Faris' POV
Ilang buwan na lamang ang lumilipas at hindi ko pa rin sinasagot si Sky. I don't know kung bakit, but I think it's not yet the right time. May tiwala naman ako sa kanya, he's sweet, he's cool, he's perfect, pero wala pa rin talaga sa aking isipan ang sagutin ang lalaking iyon.
Sa loob ng iilang buwan na iyon, naghilom ang tungkol sa kidnapang nagaganap. Hindi rin nagkalaonan ay bumalik rin ang mga pangyayaring iyon.
Malapit mamatay ang aking ama, dahil binangga ito ng isang kulay abong sasakyan. Nagtangka silang parayin si Daddy, mabuti na lang at walang masamang nangyari dito.
Ang akal ko'y ako 'yong hinahabol nila, mali rin pala ako. Nang dahil sa akin, pati si Daddy nadamay na rin.
Puno ng panganib ang aking buhay at hindi ko alam kung ano ang gagawin ko sa mga pangyayaring iyon.
"Anak aalis ako ngayon. May business trip nanaman ako sa Cebu"
Lumingon ako sa gawi ng aking ama na busy sa paghahanda ng kanyang mga gamit.
"Sigurado po kayo, Dad? Baka naman po mangyayari nanaman 'yong nangyari sa inyo" may bahid na pag-aalala ang boses ko nang sabihin ko iyon.
"No, okay lang ako, hija. Marami naman akong mga kasama. Huwag ka nang mag-alala, kaya ko na ang aking sarili" mahinang saad nito saka ngumiti sa akin.
Halos okupado lahat ng oras ng aking ama sa trabagong iyan. Halos wala na rin ito g oras upang magpahinga. Dapat nga'y magpapahinga na lamang ito, dahil may edad na it, but he wants to take care of his business. Wala rin naman akong magawa.
"Sige po, ingat kayo" ani ko.
Naglakad naman ito papalabas ng mansion kasama ang iilang mga gwardiya. Napabuntong-hininga na lamang ako saka umupo sa tabi ni Sky.
Nag-aalala lang talaga ako sa pwedeng mangyari sa aking ama.
"Stop worrying, baby. Ako na ang bahala diyan" lumingon ako kay Sky. Umakbay ito sa akin at pinisil ang aking balikat.
"How?"
"Basta" ngumiti ito saka tahimik na naglakad patungo sa balkonahe ng mansion.
Nakatingin lang ako rito nang bunutin nito ang kanyang cellphone at may tinawagan. Nakatingin lang ako rito habang seryoso itong nakikipagusap sa kabilang linya.
Bahagya pa itong sumulyap sa akin saka nagpatuloy sa pagsasalita.
Skyler's POV
Mabilis kong dinial ang numero ni Treyton, mabilis rin naman sumagot 'yong lalaking iyon.
Bumuntong-hininga ito"(Dude)" mahahalata ko sa boses nito na kinakabahan.
Pinalagpas ko na lamang iyon saka hinawakan ang aking sentido.
"I need five of your men" seryoso kong saad rito saka sinulyapan ang gawi ni Faris. Nakatingin rin ito sa akin habang nakaupo sa sofa.
"(Sure, para saan ba 'yan?)" Mabilis nitong sagot.
"Follow Mr. Pérez"
"(Okay, nasaan ba siya ngayon?)" Tumingin ako sa aking wrist watch.
"Maybe, for now... I think papunta pa 'yon sa FaZeer La Pérez" ani ko at hindi tinanggal ang aking tingin sa aking wrist watch.
"(Hǎo de, tatawagan ko muna 'yong mga taohan ko)" agad nitong sagot amd he hold the phone call.
I sighed deeply. Ayan nanaman 'yong pagiging Ching Chong China niya.
"(By the way, napuntahan mo na ba 'yong hideout nila?)
"Yup, pero walang tao roon. It's some kind of abandoned. Pinuntahan ko 'yon last week after what happened to Faris' father"
Sumagi sa aking isipan ang tungkol sa pangyayaring kidnapping, pati na rin 'yong nangyayaring pabangga sa sasakyan ni tito.
"(Okay, tapos na. I sent ten of my men. Dinagdagan ko pa)"
"Bueno" sagot ko rito. "May balita ka na ba? Done tracking those goons?" Tumahimik 'yong kabilang linya at medyo natagalan pa bago ito sumagot.
