ซูเหมิงซินยังคิดไม่ออกในตอนนั้น จึงถามหลี่อี้เฟยกลับไปว่า "ผู้หญิงสวยก็ต้องถูกคนมารังควานด้วยหรือ?"
หลี่อี้เฟยอธิบายเหตุผลที่เขาคิดออกเมื่อครู่ให้ซูเหมิงซินฟัง ซูเหมิงซินพยักหน้าแล้วพูดว่า "ฉันเชื่อที่เธอพูด ตอนอยู่ที่ Jingcheng ฉันก็เคยเห็นคนไปรังควานผู้หญิงพวกนั้น แต่มันไม่เคยเกิดขึ้นกับฉันเลย"
"ใช่แล้ว มีแต่เธอที่ไปรังควานคนอื่น ฮ่าๆ แต่เธอจะไปรังควานใครได้ล่ะ ถ้าเธอไปรังควานใคร คนนั้นคงดีใจจนน้ำมูกไหลเลยล่ะ"
ซูเหมิงซินหัวเราะพรืดออกมาทันที คำหยาบๆ แบบนี้ของหลี่อี้เฟย เธอแทบจะไม่เคยได้ยิน มองดูหลี่อี้เฟย ในใจอยากจะบอกว่า ตอนนี้ฉันกำลังรังควานเธออยู่นะ แต่ก็ได้แต่เก็บไว้ในใจ ไม่ได้พูดออกมา
วันนี้อากาศดีมาก ท้องฟ้าแจ่มใส ทะเลสีคราม ลมพัดเอื่อยๆ เหมาะแก่การว่ายน้ำพอดี
หลี่อี้เฟยรู้สึกว่าสายตาของซูเหมิงซินจ้องนิ่งขึ้นมาทันที พอมองตามสายตาของเธอ ก็พบว่าซูเหมิงซินกำลังมองท่อนบนของตัวเอง หลี่อี้เฟยรีบยกแขนทั้งสองข้างขึ้นมาทำท่าเพาะกาย แล้วพูดว่า "ไม่เคยเห็นหนุ่มหล่อหรือไง?"
ซูเหมิงซินหัวเราะพรืดออกมาอีกครั้ง แต่แววตากลับอ่อนโยนจนบรรยายไม่ถูก พูดว่า "ขอดูแผลของเธอหน่อยได้ไหม?"
