คนอื่นอาจจะไม่เข้าใจ แต่ลี่ซินเย่เข้าใจดี ที่หอฝนตกแห่งนี้ คนธรรมดาไม่มีสิทธิ์เข้ามาที่นี่ได้ คนที่มาที่นี่ได้ล้วนแต่เป็นคนรวยหรือมีอำนาจ ทุกคนต่างรู้ดีถึงฐานะของซงจื่อเชียว แม้แต่นายกเทศมนตรีหรือเลขาธิการคณะกรรมการเมืองที่นี่ก็ต้องหลับตาข้างหนึ่งเปิดตาข้างหนึ่ง เพราะพื้นเพของซงจื่อเชียวยิ่งใหญ่เกินไป ในเมืองเย่เฉิงหาคนที่กล้าท้าทายเขาได้ยากจริงๆ
ดังนั้นการร้องขอความช่วยเหลือก็เปล่าประโยชน์ สุดท้ายกลับจะทำให้คนรู้เรื่องที่ตัวเองถูกทำให้อับอายมากขึ้น แต่การถูกทำให้อับอายแบบนี้ ลี่ซินเย่ก็ไม่ยอมเช่นกัน เธอกัดฟันพูดว่า "ซงเซ่าว คุณเบาๆ หน่อยได้ไหมคะ ฉันเจ็บมาก"
เมื่อเห็นลี่ซินเย่น้ำตาคลอ ทำหน้าอ่อนแอ ซงจื่อเชียวหัวเราะฮ่าๆ พูดว่า "ถ้าเธอว่าง่าย ฉันจะทำรุนแรงกับเธอทำไม"
ซงจื่อเชียวประเมินลี่ซินเย่ต่ำเกินไป ที่ลี่ซินเย่แสดงสีหน้าแบบนั้นก็เพื่อให้ซงจื่อเชียวตายใจ และเมื่อซงจื่อเชียวเผลอจริงๆ เธอก็รีบเหยียบลงบนหลังเท้าของซงจื่อเชียวอย่างแรง รองเท้าส้นสูงแหลมของเธอเหมือนดาบสั้น แทบจะทะลุรองเท้าของซงจื่อเชียว
