"Hindi kayo maaawa sa'kin?"
Matapos marinig ang sinabi ng tatlong bata, nagsimulang tumawa si Duan Ling Tian, inosente at masiglang tawa.
"Anong nakakatawa?"
Ang isa sa mga bata ay sumigaw, habang ang kaniyang mukha ay madilim.
"Nauunawaan ko na gusto mo magyabang sa harap ni Miss Chen .... Ngunit kung ano ang sa tingin ko ang nakakatawa ay, kung saan kayong tatlo ang nakakuha ng tiwala sa sarili para maisip niyong na mayroon kayong kakayahan na maging walang awa sa'kin? Kung hindi ako nagkakamali, kayong tatlo ay mula sa Fang Family, tama ba?"
Lumawak ang ngiti ni Duan Ling Tian. Ang kanyang matalinong mga mata ay tila nakikita ang isipan ng mga ito.
Ang totoo, sa mga alaala ng lumang Duan Ling Tian, may malabo na alaala ng isa sa mga bata. Siguradong siya ay isa sa mga alagad ng Young master ng Fang Family, si Fang Jian.
"Tama ka, kami ay mula sa Fang Family. Ngayon ay parehong narito ang mga miyembro ng Fang at Chen Families, at ikaw ay isang maliit na bata lamang. Huwag mong sabihin sa akin na balak mong lumaban sa amin?"
"Oo nga, pwede ba ang isang maliit na bata na tulad mo ay kalabanin ang Fang at Chen Families?"
"Bilisan mo at lumuhod ka, humingi ka ng tawad kay Miss Chen, at marahil pagkatapos ay hayaan ka naming mabuhay!"
Ang tatlong bata ng Fang Family ay binalaan si Duan Ling Ting na parang nakalimutan nila na sila mismo ay mga bata lamang na bahagyang mas matanda kaysa sa kanya.
"Sa tingin ko ang panganay na babae ng Chen Family ay maaaring kumatawan sa Chen Family..."
Tinango ni Duan Ling Tian ang kanyang ulo sa kabila ng pagiging seryoso, na naging sanhi ni Chen Mei Er, na nakatayo sa gilid, na makaramdam ng saya.
Ngunit, ang sinabi ni Duan Ling Tian matapos ay ang naging sanhi ng pagdilim ng kanyang mukha!
"Ngunit ang tatlo sa inyo na ang mga binti ay nahihina sa sandaling nakakita kayo ang isang babae, kaya niyo bang tatlo na kumatawan sa Fang Family? Ang kailangan ko lang sabihin, ito ay siguro na ang pinakanakakatawang biro na aking narinig sa aking buong buhay! Mababa nga ang tingin ko kay Miss Chen, eh. Sa tingin niyo ba ay magiging iba para sa inyong tatlo?"
Ang mukha ni Duan Ling Tian ay nagkaroon ng isang mapanghamon na ekspresyon pagtapos niyang magsalita; gayunpaman, ang kanyang mga mata ay nagpapalabas ng isang masamang ngiti, na parang ginawa niya ito ng sadya.
"Tinatawag mo ang kamatayan!"
Ang tatlong bata ng Fang Family ay nagalit dahil sa kahihiyan habang pinapahiya sila ni Duan Ling Tian sa harapan ni Chen Mei Er.
"Ano, gusto mong makipaglaban?"
Nagsimulang tumawa si Duan Ling Tian.
"Alam ko na ang inyong Agarwood Restaurant ay nagdaan sa maraming karanasan, kaya kung mauna silang aatake, inaasahan ko na maaari kang maging saksi para sa akin."
Sinabi ni Duan Ling Tian habang tumitingin sa attendant na nakatayo malapit sa kanila.
Nang tinitigan ng tagapaglingkod si Duan Ling Tian, napansin niya ang pagiging masinop at kumpiyansa na kahit na ang isang matanda ay hindi kailangang magkaroon, na para bang lahat ay nasa ilalim ng kanyang kontrol.
"Ano naman kung kami ang unang umatake? Atake!"
Isa sa mga bata ng Fang Family ay sumigaw. Ang tatlo ay sabay na umatake, mabilis na lumapit kay Duan Ling Tian. Sa kanilang pag-atake ay kita ang pagkawalang awa, direktang nagpuntirya para sa mga importanteng parte ng katawan ni Duan Ling Tian...
"Young master!"
Sumigaw si Ke Er habang naghanda siya upang kunin ang kanyang espada.
Ngunit nang ang kanyang kamay ay kukuhain na espada sa mesa, napansin niya na nasa kamay agad ito ni Duan Lang Tian.
Nakita lamang niya ang isang kislap ng kulay lilang linya bago ito bumalik sa kanyang lalagyan ng may tunog na 'clang'.
Sa susunod na sandali.
