Confront
Author's note : SPG. This chapter contains matured content and not suitable for readers aged 18 and below.
Read at your own risk.
What the hell he's doing here?
Akala ko ba ay wala nang balita sina Iris at Russel sa kanya? Paanong nandito siya?
Pagkatapos ng halos anim na taon, nakita niyang muli ang mukhang iyon. Ang mukhang kaparis ng anak niya, at ang hinihiling niyang sana na hindi na muna niya makaharap. Ngunit wala siyang pagpipilian at sigurado siyang may kinalaman ang mga kaibigan sa nangyayari. She was still surprised and wanted to confront the two. But stunned as she is, she promised herself that she would keep her emotions at bay and would be civil.
She had to be.
Dumaan ang ilan pang segundo at binasag na ni Iris ang katahimikan, nang kahit paano'y mawala ang tensyong bumabalot sa paligid. "Dinner na tayo, guys."
"Mabuti pa nga," ani Russel at bumaling sa kanila. "We have some catching up to do."
Tahimik na sumunod silang dalawa ni Benjie sa mag asawa. Tulad niya ay tahimik din ito na tila hinihintay siyang magsalita.
"How have you been?"
"As you can see," humarap siya dito kahit hindi na maalis ang mabilis na kabog ng dibdib niya. "I've been well. In fact, I'm getting married. Ikaw?"
Nakita niyang nag-igting ang panga nito, at ang saglit na pagdaan ng galit sa mga mata nito. Ngunit nawala rin ito kaagad at napalitan ng isang blankong ekspresyon. "I'm good..." he said and his eyes drifted to her hand with her engagement ring on it. "So, it's true. Congratulations."
"Thanks."
He pulled a chair for her and he sat on the seat directly facing her, meeting her eyes. She was once again looking at those pitch black irises - that resembled so much of her son's. The only difference was it didn't show any trace of emotion and it felt so foreign, as if she was looking directly at a stranger. She was silent throughout the dinner but she occasionally chiming in and answering their questions when asked by their friends.
Katulad niya ay tahimik din ito, nakikinig sa usapan ng barkada at sumasagot lang kapag may itinatanong ang barkada nila. His silence reminded her when she first met him - only now that he was more serious than before. But one thing more has made her uneasy, because he didn't take his eyes off her. Natapos ang nakakailang na dinner na iyon at lumipat sila sa sala. Naghanap siya ng mauupuan, at naupo kaagad sa sofa. As all of them settled on the living room, Russel opened a bottle of Jack Daniels.
"Let's have a toast, guys," ani Russel at itinaas ang basong hawak nito, "Congratulations to Loui since she's getting married!"
"Congratulations!" sabay sabay na sabi rin ng mga kaibigan nila. Pasimple niyang tiningnan si Benjie ngunit nanatiling blanko ang ekspresyon nito, tila walang pakialam sa nangyayari sa paligid. Napuno ng ingay sa paligid nila dahil sa pagkukuwentuhan ng mga ito tungkol sa nakalipas na anim na taon, ngunit silang dalawa ay nanatiling tahimik at panaka-naka lamang na sumasagot sa tanong ng mga kaibigan.
It was supposed to be a fun night with her friends, catching up with their friends for old times' sake. Ngunit ngayon ay kabaliktaran ang nangyari. Gusto na niyang umuwi dahil apat na lamang silang naroon - siya, si Benjie at ang mag-asawang Iris at Russell. Ayaw niyang magtagal pa sa lugar na ito, at pakiramdam niya ay lalo lamang na sumisikip ang lugar na ito para sa kanilang dalawa. Ayaw niyang maramdaman na naroon pa rin ang pag ibig na alam niyang naroon para sa ama ng kanyang anak.
Hindi ito tama. Kailangan kong umalis dito. Alam kong may tamang panahon para sabihin kay Benjie ang tungkol kay Theo, pero hindi ngayon.
Nilingon niya ang kaibigan para magpaalam, ngunit nakita niya ito na nakapikit na, halatang may tama na ng alak. Si Russel naman ay kausap pa rin si Benjie, na tila tungkol sa negosyo. Pasimple niya rin na tiningnan si Benjie. Along with the years - he had matured. His hair is in a clean cut but styled in a different way. His brows are knitted paired with his eyes that are now serious. He wore a black crisp long sleeved shirt and his sleeves are folded above his elbows that revealed those strong arms. Lowering her gaze, she saw that he wore slacks, tracing his long, powerful legs. Gone was the simple boy that she once knew of - and was replaced by a man that is screaming of authority.
Napalingon ito sa kanya, kaya naman umiwas siya ng tingin. Dinampot niya ang baso sa tapat niya, sinalinan ng alak at ininom iyon. Kahit hindi na siya nakatingin rito ay ramdam niya na ang mga mata nito ay nasa kanya. Leaving her tense.