"(Ano... I've had a really hard time tracking those goons... B-but maybe I can track them as soon as possible)" saad nito at bumuntong-hininga.
"Okay, I'll wait. Report it to me as soon as possible"
"(S-sige)" nauutal nitong sagot kaya napakunot ang aking noo.
"Why are you stammering? Are you hiding something from me?" I curiously asked. Narinig kong bumuntong-hininga ulit si Treyton kaya nakuha ko na kung ano ang saloobin ng lalaking ito.
"(N-no, sige I'll report it to you. Ako na ang bahala sa lahat)"
I sighed. "Okay" pinatay ko ang tawag saka naglakad pabalik sa sofa.
Treyton's POV
"Sir, kailan niyo po ba planong sabihin kay Mr. Baldassare 'yong totoo?" Bumuntong-hininga ako saka lumingon kay Jazz.
He was staring at me and waiting for my answer while leaning his back on the wall.
Hindi ko rin alam kung kailan ko 'yon sasabihin kay Sky. I just don't want him to get upset. He's been busy this past few days, dahil na rin sa pagbabantay sa anak ni Mr. Pérez.
Protecting Faris at all costs. Kung sasabihin ko iyon sa kanya, dadagdag pa ito sa kanyang problema and it will become heavier.
Napabuntong-hininga na lamang ako sa aking iniisip.
"I don't know when. Hindi ko pa planong sabihin iyon sa kanya. It can stress him more. I will tell him slowly para hindi iyon mabigla" mahina kong saad at sumadal sa aking upuan. Sinulyapan ko 'yong mga taohan kong may ginagawa.
"You should tell him, bro" saad ni Kaden at umupo sa aking tabi.
"Tss, I will tell him, but not now" sagot ko rito at ininom 'yong alak na nakasalin sa aking kopita.
I'm really stressed helping Sky from this kind of operation. Palagi ko na lang binabantayan 'yong CCTV with my employees.
"Sir, tignan niyo po ito" mabilis na saad ni Jazz.
Mabilis akong tumayo saka naglakad papunta sa ino-operate nito.
"This guy, do you happen to know him?" Tinitigan ko 'yong pigura ng isang lalaking bumaba ng sasakyan with MBC's CEO.
"Closer" utos ko. Mabilis niya naman itong ginawa. Kumunot ang aking noo habang nakatingin roon sa lalaki.
I don't recognize this guy. Sino ba ito?
"Ksama niya po 'yong Chief Executive Officer ng MBC. Parang ngayon ko lang po ito nakita" tumango-tango ako. Napahawak naman ako sa aking sentido habang pilit na kinilala ang naturang lalaki.
He's young at parang mas matanda pa ako ng kaunti sa kanya.
"Kaden, know this guy. Gather some informations about him. Know if he's related to Mr. Baldassare" mabilis kong saad at lumapit kay Jaxxon.
I really think this F is working with Mr. Baldassare. Parati ang dalawang magkasama.
Yes, Mr. Baldassare, he's a badass crawling oldman...
I'm sure he's working with Mr. Baldassare. He's a fvcking alliance.
Mr. Baldassare, huh? This guy is an influencer. Hindi na nga siya nahiya. He's a motherfvcking Baldassare for fvck sake. Goodness gracious, he's destroying their surname.
Bumuntong-hininga ako. "Jaxxon, keep an eye on him"
"Yes, sir"
Sino naman kaya ang lalaking ito? Is he related to Mr. Baldassare?...
Faris' POV
"Sky, sino nga pala si Luna?" Tumingin naman ito sa 'kin.
"Diba last-last month pa 'yan?"
"Yes, I know. Pero hindi ko naman natanong sa 'yo. Nawala na 'yon sa aking isipan"
"And?"
"And... Nanunuod ako ng Harry Potter and I heard the name Luna, so ayon, bumalik 'yong alaala ko noon" tumango ito saka nginitian ako.
"Okay, Luna is the heiress of Káduri Organization" tumaas ang aking kilay.
"Káduri, who?"
"Káduri Organization is a Mafia Organization lead by Kat-Káduri Mikage. Luna is a Russian-Japanese"
Oh, mabuti na lang at marunong ako magsalita ng iba't-ibang klase ng lingwahe.
"Oh, kaya pala. Paano mo naman naging girlfriend 'yong si Luna?"
"My ways. Mabilis lang naman mapa-Oo ang babaeng iyon" tumango-tango naman ako rito.
