Pagkaraan ng kalahating buwan, sa isang maluwang na courtyard sa lugar ng Li Family.
Sumandal ang isang matandang lalaki sa isang upuan ng kubyerta at ang kanyang mga mata ay komportableng nakasarado, inaaliw ang sarili sa pagsikat ng araw sa kanyang balat
Sa likod niya ay nakatayo ang isang bata na may malinaw na mga mata, minamasahe siya.
"Grand Elder, bibigyan kita ng isa pang masahe kalahating buwan mula ngayon. Sa oras na iyon, ang iyong mga tagong pinsala ay ganap na gagaling."
Nagmasahe ang bata habang sinasabi niya ito.
"Bata, kung hindi dahil sa'yo, ang luma kong mga buto ay magdudusa ng napakatagal na panahon."
Huminga ng malalim ang matandang lalaki.
Nitong mga nakaraang taon, muntik na siyang mabaliw dahil sa mga sakit na dulot ng kanyang pinsala.
Ang pagkawala ng kanyang mga pinsala ay ang pinakamasayang balita na maaari niyang marinig
"Huwag mo nang banggitin, Grand Elder. Ginagawa ko lang kung ano ang ibinayad mo sa akin."
Umiling ang bata habang bahagyang nakangiti.
Ang pagmamasahe sa matandang lalaki para sa isang libong pilak ay isang lubhang kapaki-pakinabang na negosyo para sa kanya.
"Narinig kong tinanggihan mo ang tulong ng Patriarch."
Ang matandang lalaki ay biglang nagtanong.
"Tama iyon, hindi ako nangangailangan ng pera sa sandaling ito, at ang lahat ng kailangan ko ay mabibili mula sa pamilihan. Walang dahilan para sa akin ang pag-aaksaya ng mga mapagkukunan ng pamilya; mas magagamit ang mga mapagkukunan na iyon sa mga taong nangangailangan nito nang higit pa sa akin."
Napangiti ang bata.
"Bata, sinasabi mo lang iyon na parang mabait ka, ngunit bakit hindi ko napansin na naliwanagan ka na? Ang totoong dahilan kaya ikaw ay tumanggi dahil ayaw mong utangan ang Li Family, o dapat bang sabihin ko na ayaw mong makasama ang Li Family, tama ba?"
Sa pamamagitan lamang ng isang pangungusap, nalutas ng matandang lalaki ang tunay na laman ng kaisipan ng bata
Nahihiyang ngumit ang bata. Tulad ng inaasahan, ang karunungan at karanasan ay kasama sa pagtanda.
Sakto ang mga sinabi ng matandang lalaki; hindi niya nais na maugnay sa Li Family. Siya ay aalis na sa lalong madaling panahon upang siyasatin ang malawak na mundo.
Ang Li Family at Fresh Breeze Town ay ang simula pa lamang para sa kanya.
"Hu!"
Napatigil sa pagmamasahe ang bata.
Binuksan ng matandang lalaki ang kanyang mga mata at huminga ng malalim, pagkatapos ay ipinasa niya ang isang salansan ng papel na pera sa pawis na pawis na bata.
"Grand Elder, aalis na ako ngayon. Magkita tayong mula matapos ang kalahating buwan."
Tumawa ang bata.
Matapos umalis ang bata, ang matandang lalaki ay bumulong sa kanyang sarili.
"Umaasa ako na magagawa mo akong ma-sorpresa matapos ang dalawa at kalahating buwan mula ngayon."
Si Duan Ling Tian ay dumiretso sa kanilng bahay pagkatapos umalis sa bahay ng Grand Elder na si Li Huo.
Nang pagpasok niya sa courtyard, nakita niya ang isang magiliw at kaaya-ayang hugis na mabilis na gumuguhit at pinapasok ang kanyang espada sa lalagyan nang paulit-ulit, walang tigil na paulit-ulit…
Na para bang hindi niya alam ang ibig sabihin ng pagiging pagod.
Tumutulo na ang pawis ng dalagita at kinakagat niya ang kanyang pink na mga labi. Ang kanyang malinaw na mga mata, na kasing linaw ng tubig, ay puno ng pagpapasya!
