Chereads / The Nerds is in Disguise / Chapter 42 - Chapter 42 - Their New Start

Chapter 42 - Chapter 42 - Their New Start

Park Kyu Seolgoo 🍂POVs🍂

Andito kami sa garden, nakaupo kaming lahat at nag-uusap usapan, hindi ako makatingin ng diritso sa mga magulang ni Seon, I'm still ashamed of what I have done to their one and only daughter.

( I wish, she was never dead.)

" Seung." Seon's Mom

Napatingin naman kaagad ako sa ina ni Seon, na nakatingin na sa akin, tinignan ko rin siya pero hindi sa mukha niya.

" About my daughter, it's been years, for today, I forgive you." Seon's Mom

Nang marinig ko ang huling sinabi niya ay napa-angat yung ulo ko at any time papatak na ang mga luha ko, medyo gumaan ang pakiramdam ko, but hearing her name, put me too much in pain.

" Am excuse me, may sasabihin sana ako sa inyung lahat, especially to Chu's Mom." Zandel

Napatingin naman kaagad kaming lahat sa kapatid ko na kaharap niya lang si Chu din, kaya naman ay kumuha ako ng tubig at uminom muna.

" Ahm..we—." Zandel

" I'm pregnant and his the father." Chu

Naubo naman kaagad ako sa sinabi ni Chu, medyo nabigla ako dun sa announcement nilang dalawa.

( Sh-she's pregnant? Chu Hye-Jin is pregnant?! And the father is my brother? How come I'm not updated?! )

" Ahm... How long? You, being pregnant? " Chu's Mom

" She's pregnant for almost 2 months." Zandel

Tahimik kaming lahat na tinignan silang dalawa.

" Well ahm, congratulations, hope you both Goodluck. *smile*" sabi ko

Napangiti naman kaagad si Zandel sa sinabi ko at tinapik ko lang yung balikat niya at ngumiti narin ako sa kanya.

" Abay, dapat kayung ikasal sa lalong madaling panahon!  Nag ho-honeymoon kayu na hindi pa kayu kasal, abaaa...magaling kang bata ka, pero susuportahan ko kayu, dapat dalawa o apat ang apo ko. " Chu's mom

Kaya naman ay napatawa nalang kaming lahat sa sinabi ng mom ni Chu, hanggang sa may announcement na naman.

" Teyka, siya lang ba ang may announcement dito? " Hyun

Tumingin na naman kaming lahat kay Hyun, nang tumingin kami ay naghihintay naman kaming lahat sa sasabihin niya, at ipinakita niya ang wedding ring niya na diamond.

" Ikakasal kana rin?! " Hyun Dad

" Ba't di mo pina-alam samin?!  " Hyun Mom

" Kailangan paba yun? " Hyun

" Sinong mapapangasawa mo?! " Hyun Dad

" Is it my brother? Kasi palagi kayung magkasama e." sabi ko

At ngumiti lang siya sakin, okay I knew it.

Nagsitawanan naman kaagad sila habang ako nakikinig at tahimik lang hanggang sa may tumanong sakin.

" Ikaw, kailan mo rin ipapakilala ang mapapangasawa mo? Or maybe kasintahan mo man lang?  " Seon's Boss

Napatahimik ako sa tanong niya na nakatingin lang sa kanya, hindi ko alam ang isasagot ko.

" I'm.. I'm still waiting for someone." sabi ko

At binaling ko yung tingin ko sa plato ko, I can't look at them, baka kapag titingnan ko sila ay baka iiyak na naman ako, I'm still suffering from the pain, I still can't get over it, hanggang sa may nagsalita, isang pamilyar na boses para sakin.

" Did I keep all of you waiting for me? "

Napatingin naman kaagad kaming lahat ng dahan-dahan ng  marinig namin ang napakapamilyar na boses, ng marinig ko yung boses nayun, biglang bumilis yung tibok ng dibdib ko, at ng nakatingin na kami sa kanya, ay di kami nakapag salita, walang boses sa amin ang lumabas.

SHE'S... HERE, THE ONE THAT I'VE LOST FOR MANY YEARS.

THE PRECIOUS DIAMOND, I'VE LOST, FINALLY APPEARED NOW.

Hindi ko ma explain yung halong-halo na emosyon na nararamdaman ko, gusto kung umiyak pero walang luhang pumatak o lumabas sa mga mata ko.

SHE'S STILL LOOK THE SAME, HER FACE DIDN'T CHANGE FOR SO MANY YEARS, SHE STILL HAVE THAT SMILE THAT I ALWAYS WANTED TO SEE, HER VOICE, CALMS ME.

" Se-seon? " Her mom

" Good evening, I hope I'm not late. *smile*" Seon

Walang ni kahit sino ang nakapagsalita kaagad, lahat kami gulat na gulat sa nakikita namin sa harapan namin.

" Is there not enough chair for me? " Seon

Kaya naman ay tumayu na kaagad yung kapatid ko na nasa tabi ko lang at pinaupo niya si Seon sa tabi ko, sheyt.

Nang umupo siya at bigla siyang tumingin sakin kaya mas bumilis yung tibok ng dibdib ko, Di ko maiintindihan yung nararamdaman ko ngayun, masaya ba ako o kinakabahan.

" Your still the same *smile* I told you I will come back, I will never broke my promise. *smile*" Seon

Di ako makasagot sa kanya at kahit gustuhin ko man ay walang boses na lumalabas sa bibig ko.