Saglit kaming tumahimik at tsaka nagkatitigan sa isa't-isa. I stared at him so was he. Walang nagsasalita sa aming dalawa.
I cough. "Mareng Sky" tawag ko rito upang mabasag ang nakakabinging katahimikan.
Hindi ka lang pala mabibingi sa mga bangayan saka sigawan, pati rin pala kung tahimik ang buong paligid.
"What?" Humarap ito sa akin saka tinaas-taas pa nito ang kanyang dalawang kilay. Mahina naman akong natawa rito.
Baliw!...
"Hindi ka ba nagtataka kung bakit hindi pa kita sinasagot?" Malumanay kong tanong rito.
"What?"
"I mean, matagal ka nang nanliligaw sa 'kin. Maglilimang buwan ka nang nanliligaw sa 'kin, hindi ko pa iyon nasagot. Aren't you tired of waiting?" paliwanag ko rito.
Nginitian niya lang ako saka bahagya pa itong napahaplos sa aking pisngi saka kinurot iyon.
"Why would I? I can wait, even decades. Maghihintay at maghihintay pa rin ako sa 'yo. Hindi ko lang gusto na mahalin mo ako ng todo kung hindi ka pa rin pala sigurado" napakunot naman ang aking noo rito.
Ano ba ang ibig niyang sabihin?
"Why?" I confusely asked.
"If you love me much, gano'n rin ang sakit na babalik sa 'yo. I'm waiting you to be sure, to be desperate. Gusto ko na sigurado ka na sa nararamdaman mo para sa 'kin. Kung sigurado ka na, you can love me as much as you want. Gano'n rin ang gagawin ko sa 'yo, kahit na hindi mo pa ako mamahalin. I will love you and I will always love you"
Malambot ang bawat salita na lumalabas sa bibig nito, pakiramdam ko nawala 'yong mga pag-aalala ko. It makes me feel that I'am important. Ngayon lang ako nakaramdam ng ganito. I'am never been important to someone.
Magiging importante lang ako kung may masamang mangyari sa 'kin. They don't see my worth. Dahil sa maldita ako. Iyon lang ang tanging nakikita ng mga tao pagdating sa pangalang Faris.
They chose to believe the worst side, than the greater side. Kahit na 'yong iba, hindi pa man nila ako lubusang kilala, huhusga at huhusgahan ka pa rin nila kahit na sila na 'yong mali.
Mapait akong napangiti. "Do you think I'am worthy to be born in...in this world full of judgmental people?" Hindi ko maiwasang hindi iyon matanong. Halo ng ngiti kong mapait.
"Yes, everyone is worthy. Those people who says that they're not worthy is lack of believe. They don't believe in themselves. Mas pinaniniwalaan pa nila 'yong mga husga ng mga tao sa kanila... That's why, some people are commenting suicide, because of discrimination. Iyong iba naman, ginagamit 'yong pagiging crab mentality nila upang tanggalan ang kapasidad ang isang tao na maniwala sa kanilang sarili. Don't let their jealousy and judgements pull you down, use it as a rope to push you up" napatango-tango ako saka mabilis itong yinakap.
Ang bait naman pala ni Mareng...
"Thank you, pinapagaan mo ang aking kalooban" nakangiting saad ko rito. Sabay rin nang pagkawala ng bigat ng aking pakiramdam.
Ngayon ko lang narinig na ganito magsalita si Sky, para itong isang adviser. Ang galing niya pala magbigay ng advice.
"Anything for my baby" anito saka ako inakbayan.
"May chance pa ba akong magbago?" Mahinang tanong ko.
"Of course, but if you want to remain spoiled, so be it. I can spoil you with clothes, accessories and everything, if you want" may gumuhit na ngiti sa gilid ng labi nito. "I can spoil you with my love"
He's really a pompous prick master.
"Yabang mo pala eh" mahina ito ng natawa kaya tumawa na rin ako rito.
Minsan rin talaga napakabaliw ng lalaking ito kausap. Minsan rin hindi mo maiintindihan 'yong mga sasabihin niya.
Tsk, Mareng Sky nga naman...
"Baby, do you want yo eat? Or do you want to eat me?" Kumunot ang aking noo.
Ayan nanaman ang pagiging eng-eng niya.
"Mr. Baldassare, huwag munang ganyan" natatawang sagot ko rito saka umiling-iling.