Tumikhim siya at tumayo. "CR lang ako."
Nanatili ang mga mata ni Benjie sa kanya, dahilan para lalong kumalabog ang puso niya, habang si Russell ay tumango lamang sa kanya. "CR's on the left."
Nagtungo siya sa CR, at nagayos ng sarili. Uuwi na siya at magpapaalam lamang sa mga kaibigan, kaya naman bumalik na siya sa sala. Ngunit wala na roon ang mag-asawa at nag-iisa na lamang si Benjie na nakaupo, tila ba hinintay ang pagbalik niya. Nag-angat ito ng mga mata, dahilan para magtama ang kanilang mga paningin. Nakita pa niya ang pagdaan ng halo-halong emosyon sa mga mata nito habang nakatitig sa kanya, na lalong nagpatalon sa puso niya. Pakiramdam niya ay lalabas na ito sa dibdib niya sa sobrang kaba niya, at sa bawat minutong itatagal niya sa lugar na iyon ay makakagawa siya ng pagkakamali kay Jason.
Kinuyom niya ang palad, para pilit na pakalmahin ang sarili. Now is not the time to be weak, Louisse Althea! Isipin mo si Jason at hindi ang lalaking nasa harap mo ngayon!
"I-I...I have to go."
"Huwag ka nang magdrive pauwi. Ihahatid na kita sa inyo." Anito sa kontroladong boses. His face was unreadable - and she can't see anything in it. "Mabuti't pinapayagan ka ng fiancee mo na umalis ka nang wala siya? Does he have any idea that you might see me here?"
Lalong kumuyom ang kamay niya sa narinig. Nang aakusa ang tono nito, tila may kasalanan siyang kailangang aminin. At parang may naiisip na siya kung ano iyon.
"Why do you care about me and Jason, Benjie? Don't act as if you have the right to question me." Buong tapang na sagot niya rito, kahit pa nanghihina na ang tuhod niya sa kaba. "I have to go home."
She felt his warm hand grip her arm, and felt a rush of electricity run through her veins. Hindi niya akalaing sa simpleng pagdadaiti ng balat nila ay mararamdaman niya ang pamilyar na pakiramdam na iyon, kahit pa anim na taon na ang nakakaraan.
"Let me go," aniya habang matalim na tinitingnan ang binata para bitiwan nito ang kamay niya.
"No, I want us to talk," sagot nito sa kanya. Ngayon ay sinalubong na nito ang mga tingin niya, na tila inaalam nito ang mga iniisip niya ng mga sandaling iyon. Lumapit pang lalo ito sa kanya, dahilan para mapasandal siya sa dingding. Ang isang kamay nito ay nakasandal sa dingding sa tabi niya, dahilan para makulong siya nito.
Now she knew she had to steel herself for her not to give in. Hindi siya dapat bumigay, aniya sa sarili.
"Talk? Ano pang kailangan nating pag-usapan, Benjie? No need. Maayos na ang lahat sa buhay ko. Kung ano man ang sa atin noon ay tapos na iyon. That was over, six years ago!"
"Iyon ang akala mo, Loui. Hindi ako papayag. Not until I give our son a complete family he deserves."
Alam na niya ang tungkol kay Theo! "P..paano mo nalaman ang tungkol sa anak ko?"
"Anak ko rin si Theo, Loui! Bakit mo nilihim sa akin ito?" Ngayon ay narinig niya ang hinanakit sa boses nito. "My child was deprived of a father. Hindi ko man lang siya naalagaan. Bakit mo ipinagkait sa akin ang maging ama sa anak ko?"
"Dahil alam ko na iba ang pangarap mo! At ayokong pagdating ng panahon ay isumbat mo sa amin ng anak mo kung bakit hindi mo iyon natupad!" Humihingal na siya sa magkahalo-halong emosyon na nasa sistema niya, at nag-uumpisa na ring mag-init ang sulok ng kanyang mga mata sa pinipigilang luha. "Mali nga siguro ako, na hinayaan kong lumaki si Theo ng walang nakikilalang ama. Pero maitatama ko na ngayon dahil magkakaroon na siya ng isang normal na pamilya."
Umiling ito, tila pinanghahawakan na lang ang natitirang pasensya. Gamit ang daliri ay inangat nito ang kanyang mukha, dahilan para mapatitig siya sa mga mata nito. Doon, ay nakita niya ang pagmamahal, pag-asa, at takot na nararamdaman nito. "Nagkakamali ka sa iniisip mong papayag ako na iba ang maging ama ni Theo. Because that won't happen."
