******Dong Min's Pont of View ******
Lumabas ako ng room ni Ai because I receive a text message from her phone, it's JK.
JK:
"Ai, I'm really sorry for what happened pwede ba tayong magusap sa lobby. I'll be waiting".
Kumulo yung dugo sa nabasa ko, akala niya ba ganoong kadali lang ang lahat noon yung tipong isang I'm sorry lang then ok na nang makita ko na inaalagaan niya si Ai I feel relieved naisip ko na may mag aalaga kay Ai kahit na wala ako pero ng mangyari ito nagbago ang pananaw ko. He's like a soldier with ulterior motives, kaya naman papunta ako ngayon sa lobby to talk to him and to warn him.
Nakita ko siyang nakaupo at nakayuko na hawak ang mga kamay niya kaya nilapitan ko siya agad.
"Tsk, para kang nagdadasal hindi bagay sayo. Follow me." malamig na sabi ko sakanya saka naglakad palabas ng ospital.
We can't talk sa maraming tao lalo na at si Ai ang pag uusapan namin, she's a public figure.
"Nasaan si Ai, siya ang gusto kong makausap hindi ikaw" matigas na sabi ni JK.
"Hindi mo na siya kailangang kausapin. I'll relay your message to her" at saka ko siya hinarap at nakita ang galit sa muka niya.
"I have my rights to talk or speak to her because she's my girlfriend and you are not a messenger" maotoridad na sabi ni JK, pag siya talaga ang nagsasalita ang bilis mag panting ng tenga ko.
"James Kang, I know the truth na nagkukunwari lang kayo ni Ai. I know more information than you" sinabi ko ito ng mas maotoridad sakanya, nakita kong lumambot ang ekpresyon ng mukha it's a sign of defeat.
"Ai, really trust you" iyon lang sinabi niya at tumalikod na para umalis. "Before you go, I want to give you a warning don't ever touch Ai again, I trusted you dahil nakikita kong poprotektahan mo si Ai but after what you did to her I will not trust you anymore. Remember a dog never bite its own owner" at saka ako naglakad para lagpasan siya. I though lalaban pa siya pero wala na akong narinig pagkatapos.
Dumiretso na ako sa kwarto ni Ai and I found her singing in the windows.
"Miss mo na kumanta?" humarap siya sa akin at nakita ko ang lungkot sa kanyang mata pero umiling siya at ngumiti.
"Saan ka nagpunta?" tanong ni Ai habang papalapit sa upuan kung saan ako nakaupo.
"Kinausap ko lang yung doctor, I asked if pwede ka ng lumabas and he said yes" sinabi ko iyon ng may ngiti sa mukha para maging kumbinsido siya.
"Yes! Thanks Min!!" tumakbo siya at agad na niyakap ako kaya naman niyakap ko rin siya pabalik.
She's really a sweet girl, she never change but I'm afraid what she really feels towards me. Nagkwentuhan pa kami sandali at natulog na pagkatapos dahil excited na talaga siyang lumabas.
*****Ainsleigh's Point of View*****
Maaga akong nagising para ayusin ang mga gamit pero mas maaga pa palamg nagising si Dong Min.
"Natulog ka ba?" tanong ko sakanya.
"Oo naman, ano ako zombie?" sabi ni Dong Min habang inaayos lahat ng gamit namin.
"Dapat ginising mo ako para natulungan naman kita mag ayos" sabi ko habang nililigpit ang hinigaan ko.
"No need, you should take care of your self instead kasi mahirap lumabas ang dami mong fans na nag hihintay sa entrance ng hospital" seryosong sabi ni Dong Min, nagulat ako sa sinabi niya and I feel a warm in my heart.
"Min, I want to see them when I leave hinintay nila akong gumaling ayoko na iwan nalang sila bigla" malungkot kong sabi, ayoko na maghintay pa sila sa labas gusto kong ipakita sa kanila na I'm fine and still kicking.
"Hayst, ok if yan ang gusto mo I'll ask some security para maiwasan ang gulo" sabi ni Dong Min.
"Min, saka pala wag kang magpapakita sakanila I don't want to bother you more" nakita ko namang ngumiti siya at tumango bago lumabas ng kwarto, kaya agad narin akong nag ayos ng aking sarili dapat makita ako ng mga fans ko na maayos.
I slightly curl my hair, and I apply a nude lipstick and eyeliner don't forget siyempre kilay is life. Ngumiti muna ako sa salamin bago umalis sa kwarto.
Nakita ko si Dong Min sa lobby ng ospital kasama ang 3 security guards, it's a sign that I can go outside.
Nagulat ako sa dami ng bulaklak sa labas, para siyang naging Dangwa sa dami iyong iba sa sahig nakahiga at nag camping na, naiiyak ako sa tuwa ng makita ko sila pero hindi muna ako lumabas dahil nagpatawag muna ako kay Dong Min ng food truck para maging almusal ng LEIGNIANS that's the name of my fans.
