☠︎︎ You're Mine : វិថីស្នេហ៍អ្នកលេង ༒
Ep7 : My First Love
តេីស្នេហាគឺជាអ្វីទៅ ? តេីស្រលាញ់មនុស្សម្នាក់មានអារម្មណ៍យ៉ាងណាទៅ ? តេីការប្រច័ណ្ឌនិងយ៉ាងមិចទៅ ? ហេតុអីបានជាខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាអន់ចិត្តនៅពេលដែលឃេីញគេនៅជាមួយអ្នកផ្សេងដែលមិនមែនជាខ្ញុំ...ហេីយមានមូលហេតុអីទៅចាំបាញ់យកស្រាមកផឹកបែបនេះ...តេីខ្ញុំបានស្រឡាញ់លោកហេីយមែនទេ?
Zhan និយាយតែម្នាក់ឯងនិងសម្លឹងមេីលទៅព្រះច័ន្ទនិងហ្វូងផ្កាយដែររះកំដរគេ....Zhan ស្រវឹងជោគជាំដល់ថ្នាក់ធ្លាក់ដបស្រាពីដៃ.....
~~~ ប្រាវ ~~~
សម្រឹបជេីងមនុស្សម្នាក់រត់មកយ៉ាងលឿន....និងតម្រង់មកមេីល Zhan យ៉ាងបារម្មណ៍ជាខ្លាំង
" Zhan Zhan Zhan ....មានកេីតអីដែរទេ ? " រាងក្រាស់ស្ទុះចូលមកមេីលរាងកាយរបស់ Zhan ទាំងទឹកមុខភ័យព្រួយ
" ចេញទៅមនុស្សអាក្រក់ គ្មានកេរ្ត៍ខ្មាស់ " រាងតូចជេរដេញ Yibo ទាំងយំខ្លួនឯង
" Zhan យ៉ាងម៉េចហ្នឹងហេតុអីតែងតែតេះឌៀលយេីងរហូតអញ្ចឹង ? " Yibo សួរបកទៅវិញហាក់ធុញទ្រាន់និងការជេររបស់ Zhan
" ទៅរកសង្សារបស់លោកវិញទៅ មករកខ្ញុំធ្វេីអី ? " Zhan និយាយផងរុញ Yibo ចេញផង
" Zhan ស្រវឹងហេីយ....ខ្លាំងទៀតផង " Yibo និយាយបែបលួង
" ខ្ញុំមិនបានស្រវឹងទេ..ចាំបានច្បាស់ទៀតផង...ចាំគ្រប់ទង្វេីដែលលោកធ្វេីដាក់នាង....កាន់ជេីងនាង...នៅខាងនាងនិង..... " Zhan និយាយរៀបរាប់មិនទាន់អស់ផងក៏ត្រូវYibo ចាប់ថេីបបំបិទមាត់តែម្តង
~~~ អុឹប ~~~
Zhan ព្យាយាមរេីតែមិនរួចសោះព្រោះជាតិស្រវឹងបានគ្របដណ្តប់រាងកាយរបស់គេទាំងស្រុង។ គេក៏នូវស្ងៀម Yibo ក៏បានថេីបដោយការលួងលោមនិងថ្នាក់ថ្នមជាទីបំផុតដែរធ្វេីអោយ Zhan កាន់តែឆ្លក់វង្វេង ស្រាប់តែរាងតូចយកដៃរបស់ខ្លួនទៅតោងកររាងក្រាស់ភ្លាមៗ
Yibo ក៏បញ្ចេញស្នាមញញឹមបន្តិចនិងថេីបបន្តយ៉ាងរោលរាលក្រោមពន្លឺព្រះច័ន្ទនិងខ្យល់រសៀកៗ
នាយក៏បញ្ឈប់សកម្មភាពបន្តិចនិងបីរាងតូចចូលទៅក្នុងបន្ទប់វិញ។ Zhan បន្តតោងករនិងបិទភ្នែកសំងំគេងដោយបែរមុខមកខាងទ្រូងរបស់ Yibo ។
Yibo បានដាក់ Zhan លេីពូកថ្នមៗនិងទ្រោបពីលេីរាងកាយចាន់យ៉ាងទន់ភ្លន់។ នាយក៏ឆ្លិចសួរZhan ប៉ុន្មានសំនួរ
" តេី Zhan មានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះខ្ញុំ ? ( ឈប់ប្រេីយេីងហៃ ? ) " Yibo សួរយ៉ាងសុភាព
" hmm គឺ.... " Zhan ហាក់ស្រវឹងជាខ្លាំង
" ចាន់ប្រច័ណ្ឌខ្ញុំជាមួយគេមែនទេ? " Yibo សួរបន្ត