Nakipaglaban siya ng titig rito, para ipakitang kaya niyang makipagsabayan, kahit pa tila lumabas na ang puso niya sa lakas ng pagtibok nito. Ngunit sa pagtagal ng kanyang mga mata sa pagtitig dito ay ramdam niyang unti-unti nang nagigiba ang pader na itinayo niya para rito. Please, Loui! Steel yourself just for once!
"Hindi na kita mahal-"
He dipped his mouth into hers, stopping her midsentence. Marahas ang halik na ibinibigay nito sa kanya, na tila ipinararamdam na walang pwedeng mag-may ari sa kanya kundi ito lamang. Tila ba sinusubukan na pukawin ang nararamdaman niya - ang pagmamahal na mayroon siya para rito na sa akala niya ay naibaon na niya sa limot, anim na taon na ang nakakaraan. Humahangos silang pareho nang pakawalan siya nito.
"Look at me in the eye and tell me that you don't love me."
Ibinaba niya ang mata sa sahig, dahil alam niya sa sarili na hindi niya kayang gawin ng harapan ang iniuutos nito. Alam niya rin na kabaliktaran ng nais niyang sabihin ang tunay na nilalaman ng puso niya. "Hindi....hindi na kita mahal."
Tila nawala nang lahat ang kontrol na pinakaiingatan nito nang marinig ang mga salitang iyon mula sa kanya. In a split second, he held her waist, and his sturdy arms wrapped around her is like prison. He kissed her fiercely, as if punishing her and cupping her head to kiss her deeper. She tried not to respond to his kisses, but his tongue eventually found hers, teasing her to open her lips more. His tongue went deeper, biting her lip - causing the fire to ignite inside her. Habang hinahalikan siya nito ay mas lalong humigpit pa ang pagkakayakap sa kanya nito. Napapikit na lamang siya, ninamnam ang halik nito.
Dahil pagkatapos ng gabing ito, kailangan na niyang tuluyang pakawalan ang lahat lahat sa kanilang dalawa, at ang tanging bagay na magdudugtong sa kanila ay ang anak nila. Pareho silang humahangos nang bitawan nito ang mga labi niya.
"Ngayon mo sabihin sa akin...Na hindi mo na ako mahal."
Hindi na siya makatanggi, at hindi na niya mapigilan ang damdamin na pilit na kumakawala sa kanya. Dahilan para ang mga luhang kanina pa niya pinipigil ay pumatak na. "Oo..mahal pa rin kita, Benjie. Pero hindi na pwede dahil ikakasal na ako."
Nakita niya ang paghihirap sa mga mata nito. He reached out for her face, and gently wiped those tears that streamed down her face. "I hate to see the woman I love crying because it hurts me too. Mahal na mahal kita, Loui. Hanggang ngayon, ikaw pa rin."
Niyakap na naman siya nito ng mahigpit at halikan. His kisses went straight to her heart, causing her to lose control and giving her no other choice but to give in - draining all of her logic. Hindi niya alam kung saan na siya dinadala ng mga paa niya at namalayan na lang niya na papasok sila sa isang kuwarto. Pinihit nito ang seradura para makapasok sila sa loob. He softly laid her down the bed.
"I missed you, Benjie." aniya nang pakawalan nito ang mga labi niya.
"I missed you too," anito. "If you knew how much I longed for you for the last six years."
Kitang kita ang pananabik nito sa kanya, at ramdam niyang pareho ito ng nakikita sa kanyang mga mata. Gustohin man niyang kontrolin ang sarili ay wala siyang magawa, dahil tila apoy ito na tumutupok sa kanyang pagkatao. Muli ay inatake siya ng halik nito, ngunit ang mga kamay nito ay abala na sa pagtanggal ng damit niya. Pareho nang hubad ang mga kasuotan nila - kaya naman ang mga labi nito ay tinalunton na ang panga niya. He planted tender kisses on her collarbone and on her shoulder blades.
His left hand was on her back, reaching for her bra lock - unclasping it on a snap. Walang kahirap hirap nitong natanggal ang bra niya kaya naman nahantad na dito ang mga dibdib niya. "You're mine," bulong nito habang hinahalikan ang katawan niya, dahilan para lalo pang magliyab ang apoy na sinimulan nito.
"Yes...I'm still...yours...."
Ngayon ay yumuko ito at tila sanggol na ikinulong ang ituktok ng kanyang dibdib sa mga labi nito. He nuzzled it and tugged the other nipple with his fingers, causing every muscle down south of her navel to clench tightly.
"Ahhhh..." she let out a long moan, while he did it again with her other breast. Tila ba tinakasan na siya ng bait sa ginagawa nito kaya napasabunot na siya sa buhok nito.
"Ikaw pa rin, Loui.."
