Kinagabihan,
"Wow! Ang ganda po dito..." Sambit ni Ricai habang naka tanaw sa may balcony ng restaurant ni Catalina.
"Um. Isa nga ito sa na gustuhan ko dito ang magandang tanawin lalo na kapag gabi ang daming ilaw para silang mga alitaptap." Sagot naman ni Catalina.
"Opo. Nakakarelax rin po silang pg masdan."
Habang nakukwentuhan naman yung dalawa katatapos lang ni Don Fernan makipag usap sa telepono nya.
"Sir, kailangan na po nating bumalik bago mag umaga." Sambit ni Dante ang kanang kamay ni Don Fernan.
"I know, but look at them..."
Tinignan ni Dante sila Ricai at Catalina na sinasabi ni Don Fernan.
"They look so happy together paano ko naman sila iiwan ng ganyan."
"Pero Sir... you know what the consequences..."
"Oo, at ayokong ang simpleng buhay ni Ricai ang maging masalimuot gaya ng kay Chase."
"Uncle!" Pag tawag ni Ricai kay Don Fernan.
"Hmm?"
"Halika po kayo dito. Samahan nyo kami ni Auntie ang ganda po ng tanawin dito."
"O-- Oo sige."
Sumenyas naman si Don Fernan kay Dante na para bang sinasabing "mauna ka na, susunod ako."
Lumapit naman si Don Fernan kila Ricai at Ms. Catalina.
"Ang ganda po di ba?"
"Um. I didn't know na may magandang mata pala si Ms. Real pag dating sa pg pili ng magagandang lugar."
"Pero hindi lahat ng magagandang nakikita ng mga mata ay permanente."
"Po? Ano pong ibig nyong sabihin, Auntie?"
"Hmm? Nothing... Let's go inside? Malamig na dito you might get a cold if you stay here for too long."
"Opo. Uncle, tara na po?"
"Ahm... you can go first... Kakausapin ko lang saglit si Ms. Real."
"Oh... Okay po."
At na una ng pumasok si Ricai at naiwan yung dalawa ni Ms. Catalina at Don Fernan sa may balcony.
"What do you want talk about? I know you're busy buddy, Don Fernan."
"Did we met long time ago?"
"Wha-- What? What did you said? Of... Of course not I just met you in..."
"Don't panic Ms. Real... I don't want to scare you, so relax."
Ms. Real gulped out of her nervous.
"Gusto ko lang sabihin na aalis na ko ikaw ng bahala kay Ricai."
"Ano?"
"I know you're very fond of her ayoko namang sirain ang moment nyo. Pero may isa lang akong importanteng sasabihin."
"Just say it!"
"Don't go overboard."
"Wait, what? What do you mean overboard? Huh! Are you insane?"
"Maybe? O baka nga baliw na ko lalo na't nakikita kita."
"Baliw ka na nga. Diyan ka na!"
But Don Fernan stop her while holding her hand.
"What are you doing? Let me go!"
"No, unless you'll kiss me."
"Huh! Baliw na ang isang to!"
PAK!
Di na nga nakapag timpi si Ms. Catalina at sinampal na nga nya si Don Fernan.
"I see, now I know who you are... Ms. Catalina Real."
Nag pumiglas si Ms. Catalina at sinabing "I am Catalina Real! If you're making a fuss then go! Hindi kita aatrasan Don Fernan!"
"Okay."
At umalis na ng ganun nalang si Don Fernan pero bago sya tuluyang umalis may sinabi pa sya kay Ms. Catalina...
"Hindi ka parin nag babago ganun ka parin."
Natigilan ang si Ms. Catalina sa sinabing iyon ni Don Fernan sa kaniya na para bang alam na nito ang sikreto nya.
"Auntie? Are you okay?"
"Hmm?"
"Ahm... Umalis na po si Uncle."
"Ah... O-- Oo binilin ka nya sakin. Gusto mo na bang umuwi?"
"Po? Pero sabi nyo mag night market pa tayo."
"Ah... Ye-- Yes of course we will go there. So, lets go na?"
"Opo."
Habang nasa kotse naman si Don Fernan at nag sisimula ng mag drive si Dante.
"Did you inform Chase kung nasan si Ricai?"
"Yes Sir, baka po sa mga oras na ito papunta na sya diyan."
