Intruder
I sighed in relief as the boat moved far away from the shore. I'm tired of running, running from everyone else.
Naging madilim na ang karagatan at ang tanging ilaw lang ng bangka ay ang malaking flashlight na nasa harapan.
Hindi ko alam kung saan ang daong ng bangkang ito pero malakas ang tiwala ko kay Mang Ed. Bagamat ang lugar na dapat pupuntahan ko sa pangalawang layag ay sa Puerto Princesa, mukhang mas mabuti na lang talaga na hindi ako pumunta sa mas kilalang lugar para mas mahirap akong matunton.
I got my card on me, at sa Ilang buwan kong pagtatago ay sigurado akong malapit na itong maubos dahil ang huling withdraw ko ay sa Tuguegarao pa bago ako pumunta sa Pagudpud. Siguro ay magwi-withdraw na lang ako ulit kapag dumaong na kung saan ang Bangka na ito at pumunta nalang sa katabing baryo.
Dinama ko ang malamig na hangin na bumabalot sa aking katawan. Napakalamig ngayon at siguro'y dala ito ng lamig ng panahon.
Memories of the past are tattoed on my mind. The heartaches that man gave me are unforgivable, i can't believe na ganoon na lang ang gagawin niya sa akin! I trusted him so much!
Tears wander on my cheeks at agad ko itong pinunasan. This would be the last time that Man will ever hurt me again, nor make me cry! I breathed in as I calm myself from crying, my eyes are tired so I think I need to close my eyes as I feel the breeze of the wind. I breathed out to release any pressure from my shivering body, and finally.. open my eyes to see what's inside the box.
Lumapit ako out of curiosity. Ang sabi nila, huwag daw itong bubuksan dahil madaming misteryo ang napakaloob dito. Nakuha ito ng mga mangi-ngisda na lumulutanglutang sa dagat at dinala ito sa likod ng mansion. Kung titignan ay mukha itong mabigat, paano nila nakuha ito!
Nang makalapit ay hinawakan ko ang box, may padlock ito at sinigurado ito ng may-ari na hindi ito mabubuksan ng kahit na sino.
"Ano ba 'yan. pano ito bubuksan kung nakapadlock naman!" umiling ako at nagtangkang umalis ngunit bago pa man makalayo, I remembered something that made me smile.
"Ija, alam mo ba ang dahilan kung bakit itinatapon ng ibang tao ang bote sa dagat kapag may nais silang sabihin?" my 5 year old self nodded like a puppy. Grandmother put me on her lap as I looked at her with my glittering eyes.
"Ibig sabihin noon ay, naniniwala sila na dadalhin ng alon ang bote na iyon sa taong nakatadhana upang makabasa nuon. Ipinapaubaya nila sa Buwan ang tadhana. Bagamat ang buwan ang dahilan ng alon, at ang alon naman ang dahilan ng tadhana." manghang-mangha ako sa sinabi niya. It all made sense! After that day, sadness creeped me in because my Grandmother died.
So.. does that mean that, the waves let the fisherman put this box here for me to see and read? Am I destined to receive this letter really?
But there's a padlock, though? How can I open this?
Nagisip ako ng paraan nang may nakita akong matulis na bato sa hindi kalayuan. I got up to get that stone. Maybe this will be the solution?
Nang makuha ang bato ay lumapit na agad ako sa kahon at nagsimulang pukpokin ito nang makarinig ako ng tawag sa di kalayuan.
"Asha! Anong ginagawa mong bata ka!" nilingon ko ang pagod na pagod na si Nana Bella. Sa taranta ay naihagis ko ang hawak na bato at nagpatalon-talon ito sa kamay ko na dahilan ng pagkasugat .
"Ouch!" I almost cried. Ang sakit! Pero don't you dare cry, Asha! Hindi ka pwedeng umiyak, tomorrow is your birthday remember? You're turning 17!
Iniligay ko sa likod ang kamay na may hiwa bago pa makalapit si Nana.
