Six na akong nagising ng gabe at ang ganda ng timing ng gising ko tanong kaagad ang bunggad ni Ate sakin.
"Nagkita na kayo?" his pertaining to Clay.
"Opo." I can't tell kung galit si ate o hindi.
"May lakas na loob pa talagang magpakita yung lalaking yun kasama pa yung babae nya." galit na nga.
"Ate! Wla naman mali magpakita sila. Nasa cricle of friends ko si Clay." napataas yung kilay ni ate.
"Oo si Clay okay lang pero yung ipamukha sayo yung babae nya, yun ang hindi okay."
"Hindi naman kasi ate!"
"Oh bakit ka galit?! Mahal mo pa ba sya?! Mahal mo pa ba yung lalaking yun?!" Mahal ko pa nga ba sya?
"Ate.."
"Mahal mo pa sya o hindi?!" madiin at nakakatakot kaoag ganito na si ate.
"I just realize it ate, i do." pinahid ko yung luha sa pisngi ko
"Kahit gusto ko syang kalimutan ate I can't I'm thinking about the twins they need a father!"
"Let's stop here, I understand you but I don't want na pati tayo mag away. Bumaba kana dahil kakain na tayo." I close my eyes beacuse of frustration! Nakakainis!
Walang gana akong bumaba galing sa floor namin papunta sa sinabi na restaurant ni ate. Pero tinatamad ako maglakad.
"Thea! Si ate Lia sinasabunutan si Ate Shamai!" napatakbo ako ng maisip na baka kawawa si Shamai dun grabe pa naman yung manabunot si ate. Pagkadating ko sa eksena nila ate ganun din ang pagdating nung mga lalaki at pinag tulungan nilang maalis yung dalawa. Lumapit naman sakin si Zeiya na may takot na expression.
"Ate! Stop it!" Niyakap ni Matteo si Ate para d makawala. Nagpumiglas pa si Ate papunta kay Shamai para masabunutan ito pero yung likuran ni Clay yung natamaan nya. He really loves her kahit sya na yung nasasaktan. But I don't think it's time to cry in this situation.
"Stop it Ate Lia!" Sinigawan ni Clay si Ate but it didn't stop ate mas naging aggressive na si ate. Is she drunk?!
"Isa ka pa! Pinagkatiwalan kita Clay sa kapatid ko! Pero anong ginawa mo sinaktan mo lang sya!"
"Ate please stop!" Ayoko ng eksenang too ehhh mas gugustuhin ko yung comedy.
"At ikw na babae ka!" she's about to grab Shamai hair mabuti nalang nandun si Leo para pigilan sya. Umiiyak na din si Shamai siguro dahil sa sakit ng ginawa ni ate. Pero ako itong kapatid walang magawa sigaw lang ng sigaw.
"Ate stop!" Sumasakit na yung Boses ko kakasigaw. Pero ayaw magpaawat ni ate, nakakainis na talaga eh.
"Hajima! Yah! Lia-ssi I said Hajima!" lahat ng boses ko siguro na sigaw ko na dun. Lahat silang nagulat sa pagsigaw ko, I've change alot ang babaeng akala nila noon na d marunong magalit heto na at pati si Clay d makapaniwala na sumigaw ko. Gusto ko syang mawala ulit sa landas ko para mawala din ng saglit itong sakit..
"Don't you ever say badwords against my sister because in the first place she has the right to fight back but she choose to keep quite because she knows magiging masaya kayong lahat!" Tinitigan nya yung mga kaibigan ko isa-isa at pinakahuli yung titig niya kay Clay ang sama. Bago maka alis si Ate may sinabi sya sakin na napaiyak pa lalo sakin at siguro tama naman talaga si ate.
"Tigilan mo na ang illusion Thea, stop loving guy that can't even love's you back! Masasaktan at masasaktan ka lang sa huli. Remember what Yunjin told you! Remember it!" I know everyone heard it at nakakahiya kayang sabihin ni ate yung sakin, ang sakit. Nawalan na ako ng lakas kaya tuluyan na akong napa luhod sa buhangin sinalo naman ako ng yakap ng malaking bisig.