"Good. I'm pretty sure na kanina pa yun nag aalala kahit di nga ipahalata."
"Yes Sir."
"Anyway, sinabi mo kaninang nasa Baguio rin si Ysmael?"
"Yes Sir, sinama nya rin po ang assistant at si Felly ang isa sa kasambahay nyo."
"What? Why did he bring her?"
"Di ko po alam Sir pero nag book po si Sir Ysmael ng hotel para sa kanila."
"What?! He even do that?!"
"Opo pero si Basty lang ang naka bukod tapos mag kasama sa iisang unit sila Sir Ysmael at Felly."
"What the heck is going on with the kid? Call, Basty."
"Yes Sir."
"Ay, mamaya na mag drive ka na nga muna."
"Yes Sir."
"Nga pala, anong balita?"
"Nakita na po ang ungas."
"Nasan? Nasan si Carlos?"
"Ahm... Base po sa binalita sakin ng importante natin nasa isang abandunadong building si Carlos Villarin."
"Ha?"
"Sa ngayon, yun lang po ang impormasyon na nalalaman ko pero wag po kayong mag alala patuloy parin po ang mga tao ko sa pag galaw."
"Make sure na hindi mangyayaring muli ang nangyare kay Ricai."
"Yes Sir, may mga naka bantay po sa kaniya 24/7 pati po kay Sir Chase pati na rin po kay Don Arnulfo."
"Good. Lintek nalang ang walang ganti."
"Nga po pala, bakit hindi nyo po inuutos na pabantayan si Sir Ysmael? Kung tutuusin sya po ang mas kadugo nyo kesa kay Sir Chase."
"There's no need. Bago pa man ipanganak si Ysmael marami ng mga matang naka paligid sa kaniya."
"Dahil po ba yun sa proteksyon ng kapatid nyo?"
"Oo, isa pa... Alam kong may ginagawang kakaiba si Ysmael hindi sya gaya ni Chase kaya hindi ako dapat mag alala sa katayuan nya."
"Yes Sir."
Samantala,
Hindi naman maingli si Chase sa pagkakahiga nito sa kama kahit na sinabi na sa kaniya ni Belj kung nasan si Ricai.
"Boss! Bakit naka higa parin kayo diyan? Bumangon na kayo at susunduin na natin si Miss." Sambit ni Belj na inaayos na ang susuotin ni Chase.
"Wala ko sa mood."
"Ho? Anong wala kayo sa mood? Eh hindi ba alalang alala na kayo kay Miss?"
"Ikaw nalang ang sumundo sa kaniya."
"Bossing naman. Wag kayong ganyan kay Miss. Bumangon na kayo."
At habang pinipilit nga ni Belj na pabangunin si Chase na ramdamdaman nitong mainit ang kaniyang bossing.
"Boss, may lagnat po kayo!"
"Okay lang ko! Sunduin mo na si Ricai."
"Pero Boss, napak init nyo kailangan ko na kayong dalhin sa hospital!"
"Ano ko bata? Sunduin mo na si Ricai dahil gabi na!"
"Pero Boss, tsk! Sige po uminom po muna kayo ng gamot bago ako umalis."
"Bilisan mo na!"
"Opo eto na kukuha na po."
At buti nalang girl scout si Ricai may mga dala itong pangangailangan lalo na ang mga gamot.
"My goodness! Ano nalang gagawin ko kung wala ang medicine kit ni Miss. Ang galing nya talaga pati ang cold patches may dala sya. Nahulaan nya kayang lalagnatin si Bossing?"
"Belj!!!"
"Opo andiyan na! Ito namang si Boss, may sakit na sa lahat ni literal naman ang init ng ulo. Kaya siguro nilalagnat sya eh. Buti nalang well prepared si Miss."
"Belj! Ano pa bang ginagawa mo?!"
"Andiyan na nga po! Mukhang okay na ngang di sya dalhin sa hospital napaka sigla nya pang manigaw."
"Belj!!!"
"Opo!"
At the same time,
"Wow!!! Ang dami na po natin agad napamili nakakatuwa po." Sambit naman ni Ricai habang nasa isang stall ng icecream.
"Yeah. Are you happy?"
"Opo super!"
