"Guys we did it. Kun makikita nyo lang ung teacher natin, she is freaking scary and that bitch, nagwarning na ako. No one can humiliate me and beside she deserve it." pagpapaliwanag ni nikki ng may halong ngiti sa kanyang labi. Lahat talaga gagawin nila kahit kanino man. Inantay ko muna silang lumabas at hindi gumawa ng ingay para hindi nila malaman na nandito ako.
Agad akong pumunta sa office at nakita si ma'am kyline. Napatigil sila sa pag uusap ng nakita nila ako.
"Ma'am kilala ko po kung sino ang gumawa sa inyo nito" seryosong sabi ko. Sinabi ko na lahat ng alam ko. This is the right thing to do.
"We already know kung sino ang may pakana nito but thank your for telling the truth. We will do our best para parusahan sila" paliwanag ng principal. Agad syang ngumiti sa akin at at pinagpatuloy ang pag uusap nila
"Thank you po ma'am, may papakiusap po sana ako. Sana po huwag nyo na lang po sabihin na ako po ang nagsabi sa inyo." mahinang sagot ko and I feel nervous.
"Ok I promise" nakangiting sagot nya. Agad akong lumabas ng office at nagulat ako dahil nakita ako nina nikki kaya agad akong tumakbo at hindi ko alam kung saan ako pupunta. Dahil sa pagmamadali ko ay bigla akong may nabangga.
"Sorry" hinihingal na sabi ko
"Ok ka lang?" tanong nya, sya pala yun. Inaya nya akong pumunta sa canteen para maglunch.
"Bakit parang nagmamadali ka? May nangyari ba?" seryoso nyang tanong. Hindi ko alam kung dapat ko ba sabihin sa kanya ang nakita ko.
"Ah naku wala, nagugutom na kasi ako eh" pagpapalusot ko. Ngumiti na lang ako sa kanya.
"If you want to say something. I'm here ok?" Bigla nyang hinawakan ang kamay ko at nakatitig sya sa akin. Lumalakas ang tibok ng puso ko. Agad kong tinanggal ang kanyang kamay at nagsimulang kumain.
Pagkatapos namin ay dumeretso na kami sa room. Nawala na ang aking kaba nung nakasama ko sya.
"Good afternoon class. So class dahil sa nangyari kanina, we have no calsses now. I just want to remind you that it's not funny. At alam na namin kung sino ang gumawa" pagpapaliwanag nya. Lahat sila ay nagulat sa kanilang narinig.
"Uhmm nikki, gerly and cherry, is there something you want to say with us?" nakangiting sabi nya. Agad kaming tumingin sa kanilang tatlo.
"Anong tinitingin nyo dyan?" galit na sabi ni gerly
"Can I talk to you in the office. Class I will borrow them for a while ok?" lumabas na ng room si ma'am at sumunod na sina nikki. Nawala ang takot ko. Ilang minuto din silang nawala at pagbalik nila nakita ko ang inis sa kanilang mukha. Bigla nila akong nilapitan at itinulak.
"Did you think na mapapalampas ko ang ginawa mo?" nagngangalaiting sabi nya sa akin.
"Aray! ano ba nasasaktan ako. Ano bang sinasabi mo?" pagtanggi ko pero patuloy nya pa rin akong sinasabunutan.
"Magmamaangmaangan ka pa. Ikaw lang ang may alam nito diba?" gigil na sabi ni nikki. Sasampalin nya sana ng biglang hawakan ni clark ang kamay nya.
"Ano ba nikki, this is too much. Tama na. Nakita mo na ng nasasaktan na sya eh at ikaw naman ang may kasalanan kung bakit nangyari sayo yan." pagtatanggol ni clark. Agad na lumabas sina nikki at naiwan akong nakalapag sa sahig.
"Are you ok? If you want sabay na tayo umuwi para safe ka at para hindi rin ako mag alala sayo" concern na tanong nya. Inalalayan nya akong tumayo. Binigyan nya ako ng tubig para kumalma kaya niligpit ko ang gamit ko at sabay na kaming bumaba.
"Salamat" makiling sagot ko. Agad ko syabg niyakap. Wala na ata ako sa katinuan kaya bigla akong humiwalay sa kanya at pinahid ang aking luha. Umakyat ulit ako dahil may naiwan akong gamit. Hindi na ako sinamahan ni clark at inantay na lang sa baba.
"Kawawa naman sya" malungkot na sabi ng nasa harap ko.
"Anong kawawa. Sya naman ang may kasalanan nyan. Kung di dapat sya nakialam edi wala sa kanyang mangyayaring masama." galit na sabi ng kanyang kasama. Kinuha ko na ang gamit ko at bumaba na.
"Tara na" nakangiting sabi nya. Sumakay na ko ng sasakyan. Habang sya ay nagdadrive hindi ko mapigilang tumitig sa kanya. Kapag kasama ko sya feel ko na safe ako, na walang manggugulo sa akin. Kung pwede lang sana na...
Ano ba yang iniisip mo?
"We're here. Uy" hindi ko napansin na nandito na pala kami.
"Ha?" tumingin ako sa bintana at nakita ko ang aking bahay, nandito na nga kami. Nagpasalamat ako sa kanya at nakita ko ang matamis nyang ngiti habang kumakaway sa akin.
"Ehem" nauubong sabi ng nasa likod ko. Ang nanay ko pala. Alam ko kung anong pinapahiwatig nya.
"So sya na ba?" tanong nya. Umiling ako at sinabing kaklase ko lang sya pero hindi pa rin ako tinitigilan ng nanay ko at patuloy pa rin sa pangungulit.
