บนทางดำผสมทอง
เจ้าเฟิงและศิษย์ตระกูลแท้หลู่หูยืนเผชิญหน้ากันอยู่ห่างๆ
"เจ้ากล้าลงมือกับข้าหรือ?"
เจ้าเฟิงแสดงท่าทีเย็นชาและแข็งกร้าว ผมสีฟ้าของเขาพลิ้วไหวโดยไร้สายลม ดวงตาข้างเดียวฉายแววเย็นชา
เยี่ยนเสี่ยวอวี่ยนที่ยืนอยู่ข้างๆ สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย ร่างกายพลันเคลื่อนไหว มายืนข้างเจ้าเฟิง
กงหยวนฮ่าวดูเหมือนจะยังตั้งตัวไม่ทัน ท่าทางลุกลี้ลุกลน
บรรยากาศในที่นั้นดูอึดอัด
สีหน้าของหลู่หูเปลี่ยนไป จู่ๆก็นึกขึ้นได้ว่าเจ้าเฟิงอยู่ในสำนัก มีผู้อาวุโสใหญ่เป็นที่พึ่ง
ยิ่งไปกว่านั้น ในช่วงเวลาสำคัญ เยี่ยนเสี่ยวอวี่ยนก็เข้าข้างเจ้าเฟิง
เยี่ยนเสี่ยวอวี่ยนเป็นลูกศิษย์ตรงของหัวหน้าสำนัก มีพลังในระดับเดียวกับเป่ยโม่
มุมปากของเจ้าเฟิงยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม คาดว่าหลู่หูแค่อยากได้ส่วนแบ่ง ไม่กล้าลงมือจริงๆ
"พี่เจ้า ข้าจะช่วยท่านด้วย"
กงหยวนฮ่าวที่มีใบหน้าเหมือนเด็ก ยิ้มอย่างไร้เดียงสา
ในทันใดนั้น ทั้งเยี่ยนเสี่ยวอวี่ยนและกงหยวนฮ่าว ต่างก็เข้าข้างเจ้าเฟิง
ในสถานการณ์เช่นนี้ แม้ทั้งสามคนจะไม่มีที่พึ่ง หลู่หูก็ต้องคิดให้ดี
"ส่งสร้อยข้อมือเก็บของมา!"