Nang parating na ang food truck, tinangal ko ang sunglasses ko pati at cap saka lumapit sa unang batch na malapit sa pinto, mga tulog pa kasi sila.
"Wag mo ko gisingin, inaantok pa kooo" natawa naman ako sa sagot ng ginigising kong fan pero idinilat niya ang kanyang mga mata at akala ata ay nananaginip siya.
"Teka, is it a dream ? Ikaw ba yan Ainsleigh?! LEIGNIANS nandito si Ainsleigh!!!" sigaw na malakas nito lahat naman sila ay nagising at naiiyak na makita ako. I'm really touched to what they did mabuti nalang at hindi sila nagkagulo they really have manners at hindi nag tutulakan to see me.
"LEIGNIANS, I want to say thank you for being here na touched talaga ako I didn't expect na gagawin niyo ito para sakin but I'm back magaling na ko so watch me on the stage" sabi ko sakanilang lahat at binigyan sila ng flying kiss.
After that nagpaalam na ako sakanila at sinabi na kumuha nalang ng pagkain sa food truck bago umuwi at saka pumasok muli sa loob ng ospital.
"Sorry natagalan ako, nakipag kwentuhan pa kasi ako sakanila" sabi ko kay Dong Min habang napapakamot sa ulo.
"It's okay, as long as you are happy I can wait here" at hinimas naman niya ang ulo ko gamit ang kanang kamay niya at pumunta na kami sa basement para umuwi.
"Ai, anong gusto mong kainin?" out of the blue na tanong ni Dong Min.
"Gusto ko ng chicken saka burger saka coke sa fries" nag c-crave talaga ako ngayon sa fast food.
"Are you sure? That's not healthy" diskumpyadong tanong ni Dong Min.
"Alam mo simula ng maging Idol ako I start not eating those things kaya naman.." hindi ko na itinuloy ang sasabihin ko dahil agad siyang pumunta sa drive thru ng isang kilalang fast food chain.
Nag order siya ng isang napakalaking burger, bucket ng chicken, malaking size ng fries at liter of coke, kaya naman agad kong kinain ang burger.
"Dahan dahan baka naman mabulunan ka" natatawang sabi ni Dong Min, kaya naman nag dahan dahan akong kumain hanggang makarating na kami condo.
"Umuwi ka muna sa room mo tapos mamaya pupunta rin ako doon, I can't leave you alone there" sabi ni Dong Min habang binababa ang mga gamit ko.
"Min, hindi na ko bata kaya ko na sarili ko saka I troubled you for the entire week so ayoko na maistorbo ka pa ulit you can stay in your condo" sabi ko sakanya kasi mukang hanggang condo ko babantayan niya ko daig pa ata niya security guard.
"Ok if that's what you want, ano muna password ng condo mo?" agad ko namang sinulat sa papel at binigay sakanya ang password kasi for sure hindi siya mananahimik.
"Waaa, namiss ko yung kama ko" sigaw ko habang umiikot sa kama.
Namiss ko talaga ito kasi sa ospital puro puti lang ang makikita ko tapos lalabas lang naman kami sa umaga para magpahangin, naalala ko na hindi ko pa pala tinitignan ang cellphone since na nagpunta ako sa ospital.
Pagbukas ko nakita ko agad ang maraming missed call from Jaja, kay Manager even kay JK.
Si JK, I don't know kung ano na ang nangyari pagkatapos niyang umalis dito sa condo hindi ko na siya nakita. I want to see him and hear his explanation and I want to clear things with him because he's getting out of the line.
Kakausapin ko nalang siguro siya pagkatapos ng lakad namin para ma refresh muna ako. Binuksan ko ang instagram at nakita ang maraming tag galing sa LEIGNIANS I really cherish the little things that they are doing lalo na pag malaking bagay pa ang ginawa nila, Isa rin sila sa hirap akong iwan sa industriya na ito paano once na tapos na ang kontrata paniguradong malulungkot sila.
"Argh! matagal pa naman iyon kaya wag mo munang isipin Ainsleigh!" sabay iling ko ng malakas, bumangon nalang ako at inayos ang mga dadalhin bukas.
"Ai, I cooked something kumain ka muna!" sigaw ni Dong Min sa baba, ito ang mahirap pag alam ang password ng bahay mo wala ng pasintabi, agad akong bumaba para tignan ito.
"Trespasser ka!" sabay duro ko sakanya at dumiretso sa lamesa.
Nagluto siya ng curry at gyoza mga favorite namin.
"Ikaw nagluto?" tanong ko habang ngumunguya "Ano sa tingin mo?" nakakunot niyang sabi, nagtataray nanaman siya hindi naman bagay sakanya.