Nakadama si Duan Ling Tian ang isang hatag sa kanyang puso habang pinapanood niya ang dalagita.
"Ke Er, ang pagcultivate ng espada ay nagsisikap na sundin ang puso at hindi dapat ito nasosobrahan. Ang pagpuwersa sa iyong sarili ay magdudulot lamang ng higit na pinsala kaysa sa mabuti."
Malumanay siyang sinabi habang naglalakad at hinawakan ang kamay ng dalagita na patuloy na gumuguhit sa hangin.
"Young master, gusto ni Ke Er na maging dalubhasa sa Sword Drawing Arts sa lalong madaling panahon, dahil saka lamang magagawang protektahan ni Ke Er ang Young Master, tulungan ang Young Master na matalo ang mga masasamang tao, at iligtas ang Young Master na mabiktima ng mga masasamang tao."
Bakas sa mukha ng dalagita ang pagkahiya at mabigat ang kanyang hininga habang seryoso niyang sinasabi ito.
"Lokong bata, magpahinga ka na."
Ramdam ni Duan Ling Tian ang pag-init ng kanyang puso habang mahinay niyang hinawakan ang malambot na buhok ng dalagita.
Tumango ang dalagita. Siya ay tila maamo tulad ng isang kuting.
Nine Dragons War Sovereign Technique, Spirit Serpent Form!
Nang gabing iyon, ang mga bata ay nakaupo sa loob ng bath barrel habang sisipsip ang Seven Treasures Body Tempering Liquid...
Nang tapos na siyang sumisipsip ng medicinal liquid, ang pagpapalakas ng kanyang buhay at ang pagbabago ng kanyang laman ay dumating sa isang kritikal na limit.
Umalis siya sa bath barrel at nagsusuot ng ilang damit.
"Bukas ng umaga ako ay tiyak na magtatagumpay sa ika-apat na antas ng Body Tempering stage... Ngunit, kung gusto kong patayin si Fang Qiang nang may katiyakan sa loob ng dalawa at kalahating buwan mula ngayon, kailangan kong makaabot kahit sa ikapitong antas lamang bilang pinakamababa. Ang pagpapaunlad ng cultivation ay mas nagiging mahirap sa pag-unlad ng mga antas, kaya walang duda na hindi ko makakamit ang ikapitong antas ng Body Tempering stage sa loob lamang ng dalawa at kalahating buwan sa kung aasa lamang ako sa Seven Treasures Body Tempering Liquid. Siguro oras na para pumunta ako sa pamilihan upang kumuha ng ilang mga bagay."
Kumukutitap ang mga mata ng bata habang siya ay bumubulong sa kanyang sarili.
Sa umaga ng sumunod na araw, nang hindi pa sumisikat and araw, ang kabataan ay nagising at binubuhos ang isang bahagi ng Seven Treasures Body Tempering Liquid papunta sa bath barrel bago magsimulang magcultivate.
Matapos ang isang gabi ng pahinga, ang mga medicinal property na sumanib sa kanyang katawan noong gabi ay nahigop na siya sa wakas.
Habang umiikot ang Nine Dragons War Sovereign Technique's Spirit Snake Form, ang bata ay nakaupo sa loob ng bath barrel habang sarado ang kanyang mga mata, sinipsip niya ang medicinal liquid.
Matapos ang isang napakatagal na oras.
Nang sumapit ang bukang-liwayway, ang liwanag ng araw ay sumikat sa ibabaw ng mundo. Matapos na dumaan sa kurtina, kaunting sinag ng araw ang sumilaw sa bata. Saka lamang noon niya binuksan ang kanyang mga mata.
Splash
Ang bata ay tumindig at nag-unat ng kanyang katawan. Ang kanyang mga buto ay nagpapalabas ng isang malinaw at malambing na tunog habang sila ay nagkikiskisan...
Sa isang iglap, isang ngiti ang biglang lumitaw sa mukha ng bata.
"Sa wakas ay nagtagumpay na ako."
Itinaas niya ang kanyang mga palad at dahan-dahan itong isinara.
Ramdam niya ang napakalakas na pwersa sa loob ng kanyang katawan. Mas lumawak ang ngiti ng bata.
