I'm here, I'm already here with the twins. My hometown, madami na ang nabago mas dumami yung mga matataas na gusali. Mas lalo pang dumami yung mga sasakyan sa Maynila.
"Ang tagal din pala natin d nakakabisita dito?" fours years ba naman.
"Madami nadin siguro ang nag iba." bakit parang ang lungkot ng pagkasabi ko. D ako magsisinungaling naka move on na talaga ako. Oo, nasa isip ko padin si Clay because of our twin pero ayoko na. Masakit na eh! Siguro nga sila padin dalawa, baka nga nag iisip na yun ng future nila like what Clay and I do.
"Hajima! We're here for Mom And Dad Thea so Jebal! Don't cry!" I didn't mean to cry, nadala lang kasi ng emosyon.
"For pete sake it's been 5 years!"
"Ate!" Sinamaan ko ng tingin si ate, sumisigaw kasi eh kitang natutulog yung dalawa at d naman sila yung iniiyakan ko, sabi nga ng iba diba, they don't deserve my tears.
"Sorry." I close my eyes to maintain my emotions.
"I miss Home." I miss my whole family.
"But we're home now." saby tawa ni ate. She open the door for us, nakita ko kaagad yung malaking pintuan ng bahay ng parents ko. I miss this. Binuhat ni ate si Chael at ako naman kay Channel. Bumibigat na talaga yung dalawa. Pinagbuksan kami ng butler na nagsundo samin. I imagine the faces of my parents pagkapasok namin pero nagulat ako ng bigla may nagpaputok ng confetti.
"WELCOME HOME!" Sigaw nilang lahat, I can see my tita's at Tito's sa side ni dad. Nandito din yung mga pinsan kong maliliit.
"Momie." oh my ghad! nagising tuloy yung anak ko.
"Shhh, nandito yung mga Tito's and tita's mo Channel." bulong ko, nakikita ko kasing natatakot sya sa sigaw kanina.
"Hi apo!" Salubong ni Mommy kay ate at si dad naman sakin.
"Mamo!" napahiyaw kaming lahat dahil bigla nalang tumalon si Chael kay mommy.
"Mabuti nalang at malakas pa sila Mamo mo bata ka!" sigaw ng isa kong tito.
"Dada! Your house is so big po!"
"It's your house din my princess." hinalikan muna ako ni daddy sa nuo bago abutin si Channel.
"Let me and your mom take care of the twins. Alam kong pagod kana." gusto kong umiyak, but it's not the time to cry.
"Thanks dad."
"Sa dining table kaya muna tayo, everyone!" my Tita Faith still look beautiful even she's old na.
"We're proud of you." sabi ni tita sabay hug nya sakin at kiss sa forehead. Alam na pala nila. And it's overwhelming na d sila galit at nirerespeto nila ako. Everyone is excited at happy, yung mga Uncles ko nilalaro si Chael at yung mga anak naman nilang lalaki na I think teens na tinuturuan sya ng kung ano ano. Kaya na stress si mommy.
"Sorry we're late!" napatingin ako sa pintuan ng dining area. It's one of my Uncle and Auntie na close ko pati na yung anak nila na d ako makapaniwala makikita ko dito. D ako mapakali kakaisip kong anong mangyayari baka sabihin nya sa kaibigan din nya about sa twin ko. Kung alam ng mga tito at tita ko, pano na kaya sila. Baka nasabi na nya kay Clay.
"Yow Cousin Thea!" sabay yapos nya sakin na napakaba pa lalo sakin.
"Hey!" Parang d naman nahalata nila yung kaba ko at takot.
"They really need to know na finally nandito kana ulit sa pilipinas, alam mo bang wala kaming idea bakit bigla ka nalang nawala at isipin mo yun pinsan mo ako pero wala akong alam sa pag alis mo. Kawawa kaya ako dun dahil sakanila tinatago daw kita. I need to call them immediately!" his dailling someones number at dun ako napabalik sa sarili.
"Don't!" hinila ko sya papunta sa garden area malayo sa pamilya namin.
"Why? O Clay-" kinuha ko yung phone nahawak nya at pinatay yung tawag.
"Thea!" Sinamaan ko muna sya ng tingin para tumahimik.
"Matteo don't you know anything?" d ba alam nito na nilayuan ko sila para kay Clay. One circle of nga lang kami diba at isa dun yung pinsan ko.
"Anong know? Sabi ni Clay babalik lang sya sapag kakausap samin kapag bumalik kana sakanya." Sumikip yung dibdib ko dahil sa galit kung bakit nagsisinungaling si Clay sakanila.
"Walang kami Matteo at sila pa ni Shamai. Matteo may anak na ako but please don't tell them about this babalik din ako after a month." Finally nasabi ko din sakanya.
"Ano?! But he start talking to us akala nga namin kayong dalawa lang ang may communication dahil wala ka ngang balita samin. Even your social media accounts naka private, and I feel like I'm a useless cousin." What?! Ako nga tung lumayo para sakanya tapos!!
"Wait cousin! Ano?! May anak kana?! Paano?! Sino?!" nagulat ako sa biglang pag yugyog niya sakin. Shocks! Late talaga mag proseso ang utak nito.
"Calm down please!" napahawak na ako sa sentido ko, tulong po!
"I have twins Matteo and believe me or not."
"Wait! Yun ba ang sinasabi ni Mom na surprise?! Akala ko surprise kasi uuwi na kayo!" Ang gulo naman nito!
"Ewan ko, na shock din akong nandito sila tita!" Ako lang batong stress mag explain and feeling ko umiiba na yung explanation ko. Dapat ko lang naman sabihing anak ko yung kambal at tatay si Clay at makiusap sa pinsan kong wag sasabihin sa mga kaibigan namin at lalong lalo na kay Clay!
"Sinong ama?! At kailan?! at saan yung kambal?!" I let out a heavy sigh.
"Don't be shock and please don't tell anyone maging mga kaibigan natin."
"Last nato, ama ba nila yung koreanong nakita nila Clay noon." napakunot yung noo ko. Kareano? kailan ba kami nag kita?! ahhh 4 years ago.
"No! Syempre hindi!"
"Edi sino!"
"Pakinggan mo kasi muna ako!"
"Okay-okay."
"Si Clay yung ama." mahinang klaro yung pag kasabi ko.
"I knew it! May kayo talagang dalawa!" Anong?!
"Yow! walang kami for the record at nawala na yung kami ng mas pinili nya yung shamai nayun five years ago!" pinhid ko yung luhang papatak na sana.
"Oh my ghad! Sorry cousin, I understand now." Sana nga mainitindihan mo. Lumapit ito sakin at yinapos ako.
"Promise me Matteo don't tell them at lalong lalo na sya!"
"Opo promise!" bigla tumunog yung phone ni Matteo at nakita ko du yung pangalan ni Clay. Tinitigan ko si Matteo pleading na sana wag nyang sabihin.
"Hey men!" kumakausap sya kay Clay pero sakin yung titig nya.
"Wala yon HAHAHA! Sige na babye may Family reunion pa yung Valldin." Sabay patay ng phone nya. Hinampas ko naman sya bigla.
"Para saan yun?!"
"D mo nga sinabi na nandito ako sinabi mo naman yung reunion ng Valldin edi ibig sabihin umuwi ako!" Binigyan din naman nya ng clue yung isang yun alam ko pa namang gagawa ng paraan ang mga kaibigan namin. Nakakainis talaga tung pinsan ko. Iniwan kong mag isa si Matteo sa garden at tinungo ko na yung dining area.