" មិនដឹងទេ....ធ្ងន់ណាស់ចេញទៅ " និយាយសម្លេងខ្សាវៗនិងបិទភ្នែក
" ចាន់ស្រលាញ់ខ្ញុំទេ ? Yibo សួរទៅកាន់ Zhan ជាមួយសំនួរដែរលាក់ក្នុងចិត្តជាយូរមកហេីយ
" ស្រលាញ់រឺអត់វាយ៉ាងម៉េច ? " ចាន់តបនិងបេីកភ្នែកមេីលមុខរបស់ប៉ូដែលនៅលេីខ្លួនតែ 1 ចង្អាម
ចង្វាក់បេះដូងរបស់អ្នកទាំង 2 បានស្រែករកគ្នា ~ ឌុកដាក់ ឌុកដាក់
" ស្រលាញ់... " មួយម៉ាត់ចេញពីមាត់របស់រាងតូចបានធ្វេីអោយរាងក្រាស់សេីចចេញធ្មេញនិងអោនទៅថេីបមាត់របស់រាងតូចសារជាថ្មី
Yibo ថេីបយ៉ាងរស់រវេីករីឯ Zhan ក៏ថេីបតប Yibo វិញព្រមទាំងយកដៃទាំងពីលូកចូលក្នុងអាវរបស់ Yibo និងអង្អែលខ្នងរបស់ Yibo យ៉ាងស្រេីបស្រាល
រីឯYibo វិញដៃក៏មិននូវស្ងៀមដែរបានស្ទាបអង្អែលដងខ្លួនរបស់Zhan និងចាត់ការសម្លៀកបំពាក់អោះអោយសល់តែខោក្នុងទាំង 2 នាក់
Yibo បានយកដៃទាំងសងខាងទៅស្រាក់ជាមួយដៃទាំងគូររបស់ចាន់និងធ្វេីការថេីបចាប់ពីកញ្ចឹងកររហូតដល់ដេីមទ្រូង នាយក៏ថេីបបង្អូសមកដល់គល់ដោះរបស់ចាន់ ដោយធ្វេីការលិតផងខាំផង
ពេលនេះខ្លួនប្រាណរបស់ចាន់ត្រូវ Yibo ជញ្ជក់យ៉ាងសុះសាច់និងបន្សល់ស្នាមក្រហមជាំដុំៗជាច្រេីនកន្លែង
រាងកាយរបស់អ្នកទាំងពីរពេលនេះហាក់មានចំណង់ជាខ្លាំងមុននិងចាប់ផ្តេីមសកម្មភាពYibo ក៏ទាញភួយមកគ្របរាងកាយរបស់គេនិងចាន់ ( ខ្លាចគេឃេីញ 🙄 )
Yibo ក៏បានញែកជេីងរបស់ Zhan បន្តិចមុននិងដាក់របស់រឹងម៉្យាងចូលទៅ
" Yibo " ចាន់ហៅឈ្មោះអ្នកខាងលេីថ្នមៗ
" កុំខ្លាចអី ..." Yibo និយាយព្រមទាំងឱនទៅថេីបថ្ងាសចាន់ដេីម្បីលួងលោមអ្នកម្ខាងទៀតកុំអោយភ័យ ( ចាំតែដេកព្រួយទៅ )
Yibo ក៏ស៊ករបស់ម៉្យាងចូលទៅកាន់ទីតូចចង្អៀតរបស់ Zhan ធ្វេីអោយរាងតូចអួលតែម្តង....... ( ស្រមៃទៅខ្ចិលសរសេរ .... )
ក្រោយពីបញ្ចប់សកម្មភាពយ៉ាងក្តៅកគុកអស់រយះពេល 4-5 ម៉ោងនោះ Yibo ក៏ងេីបចេញពីលេីគ្រែនិងដេីរទៅបេីកទូរខោអាវ យកខោអាវចាន់រួចចូលក្នុងបន្ទប់ទឹកដេីម្បីសំអាតកាយ
រៀបចំខ្លួនរួចរាល់នាយក៏បេីកទូរសារជាថ្មីនិងយកខោអាវមកស្លៀកអោយ Zhan។ នាយបន្ថយម៉ាសុីនត្រជាក់បន្តិចនិងទាញភួយឡេីងរួចបែរអោយចាន់មកគេងកេីយដៃរបស់នាយ
ចំណែកឯផ្ទៃមុខរបស់ Zhan ក៏ប៉ះនិងដេីមទ្រូងរបស់ Yibo យ៉ាងកក់ក្តៅ
" Goodnight ប្រពន្ធសម្លាញ់ ( អាលួយហាកាប៉ូ ><. ) និយាយដោយបង្ហាញស្នាមញញឹមយ៉ាងមានក្តីសុខជាទីបំផុតរួចក៏គេងអោបគ្នារហូតទល់ភ្លឺ
————————————
ព្រឹកឡេីង
10:10 Am
រាងក្រាស់បានដឹងខ្លួនតាំងពីរម៉ោង 7:07 Am មកម្លេះតែនាយមិនក្រោកទៅណាចាំសំណប់ចិត្តក្រោកសិននិងបានសុីកំផ្លៀងកាត់ព្រឹក...