"Tulad ng inaasahan ko; habang ang isang normal martial artist sa ika-apat na antas ng Body Tempering ay makakakuha ng 200 na libra ng lakas, nakakuha naman ako ng buong 300 na libra ng lakas!"
Ang Nine Dragons War Sovereign Technique ay totoong ngang naiiba sa iba pang pamamaraan ng cultivation.
Pagkatapos niyang magsuot ng damit, binuksan ng bata ang pinto, lumabas, at nagsiya sa ilalim ng sikat ng araw.
Woosh! Clang! Woosh! Clang! Woosh! Clang!
...
Ang malinaw at malambing na tunog ng isang espada na iginuhit at ibinabalik sa lalagyan ay pumasok sa kanyang tainga.
Saka lamang pagkatapos ay napansin ni Duan Ling Tian na si Ke Er ay sineseryoso ang pagcultivate ng kanyang Drawing Sword Arts mula umaga pa lamang.
Pinili ng dalagita na magcultivate sa malayo na sulok ng courtyard upang maiwasan niya ang pagkagambala sa matamis na panaginip ni Duan Ling Tian at ng kanyang ina.
Kung hindi siya lumabas sa kanyang silid, tiyak na hindi niya marinig ang mga tunog na ito.
Huminga ng malalim si Duan Ling Tia dahil nauunawaan niya na si Ke Er ay nahihirapang kalimutan ang kanyang pagkapinsala nung mga nakaraang araw.
Siya ay nagsisikap magcultivate nitong mga nakaraang araw. Hindi lamang ang kanyang pag-unlad sa cultivating ng ikatlong antas ng Body Tempering Stage, ngunit siya ay naging mahusay sa batayan ng Sword Drawing Arts.
Maaari niyang sabihin na ang lahat ng ginagawa ni Ke Er ay para sa kanya... upang protektahan siya.
"Ke Er, ihinto mo muna ang pagcultivate sa ngayon at samahan mo ako sa pamilihan."
Si Duan Ling Tian ay bahagyang ngumiti habang naglalakad.
"Young master, maghahanda ako ng ating almusal."
Ibinalik ng dalagita ang kanyang espada sa lalagyan nito. Tila matangkad at kaaya-aya, ang kanyang mga pisngi, na walang make-up, ay kulay-rosas.
"Sige, kain tayo sa labas."
"Eh 'di maghahanda ako para kay Madam..."
"Huwag kang mag-alala; ang aking ina ay marunong gumawa ng almusal sa para sa kanyang sarili. Tara na."
Kinuha ni Duan Ling Tian ang kamay ng dalagita. Sa paglabas, hindi niya kinalimutan na tumingin sa silid ng kanyang ina upang magpaalam.
"Ina, lalabas lang kami ni Ke Er. Bahala ka na sa iyong almusal."
Matapos ay umalis na si Duan Ling Tian at Ke Er
"Ito ba ay sinasabi nila na nalilimutan ang ina pagkatapos makapag-asawa?"
Umiiling ang babae at ang mga sulok ng kanyang bibig ay bumaluktot sa isang ngiti.
"Boss, Boss, antayin mo ako...antayin mo ako!"
Nang lumabas ang mag-asawa sa lugar ng Li Family, isang tinig na sinamahan ng mabigat na paghinga ang tumunog mula sa likod nila.
Isang maliit na mataba ay tumigil sa harap ng mga ito, hinarang ang kanilang daanan nang siya'y bumaluktot sa paghabol ng kanyang hininga.
"Tinatawag mo ba ako?"
Si Duan Ling Tian ay tumalikod at tumingin sa kanyang likod ngunit walang napansin na kahit sinuman maliban sa taong ito.
Ang maliit na mataba ay pamilyar, ngunit hindi niya matandaan kung sino ito. Ito ba ay isang alagad ng dating Duan Ling Tian?
Ngunit ang lumang Duan Ling Tian ay sakitin; Gusto ba ng sinuman na maging kanyang alagad?
"Boss, siyempre ikaw iyon. Ikaw ang aking idolo."
Ang maliit na mataba ay tumango gamit ang kanyang ulo tulad ng isang sisiw na tumutuka ng bigas. Ang taba sa kanyang mukha ay nanginginig.
