Isang taon nang nakalilipas...
SHIZUKU'S P.O.V.
Matapos nang aking pagkain, lumabas na ako sa fastfood chain na aking kinainan. Ipinagpatuloy ko na ang aking pamamasyal. Sunod kong pinuntahan ay ang sinehan. Nais kong mapanood ang latest na romance movie ngayon. Nais ko kasi ang plot ng movie. Yung tipong mala-anghel ang ugali ng lalaki, yung nasa kanya na ang lahat; gwapo, talino, at pera. Tapos maiin-love siya sa isang simpleng babae lamang. Yung di masyadong kilala at masasabing isang average person lamang. Dali dali na akong bumili ng ticket at ng snacks na maaari kong kainin habang ako'y nanonood. Pagkabili ko ay pumasok na ako agad at naghanap ng magandang mauupuan kung saan di masyadong malapit o malayo sa screen, iyong tama lamang ang distanya ang pinili ko. May tatlong baleng grupo ng upuan ang buong sinehan. Doon ako sa pinakagitna pumwesto. Umupo ako sa pinakagilid dahil nakasanayan ko ng umupo sa roon kapag nanonood akong mag-isa at kasama man ako ng mga kaibigan ko.
Ako ay nakaupo na sa aking upuan habang pinapanood ang nagpe-play sa screen na mga commercials nang may biglang umupo sa aking tabi na isang lalaki. Dahil medyo madilim ang paligid, di ko masyadong maaninag ang mukha nito. Nagtaka naman ako dahil parang mag-isa lamang talaga siyang manonood ng sine at walang man lang kasamang girlfriend, asawa, pamilya, o kaibigan man lang. Nagulat rin ako nang malaman kong may mga lalaki pa palang mahilig sa ganitong uri ng genre ng movie. Nakaupo lamang naman siya ng prente roon at nakatingin sa screen kaya masasabi kong nais niya talagang panoorin ang movie na ito. Kaya't ipinagsawalang bahala ko na lamang ito at hinintay na mag-play na ang movie na ang panonoorin.
Kasalukuyan nang nagpe-play ang movie sa big screen at masasabi kong nais ko talaga ang kwento nito. Inaabangan ko ang bawat tagpo sa buhay ng dalawang bida. Habang tutok na tutok ako sa panonood ay bigla na lamang pinanindigan ako ng balahibo. Yung tipong kinikilabutan talaga ako. Tumingin ako sa paligid ko at wala naman akong masyadong makita kasi madilim na talaga ang buong sinehan. Di ko na lamang iyon binigyang pansin ang ipinagpatuloy ang panonood.
Habang tumatagal ay lumalamig naman sa loob ng sinehan. Dahil ako'y walang dalang jacket o balabal man lang, nararamdaman ko talaga ng husto ang lamig, lalo na't nakasuot lamang ako ng sleeveless na dress. Humalukipkip na lamang ako upang maibsan ang lamig na aking nararamdaman. Ngunit, nagulat na lamang ako ng may biglang nagpatong ng suit sa aking mga balikat. Nanunuot rito ang mabangong amoy at maging ang natural na amoy ng lalaki na mabango rin naman. Pagtingin ko naman sa aking katabi nalaman kong siya pala ang naglagay. Tatanggalin ko na sana at ibabalik sa kanya iyon ngunit agad niya akong pinigilan at sinabing,
"It's okay darling, you can have it. I think you really need it now. If you don't want to take it, I think that you prefer to be hugged by me." sabi niya gamit ang kanyang pilyong tono.
Pagkarinig ko ng kanyang boses ay parang may bigla akong naramdamang kakaiba na di ko maipaliwanag. Maganda ang kanyang boses at manly na manly at tamang sabihan ito ng term na "ang gwapo ng boses." Ngunit, di ko maintindihan sa aking sarili kung ano ba itong kakaibang nararamdaman ko. Sinagot ko na lamang siya.
"Thank you sir. I really appreciate your kindness. Don't worry, I will take care of this and I promise that I will return it to you in a good condition. I'm Shizuku, by the way. What's your name sir? If you don't mind." sagot ko na nakangiti, habang nakalahad ang aking kamay upang makipag-shake hands.
"No need. You can keep it as a souvenir for our first meeting, and you can call me Haru, darling. I'm looking forward for our next encounter. I hope you won't forget me." sagot niya sa akin, sabay nakipag shake hands siya sa aking kamay.
Nang maglapat ang aming mga balat ay parang may dumaloy na kuryente sa aking buong sistema. Ngunit, di ko na lamang iyon binigyang pansin at nakangiti pa ring nakipagkamay kay Haru.
"Ofcourse Haru! I won't forget about you." sagot ko pa rin ng nakangiti.
Sa totoo lang ay nawiwirduhan ako sa kanya at sa mga sinasabi niya. Parang kilalang kilala na niya ako base sa tono ng pananalita niya. Di ko rin pala sigurado kong maaalala ko pa siya dahil makakalimutin ako pagdating sa mga names at faces ng tao na minsan ko lamang nakita. Di ko na lang iyon inisip pa at pinagpatuloy na muli ang aking panonood.
HARU'S P.O.V.
I'm so happy right now because I am beside my beloved angel. She's really too gorgeous, especially when she smiled at me a while ago. I hope that I can turn back the time when she smiled at me so that I can keep staring at her smiling face.
I keep on watching and tailing her until she bought a ticket and entered this cinema. I immediately bought a ticket for myself and find her so that I can sit beside her. Because I won't let some bastards to sit beside my angel. I am the only one who is allowed to do that.
The truth is, I am not really interested on watching the film, I'm more interested on watching my love of my life. So, I keep on staring at her even if I am just beside her. Sometimes, I stole some shots of her face and I also took some photos of her together with me.
When I noticed that she's cold, I immediately took off my suit and gave it to her. I don't want my queen to get cold. Also, that was the first time she talked to me, and I'm really happy. I really love hearing her angelic voice, especially when she said my name. It was like a music to my ears. Also, when we had our first skinship, I felt being electrocuted. I won't forget the feeling of touching her soft, delicate and white skin.
With this, I'm more excited to be with my love and I can't wait for it.