រាងក្រាស់បានគេងមេីលមុខ Zhan និងយកដៃចង្អុលទៅអង្អែលច្រមុះរបស់ Zhan ថ្នមៗ នាយក៏លេចនៅស្នាមញញឹមចេញមក
" ហេតុអីបានជា Zhan គួរអោយស្រឡាញ់យ៉ាងនេះ ... ទាក់ទាញពេកហេីយយេីងហ្នឹង " Yibo ហាក់ត្រូវស្នេហ៍របស់ Zhan យ៉ាងអញ្ចឹង
មួយសន្ទុះក្រោយមក Zhan ក៏បានបេីកភ្នែកឡេីងទាំងការឈឺចាប់នៅតំបន់ពិសេសជាខ្លាំង .....តែទាស់ត្រង់ថាលេីកនេះមាន Yibo នៅក្បែរ
" ក្រោកហេីយហេស " Yibo ក៏បានសួរភ្លាម
[ ...] Zhan
Zhan មិនមាត់និងមានអារម្មណ៍ថាឈឺក្បាលព្រោះយប់មិញគេស្រវឹងខ្លាំងពេក....ស្រាប់តែបិទភ្នែកគ្រវីមុខតិចៗ....Zhan ក៏បាននិយាយឡេីង
" ហេតុអីខ្ញុំឈឺក្បាលខ្លាំងយ៉ាងនេះ...និងឈឺពេញខ្លួន ហេីយហេតុអីលោកមកនៅត្រង់នេះ ? " Zhan និយាយតិចៗព្រោះគ្មានកំលាំងនិងព្យាយាមក្រោកអង្គុយ
" នេះ Zhan ភ្លេចអស់ហេីយហេស ... Zhan និយាយថាស្រលាញ់ខ្ញុំហេីយពួកយេីងក៏ធ្វេីរឿងដែលមនុស្សស្រឡាញ់គ្នាធ្វេី " Yibo ព្យាយាមពន្យល់មួយៗទៅ Zhanនិងក្រោកអង្គុយដែរ
" ស្រលាញ់ហេស....មិចនិងអាចទៅ ខ្ញុំមិចនិងអាចនិយាយពាក្យថាស្រលាញ់ទៅកាន់មនុស្សដូចជាលោកបានទៅ " Zhan ប្រកែកទាំងគ្មានកម្លាំង
" Zhan កុំធ្វេីបែបនេះអី ខ្ញុំមិនអាចទទួលយកបានទេ " Yibo និយាយព្រមទាំងយកដៃទាំងពីរទៅដាក់លេីស្មាររបស់ Zhan
Zhan មិនបានរេីទេព្រោះគ្មានកម្លាំង
" Zhan ស្រឡាញ់ខ្ញុំច្បាស់ណាស់ កុំកុហកខ្លួនឯងអី .... " Yibo និយាយទាំងរលីងរលោង
( ហៃម៉ាហ្វៀរទាំងមូលមកចាញ់រឿងស្នេហា 🤧 )
[... ]. Zhan មិននិយាយអ្វីទាំងអស់ព្រោះកំពុងតែច្របូកច្របស់និងមិនយល់ពីចិត្តរបស់ខ្លួនឯងដូចគ្នា។ នៅសុខៗ Zhan ស្រាប់តែភ្ញាក់និងមេីលមុខ Yibo ចំៗ
" Wait មនុស្សដូចគេនេះហេ....ចេះមកលួងលោមនិយាយផ្អែមជាមួយខ្ញុំ " zhan គិតក្នុងចិត្ត
ដោយមិនបាននិយាយអី Yibo ក៏បានទាញដៃរបស់ Zhan យកដាក់នៅទ្រូងខាងឆ្វេងរបស់គេ
" Zhan លឺទេ ? សម្លេងបេះដូងរបស់ខ្ញុំកំពុងតែលោតហៅឈ្មោះរបស់ Zhan .... ផ្តល់ឱកាសអោយប្រុសម្នាក់នេះខ្លះបានទេ អោយគេបានកែប្រែជាថ្មី " Yibo និយាយយ៉ាងស្រទន់និងកាន់ដៃ Zhan ជាប់
( ធ្លាប់លឺបទហ្នឹងអត់ 🤔)
Zhan ហាក់ប្រកែកមិនបានក៏ងក់ក្បាលតិចៗ
Yibo ឃេីញដូចនេះក៏ស្ទុះអោប Zhan យ៉ាងសប្បាយចិត្តពន់ពេក