Kasama ng tatlong iyak ang anim na linyang nagkakalat ng dugo.
Ang mga pulso ng tatlong bata ay mabilis na naglalabas ng dugo nang walang senyales ng paghinto...
"Bibigyan ko kayo ng oras ng tatlong paghinga upang mawala mula sa aking paningin, o kundi, mamamatay kayo!"
Ang nakakatakot na tinig ni Duan Ling Tian ay napatigil ang pag-iyak ng tatlong bata.
Matapos marinig kung ano ang kanyang sinabi, ang kanilang mga mukha ay agad na nagbago.
Ang pagwawalang-bahala sa kanilang mga kamay, na labis na naglalabas ng dugo at hindi na nila maramdaman, dali-dali silang nagmadali na umalis sa ikalawang palapag ng Agarwood Restaurant.
Gamit lamang ang oras ng dalawang paghinga, nawala na sila mula sa paningin ni Duan Ling Tian.
Kapag ang isang tao ay nakaharap na sa kamatayan, nakakayanan nilang pukawin ang potensyal sa loob ng kanilang mga katawan.
Tumitig ang tagapaglingkod na nasa gilid. Hanggang ngayon hindi pa rin siya nakabalik sa kanyang sarili pagkatapos na makita ang eksena.
Sa kanyang opinyon, masyadong mabilis ang espada ni Duan Ling Tian; sobrang bilis na kahit na isang ikalimang antas na martial artist ng Body Tempering na tulad niya ay hindi makita ito nang malinaw.
Ang mukha ni Chen Mei Er ay maputla at ang kanyang tingin ay napupuno ng takot.
Ang babaeng tagapaglingkod sa tabi ni Chen Mei Er ay hindi rin nakapagpigil at sumigaw. Siya ay takot na takot kaya na ang kanyang buong katawan ay nagsimulang manginig, hindi man lang magawang sumulyap kay Duan Ling Tian.
Ang bata na bahagyang nakangiti sa kanya kanina ay isang buhay na hari ng impiyerno sa kanyang mga mata na ngayon.
Si Ke Er, na nakaupo sa harap ni Duan Ling Tian, ay wala ring magandang ekspresyon; ang kanyang mukha ay bahagyang maputla.
"Ano, Miss Chen, gusto mo bang ako ang magpadala sa'yo palabas?"
Si Duan Ling Tian ay tumingin sa napiping Chen Mei Er habang siya'y tumatawa.
"Sino ka?"
Huminga ng malalim si Chen Mei Er.
"Miss Chen, ayaw mo talagang iwan ako; wag mo sasabihin sa akin na nahulog ka na para sa akin? Ngunit talagang hindi ko gusto ang mga kababaihan na may isang walang pagpigil na ugali tulad ng sa iyo, kaya umaasa ako Miss Chen ay wag ka na gumawa ng kahit anong walang katuturan."
Pagpapahiya ni Duan Ling Tian.
Hindi inaasahan ni Chen Mei Er na si Duan Ling Tian ay magiging bastos. Ang kanyang mukha at mga mata ay naging pula nang siya ay nagalit.
Ang takot sa kanyang puso ay nabawasan dahil sa epekto ng sinabi ni Duan Ling Tian.
"Cui Er, dahil ang tatlo bata ay umalis, ang mesa na iyon ay libre. Doon na lang tayo."
Dahil dito ay dinala niya ang kanyang nanginging babaeng tagapaglingkod upang lumakad patungo sa kabilang mesa na nasa tabi ng isang bintana.
Ang dim sum na kinakain kanina ng tatlong bata ng Fang Family ay naglalabas pa rin ng mainit na singaw.
"Linisin mo ang puwesto, pagkatapos ay paglingkuran mo si Miss Chen."
Matapos tumango sa attendant, napangiti si Duan Ling Tian.
Si Chen Mei Er ay naiiba sa normal na matigas ang ulo na babae; kahit ganoon, siya ay may sapat na tapang upang manatiling nasa likuran matapos ang pangyayaring iyon.
"Opo."
Ang tagapaglingkod ay magalang na tumugon, pagkatapos ay pinahiran niya ang mga mantsa ng dugo at nagpatuloy sa paglilingkod sa panganay na babae ng Chen Family.
"Ke Er, natakot ka ba?"
Tiningnan ni Duan Ling Tian ang dalagitang na may mahinahong expresyon.
Siya ngayon ay kumikilos tulad isang tunay na naiibang tao kumpara kanina.
"Hindi."
Umiling ang dalagita. Ngunit ang kanyang bahagyang maputla, magandang mukha ay walang dudang nagpakita na siya ay bahagyang natakot.
Ngunit ang kanyang bahagyang maputla, magandang mukha ay walang dudang nagpakita na siya ay bahagyang natakot.
Pagkatapos ng ilang sandali, dumating na ang mga binili ni Duan Ling Tian.