"Eto na po ang icecream nyo." Sabi nung babaeng staff.
"Thankyou po." Sagot naman ni Ricai at kinuha yung icecream na nasa apa at iniabot nya rin yung kay Ms. Catalina.
"Enjoy po kayo."
The two ladies smiled.
"I didn't know na you like strawberry flavor too di dahil nasa Baguio tayo."
"Opo Auntie. Yun po talaga ang parating flavor sa kahit anong dessert na kinakain ko ang strawberry."
Ms. Catalina smiled and she thought "dahil nag mana ka sakin."
"Alam nyo po ako lang sa pamilya namin ang mahilig sa strawberries. Yung parents ko po lalo na si Mama ayaw nya po di po sya nakain."
"Oh..."
"Pero ako ewan ko sobrang hilig ko po dati nga po nag tanik ako sa may bukid namin kaso di po nag bloom sabi po ng lolo ko di daw po kaso angkop sa weather."
"Ah... Oo sa malalamig lang na place pangkaraniwan ang mga berries."
"Opo nga eh."
"San mo gusto pumunta next?"
"Nako, uuwi na po siguro ako."
"Ha? Pero kala ko gusto mo pang mag gala?"
"Pero baka na didistorbo ko na po kayo. Kanina pa po tayo mag kasama baka may kailangan pa po kayong gawin napak busy nyo pa namang tao."
"No, its okay as long as I'm with you basta kailangan mo ko tawagan mo lang ako kahit anong mangyare."
Ricai smiled "salamat po" then she hugged her all of a sudden na kinagulat ni Ms. Catalina.
Niyakap rin naman ni Ms. Catalina si Ricai ng mahigpit at di pa nga nya napigilang mapaluha.
"Oh? Ayos lang po ba kayo?"
Kumuha agad si Ricai ng tissue at pinunasan ang luha ni Ms. Catalina.
"He... He... Sorry I got emotional. I just missed you."
"Po?"
"I... I mean, miss ko na ang anak ko."
"May... anak po kayo?"
"Um. Pero kinuha sya sakin ng mga masasamang tao."
"Po? Kawawa naman po kayo. Nasan na po yung bata? Yung anak nyo po? Alam nyo po ba kung okay lang sya?"
Ms. Catalina look at Ricai's face and caress "oo, lumaki syang healthy at mabait na taong may takot sa Diyos."
Ricai smiled at hinawakan ang kamay ni Ms. Catalina "masaya po akong lumaking ganoon ang anak nyo. Nagkita na po ba kayo?"
"Oo, pero hindi pa ko handang sabihin sa kaniya ang katotohanang ako ang kaniyang ina. Dahil ayokong maging malungkot sya."
"Po? Pero bakit naman po?"
"Ikaw ba, kung ikaw yung anak ko anong gagawin mo kapag nalaman mong ampon ka ng kinalakihan mong pamilya? Higit sa lahat magagalit ka sakin dahil hindi ako ang nag palaki sayo?"
"Hindi po."
Nagulat si Ms. Catalina sa sagot sa kaniya ni Ricai "re--really? But why? I mean, kung ikaw yung anak ko hindi ka magagalit sakin?"
"Opo hindi ako magagalit. Hindi naman po ako perpektong tao. Kung ang Diyos nga po nakakapag patawad ako po bang simpleng tao lang na humihinga?"
Ms. Catalina smiled.
"Ang importante po parehas kaming buhay. Nanay ko parin naman po sya kahit anong mangyare siguro po kakausapin ko sya kung bakit nya ko iniwan o ipinamigay o baka di po ako worth it para sa kaniya."
"No! Worth it ka! At dapat kang alagaan at mahalin."
"Hehe... Chill lang po kayo. Ako lng po ito. Di po ako yung anak nyo. Hehe..."
"Ah... O-- Oo... Sorry, ba carried away lang."
"Okay lang po. Nako, yung icecream po natin hulasan na. Hahaha..."
Ms. Catalina smiled awkwardly and she thought "paano ko nga ba sasabihin sayo na ako ang mommy mo. Pero sa ngayon, kailangan ko na munang ayusin ang dapat kong gawin sa ama mong grabe ang pagkakasalang ginawa sakin. Hindi ko na hahayaang malayo ka na naman sakin dahil sa kaniya."