Napabitaw naman ito mula sa pagkaka-akbay sa akin saka gulat akong tiningnan.
"Nakuha mo 'yong ibig kong sabihin?" Tumango ako habang nakakunot ang noo.
Sino ba namang hindi makakauha sa sinabi nito? Ang tanong niya lang naman ay kung gusto ko ba siyang kainin.
Syempre hindi ko siya kakainin, hindi naman ako Cannibal. Hindi ako kumakain ng tao.
"Alangan namang hindi ko 'yon makukuha"
"Woah, himala" mahinang sagot nito saka naglakad patungong kusina. Sinundan ko naman ito ng tingin habang bakas ang pagtataka sa aking mukha.
Ano raw? Himala? Bakit naman himala?...
Tumayo ako saka sumunod rito.
"Yaya, can you please hand me another table napkin? I hate this one kasi. It's kinda marumi and you didn't laba it well" saad ko at tsaka tinaas 'yong table napkin na galing sa mesa.
Narinig kong tumawa ng mahina si Sky kaya tumalima ang tingin ko roon.
Sinamaan ko ito ng tingin. "Is there something nakakatawa, Mr. Baldassare?" Pangmamaldita ko rito.
Nagpipigil naman ito ng tawa saka umiling-iling. "My baby is cute with her accent" natatawang saad nito kaya tumaas ang aking usang kilay habang maldita itong tiningnan.
"Tss, shut up" suway ko saka inirapan ito.
Lumapit sa akin ang isang kasambahay dala 'yong table napkin saka linapag ito sa aking harapan.
"Good" nakangiti kong saad sa aming kasambahay.
"Mareng Sky, wala ka pa bang balita tungkol sa mga pangyayari noong mga nakaraang araw?" Tanong ko habang subo-subo ang isang saging.
"Let's wait, maybe makakauha na tayo ng balita" sagot nito habang kumakain ng adobo.
I really hate adobo. Ewan ko na lang kung bakit, my body keeps pushing adobo away.
Tumango lang ako saka nagpatuloy lang sa pagsubo ng saging hanggang sa maubus ko 'yong lahat ng saging na nakapatong sa pinggan.
Masarap rin pala ang saging. Bihira lang ako kumakain ng saging, pero ang dami kong nakain ngayon. Mas gusto kong kumain ng gulay. I wanted to become a vegetarian, pero halo-halo 'yong kinakain ko eh. Honestly parang gusto ko na ng saging. Matamis at masarap.
Love it...
"You love bananas?" Tanong nito habang nakataas ang isang kilay.
"Hmm, parang ngayon lang. Parang ngayon lang talaga ako nagaganahan kumain ng saging" ngumiti ako rito at linigpit 'yong mga balat ng saging.
"How about my banana, want to taste it?" He smirked while he said those words.
My eyes widen in excitement. May saging pala siya? Bakit hindi niya sinabi sa 'kin?
"Meron ka pala? Akin na" linahad ko naman ang aking palad habang nakangiti ng malawak rito.
"What's that?" Anito sabay turo sa aking kamay na nakalahad sa kanyang harapan.
"Nagtatanong ka kung gusto ko ba ng saging mo, Oo gusto ko ng saging. Akin na" mas lalo ko namang linapit ang aking palad sa mukha nito.
His eyes were filled with questions. Parang hindi nito nakuha ang aking ibig sabihin.
Baliw nga namang lalaki. Nakakalito rin talaga, nagtatanong ito kung gusto ko ba ng saging, syempre Oo ang isasagot ko. Hindi man lang nito binigay sa 'kin ang saging.
"Akin na 'yang saging mo. Tangina, gutom pa ako" hinawakan ko naman ang aking tiyan gamit ang aking isang kamay.
Tumaas ang isang kilay nito.
"Stop cussing, wala"
"Anong wala?" May bahid ng pagkainis ang mukha nito at iipang minuto na lang ay sasabog na ang tinatagong galit nito.
Malalim itong napabuntong-hininga. "Nevermind" sagot nito and he brushed his hair with his fingers.
Ang gwapo niya. Kulang na lang iigting ang panga nito. It's much better when he clenched his jaw. He's hot. Kamukha niya si Captain America.
He looks like Chris Evans.
"Chris Evans" bulong ko habang seryosong nakatitig sa mukha ni Sky nang pumasok sa aking isipan ang sinabi ni Mrs. Torres.
Chris Evans...