"Anong ginagawa mo ditong bata ka! Kanina ka pa hinahanap ng Mama mo at kung hindi ako nagdahilan na kasama ka ni Loddie ay baka mapagalitan ka nanaman!" I pouted at that. Kailangan pa ba talagang matakot sa pagpapagalit sa akin? Hindi pa ba sanay ang mga ito sa araw-araw na pagpapagalit sa akin? Hobby na 'yon!
Nanlaki ako ng mata nang biglang hawakan ni Nana Bella ang kanang kamay ko upang itayo. Naroon ang sugat ko!
Nang hindi ko na mapigilan ang paglabas ng kamay ay nagulat siya noong nakita ang duguang kamay ko.
"Jusmiyo kang bata, anong nangyari dito!" yumuko ako sa narinig, nahihiya ako na may sugat ako sa kamay! At nahihiya ako dahil kung ang mga magulang ko ang nakakita nito ay paniguradong pagagalitan muna ako at iiwan nang duguan.
"Ah, wala po Nana!" kinunutan niya ako ng noo bago ako hinila. "Halika sa Maid's Headquarters. Gagamutin ko 'yang sugat mo." Hindi na ako nagbitaw ng salita at nagpahila na lang.
Pag pasok namin sa HQ ay agad akong ginamot ni Nana Bella.
"Ano ba kasi ang ginagawa mo doon, 'di ba ang sabi nila ay huwag daw lalapitan ang kahon na 'yon dahil may misteryo raw?" kumunot ang noo ko sa sinabi ni Nana Bella.
"Nana, kung may misteryo nga 'yong kahon ay dapat inalis na nila agad." napatigil saglit si Nana Belle at tumango ng bahagya.
"Kung sa bagay eh, may point ka naman." Ngumiti nalang siya at nagpatuloy na gamutin ang sugat ko.
malapit nang matapos ang paglalagay ng betadine kung kaya't lalagyan na sana ito ng band aid ni Nana Bella nang narinig ko ang tawag ni Mommy.
"Bella, nasaan na si Natasia! Kanina pa wala 'yon!" rinig kong sigaw ni Mama. Nginitian ako ni Nana nang ipinatong na niya ang band aid sa sugat ko.
"Ma'am andito po sa kwarto, naaliw po kay lucho kaya vinideo call namin!" Sigaw ni Nana at saka kami lumabas ng Headquarters. I stared at my beautiful mother's raging eyes on me. Her almond eyes, long lashes, not-so-thick small lips, and her brown eye color made her look exactly like me. But the only difference is that I have smaller chin. I look exactly just like her. Halos lahat ng tao ay aakalain talagang mag-ina kami.
Hinila ako bigla ni mommy papuntang kwarto at alam ko na agad ang susunod sa ginawa niyang iyon. I closed my eyes as I ready myself to embrace harsh words she will say.
"And where did you go, Asha! Hindi ka man lang nagpaalam! Since when did you learn disrespecting your parents?" nangigigil na tanong ni Mommy sa akin. I sighed. What's the point on explaining myself when I already knew right from the start na hinding-hindi ako mananalo?
"I'm sorry, Mom" yumuko nalang ako bilang pagtanggap ng pagkakamali. She sighed heavily and looked at me in the eyes. Naging maamo ang mga mata niya nang tingnan ako.
Eh?
"Look, Asha. Alcevedos are coming later on. I want you to be on your best behavior." Inilagay niya ang ibang nakaalpas na hibla ng buhok ko sa likod ng aking tainga. I pursed my lips as I listen.
Right, it's time to pretend again In front of other people huh?
"Alright, Mom. I know what to do." May halong sarkasmo ang pagkakasabi ko noon. Mom smiled and kissed me on the lips.
"Ma'am, andiyan na po ang mga Alcevedo." Umayos ng tayo si Mommy at iniwan akong mag-isa sa loob ng silid. Nagkibitbalikat ako at sumunod sakanya kahit wala naman siyang sinabi.
