πΎππππππ‘π 06
Hug
"Tell them that I cancel the wedding. We're going to perform the final rites. Kerara is dead! Tell to Aila to prepare everything for her wedding," panay ang agos ng luha ko dahil sa sinabi ni Daddy.
Di ko alam kung ano pa ang sasabihin ko para maniwala ang ama ko sa akin. Galit na galit ito nang makita akong nasa apartment ni Cadu at natutulog sa sofa. Akala ko ay sa byernes pa ang mga ito uuwi, diko alam na napaaga pala.
"D-dad, P-please... listen to me.... we did not do anything. Please, I'm sorry," umiiyak na pagmamakaawa ko, pero matigas pa yata ito sa bato. Even Cadu tried to explain what happened but he's deaf enough not to listen anything.
Mas lalo lang umagos ang luha ko nang naglakad palabas ng apartment ni Cadu si Daddy. Halos matumba na ako sa kinatatayuan ko, kung di lang ako nahawakan ni Cadu at niyakap. I don't have a guts to follow my father. He's so mad at me.
I try to stand properly but my knees are too weak to stand. All I can do is to hug Cadu back. Ilang sandali pa ay tumahan na rin ako, inayos ko muna ang sarili bago naglakad rin patungo sa pinto.
"Where are you going, Kera?" habol ni Cadu dahilan para bahagya akong lumingon. Napaka misteryoso ng mga mata nitong nakatitig sa akin, pero kitang kita ko parin ang awa na nakaguhit dito.
"There's no reason for the leave. So I'm going back to work," tsaka ko ito tinalikuran at tuluyan ng lumabas.
Walang bahid ng luha ang mukha ko nang pumasok ako sa isang boutique para bumili ng damit. Basta basta nalang akong kumuha ng damit at binayaran ito sa counter.
Pagdating ko sa bookstore, 5minutes na akong late. Lumapit agad sa akin si Sir Raven at nagtanong kung bakit ako na late, it's unusual for me. Humingi lang ako ng pasensya rito at inabala na ang sarili sa pag entertain ng mga customers. Sinisingit ko rin ang paghahanap ng pwede kong matuluyan ngayon, since my dad don't allow me to go home. It hurts me so much.
Panay ang tawag ko sa mga pweding rentahan na apartment, pero lahat ng natawagan ko, walang available. Sobrang minamalas yata ako sa araw na ito. Namomroblema pa ako sa kung saan ako titira at sa sinabi ni Daddy.
Kerara is dead. I am dead. Yan ang paulit ulit na tumatakbo sa isip ko hanggang sa matapos ang shift.
Hinilamos ko nalang ang palad dahil sa problema ko habang nakaupo ako sa lobby ng bookstore. Mag aalas sais na ng gabi, pero wala pa akong matutuluyan kahit ngayon lang. How unfortunate I am right now!
"Hey," agad na napaangat ang tingin ko nang marinig ang pamilyar na boses, and saw Cadu in front of me.
"What are you doing here?" walang ganang tanong ko, trying to hide the confusion in my face.
"Are you okay?" imbes na sagutin ako ay nagtanong naman ito. Umiling ako rito at bumuntong hininga.
"W-wala akong mahanap na matutuluyan ngayon. I k-know, dad won't let me to sleep in our apartment now," hindi ko na napigilang di humikbi dahil sa naisip. This is the first time na di ako sa bahay matutulog. I am so weak, and I don't know what to do.
"Kera," I wipe off my tears bago lumingon dahil sa pag tawag sa ni Sir Raven .Boses pa lang nito alam ko na kung sino. Kasama na naman nito sina Tanya at Eda. "We're going to party, are you free?" tanong nito sa akin, pero nagpalipat lipat ang tingin nito sa akin at kay Cadu.
"No Sir, I'm sorry," agad na tangi ko.
"Ahmm..... You have a...date? I guess?" hula nito pero inilingan ko lang. Lumipat ang tingin ni Sir Raven sa kasama ko bago ito dahan dahang tumango sa akin.
"Let's go home," nagulat man ay hindi ko nalang pinahalata kay Cadu. Tumango ako agad na tumayo, Cadu's walking behind me. But he is the one who call for a taxi at nagpahatid sa isang lugar na diko alam kung saan.
"This is my place, kaso di na ako rito nakatira kaya wala na masyadong gamit. But don't worry, we're going to buy tomorrow. I already clean your room, you just need to rest for now. I'll be back tomorrow," diri diritsong sabi ni Cadu, not giving me a chance to say no to him, tho, I won't.
Nakatitig lang ako dito habang nagsasalita ito. Doon ko lang napansin na sobrang gwapo pala nito sa malapitan. He really have those charismatic aura that can capture any woman's attention. Kaya hindi ko masisisi si Ms. Jamaila sa galit sa akin noong nakita ako sa apartment ng boyfriend.
"Thank you so much," wala sa sariling saad ko habang nakatitig parin dito. Napatingin ito sa akin ng kunot nuo. I don't know what's in me, but my feet slowly walks towards him, and before I could think more, I already hugged him tightly.
------