Fire ignited inside her when his hands ran over her belly and he kissed her body like he was worshipping it. Tila ba wala itong palalampasing bahagi ng kanyang katawan na hindi madadaanan ng mga labi nito. Dahilan para manghina ang mga tuhod niya.
His jean clad arousal made it's presence known nang maramdaman niya ito sa bandang tiyan niya. She felt it poking her stomach and she found his pants very offending, so she reached for his zipper, yanking it down and unbuttoned it. Hinubad na nito ng tuluyan ang pantalon, kaya naman ang boxer briefs na lang ang suot at ang nagngangalit na nasa ibaba nito ay mukhang handa nang lumabas mula sa underwear.
Perhaps the alcohol made her bolder, kaya wala nang puwang ang hiya sa kanya at hinila na niya ang boxer briefs na suot ni Benjie, revealing the proud maleness that is standing erect before her.
Boy, he's large! Pakiramdam niya ay masasaktan siya rito ngunit hindi niya alintana iyon. She reached for him, and was greeted by a combination of satin and steel. She glided her hands on his length repeatedly, until she heard him let out a low groan.
"Loui..."
He calling out her name was like music to her ears so she did it again. Another moan escape his throat while his eyes are half closed. Dumilat ito, ngunit kasabay ang pagdapo ng kamay nito sa gitna ng kanyang mga hita. He then began drawing small circles inside her thigh using his thumb, making her hitch her breath. His fingers gently caressed her skin, making the hair on her body rise. Ngunit hindi pa ito nakukuntento nang umakyat pa uli ang mga daliri nito, dahil ngayon ay sapo na nito ang pagkababae niya. He cupped her, brushing his fingers in her folds, making her knees turn into jelly.
"Benjie...please..."
She clutched the sheets tightly when he pushed his finger inside her, never ending her sweet torture. He thrusted in and out of her, filling the room with her shamless moans.
"Akin ka lang, Loui." He whispered in her ear, while the speed of his fingers quickened. She felt herself convulsed with her release and pushed her to the brink, wanting to give all of her to him!
"Please what, Loui?" Tanong nito sa kanya, tila nanunuya.
"I want you...I want you now."
Hindi ito sumagot. She knew she saw a faint smile in his lips before he claimed it again. She felt his strong arms lifting her leg and hooking it to his hips to receive him. His steely maleness meeting her softest skin made her cling to him like a vine, and was greeted by pain and pleasure combined.
"Mine."
"Yes, I am yours, Benjie. Still yours..."
He pounded into her, relentlessly. Malakas ang pagbayo nito sa kanya, tila pinupunan ang panahong nawala sa kanilang dalawa. Tila ba binabawi ang anim na taong nawalay sila sa isa't isa. His thrusts are fast and hard, filling her to her very core. Tanging ungol lamang nila ang bumalot sa loob ng silid na iyon, at napapakapit na ng mahigpit kay Benjie. Hindi na rin nito alintana na na bumabaon na ang kanyang kuko sa likod nito.
Bumibilis pang lalo ang pagkilos nito sa ibabaw niya, at sumusunod din ang katawan niya sa ritmong nililikha nito. Napatingala siya at tila ba nakita na niya ang langit, kasabay ng pagsabog sa loob niya. Kasunod noon ay narinig niya rin ang ungol nito, at ang pagdaloy ng punla nito sa loob niya.
"I love you."
"I love you more, Loui."
Humihingal silang bumagsak pagkatapos. Niyakap siyang muli nito, hinintay na bumalik ang paghinga nila sa normal. Still in his arms, she felt his lips touched her forehead and kissed her gently. Sinuklian niya ito ng mahigpit na yakap ngunit naramdaman niya ang pagod kaya ipinikit na niya ang kanyang mga mata.
"Gagawin ko ang lahat, mabawi ko lang kayo ng anak ko, Loui. Ikamamatay ko na kapag nawala pa kayo uli sa akin."
Nagising siya at napatingin sa lalaking nakahiga sa tabi niya. Himbing na himbing ang tulog nito habang nakapulupot ang braso nito sa kanya. Ibinigay ko na naman ang sarili ko sa kanya sa parehong dahilan. Mahal ko pa rin siya at kahit ang panahon ay hindi nagawang baguhin iyon. Dahil pagkatapos ng anim na taon, siya pa rin.
Pero mali ito. Dahil nagtaksil ako kay Jason. Nagawa kong ibigay kay Benjie ang sarili ko na kahit kailan ay hindi ko ginawa para kay Jason!
Hindi niya alam kung paano at saan siya kumuha ng lakas para bumangon. Pinulot niya ang mga damit na nakakalat sa sahig, at iningatang hindi siya marinig ni Benjie. Tears started to come, because she was once again torn between the two - one that she knew she still loved until now, and the one who loves her.