My jolly walk made everything nice. I smiled on every nanny na makakasalubong ko which made them curious. I think they thought na pinagalitan ako ni Mommy kaya nagtataka sila kung bakit ganto nalang ako kasaya. Well, guess what Nannies? You are all right!
"Good afternoon, Praxedius." Pormal na bati ni Daddy. Naka silip lang ako sa hagdan habang pinagmamasdan ang paglahad ng kamay ni Praxedius Alcevedo kay Daddy. What a name huh?
"oh, why am I not seeing Zacharius?" Mom asked. The girl beside the Praxedius man smiled at my mother.
"He has a lot of things to do. Besides, he's taking care of the failed construction ng Guillermos." May authoridad niya iyong sinabi. My mom giggled.
"Someone wants to prove himself for other people, huh?" The woman laughed awkwardly at halatang hindi niya nagustuhan ang sinabi ng ina. My mom laughed too at bumawi sa mga nasabi niya. "Well, what's to prove? He's the elite man of his generation!"
Dumiretso na sila sa lamesa. Madaming nakalagay sa hapag, madami bang dadalo?
Bumaba na ako nang nakitang umupo na silang apat. Napatingin si Daddy sa 'kin gamit ang walang emosyon na mata. That's normal. Ganyan na siya simula pa noon. May nakapagkwento pa nga sa akin na wala daw sumubok na lumapit kay Daddy dahil sa tindig niya. Halata naman iyon sa paraan ng pagbati niya kay Praxedius Alcevedo ngunit kung papapiliin ako between Mom and Dad, I will always choose my Father.
"Natasia, come and sit beside me." Tawag sa 'kin ni Mommy nang makita ako. Sinunod ko naman ang gusto niya.
I smiled at everyone.
"Praxi, Hestia, meet my beautiful daughter.." tumigil si mommy at tumingin sa akin bago binalik ang tingin sa mag asawa. "..Natasia Samanthina Velez." Hinagod niya ang buhok ko na ngayon ay nakalugay. Hestia Alcevedo looked at me with his amazed eyes while Praxedius Alcevedo looked at me with his serious eyes.
Praxedius is much more intimidating than my Father!
"She's.. Beautiful than ever, Nathalia! Manang mana sa 'yo!" Hestia Alcevedo smiled at me. I smiled back and notice how beautiful he is!
My mom looked like an angel but this woman is different, Hestia is suited for her because he looked like a Goddess!
Kuminang ang mata ko habang nakatitig sa kanya. She giggled at me when she noticed how I admire her face.
"how old is she?" Praxedius asked.
"I'm turning 17 tomorrow, sir." I said politely. His eyes widened a bit.
"Really? Happy Birthday, then." Hestia Alcevedo said.
"Thank you,"
Pagkatapos ng batian ay nagusap sila patungkol sa partnership ng dalawang kumpanya. I continued eating steak since it's my favorite. Ilang sandali pa ay may binuksan na topic si Praxedius tungkol sa pamilya namin.
"what's the news for Andro?" I'm amazed by the way he talked about it. Na para bang may karapatan siyang malaman at may magagawa siya kung sasabihin ang problema!
Yumuko ang aking Ina, ramdam ko ang lungkot sa kanya. I didn't got the chance to meet Kuya Andro. I was 7 years old that time when Kuya Andro and Mommy came back from states. But the Airplane crashed. Luckily, my mother survived so we're suspecting that Kuya Andro will do ngunit hindi. Noong natagpuan si Mommy ay wala na sa gilid niya si Kuya Andro. Walang makapantay sa paghihinagpis ni Mommy nuon dahil hindi maipagkakaila na mas gusto niya si Kuya Andro kaysa sa 'kin.
"No updates at all," My father said.
No updates at all, maybe there's nothing for me to know since I've heard enough "no updates" on my entire life.
I excused myself, Hestia Alcevedo only smiled at me and the rest didn't hear me. Hindi na ako nag abalang magpaalam ulit kaya dumiretso na ako palabas ng mansiyon. Maybe I'll just go on our Garden and sketch some flower. I'm not a good sketcher but I love sketching things, especially houses!