Iniwan ko na sya sa labas at pumasok na. Ano bang ginagawa ko? Ano bang nangyayari sa sarili ko?
__________________________________
Kring kring kring
Pinatay ko ang alarm clock at iminulat ang aking mga mata. Nakita ko ang liawanag sa labas kaya bumangon na ako at dumeretso sa banyo. Nagbihis na ako nang bigla akong tinawag ng aking nanay.
"Anak bilisan mo at may nag aantay sayo sa labas" sigaw nya sa akin. Binilisan ko ang pagbibibis at agad na bumaba. Nagpaalam na ako sa kanya at humalik sa kanyang pisngi. Nakita ko si clark pala ang nag aantay sa akin.
"Tara na" masayang sabi nya
Pinarada nya muna ang sasakyan at sabay na kaming pumasok sa room. Inayos na namin ang aming gamit para magready sa gagawin naming report. Sana matapos namin ito ng maayos.
"Good morning class" bungad ng teacher namin. Agad kaming pumanta sa unahan at nagsimula na
"Can I ask what is the topic you want to show to us?" tanong nya. Magsasalita na sana ako ng biglang nagsalita si nikki
"Our topic that we like to discuss is horror. We want to show you the history of the haunted house na pinantuhan namin" paliwanag ni nikki.
"Sounds exciting" nakangiting sabi ni maam. Sinimulan na ni nikki ang pag iintoduce habang ako may pinapakitang picture.
"As you can see this house is almost 50 years. Imagine mas matanda pa sya sa atin. If you look at this picture its beautiful but have you ask yourself why this house become haunted? Maybe yes. Nagtanong kami sa caretaker about dito and he's name is Mang Danny. We ask some question to him at sabi nya bata pa lang sya ay nakatayo na ang bahay na ito." paliwanag nya. Habang nagsasalita sya ay alam kong lahat ay interesadong makinig. Tinawag ako ni nikki para ipagpatuloy ang mga sinabi nya. Huminga muna ako ng malalim bago magsimula.
"Like what she said, its 50 years and based on what the caretaker said there are a two person na mag asawa and they want to have a child. Because of their kindness to the people God gave them a baby. As the time passed by, the baby got sick and they don't know what they going to do. Dinala na nila ito sa hospital and even sa albularyo but there are no miracle happened. The girl got depressed and she decided to killed herself. Because of this, her husband think that this is his fault that's why he killed herself also " mahabang paliwanag ko sa kanila. Pinakita ko sa kanila ang mukha ng mag asawa at ang anak nila. Lahat ay gulat na gulat.
"There are many tourist na gusto ditong marinahan but who knows na may nangyari pala dito. Wala na ni isang pumunta. May nagsasabi na may naririnig silang umiiyak na baby at babaeng naglalakad." Hindi ko din maiwasang kilabutan sa mga sinasabi ko at dahil na rin sa nakita ko. Tinawag ko si clark para sa conclusion.
"It is really sad to what happened to their family. This house become haunted, for me we cannot say that the girl is a bad spirit, maybe because she love this house kaya until now ay nandun pa rin sya. I know that some of you didn't believe on ghost and some believe. So this is the end of our report " lahat ay pumalakpak at pumunta kami na sa kanya kanya naming upuan.
"Your topic is really exciting. Pati ako kinilabutan. Its really scary isn't it? So I think that its for today. Goodbye class" pagpapaalam nya. I'm really happy na nagustuhan nya ang report namin and it means success ang pagod namin.
Dumating na ang second teacher namin and here it is. Sana magturo na sya
"I'm really really sorry if lagi akong wala sa klase na ito and now I'm here, I'm going to discuss to you the importance of technology and I know you will going to like it.
Technology is applying scientific knowledge to find answers and fix problems. Technology is using fewer resources to manufacture goods more. It is hiring workers from all over the world to manufacture goods." pag eexplain ni maam. So considered din palang technology ang isang bagay basta may nagpapaganang machine.
"This pencil, they cannot create it if they didn't use technology right? The food you eat everyday, hindi sya magagawa kung walang machine na nagpapagana, that's why you need to remember that Technology is everywhere. I will ask you one more thing who in this class have a cellphone?" Habang nagpapaliwang sya ay bigla syang nagtanong. Lahat ay pinakita ang mga cellphone nila. May iphone at samsung.
"How about you miss jessy?" tanong sa akin ni maam. Nahihiya ako kaya hindi ako tumaas
"Maam baka naman nahihiya" sagot ni gerly. Pinakita ko ang aking cellphone at lahat sila ay tawang tawa.
"Cellphone pa ba yan? Parang hindi ah" pang iinsulto ni justin. Kaya ayokong ipakita ito dahil alam kong ganito ang mangyayari na pagtatawanan lang nila ako
"Stop it class" sigaw nya. Lahat ay tumigil ng sumigaw si maam. Bigla ng nagring ang bell at kanya kanya na kaming ayos ng gamit. Pumunta na ako sa C.R para magpalit ng P.E. Dumeretso na ako ng gym at nakita ang teacher namin.
"Nasabi na ba ng teacher nyo ang tumgkol sa Js Prom nyo? According sa napagmeetingan namin ang Js nyo ay this week na so kailangan nating maghabol ng oras kaya ngaun we're going to have a practice" paliwanag ni maam. Lahat ay excited at nagsisigawan na.
"Find a partner at humanay na kayo dito" Dugtong nya. Lahat ay naghahanap na ng partner, ang iba ay mayroon na samantalang ako wala pa
"Mukhang tayo na naman ang magpartner ah" sabi ng nasa tabi ko, ikaw na naman clark. Natawa na lang ako sa kanya at hindi mapigilang ngumiti.