Siya ay kumain ng dim sum at uminom ng soya-bean na gata na para bang walang nangyari.
Ang dilagita naman, tila nawala ang kanyang gana, kaya kaunti lang ang kanyang kinain.
"Ke Er, ang iyong karaniwang gana ay hindi ganyan kaliit; maging mabait kang bata at kumain pa."
Sabi ni Duan Ling Tian para hikayatin siya.
"Young master, kasi..."
Ang kanyang mukha ay bahagyang maputla; siya ay tila inaalala ang mga pangyayari kanina.
"Ke Er, sa lalong madaling panahon ay aalis na ako ng Fresh Breeze Town. Kung nagpaplano kang sumunod sa akin, kailangan mong ihanda ang iyong isipan, dahil mas marami at mas higit pang mga duguang pangyayari ang maaaring mangyari sa susunod. Naiintindihan mo ba? Siyempre, kung hindi ka nagpaplano na sumunod sa akin, isipin mo na lang ito na parang hindi ako nagsabi ng kahit isang salita."
Sinadyang huminga ng malalim si Duan Ling Tian, habang nagsasalita ng dahan-dahan.
"Young master, naiintindihan ni Ke Er. Kakain na si Ke Er.... Huwag mo iwanan si Ke Er."
Dali-dali niyang pinulot ang mga dim sum at nagsimulang kumain sa isang maselan at nakagiginhawang ekspresyon. Ang sinumang makakakita sa kanya ay hindi mapipigilan ang sarili nilang mahalin siya.
Imposibleng sabihin na hindi naramdaman ni Duan Ling Tian ang pagkirot ng kanyanh puso nang makita ang ganitong hitsura ni Ke Er.
Ngunit alam niya na kailangan niyang patigasin ang kanyang puso, sapagkat pagkatapos lamang noon ay magagawang magpigil ni Ke Er, na hahayaan siyang mabilis na palayasin ang kahinaan sa kanyang puso.
"Hoy! Ikaw, kung hindi ka umalis ngayon, hindi ka ba natatakot sa Fang Family na dumarating upang maghanap ng problema sa iyo?"
Ang tinig ni Chen Mei Er ay nagmula sa malayo at pumasok sa mga tainga ni Duan Ling Tian.
"Hindi ko papasanin si Miss Chen ng pagkabahala. Sigurado ako na si Miss Chen ay talagang hindi makapaghintay para sa Fang Family na dumating at lihim na umaasa na magmadali sila, tama?"
Sinabi ni Duan Ling Tian na parang nang-aasar.
"Naaasar ako sa'yo, napipikon na ako sa'yo!"
Si Chen Mei Er, na napikon sa mga sinabi ni Duan Ling Tian, ay nagkikiskis ang mga ngipin at nagagalit sa kanyang puso.
Malalaman ko rin kung sino ka, at hinding-hindi kita papakawalan, hindi!
"Malas talaga 'tong si Chen Mei Er."
Pagkatapos niyang kumain, tumingin si Duan Ling Tian sa bintana at napansin na ang tatlong bata mula kanina ay bumalik.
Ang kanilang mga kamay ay nakabalot na at sila ay naglalakad nang may malalakas na mga hakbang. Dala-dala nila ang isang dalawampu't-taong-gulang na binata na may seryosong ekspresyong at palapit na sa isang agresibong paraan.
Ang apat ay mabilis na pumasok sa Agarwood Restaurant.
Nang makita ang eksena na ito ng malapit na si Chen Mei Er, ang kanyang mga mata ay kumikislap nang may nakangiting na ekspresyon. Nang tinignan niya si Duan Ling Tian, nagagalit ang kanyang puso. 'Hindi ka kasi nakinig sa aking payo, ngayon ang junior manager ng Fang family Medicine Store ay dumating na. Tingnan natin kung kaya mo pa ring tumawa ngayon ...."
"Hmph!"
"Kung magmakaawa ka at lumuhod ng tatlong beses para sa akin, marahil maaari kong pag-isipan ang pagtulong sa iyo."
"Brother Quan, iyan siya!"
Ang tatlong bata Fang Family ay ang nagdala sa binata sa ikalawang palapag, pagkatapos ay binigyang pwesto nila sa isa't isa upang palawakin ang kanilang mga kamay at tumuturo patungo kay Duan Ling Tian habang pinagkikiskis ang kanilang mga ngipin.
"Manatiling tayong kalmado at pag-usapan ito ng maayos. Manatiling tayong kalmado."
Ang tagapaglingkod na sumunod sa likod nila ay mabilis na kinumbinsi sila.
"Manatiling kalmado at mag-usap ng maayos?"
Ang binata, ang Junior manager ng Medicine Store ng Fang Family, si Fang Quan, ay pinaalis ang mga tagapaglingkod gamit ang malamig na pagtingin.
