Chereads / ผันแปรดั่งเมฆ / Chapter 49 - คำตอบของหัวใจ

Chapter 49 - คำตอบของหัวใจ

เสียงลมพัดแผ่วเบา ท้องฟ้าโปร่งโล่งจนสามารถมองเห็นดาวระยิบระยับยามค่ำคืน ธีร์และเมฆนั่งอยู่บนเก้าอี้ยาวในสวนหลังเรือนใหญ่ แสงไฟจากระเบียงทอดลงมาอ่อนโยน ให้บรรยากาศที่เงียบสงบแต่เต็มไปด้วยความรู้สึก

มือของธีร์ยังคงกุมมือเมฆไว้แน่น

หัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้นทุกที ยิ่งมองเมฆ ยิ่งรู้สึกว่าคนตรงหน้าเป็นทุกอย่างที่เขาไม่เคยคิดว่าจะรัก…แต่ตอนนี้กลับรักจนถอนตัวไม่ขึ้น

"เมฆ" ธีร์เอ่ยเสียงทุ้ม แต่เต็มไปด้วยความหนักแน่น

เมฆหันมามอง คิ้วเรียวขมวดเล็กน้อยเหมือนกำลังสงสัย "ครับ?"

ธีร์มองดวงตาคู่นั้น ก่อนจะเอ่ยออกไปตรง ๆ

"ฉันชอบนาย"

เมฆนิ่งไป ดวงตากะพริบช้า ๆ เหมือนกำลังประมวลผล

"ชอบ...?" เขาทวนคำราวกับไม่แน่ใจว่าตัวเองได้ยินถูกต้องหรือเปล่า

ธีร์พยักหน้า "ใช่ ฉันชอบนาย"

เงียบไปพักหนึ่ง ก่อนที่เมฆจะยกมือขึ้นแตะหน้าผากธีร์เบา ๆ "ตัวร้อนหรือเปล่า?"

ธีร์หัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้ ก่อนจะคว้ามือเมฆลงมาแนบอก

"ฉันพูดจริง" น้ำเสียงของเขาจริงจัง "ฉันชอบนายจริง ๆ"

เมฆมองมือที่ถูกกุมไว้ หัวใจเต้นแรงขึ้นโดยไม่รู้ตัว

"ตั้งแต่เมื่อไหร่?" เขาถามเสียงแผ่ว

"ฉันไม่รู้" ธีร์ยิ้มบาง "อาจจะตั้งแต่เห็นนายตั้งใจดูแลก้อนนุ่น อาจจะตั้งแต่เห็นนายเย็บเสื้อเด็กตัวเล็ก ๆ หรืออาจจะเป็นตั้งแต่วันที่นายถามฉันว่ารักลูกไหม"

เมฆเงียบฟัง ไม่ได้พูดอะไร

"แต่ฉันรู้ตัวชัดเจนที่สุด ก็ตอนที่ฉันกลัวว่าจะเสียนายไป"

ธีร์กระชับมือแน่นขึ้น ก่อนจะสบตากับเมฆอย่างจริงจัง

"ฉันอยากอยู่ข้าง ๆ นาย อยากดูแลนายกับลูก อยากเป็นครอบครัวเดียวกันจริง ๆ"

หัวใจของเมฆสั่นไหว ความอบอุ่นที่เขาไม่เคยคาดคิดว่าจะได้รับจากคน ๆ นี้ กำลังโอบล้อมเขาไว้

เขาหลุบตาลง ก่อนจะเอ่ยเสียงเบาแต่หนักแน่นไม่แพ้กัน

"ถ้าไม่ชอบ...ผมไม่จูบด้วยหรอกนะ"

ธีร์ชะงักไป ก่อนที่รอยยิ้มกว้างจะปรากฏขึ้นบนใบหน้า

แต่ก่อนที่เขาจะได้พูดอะไรต่อ—

ตุบ…

เมฆสะดุ้งเล็กน้อย ดวงตาเบิกกว้างก่อนจะก้มลงมองหน้าท้องตัวเอง

"ก้อนนุ่น…"

ธีร์ก็ตกใจไม่ต่างกัน "ลูกดิ้นเหรอ?"

เมฆพยักหน้า ก่อนจะยกมือขึ้นลูบหน้าท้องตัวเองช้า ๆ ดวงตาฉายแววตื่นเต้น "ก้อนนุ่นดิ้นจริง ๆ"

ธีร์รีบวางมือทาบลงไปบ้าง ความรู้สึกอุ่น ๆ และแรงขยับเล็ก ๆ ทำให้หัวใจของเขาเต็มตื้น

"ลูกคงอยากบอกว่าดีใจ" เมฆหัวเราะเบา ๆ "ดีใจที่พ่อเขาพูดออกมาตรง ๆ สักที"

ธีร์ยิ้มตาม ก่อนจะก้มลงจูบหน้าท้องเมฆแผ่วเบา "พ่อรักลูกนะครับ"

เมฆนิ่งไป ก่อนจะกระซิบตอบ "...ก้อนนุ่นคงบอกว่ารักคุณเหมือนกันครับ"

ครอบครัวของพวกเขา…กำลังเริ่มต้นขึ้นจริง ๆ แล้วในตอนนี้