Kinuha ko na ang sketch pad na binili sa akin ni Gwyn nuong birthday ko last year. Mapupuno na nga itong sketch pad ko eh, pero ayos lang. Sana may magregalo ulit sa 'kin bukas!
So, I drew a circle. Six circles around it, and I'm seeing a flower! Nice. I grabbed my colors and started coloring my work.
Nakailang sketch pa ako, mga bulaklak, ang mansiyon, at marami pang iba.
"Alright, this is nice, I think?" pinagmamasdan koang fish pond na ginuhit ko sa sketch pad nang may tumigil na Raptor sa harap ng gate. Nanliit ang mata ko nang naaninag kong pinapasok agad 'yon ng guard. Bilang pagbibida at pagpo-protekta sa bahay ay agad akong tumayo. Nakahalukipkip ang dalawa kong kamay at sinamaan ng tingin ang Driver.
Who the hell is this at bakit siya pinapasok lang ng guard!
Tumigil ang raptor sa harapan ng bahay naming at mukhang iiwan niya lang ang sasakyan duon. Kung bisita namin 'to ay hindi naman dapat ilagay ang sasakyan duon!
Lumapit ako para malaman kung sino ngunit sa gitna ng paglalakad ay bumaba na ang driver.
I stopped for a while, my eyes widened as I stared at the man not-so- far away from me. With his white longsleeves na nakatupi hanggang siko, three unbuttoned buttons, black slacks, and a dark brown shoes. Sinara niya ang Pintuan ng Raptor. He stopped for a while and stared at me with his serious eyes at agad na umikot papunta sa harap ng sasakyan upang pumasok sa loob.
His angled jaw, defined muscles, broad shoulders, at ang buhok niyang pagkahaba is enough to make every woman tremble. Plus, his serious eyes na aakalain mong galit sa'yo kung tititigan.
I can't believe this! I'm drooling over this old man!
Umiling-iling ako at agad na nilagay ang kamay ko sa bibig at inaktong sinara ito. Binalik ko ang kaninang masamang tingin kahit alam kong sa oras na ito ay pinipilit ko na lang iyon. Tumakbo ako papuntang hagdan pero huli na ako, nakapasok na siya.
I sighed.
Mukha naming kilala siya kaya ganoon nalang siya pinapasok. Ano ba kasing gusto kong patunayan?
With that thought, I decided to go back. Mga ilang hakbang pa lang ang ginagawa ko nang biglang may nagsalita sa likod ko.
"Hey." A serious baritone voice on the back called me.
Hula ko ay ito ang lalaking bumaba sa Raptor kanina. Nilingon ko ang nagsalita at tama ako, it's the intruder Man!
Tinaasan ko siya ng kilay, ganoon din naman ang ginawa niya.
"What's the matter, intruder?" I said, trying to level his authoritative ambiance. Without humor at all, he smirked.
"Intruder, huh?" natatawang sabi niya. Again, no humor.
This man is pissing me off! Hindi porket gwapo ay pagbibigyan agad!
"Yes, you are? Dali-dali ka nalang pumasok at mukhang naisahan mo ang Guard ng mansyon! Tinitigan mo nga lang ako kanina, eh." Hamon ko. At ngayon, medyo nanliit ako. Nanliit ako!
What the hell is this man doing!
Unti-unti siyang lumapit at naramdaman ko na talaga ang agwat namin sa isa't isa. Kung kanina'y nakarelax pa ang leeg ko sa pagtingala, ngayon ay hindi na. Dahil sa ginawa niyang paglapit ay mas lalong kumunot ang noo ko, at sa susunod na ginawa niya ay ang nakapagpapuno sa akin.
Yumuko siya para lumebel sa akin. Isang patunay na maliit ako kaya kailangan ko siyang tingalain.
I pouted.
