.
Tinitigan ko ito at napansin ko nalang tumutulo yung luha ko.
Paano ko kakayaning iwan ang lalaking ito?
Sumisikip lalo yung dibdib ko agad akong nagbihis at binitbit na ang nakahanda kung maleta.
Hinalikan ko ito sa noo.
"Hindi ko alam kung kailan pa pero alam kung matagal na kitang minamahal Demo. Salamat kagabi iyon na yata ang pinakahindi ko malilimutan sa buong buhay ko paalam mahal ko." Saad ko at bumaba na.
Nilibot ko ang aking paningin sa paligid kung saan madami kaming memorya nito.
Yung pagtatakbuhan namin para mag-agawan ng kit-kat. Pag-aantay namin sa paborito naming show. Yung pag-iyak nito dahil pinagtrippan kung takotin.
Napatawa nalang ako ng maalala ko iyon.
Tumingin ako sa kusina at doon naalala kung paano ako masayang tinuturuan nito.
Parang gusto ko ulit umiyak at wag na lang umalis.
Pagkalabas ko ng bahay tumingin ulit ako sa bahay nito.
"Yung lugar na kinasanayan ko na kung saan pareho naming binuo yung mundong kami lang dalawa at parehong masaya. Oras na para iwan ang lahat ng bagay at pati yung existance ko dito. Kaya mo ito Quest kayang-kaya kaya umayos kana." Saad ko sarili at naglakad na palayo.
Bawat paglakad ay bumibigat ang loob ko. Animo'y parang nahihirapan din gumalaw ang mga paa ko.
Nakauwi ako sa dati kung apartment kung saan ako lang mag-isa. Wala narin yung makukulit na dalawa dahil may pamilya na ito.
Pagod na din akong umiyak kaya nagsimula na akong mag-aral para sa pagbalik ko. Tinawagan ko na din si butler fed at tinanong kung ano ang nangyayari doon.
Okay naman daw ngunit para dawng hindi maganda ang nangyayari sa ama ko.
"Your uncle Wil was doing the other works when your majesty suddenly collapsed the other day." Saad nito.
"Ano?! Kumusta si Papa?" Agad na tanong ko.
Nagpapahinga na daw ito at minamadali na akong pinapauwi nito.
Napansin ko ang hindi pag-imik nito ng marinig ko ang boses ni Greg.
"Ikaw nga nica saan kaba at bakit hindi kita mahanap? Bakit ka umalis ng biglaan?" Nalulungkot na saad nito.
Si Greg ay ang tagapag mana ng kabilang kaharian ng Roahe. Matagal ko na itong kaibigan mula pagbata.
"G-greg? Wag kang mag-alala pauwi narin ako." Saad ko dito na ikinasaya ng boses nito.
Nagpaalam na ako para ihanda ang mga kailangan isang buwan nalang ay babalik na ako sa Vouchle.
Lumipas ang ilang araw at napagdesisyonan ko munang bumisita sa Gelatin.
Huling pagkikita na namin to ng mga kaibigan ko.
"Gaga parang may napansin ako antahimik mo ata asan si Demo?" Tanong ni Gen.
"Ah may ginagawa pa busy ito alam mo naman." Pagsisinungaling ko.
"Ganoon ba teka nga bakit kaba aalis na naman hindi ka pa ba titigil sa pagiging pianist mo? Mayaman naman si Demo ahh." Saad ni Yumi.
"Bruha kailangan ko kasi tingnan mo nga mas mayaman pa sakin. At isa pa hilig ko na talaga ang pagpapiano alam niyo yan." Pangalawang pagsisinungaling ko.
Sige Quest patuloy mo yang pagsisinungaling mo.
"Gaga ka parinigin mo nga kami ng live performance mo di mo kami pinagbibigyan eh. Kahit simpleng tugtog naniningil kapa talaga samin eh ang yaman yaman mo." Pagbibiro ni Gen.
"Go girl kukunan kita ng video kasi may nagrequest sakin kaya galingan mo!" Saad ni Yumi.
"Sige na nga baka umiyak kapa diyan eh." Saad ko at naglakad na patungo sa Grand piano ni Persephone.
Pinalagay niya talaga to dahil minsan kasi ako ang nagpeperform dito.
Pagkaupo ko ay huminga muna ako ng malalim kasi naaalala ko na naman si Demo. Nagsimula akong tumugtog at kumanta sa huling pagkakataon.
Demo's Pov
Nagising ako na wala na ito sa tabi ko.
Tuningnan ko ang paligid at napangiti ng mapait alam ko na darating ang araw na ito. Isa pa ginawa lang namin ang mundong iyon ayon sa gusto naming mangyari.
Wala din akong karapatan pigilan ito dahil sobrang nirerespeto ko ito.
"Mukhang balik na ako sa dating gawi." Saad ko sa sarili at naghanda na.
Dumaan ang ilang araw at namimiss ko na talaga ito kaya balak kung umalis nalang muna.
Pagkatapos ko magpalit ay naghanda na ako ng pagkain at akmang kukuha ng dalawang plato.
Wala na pala ito kaya isa nalang parang walang tao ang bahay na to.