"Leo!(crying)" akala ko sya, umasa nanaman ako. He stared at me for a while with his cold eyes. Inaalalayan nya si Shamai na syang iyak na iyak. Bakit hindi ako?! Kulang pa ba yung luha ko para pilin nya ako?! Kailangan ko pa bang umiyak ng dugo?! Kulang pa ba yung sakit na nararamdaman ko?! Mas nasaktan ako pero dun padin sya kumakampi. Salamat pala at d ako nag assume ng kung ano-ano kanina. Pero umasa padin ako, ang sakit makita syang papalayo sayo!
"Sshhh, just let it out Thea!" Bakit ba d ko mapigilang hindi umiyak.
"I-Iwant to be alone." nagdadalwang isip man si Leo pero masgugustuhin ko munang mag isa. Mas lumapit ako sa tabi ng dagat, ang peaceful nung dagat kailan pa kaya maging peaceful ang sakit na nararamdaman ko? Ramdam kong binabantayan nila ako sa malayo. Umupo ako sa buhangin at tuluyang na ulit akong umiyak. Ang sakit! Ang boba ko nanaman! Sinaktan ko nanaman yung sarili ko?!
["Hey! Goodevening pabo!"] napahawak ako sa dibdib ko sa sobrang sakit ng aking nararamdaman.
"Y-yunj-in." D ko alam ang sasabihin ko sakanya at basta nalang ako umiyak ng umiyak.
["Just let it out Thea."] mas lalong lumakas yung pagkahikbi ko dahil sa mga sinabi nya.
"Ang t-tanga ko nanaman Y-yunj-in!" He leat me cry for a long minutes.
["Thea get some rest aldready remember Chael and Channel. You should rest now."]
"Araso!" pinakalma ko yung sarili ko ng sabihin ko yun.
["Good I talk to you tomorrow please just get some rest. Goodnight!"] pinatay ko na yung tawag at muli akong umiyak ng umiyak. No one can stop my tears, No one can stop this pain, no can stop how I feel gusto ko lang mawala yung lahat ng sakit nararamdaman ko. I stared at the center of the ocean. Buti pa ang mga bituin na appreciate, sana naman kapag humiling ako sa mga bituin sagutin din.
I gather all my strength to stand up at lalong lumapit sa dagat. The water meet my feet and I can't feel the cold at all. Dahil siguro namamanhid na ako. I close my eyes when a cold breeze hugs me. Buti pa yung hangin niyayakap ako. Pero-
"I'm so sorry." his words shiver downs my spine and now his hugging me, ang yakap na kanina ko pa kailangan pero d naman saakin ito nararapat. Ang yakap na aking hinahanap bakit ngayon lang binigay na kanina ko pa kinakailangan.
"Ally, please don't cry." Pano ba mawala ang sakit para d na ako umiyak.
"I'm so sorry." hinarap nya ako sakanya at pinahid nya yung mga luha ko gamit ang mga kamay nito.
"Stop crying." kahit ilang pigil pa nya d ko mapipigilan yung mga luha ko dahil may mga sariling isip ito. I can't stop my tears it's out of control. He lean forward mas lalong lumapit yung mukha nya sa mukha ko. I miss his scent. Palapit ng palapit hanggang maramdaman ko yung malalambot nyang labi sa labi ko. He kiss me passionately, I was about to kiss back when a realization hits me.
"Clay, stop." Masasaktan lang ako, kami. Mahal nya si Shamai at hindi ako.
"Ally, it's CJ." naghihina ako kapag nagsasalita sya pero kailangan kong gawin tu.
"Please!" madiin kung sabi.
"Ally..."
"Jebal!"
"Aniyo!"
"Please! Hajima!"
"Ani! Ally!"
"HAJIMA! Just stop please stop!" unti-unti akong nanghina at napaluhod nalang, pilit ko mang imulat ang mga mata ko ngunit hindi ko na kaya, unti-unti na akong napapikit sa pagod. Bago man ako mahulog sinalo ako ng mga kamay ni CJ baka huli nadin tu nang oagtawag ko sa pangalan mo. Kailan ko na talagang kalimutan ka. Mahal kita pero alam kong may mas mahal kang iba.