"Kumain ka muna bago magsalita baka mabulunan ka" paliwanag niya habang dinuduro ang pagkain ko.
"Yes boss sungit" saka ako kumain ng dahan dahan mahirap na baka hindi ako matunawan. Pagkatapos naming kumain naghugas ako ng pinggan at nag ayos na ng gamit si Dong Min naman nag ayos narin ng mga dadalhin namin dahil exactly 3:00 am darating ang van na maghahatid sa amin sa rest house, hindi ko rin namalayan na nakatulog ako pagkatapos mag ayos.
Nagising ako sa malakas na alarm ng cellphone kaya mabilis akong naligo at nag ayos, nag white maxi dress lang ako tapos sunglasses at sandals then beach wave curl at natural make up.
"Ai, are you done? Pumunta ka nalang sa condo ko pag tapos ka na!" narinig kong sigaw ni Dong Min at alam kong hila na niya ang luggage ko dahil naririnig ko ang pag gulong nito, kaunting tingin pa sa salamin at saka ko isinuot ang summer hat ko na kulay brown.
Kinuha na pala ni Dong Min lahat, kaya ang dala ko ngayon ay sarili ko at bag ko kaya dumiretso na ako sa condo niya, pag bukas ko pintuan narinig ko na agad ang malakas na boses ni Liz.
"Akin na kasi yan!" nakita kong kinukuha niya kay Louie ang sun glasses niya "Hindi naman bagay sayo to kaya ako na gagamit" at itinaas pa ni Louie ang kamay niya pero nakita kong inagaw ni Dong Min ang sun glasses at ibinalik kay Liz, sabay balibag kay Louie ng isa pang sun glasses para siguro gamitin nito.
"Ai, tatayo ka nalang ba jan" naka balik naman ako sa sarili ko ng marinig ko si Min.
"Ang sarap niyong panoorin haha" sabay lakad ko papunta sa sofa.
"Leigh, ok ka na ba talaga?" tanong ni Mari.
"Oo naman, alive and kicking parin ako" biro kong sabi sakanya.
Dinala na agad nila Louie at Dong Min ang mga gamit para ilagay sa van kami namang nga girls sumabay narin para maagang maka alis.
Pagdating namin sa basement ng condo pinagtulungan naming ilagay ang mga gamit sa likod ng van at saka hinanap ang upuan namin.
Ang pwesto ay si Dong Min bilang driver, si Louie sa passenger seat dahil salitan sila sa pag mamaneho at kaming tatlong babae sa likod mabuti nalang at maganda ang van ni Min dahil pwede kaming humiga anytime dahil lazy boy lang naman ang bawat upuan namin.
Nakatulog ako kami sa byahe at nagising sa isang gas station para mag stop over.
"Leigh, hindi ka bababa?" tanong ni Liz.
"Hindi na baka may makakilala sakin" pagtanggi ko sakanya.
"Wag mo na silang intindihin, tara na at bumaba ka jan" hila sakin ni Dong Min pababa ng sasakyan.
Ayokong bigyan sila ng gulo o hindi lang ako sanay na malaya akong nakakalabas sa kung saan saang lugar dahil sa pagiging IDOL limitado ang galaw namin hindi pwedeng kung saan saan pumunta na expose and mukha dahil sa oras na makita ka ng fans or media paniguradong maghahabulan kayo o makukuyog ka ng mga tao.
Lumingon lingon muna ako bago tuluyang bumaba, kakaunti lamang ang tao sa paligid kaya naman walang makakakilala sana sa akin.
Malaking gas station pala ito, maraming bilihan ng damit, sapatos, souvenirs at kung ano ano pa kaya naman nag libot libot kami at bumili ng kung ano ano hanggang sa napagpasyahan naming kumain muna sa isang restaurant.
Maya maya pa't "Hi, Miss Ainsleigh pwede po bang magpa picture?" isang dalagang mga nasa 15 years old ang lumapit at nangpapapicture, tumayo naman ako at sabay umakbay sakanya at nagpapicture tuwang tuwa ang dalaga.
"Iba talaga ang powers ni Leigh, isang picture lang at may napaligaya ka na for sure hindi makakatulog iyon" pabirong sabi ni Liz.
"Relate ka sakanya kasi noong unang picture ni Leigh gumulong gulong ka pa sa damuhan" sabay bungisngis ni Mari.
Nagtawanan naman kaming lahat dah namula ang buong mukha ni Liz at sumubo ng pagkain.
"Bilisan niyong kumain dahil panigurado kakalat agad yan sa social media at baka makuyog tayo dito" sabi ni Dong Min na seryosong kumakain kaya naman nagmadali kaming kumain at agad na umalis sa restaurant.