Inayos ko yung sintas ng sapatos ko at hinigpitan ito. Maghihiking daw kami sabi ni ate, pero d nya sinabi ng direkta yun sakin sinabihan nya si Matteo na sabihan ako. Alam kong nag tatampo pa si Ate sakin.
"Ate Thea, okay ka na po?" Tanong ni Vin. Si Vin siguro ang pinsan kong lalaki na mabilis makaintindi ng pangyayari.
"Okay na ako Vin!" kahit sabihin pa nating Masaya ako, alam nyang kabaliktaran ito.
"Sounds good." sana nga.
Sinuot ko yung backpack na galing sa kaibigan ni ate, d gaano ka bigat, okay lang para sa maliit kong katawan. Ayoko ko mang mag overnight dun pero ayaw kong maging KJ sa gusto nila.
Tinungo muna namin yung Quarters ng mag guguide samin. I was about to get near ate pero ramdam ko yung pag iwas nya. I think we need time to reconcile our problem pero d pa ang tamang oras para dun. Kailangan muna namin mag cool down, baka magkasakitan lang kami.
We enter the small house that I think this is the quarters they talk about. Akala ko kami lang magpipinsan yung maghihiking, nandito pala sila. Galit man si ate sakanya pero alam kong ayaw nyang pigilan ang mga kaibigan kong lumapit sakin.
Bumalik nanaman yung walang emosyon nyang mga mata. I was about to look away when his hands caught my attention, she's holding Shamai hands. Tama nga siguro ako naguguluhan lang si Clay sa nararamdaman nya sakin dahil mahal naman talaga nya si Shamai.
"Thea!" Lumapit sakin si Zeiya sabay yakap sakin ng mahigpit. D man nya sabihin alam kong nag aalala ito.
"Did Candid called you?"
"Wala naman, bakit?" d naman tumawag sakin si Candid, namiss ko na din yung isang yun.
"She told me na nakauwi na sya kahapon and guess what?!" What?! Nakauwi na si Candid pero d man lang ako sinabihan ng babaitang yun. Ma uto nga yung babaeng yun ninang pa naman sya nung kambal. Speaking of, d pala nila alam na bumisita si Candid sakin.
"What?"
"Susunod daw sya dito! Namiss ko pa naman yung babaeng yun. It's been 7 years ng huling kita ko sakanya!" It's been 4 years when I last saw her after my baby shower. Isa sa barkada si Candid pero nag migrate sya sa US because of family issue. Ewan ko kung updated sya sa nangyayari ngayon sa mga kaibigan namin.
"Everyone sundan nyo lang po ako, we're heading to the mountain now." Naputol yung paguusap namin ni Zeiya ng mag salita ang tour guide namin. Madami syang pinaalala pero sa totoo lang, I hate hiking! Ito yung pinakaayaw ko nung time na kasama ko si Yunjin. Adventurous pa naman yun.
Sinimulan na naming maglakad, naiisip ko palang yung taas ng pupuntahan namin napapagod na ako. Gusto kong umiyak, pero syempre Strong ako nu!
Nasa harap yung mga pinsan ko pati si ate at Zeiya. Nasa tabi ko naman si Leo at yung dalawa namang, you know what I mean, nasa harap namin pero nasa gilid. Alam nyo yun parang nauuna lang sila ng kunti pero mag kalinya kaming apat, basta!
Bakit ba kasi na isip nilang mag hiking?! Nakakainis naman ehh! Wala pa kami sa gitna ng bundok pero pagod na pagod na ako.
"Nasa Stage 2 na po tayo, may mga makikitid na daan tayong madadaanan at matataas na bato." parang nawalan ako ng dugo sa katawan.
"Okay ka lang Thea?" Tanong ni Leo kaya napatingin silang lahat sakin.
"Oo naman!" sabay tawa ko ng peke. Bakit ba kasi tumingin pa sila eh. Na abot na namin yung stage two na sinasabi ng guider at totoo nga ang kitid nung daan pero may rope naman ito para d kami mahirapan. Nauna silang lahat at akong tung si boba pinauna ko pa talaga ang dalawa. Kaya ayun, kitang kita ko kung pano tulungan ni Clay si Shamai. May pa buhat buhat pa nga eh. Ako? Independent na kaya ako, I learn from my mistake.
"Ahhh!" napatili ako ng nadulas yung paa ko sa malaking bato. Salamat at may humawak saking dalawang kamay.
"Okay ka lang?!" Nag alalang tanong ng taong d ako makapaniwalang tutulong sakin.
"C-clay." bulong ko.
"Okay ka lang ba Thea?" Tanong naman ni Leo kaya na patingin ako sakanya at pilitang ngumiti. Naramdaman ko din yung higpit ng hawak ni Clay at dun umalis na sya sa tabi ko. Tumulong lang sya wala ng ibang ibig sabihin nun Thea.
"Salamat." I smiled to Leo and proceed to climb some big rock. We climb and we climb until I feel my body so tired. Gusto ko nang bumigay sa pagod. I stop for awhile to rest for a bit.
"Are you okay?" ilang beses na ba tung natanong ni Leo.
"I'm okay, iinum lang ako ng water. You proceed na Leo. Susunod lang ako."
"No I'll wait for you." ang tigas ng ulo.
"I'm okay, susunod ako promise. I'm independent you know." sabay tawa ko, napailing nalang si Leo sa mga sinabi ko.
"Okay, bilisan mo lang." I nod. Nang makita ko na si Leo umalis I get my water inside my bag at uminom dun. Napabuga ako nga hangin ng malakas. I really hate climbing! D na talaga ako ulit mag hihiking. Aish!
I follow were Leo climb and I froze in my place when I saw him standing and I think his waiting for someone. I don't want to assume that I'm that someone. Pinagpatuloy ko yung pag aakyat ko ng bato and to my shock I felt a both hand on my waist and help me to climb the rock. Binuhat nya ako!
"Careful." malamig man nyang sabihin pero nagpatibok naman ito ng aking puso ng napakabilis.
"T-thanks." Binilisan ko yung lakad ko para maabutan sila ate at para nadin lumayo sakanya. I saw ate and the others waiting for us. Si ate nakatingin sa akin ng masama at tumingin sya kay Clay, ganun din si Shamai parang papatayin nya ako.
"Tara na po." sabi nung guider. I looking where I'm walking para ma sure kong d ma tapilok. Masama na baka mahulog nanaman ako sakanya. Tsk!
"We're already there." sabi nung guide samin. Yess! Sa wakas. After awhile, a sunny but cold view embrace us. Ang ganda, it's so peaceful. Nilagay namin yung mga gamit sa sahig, yubg mga pinsan ko nag pipicture habang si Matteo at Zeiya nag aaway kung sin o ang maunang picturan nandun naman si Leo para sya na ang kumuha. I look at ate's side.
"Ate Lia, can I talk to you. In private." Before ate and Clay left our area, tinapunan mo na ako ni ate ng tingin. Anong pag uusapan nila? May tungkol kaya sakin?
"Bee I saw that."
"Ha?"
"Yung buhat sa waist." kumunot yung nuo ko.
"What?"
"Binuhat ka ni Clay." bulong nito. Shit!
"Wala yun, he just help me that's all."
"Anong that's all!" yun labg naman talaga eh.
"Wala namang bago, Ewan ko sayo paniwalaan mo yung paniniwalaan mo." Lumayo ako kay Zeiya at binelatan sya. Tinignan nya naman ako ng masama at nagpadyak padyak. Baliw!
"Zei, Can I talk to you?" rinig kong tanong ni Shamai. Anong meron at madami silang paguusapan.