Ang lalaki na nagtangkang kunin ang buhay ni Qiao Anhao ay biglang nahulog sa kama at napunta sa kanyang binti, na naging sanhi ng pagngiwi niya sa sakit. Umungol siya ng mahina sa sobrang sakit, at biglang natauhan at bumalik sa katotohanan. Nang hinila niya ang unan mula sa kanyang mukha, nakita niya ang isang madilim na pigura sa pinto, bumukas ito, at tumakbo ng mabilis.
Si Zhao Meng, na natutulog sa kabilang panig ng silid, ay nagising. Biglang siyang umupo siya at nanlulumong sumigaw, "Qiao Qiao". Pagkatapos, kinuha niya ang kanyang telepono na malapit sa kanyang tainga at pinang-ilaw ito sa kama ni Qiao Anhao. Doon, nakita niya ang isang lalaking may dugo na dahan-dahang tumulo mula sa likod ng kanyang ulo, na nagdulot ng mantsa na pula sa kumot.
Ang mga mata ni Zhao Meng ay nagbukas ng malawak, bilang siya ay lubos na nagulat sa kanyang nakit. Siya ay nag-alinlangan ng tatlong segundo bago siya sumigaw ng sobrang lakas, "Ah-"
Si Qiao Anhao ay hindi talagang tunay na natakot sa magnanakaw na pumasok sa kanyang silid sa gitna ng gabi, sinusubukang nakawin ang kanyang mga gamit, at halos patayin siya, ngunit mas natakot siya nang si Zhao Meng ay hindi na magalaw ang buong katawan ay nanginginig. Pagkatapos ay tumingin siya sa may pintuan at bumalik kay Zhao Meng, umiiyak, "Bakit ka sumisigaw!"
Si Zhao Meng ay hindi narinig kung ano ang sinabi ni Qiao Anhao, habang siya ay tumalon sa kama at pinilit na ipadyakpadyak ang kanyang mga paa. Sa kanyang lakas, patuloy siyang sumigaw, "Tulong! tuloooooong!"
Ang lugar ng pinaggawan ng pelikula ay matatagpuan sa isang desyerto na lugar ng natural na tanawin. Sa araw, ito ay napaka payapa at kaya sila ay nanirahan sa pansamantalang mga silid na hindi soundproof. Sa kailaliman ng gabi, ang sigaw ni Zhao Meng ay agad na nagpagising sa buong crew. Ang malakas na pagbukas at pagbagsak ng pinto ay narinig, at pagkatapos ay may isang taong nagbukas ng silid nila Qiao Anhao at Zhao Meng. Ang buong tripulante ay pumasok sa loob.
"Anong nangyari?"
"Anong nangyari?"
Sa tanong ng lahat, sumindi ang mga ilaw sa kuwarto.
Ang lahat ay nakatingin sa eksena sa kama ni Qiao Anhao.
Si Chen Yang ang unang nagmadaling pumasok. Siya ay tumingin kay Qiao Anhao na medyo nag-aalala. "Ano ang nangyari? Ayos ka lang ba?"
Ang medyo nag-aalala rin, tanong ng direktor, "Xiao Qiao, ano ang nangyari?"
"Ayos lang ako." Si Qiao Anhao, na may natitirang takot pa rin, ay nagbigay ng kaluwagang paghinga. Una niyang pinilit na magpahiwatig ng isang ngiti sa kanyang mukha, pagkatapos ay itinuro ang lalaking walang malay at tiniyak ang lahat sa pamamagitan ng kanyang mga salita.
"Habang natutulog ako, may inaabot siyang bagay sa may unan ko at nagising ako. Pagkatapos, may isang bagay na sumagi sa kanya at kinuha niya ang aking unan at sinubukan akong takpan nito. Sa huli, may isang tao ang pumasok at hinampas siya. . "
Si Qiao Anhao ay tumigil sandali, at pagkatapos ay idinagdag, "Siya ay hindi basta-basta mamamatay sa isang hampas diba?"
Si Chen Yang, na pinaka-buo, ay sinuri ang paghinga ng estranghero at sinuri ang kanyang ulo. "Ito ay malala ... ang sugat ay mababaw at ang kanyang paghinga ay normal. Hinala ko ay nawalan siya ng malay dahil sa puwersa."
Si Zhao Meng, na kalmado na, may takot na tinanong "Sino siya? Bakit siyang palihim na pumasok sa silid ng ibang tao sa kalagitnaan ng gabi?"
"Hindi mukhang isang tao na mula sa ating crew," sagot ng isang tao.
"Mula sa kung ano ang kanyang suot, marahil isa siya sa mga kalapit na tagabaryo."
"Halos bagong taon na kaya maraming mga tao ang nais ng isang maliit na dagdag na pera sa mga oras na ito. Siya ay marahil nandito upang magnakaw ng isang bagay."
"Sige, huwag tayo manatili rito at gumawa pa ng mga teorya at mabilis na tawagin ang pulisya" ang sabi ng direktor, na hininto ang mga ispekulasyon.