Tinitigan niya ako mata sa mata at hindi man lang nagbago ang tindig ng titig niya dahil alam kong kahit nangaasar siya ay seryoso pa din kung titignan ka.
"What now, Child?" Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya at sa sobrang galit ko ay nasampal ko siya gamit ang kanang kamay.
"Asha!" napatianod ako sa tumawag sa akin. It's my mother! At sa hula ko'y nakita niya ang ginawa ko sa lalaking ito. Umakto siyang nasaktan sa ginawa ko habang nakangiti na mas lalong kinainis ko.
Hindi siya masasaktan sa sampal na iyon dahil kaliwang kamay ang ginamit ko! Come on!
"Anong ginawa mo Asha!" nilapitan niya ako at hinawakan nang mahigpit sa kamay. Sumunod doon si Hestia at Praxedius Alcevedo na lumapit naman kay Mr. Old Man!
"Mom! He's intruding into our house!" sabi ko, mukha hindi makapaniwala si Mommy sa sinabi ko kaya umiling siya.
"Excuse us," paalam ni Mommy sa mag asawang Alcevedo. Nilingon ko si Mr. Old Man at inirapan siya. Nakita ko si Hestia Alcevedo na natawa sa ginawa ko at ganoon din naman ang ginawa ng Super Lolo na iyon!
Argh! Nakakainis talaga!
"Ano na namang ginawa mo, Natasia? Tomorrow is your birthday yet you're acting like that! What's your problem, huh?" I pursed my lips, I don't know what to say.
"Nagtatampo ka ba dahil hindi ka namin bibigyan ng magarbong party? Is it that, Asha?" sigaw iyon ni mommy na may halong panggigigil.
"Mom! I'm just teaching that man a lesson! Paano kung may masama siyang gagawin sa inyo? Mawawala na din ba kayo katulad ng Kuya ko?-"
"My God, Natasia! Zacharius isn't that violent para protektahan mo kami! He's the son of our Visitors. Hindi mo ba alam na baka dahil sa ginawa mo ay hindi na aprubahan ng ACAST ang offer naming sa kanila?!" Napapikit ako dahil sumigaw si Mommy sa harap ko. Fine, Mom! I always do the bad things for you naman!
"Sorry, Mom." She sighed. Halos magkasing tangkad kami ni Mommy pero kung tratuhin niya ako ay para akong batang mas maliit pa sa kung sino. Hindi pa rin ako makapaniwala sa ginawa ng Super Lolo na iyon! Kung makayuko siya ay parang gusto niyang ipamukha sa akin na maliit ako!
"Next time, don't do it again. Leave a good impression kay Zacharius.." Zacharius is his name? hmm. ".. much better if you make friends with him." Mom suggested. How can my Mom treat that man the same age as me!
"Mom!"
"Shh, just follow what I command you to do, okay? Gusto mong makabawi sa ginawa mo kanina 'di ba? Say sorry to him and make him close to you." Alam ko ang gusto niyang mangyari at Hindi ako makapaniwala!
I am just 16 fucking years old! Turning 17!
"Mom! I'm a minor! How come you can say all of that!" hindi ako makapaniwala sa gusto niyang mangyari. Para bang ayos lang na ipagtabuyan ako!
"Ija, eto lang ang matinong magagawa mo para sa akin. Please?" hinagod niya ang buhok ko ngunit iniwas ko 'yon.
"Hindi mo ba nakikita kung gaano kalayo ang agwat ng edad namin sa isa't isa? Mom! That man is almost 30!" my mom smiled na parang mali ang sinabi ko.
"What are you saying! Zacharius is just 22!" just 22?!
"What's with the 'just'? Mommy!"
"Please, Asha." Sumeryoso na ang boses niya ngayon. Hindi ko maiwasang matakot duon. Bakit ba kailangan na ako ang gumawa ng lahat ng gusto nila!
"Fine, Mom!" labag sa loob kong sinabi 'yon. My Mom smiled and kissed me on my forehead.
I can't believe I'm fixing things with that Zacharius Alcevedo!