Astrid
It's been a week simula noong nangyari ang araw na iyon, Ren is finally back in his self now. Bumalik na ang dati nitong sigla na kinagaan ng loob ko, He's been suffering for so many years and yet nandito ako para lang maghiganti. Alam kong mali, kaya naman hindi ko hahayaang malaman pa ito ni Ren, Isa pa wala na akong balak na ituloy pa iyon. Except for Sirius, alam kong isa sa mga araw na lilipas ay may gagawin siyang hindi kaaya aya laban kay Ren.
And I will never let it happen, Never.
"Astrid"
Agad akong napatingin sa tumawag sakin, awtomatiko akong napangiti.
"Yes, My Master" pilya kong tugon sa kaniya, sikreto naman akong na pangisi ng makita ko ang bahagyang pag pula ng kaniyang mga pisngi. Ren is so cute even more when he is blushing.
"I—I already told you na...D—Don't call me Master again, Astrid"
At lalong lumaki ang ngisi sa aking mga labi nang marinig kung paano siya mautal. Bahagya akong lumapit sa kaniyang mga tenga. Agad naman itong napaurong.
"Copy that, Ren" Sabi ko sabay tayo mula sa pagkakaupo, ilang saglit pa ay naramdaman kong tumayo na din ito at naglakad sa direksyo kung nasaan ako.
"You know what, Ren... I really love the sky on this world" I said, while looking up the sky, kasalukuyan kasi kaming nasa rooptop ng Ricaford. Mula sa gilid ng mata ko ay kita ko ang pagtingin niya saakin.
"Why?" he asked.
"Because, the sky on this world when the day is blue and even the stars coming up to lighten the sky at night, unlike on the virtual world...--- "
Napatigil ako nang bigla ay magsalita siya.
"Astrid, This is your world now, hindi na kita hahayaang bumalik pa sa Virtual world"
Napatigil ako nang marinig ag mga katagang iyon, Kitang kita ko ang takot sa mga mata nito na maiwan muli.
"Ren..."
"Don't ever leave me alone in this world, Astrid" He whispered on my ears. Kasabay noon ay ang mahigpit na yakap mula sa aking likod.
My words doesn't come out, I'm totally speechless after hearing those words, it's like there's a fireworks that about to explode in my heart.
***
"Ate Astriddd look I like this dress, I think bagay sayo to~" Leiza said full of excitement at saka pinakita sa akin ang kulay berdeng bistida. Marahan akong ngumiti sakaniya.
"Lezia---"
Hindi pa man natatapos ni Ren ang sasabihin sa kapatid ay nagsalita na ito.
"Come on kuya,why are you here diba date namin to ni ate Astrid,isa pa you two are living together---" bagopa man matapos ni Lezia ang sasabihin ay agad na tinakpan na ni Renang bibig ng kaniyang kapatid.
Kitang kita ko ang gulat sa mga mukha ng mga sales lady sa paligid namin.
"Ahm--- I think I should gonna try this Lezia" mabilis kong sabi at kinuha ang hawak nitong dress. I still sense awkwardness on the air.
Oren
A minute passed when finally Astrid come out, She's wearing the green dress that Lezia picked for her, Lezia was right the dress really suits her very well. She looks like a princess.
Her eyes meets mine, kitang kita ko kung pano siya mamula agad naman akong napaiwas ng tingin, naalala ko ang mga katagang sinabi ko kanina. Ughh, that's so embarrassing!
"Omay gahhhhdddd Ate Astrid,I knew it! Bagay talaga sayo ang dress na yan right kuya~?" masiglang sabi ni Lezia sabay baling sakin.
Ringgg ringgg*
Pero bago pa man ako makasagot ay tumunog ang cellphone ni Lezia. "Yes? Ok ok I'll be there!" sagot nito sa kabilang linya at saka binababa na.
"I need to go now Ate Astrid, Don't worry Kuya will take care of you~ muahhh" mabilis na sabi nito at humalik sa pisngi ni Astrid.
"And by the way, Mom and Dad wants to meet Ate Astrid~" sabi nito na kinagulat ko bago tuluyan nang umalis.
***
Tulad nga ng sinabi ni Lezia, My mom and dad are really wants to meet Astrid, So I don't have a choice to bring her home, kasalukuyan kaming nasa mansion, I glanced at lady beside at me and she look back and flashes a warm smile.
"Are you sure you want to go?" I asked her before we steps on the mansion.
"Yes, of course" she answered.
Then we started to walk at the mansion. Dumiretso na kami sa dining at dahil kanina pa daw nag hihintay sila mom and dad doon. Kasalukuyan naman na wala pa sa mansion si Lezia na kina luwag ng loob ko.
"Oren my dear~"
Tawag sakin ni mommy at saka sinalubong ako ng yakap.
"Good evening mom, dad" I said.
"Good evening po" bati din ni Astrid, na kina ngiti ni Mom.
"Good evening ija" my dad said na kinagulat ko. I never thought na babati siya pabalik sa bisita ko ,it's the first time after all.
"Oh so you must be Astrid, you are so gorgeous darling~" my mom said and then she hugged Astrid. I'm glad that she likes her.
"Yes po"nakangiti namang tugon ni Astrid.
Maya maya ay nagsimula na kaming kumain, nagsidatingan na ang mgapagkain na pinahanda dalang mga maids namin.
Tahimik ang lahat nang biglang basagin ni Dad ang ingay. " So is it true that you two living together"
Awtomatiko akong napahinto at kasabay noon ang pagbaling ko kay Astrid na kasalukuyang namumula.
"Y—Yes Dad" buong loob kong sagot. Hindi dapat ako magsinungaling, tiyak na alam nila dahil sinabi na ito ng magaling kong kapatid.
Astrid
" So is it true that you two living together"
Awtomatiko akong pinamulahan at kasabay noon ang pagbaling ko kay Ren na kasalukuyang nakatingin din saakin.
"Y—Yes Dad" buong loob nitong sagot.
"How did you two meet?" pahabol pa nitong tanong
"We are classmates dad" sagot muli ni Ren
I'm about to hold a spoon when suddenly my hand fade... unti unti itong naglalaho binalot ng kaba ang puso ko,hindi pwedeng Makita ito ng parents ni Ren,
"E—E xcuse me po..." nalipat ang mga mata sa akin na ngayon ay natatranta na. I need to go now. Mabilis akong tumayo sa pag kakaupo at tumakbo palayo sa kanila. Gulong gulo ang isip ko, tama si Sirius kahit kalian man hinding hindi ako nababagay sa mundo ng tao, wala akong puwang sa mundong ito.
"Astrid! Wait"
Agad akong napahinto ng marinig ang boses na iyon, nagipon ako ng lakas ng loob at humarap sa kaniya. Huminga ako ng malalim para makakuha ng lakas ng loob upang magsalita. "S—Stay away from me, Ren"
Kitang kita ko ang pagkabigla sa kaniyang mata dahil sa mga katagang sinabi ko. Pero bago ko pa man maitago ang bahagi ng aking kamay ay napadapo na ang kaniyang mga mata dito.
"Y—Your hand is faded?"
Jewel's Note:
Helloooo my beloved readers, I'm really sorry for the long update ngayon lang ako nag katime na iupate ang story na to because of some reasons, And i hope na makapag update na ko ng mas mabilis for youuuuuu.iloveyouuu all. ^_^
Dont forget to vote and comment your reaction guysss! at kung may tanong kayo i will answer as soon as possible. thankyouuuuu