" បានហេីយ ឈឺខ្លួនណាស់ " Zhan តបស្រាលៗ
" Zhan ក្រោករួចទេចាំបងជួយ ( បងទៀត😳 ? )
Yibo ក៏លេីកបី Zhanឡេីងនិងតំរង់ទៅបន្ទប់ទឹក
Zhan បានអោយ Yibo ចាំនៅខាងក្រៅ។ រួចគេក៏ងូតទឹកដុះធ្មេញរៀបចំខ្លួនរៀបរយហីយក៏បេីកទ្វាចេញមកវិញ
Yibo ក៏ចាប់បី Zhan សាជាថ្មី ទៅដាក់លេីសាឡុង
" Zhan ឃ្លាននៅ ..... ហេីយចង់ញាំអីដែរ ? " Yibo សួរយ៉ាងស្រទន់
" ....គឺមានអារម្មណ៍ថាឈឺខ្លាំងណាស់ " Zhan និយាយទាំងរលីងរលោង
Yibo ឃេីញដូចនេះក៏លុតជង្គង់នៅខាងមុខរបស់ Zhan និងអោប Zhan ថ្នមៗនិងយកដៃអង្អែលស្មារ Zhan ទុកជាការលួងលោមយ៉ាងយូរ
" សុំទោសណា.....បងនិងទទួលខុសត្រូវ " Yibo និយាយតិចៗ
នាយក៏ដកខ្លួនចេញមកវិញព្រមទាំងយកដៃទៅអង្អែលថ្ពាល់របស់ Zhan បានបន្តិចក៏ងេីបដេីរចេញ
Yibo បានបញ្ជាអោយបុគ្គលិកយកអាហារជាច្រេីនមុខនិងថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់ មកអោយគេក្នុងបន្ទប់
បន្ទាប់ពីទទួលអាហារ Yibo ក៏បានបីចាន់ពីសាឡុងទៅដាក់នៅតុទទួលទានអាហារ
" នេះញាំបន្តិចទៅនិងអាលបានលេបថ្នាំ " Yibo ចាប់ម្ហូបបញ្ចុកចាន់
" ខ្ញុំអាចញាំខ្លួនឯងបាន លោកទៅធ្វេីការចុះ " Zhan និយាយតិចៗ
" ការងារខ្ញុំបានអោយឆឹងៗជាអ្នកមេីលហេីយ នៅឡេីយតែចាន់ជាបន្ទុក " Yibo និយាយបែបផ្លែផ្កា
" អ្នកណាអោយលោកមកធ្វេីបែបនេះ ? "ចាន់តបបែបមិនពេញចិត្ត
" អូ...អូកុំធ្វេីមុខបែបនេះមេីលលែងគួរអោយស្រលាញ់ហេីយ " Yibo ញោះ Zhan
Zhan ក៏ព្រមញាំគ្រប់អាហារដែល Yibo ចាប់អោយ
" ខ្ញុំឆ្អែតហេីយ " Zhan
" ឆ្អែតហេីយហ៎....ចាំបន្តិចបងដេីរទៅយកថ្នាំសិន " Yibo និយាយរួចក៏ដេីរចញទៅ
Zhan លួចមេីលដំណេីររបស់Yibo ដែលដេីរចេញទៅនិងលួចញញឹមមិនអោយនាក់ម្ខាងទៀតឃេីញ
__________________________________
ហេតុអីបានមនុស្សម្នាក់នេះស្រាប់តែប្រែប្រួលភ្លាមៗប្រៀបដូចជាមនុស្សថ្មីអញ្ចឹង ? តេីគេនិងធ្វេីបែបនេះរហូតដាក់ខ្ញុំដែរទេ ?
ខ្ញុំមានអាម្មណ៍ថាបេះដូងរបស់ខ្ញុំហាក់មានកំដៅបន្តិចម្តងៗហេីយ.... អរគុណដែលអ្នកចូលមកក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ...ខ្ញុំសន្យានិងមិនធ្វេីអោយអ្នកឈឺចាប់ជាដាច់ខាត
To be continue...
_______________________________