Mabilis akong tumakbo patungo sa aking silid upang kunin 'yong aking ginuhit na mukha.
Narinig ko pang sumisigaw si Sky, pero hindi ko ito nilingon o pinakinggan man lang at nagpatuloy lang ako sa aking pagtakbo hanggang sa dumating ako sa aking naturang silid.
Pagkarating ko sa aking silid mabilis kong binuksan 'yong cabinet at tsaka kinuha 'yong photo album.
Naglakad naman ako patungo sa pintuan saka ko iyon nilock. Lumapit ako sa study table ng aking silid saka nilapag roon ang photo album.
Ingat na ingat at dahan-dahan ko itong binuksan. Bumungad sa akin ang imahe ng aking ina. Nakangiti ito habang nakatingin sa kamera. Ako ang kumuha sa litratong ito sa Palawan.
Nakakamiss rin talaga ang aking ina. Kung nasaan man siya ngayon, I hope she's happy.
Sunod-sunod ko lang itong binuksan hanggang sa dumating ako sa aking ginuhit. Linabas ko ito mula sa photo album saka pinatong iyon sa ibabaw ng aking laptop.
Sinara ko muna 'yong photo at album saka ako naglakad patungo sa aking cabinet. Bago ko pa man mapasok ang aking photo album sa loob, napansin ko ang isang maliit na papel na nahulog sa sahig.
Nagmula ito sa loob ng photo album. Hindi ko namalayan na nahulog pala.
Mabilis kong itong kinuha saka nagtataka ko itong binuksan.
Ano kaya ito?
Kumunot ang aking noo habang binabasa kung ano ang nakalagay sa papel.
659526...
Saan nga ba ang numerong ito? Parang pamilyar sa akin ang numerong ito pero nakakalimutan ko na kung para saan ito.
659526...
659526...
659526...
Saan nga ba ang numerong ito?...
"Safety Deposit Box"
Mabilis ko namang naaalala kung para saan 'yong numero. It is a code of the Safety Deposit Box.
I can still remember kung saan iyon linagay ng aking ina. Halos naglalaman iyon ng biliones. Hindi namin ginagamit ang laman ng Deposit Box na iyon.
Kumusta na kaya ang Box na iyon, hindi man lang pumasok sa aking isipan na bisitahin 'yong box.
Dahan-dahan kong sinara 'yong papel saka tinago sa loob ng aking cabinet.
Mabilis naman akong naglakad pababa ng hagdanan. Nakasalubong ko pa ang nakakunot ang noo na si Sky, seryoso lang ito at nakatingin lang sa akin habang nakasandal sa upuan.
"Hi" I awkwardly utter.
Tumaas ang isang kilay nito. "Hi?" Bakas ang inis sa boses nito. Bahagya naman akong napabuntong-hininga.
Ito talaga si Mareng, ang bilis magalit. Kala mo naman may regla.
"Galit ka?" Mahina kong tanong saka lumapit sa kanyang gawi.
"No, I'm not. Bakit naman ako magagalit" hindi pa man ako nakalapit rito, naglakad nanaman ito patungo sa kabilang sofa.
"Sky" seryoso kong tawag.
Walang emosyon ang mukha nito habang nakatingin sa 'kin.
"Sky, galit ka ba? Sorry na kung hindi kita pinakinggan kanina, busy lang kasi ako" nakasimangot lang ako sa kanyang harapan na parang isang bata na nanghihingi ng paumanhin.
"Okay lang naman, I'm not angry" sumilay ang pekeng ngiti sa labi nito saka siya tumikhim.
"Sky, sorry na"
"Hindi ako galit, okay?" Tumayo ito saka lumapit sa 'kin. Hinawakan nito ang aking magkabilang balikat.
Humangad naman ako upang makita ang mukha nito. Ang tangkad.
"Baby, minsan ma'y magagalit ako sa 'yo, but I can't be always angry at you. Hindi ako galit, okay?" Anito saka ngumiti.
Ang ngiti niya ngayo'y napalitan na ng tamis. Hinalikan nito ang aking noo saka ginulo ang aking buhok.
"I love you, baby. I always do" saad nito saka naglakad papalayo sa 'kin.
Dahan-dahan naman akong napangiti dahil sa kilig na aking nararamdaman ngayon. My heart is pounding. Nakagat ko na lamang ang aking ibabang labi saka sinundan ito ng tingin.
Ang lakas ng tama...