" Nawawala na ba yung mga boses niyu? O naka mute kayung lahat? Grabe ha, dumating lang ako, di na kayu nagsasalita, sa bagay, naniniwala kayung patay na ako." Seon

" Di niyu ba ako, e we-welcome na dumating na ako? O aalis na lang ako ulit? " Seon

" Bakit ngayun ka lang?  " sabi ko

Kaya naman ay napatingin siya sakin at bago paman siya makapagsalita ay niyakap ko na siya ng mahigpit at dun ko nalang nalaman na tumulo nayung mga luha ko, diko mapigilang umiyak, siguro tears of joy na yung nararamdaman ko.

" Bakit ngayun ka lang nagpakita? Bakit ngayun lang? Ilang taon akong naniwalang wala kana at hindi ka babalik, pero I've never lost hope, I always keep thinking na your still alive and you'll come back! " sabi ko

Iyak ako ng iyak habang niyayakap ko siya hanggang sa nararamdaman ko nalang yung mga kamay niya at niyayakap niya rin ako pabalik.

" There are things na kailangan ko munang magpakalayu, para makaumpisa ka ng pagbabago without me, but I keep my promise, diba sabi ko sa letter na iniwan ko, wait for me, it means maghintay ka, babalik pa ako, and andito na ako, hindi ka ba masaya? Or am I too late?  " Seon

Kaya naman ay tinignan ko siya at nakatingin rin siya sakin sa mga mata ko.

" You were never late from the beginning, I am happy that you came back like what you've promised, I just missed you so much. *smile*" sabi ko

At niyakap ko siya ulit at ngayun, mas gumaan nayung pakiramdam ko, I don't feel pain anymore, I feel happiness and complete.

" Anak, miss na kita. *cries*" Her mom

Ilang minuto pa ay nagsiputukan na ang mga fireworks kaya naman ay nagsitayuan na kami at pinanunood namin ang magagandang fireworks, nakita ko namang niyakap si Seon sa mga magulang niya.

IM GLAD SHE'S HERE ALREADY.

IM HAPPY, AND COMPLETE.

I DON'T FEEL SUFFERING FROM PAIN ANYMORE.

CAUSE THE PRECIOUS THING THAT I'VE LOST MANY YEARS AGO, IS HERE NOW.

SHE'S REUNITING WITH US.

But something is still missing.

" Ahem, care to drink with your future wife Mr.Seung?  *smile*" Seon

WHAT? DID I HEAR IT RIGHT?

" Future what? " sabi ko

" Oh nothing, I... I just thought that you might kneel down on your knees and asked if I would marry you? " Seon

Tumingin naman kaagad siya sakin ng matapos niyang sabihin yun, nakatingin naman kaagad ako sa kanya.

" I always saw you in the house, and I, heard ALL what you said from the beginning, when you.. Think I was dead. " Seon

" But I guess I was wrong, care to drink? No? Okay, if you say so. *smile*" Seon

Umalis naman kaagad si Seon sa harapan ko at pumunta sa table namin, ako naman dito nakatayu lang.

( My future wife? How did she—.. Right, she heard everything.)

" Looking for the ring?  " Zandel

Tumingin naman kaagad ako sa kapatid ko, at ng tinignan ko yung hinawakan niya ay nakita ko naman kaagad ang maliit na box na kulay blue.

" Bago tayu pumasok sa bahay, nakita ko ito sa front seat, di mo ata nahalatang nahulog, kaya kinuha ko nalang muna." Zandel

At binigay niya sa akin ang maliit na box, suot ko ang kapareho ng wedding ring, binili ko ito nung nagbabasakaling dadating siya ay papakasalan ko siya.

" I'm Yushi, but, why don't you also propose right in front of her? " Yushi

Tinignan ko naman kaagad si Seon na kasama ang dalawa niyang long time bestfriend, partner in crime, kaya naman ay lumapit na ako sa kinaruruunan niya at ng nasa harap niya na ako ay lumuhod ako.

" I, Park Kyu Seolgoo, wants Seon Sun-hee to be my wife, will you marry me? " sabi ko

Nakatingin siya sakin at bigla siyang tumayu at lumapit sakin.

" Why would I? *smirk*" Seon

" Just kidding, I'll say Yes, sige na, ilagay mo na yang singsing sa kamay ko bago magbago ang isipan ko na papakasalan ka.*smile*" Seon

Kaya naman ay nilagay kuna ang singsing sa kamay niya, yumakap siya sakin at hinalikan ang pisnge ko at tinignan niya ang singsing sa kamay niya ng bigla siyang tumingin ng masama sakin.

Medyo kinabahan ako sa titig niya sakin.

" Nasan ang kapareho nito? Nasa kabit mo noh?! " Seon

Aga-aga tinutoyo na naman siya, di pa nga kami kinakasal nagagalit na siya sakin.

" Syempre, suot ko, tsaka wala akong kabit." sabi ko

Ngumiti naman kaagad siya sakin at yumakap siya ulit, nagsipalakpakan naman kaagad silang nanonood.

" Iharap moko sa altar bukas na bukas, ipapadala ko sayu yung damit mong pang groom, kayung lahat imbitado sa kasal ko, bye." Seon

At bigla naman siyang umalis kasama ang babaeng nagangalang Yushi, habang ako naiwang tulala dito.

( Agad-agad? Ngayun lang siya nagpakita pero gusto niya ng magpakasal kami bukas na bukas? )

( My ghad this woman! I'm completely.. Falling in love with her even more, she still haven't changed, and I'm happy about it.)

( I WONDER HOW MANY BABIES SHE WANTS.)