"Hindi kita kilala."
Nagsalubong ang kanyang mga kilay, hinawakan ni Duan Ling Tian ang kamay ng dalagita at nagpatuloy maglakad.
"Boss, nagkamali ako noong hinila ko pababa ang iyong pantalon noong tayo ay mga bata pa, ngunit hindi mo naman kailangang magalit, 'di ba? Noong nakaraang araw, nang nilumpo mo si Li Jie, nakatulong ito sa akin na mabawasan ang akin pagkagalit, at saka, Boss, nilumpo mo sita ngunit walang nangyari sa iyo. Ang galing mo!"
Ang maliit na mataba ay sunod ng sunod, ang kanyang bibig ay hindi humihinto sa pagdaldal.
Hinila ang aking pantalon?
Nang marinig kung ano ang sinabi ng maliit na mataba, isang malabong larawan ang lumabas sa isipan ni Duan Ling Tian.
Ito ay isa sa mga alaala ng lumang Duan Ling Tian.
Sa alaalang iyon, ang isang grupo ng lima o anim na taong gulang na bata ay naglalaro...
Biglang may isang maliit na mataba ang biglang sumulpot sa likod niya at hinila ang kanyang pantalon pababa, na nagiging sanhi ng pagtawa ng lahat ng mga bata, at pagkatapos ay sumigaw siya habang umiiyak.
"Ikaw si Li Xuan?"
Sa wakas ay naalaala na ni Duan Ling Tian.
Ang mataba ay ang tanging anak na lalaki ng Fifth Elder na si Li Ting. Siya ay umalis mula sa Fresh Breeze Town kasama ang kanyang lolo sa isang maagang edad ngunit sa hindi inaasahan siya ay bumabalik.
"Boss, sa wakas ay naalaala mo na ako."
Ang mga mata ng maliit na mataba ay lumiwanag.
"Kailan ka nagbalik? At saka, bakit tinatawag mo akong Boss?"
Tanong ni Duan Ling Tian.
Sa kanyang mga alaala, ang lumang Duan Ling Tian ay hindi madalas na nakikipag-ugnayan sa maliit na mataba, paano pa kaya maging isang alagad.
"Dalawang buwan na akong narito. Dahil tinutulungan mo akong turuan ng aral si Li Jie at dahil napakagaling mo, nagpasiya akong gawin kang aking boss. Boss, mula ngayon ako ay isa sa iyong mga tao, kaya alagaan mo akong mabuti!"
Ang maliit na matataba ay tumawa, kinukurap ang kanyang maliliit na mga mata.
Matapos marinig ang paliwanag mula sa maliit na mataba, natuklasan ni Duan Ling Tian na sa pagbabalik, ang maliit na mataba ay naging kaalitan ng maliit na kapatid ni Li Jie, si Li Xin. Ngunit dahil si Li Xin ay hindi siya kaya, dinala niya ang kanyang kapatid, si Li Jie, upang talunin siya.
"Nilumpo ko si Li Jie dahil sa sarili kong kagustuhan; hindi ko sinusubukan na tulungan ka... At saka, hindi ka isa sa aking mga tao, at wala akong intensiyon na maging boss mo, kaya't tigilan mo na ako!"
Malakas at pagalit na sinabi ni Duan Ling Tian. Hinawakan niya ang kamay ng dalagita at lumakad palayo nang hindi lumilingon.
Ang pagkatalo niya ng isang kapatid sa kanyang nakaraang buhay ay nagturo sa kanya ng isang mahalagang aral: hindi siya magdadala ng isa pang kapatid na walang magandang dahilan, dahil hindi niya nais na magkaroon ng isang pasabog na bomba sa kanyang tabi.
Ang isang magnanakaw na galing sa loob ay mahirap bantayan!
Ang maliit na mataba ay hindi inasahan na magalit agad si Duan Ling Tian, kaya siya ay natigil sa kanyang puwesto at pinapanood ang mag-asawang na dahan-dahang maglakad palayo.
Sa likod ng kanyang mabilog na mukha ay isang pares ng mga mata na puno ng kalungkutan.