"Bakit walang sinuman sa inyo ang nagkumbinsi sa kanya noong ang mga ugat sa kamay ng aking mga miyembro ng Fang Family ay naputol? Tigilan niyo ako!"
Ang sinabi ng binata ay naging dahilan upang magbago ang mukha ni Chen Mei Er.
Putulin ang mga ugat sa mga kamay?
Sa isang sandali, nakakapambali ng butong lamig ang lumitaw sa kanyang puso. Ang kanyang pagtingin kay Duan Ling Tian ay naging takot.
Inakala lang niya kanina na pinadugo lamang ni Duan Ling Tian ang tatlong bata ng Fang Family, ngunit hindi niya inaasahan na talagang pinutol niya ang mga ugat sa kanilang mga kamay.
Kapag ang mga ugat sa kamay ay naputol, kahit na gumaling ito, ang kamay ay hindi na kasing sensitibo tulad ng dati.
Para sa isang martial artist, hindi ito naiiba sa pagputol ng parehong mga kamay.
"Ikaw, patayin mo ang sarili mo!"
Si Fang Quan ay malamig na tinitigan si Duan Ling Tian na parang siya ay nakatingin sa isang patay na tao.
Sa kanyang palagay, ang simpleng batang nasa ika-apat na antas ng Body Tempering ay hindi naiiba sa isang patay na tao.
"Hehe... Ano, pinalo ko na ang mga maliliit, at pagkatapos ay hindi na makapaghintay lumabas ang malaki? Ang pinakamaliit sa tatlo sa inyo ay mas matanda pa sa akin. Dahil kaya ko kayong patakasin at mapilitang kumuha ng mga kakampi, dapat ba akong makaramdaman ang karangalan at ipagmalaki ito? Kayong tatlo talaga ang tunay na pinagmamalaki ng Fang Family..."
Tumawa si Duan Ling Tian.
Ganap na binabalewala niya si Fang Quan at tinitignan ang tatlong bata ng Fang Family na may halong panglalait.
"Tumahimik ka!"
Naging malamig ang mga mata ni Fang Quan, at pagkatapos ay naglakad siya habang matigas na sumisigaw, mabigat na ibinabagsak ang kanyang mga paa sa lupa. Nang siya ay magsisimula nang umatake...
"Stop!"
Pagtapos noon, ang isang malamig at nakakatakot na tinig ang maririnig.
Dahil dito ang isang 'di gaano katandang lalaki na may suot na berdeng robe ay makikita na naglalakad patungo sa kanila. Ang mga tagapaglingkod na naroon ay yumuko nang may paggalang sa kanya, magalang na tinawag siyang 'Manager Ma'.
"Manager Ma."
Nang makita niya ang 'di gaano katandang lalaki, kumalma ang mukha ni Fang Quan at nagpakita ng kaunting paggalang.
"Junior manager Fang, dapat mong malaman ang aming mga panuntunan sa Agarwood Restaurant. Ang anumang mga problema ay kailangang ayusin sa labas. Ang Agarwood Restaurant ay hindi isang lugar kung saan maaari kang kumilos ayon sa gusto mo."
Seryosong sabi ng 'di gaano katandang lalaki.
"Opo."
Huminga ng malalim si Fang Quan.
"Hihintayin kita sa labas ng kainan. Kung wala kang itlog, maaari kang manatili rito sa mga natitirang bahagi ng iyong buhay!"
Ang malamig na malamig na pagtingin ni Fang Quan ay mabilis na sumilaw kay Duan Ling Tian bago siya umalis.
"Huwag kang mag-alala, kapag ang aking Ke Er ay natapos na kumain, ako'y lalabas na rin."
Duan Ling Tian ay tahimik na ngumiti na para nang wala siyang paki sa sinabi ni Fang Quan.
Sa halip, tumingin siya kay Ke Er na may naiintrigang ekspresyon.
"Ke Er, bakit hindi ka na kumakain? Oo, mabuting bata, tapusin ang pagkain at huwag mag-aksaya."
Tiningnan ni Duan Ling Tian ang dalagita na may mukha na puno ng pagmamahal.
Ang lalaking nasa 'di gaano katanda ay tumitig kay Duan Ling Tian bago tumalikod at umalis.
Gayunpaman, ang mga bisita at mga attendant sa ikalawang palapag ay tumitingin kay Duan Ling Tian na may mga titig na puno ng awa...
Sa kanilang opinyon, kahit na ang lakas ng kabataan na ito ay higit sa iba pa na kanyang kapareho ng edad, siya ay lamang ng isang labinlimang taong gulang na bata, at si Fang Quan naman, ay dalawampung taong gulang at isang ika-anim na antas na martial artist ng Body Tempering.
Imposible para sa bata na manalo kay Fang Quan.