Nagring yung phone ko at pangalan ni Riche ang bumungad. Agad ko iyong sinagot at rinig ko ang malakas na tunog ng musika sa bar.
"Hey dear cousin I haven't seen you for 2years I just arrive today come join us here!" Saad nito rinig naman ang pagtatawanan ng mga babae nitong kasama.
"Sure I'll be there in 5minutes." Saad ko at kinuha na car keys.
Pagkadating ko agad akong sinalubong ni Riche.
"Kumusta kana insan rinig ko kay Axcel hindi kanadaw masyadong dumadaan dito. Nadali kana din ba para magsettle down nako ako nalang maiiwan nito na single." Natatawang saad nito.
"Silly I'm just like you my wife left me already." Saad ko.
"Ganun ba teka Wife? Nagka-asawa ka?!" Gulat na saad nito.
"Ingay mo kaya nga ako andito para makalimot." Saad ko at uminom nalang.
"Sabi ko naman sayo eh mas masarap magpakasingle diba girls?" Nakangising saad nito sa mga babae na kasama.
Ewan ko ba pero nakakarindi yung mga boses nila. May lumapit naman sakin pero agad kung tiningnan ng masama.
"Wag na muna kayong lumapit diyan kita niyo naman mahal na mahal ata yung wife niya." Natatawang saad nito.
"Baka gusto mong tulungan kitang makalimutan yung asawa mo magaling ako sa ganyan lalo na sa kama." Nakangiting saad ng babaeng nagngangalang Mich.
Biglang nag-announce yung Dj na pansamantala munang ititigil ang tugtog.
"Hey guys I know you are all enjoying your time here but today is my birthday! So para maiba naman napagtrippan namin ng ibang pinsan ko na ganito yung pakulo ngayon. I'll be showing you one of the best female pianist that I really admire. Nakalive siya ngayon sa tulong ng kaibigab kung si Yumi. I swear you won't regret watching her performance. Hey Jc!" Saad nito.
Tumango naman yung kasama ni Axcel na pinsan niyang si Jc at nagstart na sa laptop nito.
Nagulat ako ng makita si Gen at kumaway din si Yumi.
"Bulate ito na yung rinequest mo kaya I-enjoy niyo na dahil mahal maningil ang bruhang to. Ngayon lang din naisipang hindi kami singilin kaya lubusin niyo na!" Saad ni yumi na tawang-tawa at inayos na ang camera kay Quest?
Naka-upo ito at nagsimula ng tumugtog si Quest napansin ko din na malungkot ito.
(NW: Everytime by britney spears piano cover.)
"Notice me
Take my hand
Why are we
Strangers when
Our love is strong?
Why carry on without me?"
Maganda ang boses nito pero pansin kung medyo gumaralgal iyon.
"And every time I try to fly I fall
Without my wings
I feel so small
I guess I need you baby
And every time I see
You in my dreams
I see your face
It's haunting me
I guess I need you baby"
Parang sumikip yung loob ko sa kinanta nito. Sapong sapo ako sa kinakanta nito tumulo din ang luha nito.
Bakit ka ganyan Quest anong problema natin?
"I make-believe
That you are here
It's the only way
That I see clear
What have I done?
You seem to move on easy
And every time I try to fly I fall
Without my wings
I feel so small
I guess I need you baby
And every time I see
You in my dreams
I see your face
You're haunting me
I guess I need you baby
I may have made it rain
Please forgive me
My weakness caused you pain
And this song's my sorry"
Parang may parating sakin ang kinakanta nito.
"At night I pray
That soon your face will fade away"
Rinig ko ang bulong ni Axcel sa gilid ko.
"Ngayon ko pa lang narinig kumanta si Quest solo piano lagi ang ginagawa nito at hindi rin ito kumakanta." Saad nito.
"And every time I try to fly I fall
Without my wings
I feel so small
I guess I need you baby
And every time I see
You in my dreams
I see your face
You're haunting me
I guess I need you baby"
Pagkatapos nito kumanta ay agad nagpalakpakan ang mga tao. Marami rin ang napaiyak sa ginawa nito.
"I didn't expect that she will sing and I guess everyone was move. You can enjoy the party guys! The buffet will be in the left side enjoy!" Saad ni Axcel.
Napansin kung napatanga na si Riche at agad lumingon sakin.
"Sobrang ganda ng boses niya pero parang pamilyar sakin eh. Para si Veronica ay baka namamalikmata lang ako." Saad nito.
"Anong ibig mong sabihin?" Tanong ko.
"Kasi nasa Vouchle ako ilang buwan din akong nagstay dun. Maysadong buka ng bibig ng mga tao ang royal family. Isa doon si Lady Veronica Morevilles may nakapagsabi sakin na napakatalented daw nito sa musika at lalo na sa business. Pero matagal na nilang hindi napapansin ito bigla daw naglaho minsan ngang nagkagulo dahil sa issue na yon." Mahabang salaysay nito.
"Questia Veronica Morevilles." Yan yung biglang pumasok sa isip niya.
Bigla siyang hinampas ni Riche.
"Nakatunganga kana naman diay yung asawa mo parin ba?" Tanong nito.
Mabilis akong nagpaalam dito at dumiretso sa companya.