มี่เสวี่ยอ๋อกลับมาในไม่ช้า ตอนนั้นเฮอฟางชิงก็เซ็นเอกสารเสร็จแล้ว มี่เสวี่ยอ๋อรับมาและเตรียมจะออกไป หลี่อี้เฟยก็รีบเดินตามออกมาจากออฟฟิศ
"พี่หลี่ ฉันขอโทษจริงๆ ที่เมื่อกี้ฉันมีปฏิกิริยารุนแรงไป อย่าถือสาเลยนะคะ" ขณะที่หลี่อี้เฟยกำลังจะอธิบายอะไรบางอย่าง มี่เสวี่ยอ๋อก็รีบขอโทษเสียก่อน
หลี่อี้เฟยยิ้มแหยๆ พูดว่า "มี่เสวี่ยอ๋อ คนที่ควรขอโทษคือผมต่างหาก ถ้าผมมีเสมหะติดตัว ผมยังรู้สึกขยะแขยงเลย แล้วนี่เธอโดนด้วย"
มี่เสวี่ยอ๋อยิ้มหวานพูดว่า "ไม่เป็นไรจริงๆ ค่ะ คุณก็ไม่ได้ตั้งใจ อ้อ แล้วก็ คุณควรสูบบุหรี่ให้น้อยลงนะคะ การสูบบุหรี่ไม่ดีต่อสุขภาพ แล้วนี่คุณกินยาหรือยังคะ?"
"สูบมาหลายปีแล้ว อยากเลิกก็ยาก ไม่ต้องกินยาก็หายได้"
"ไม่ได้นะคะ เดี๋ยวฉันจะหายามาอมให้สักสองกล่อง อย่างน้อยก็ช่วยปกป้องคอคุณได้บ้าง"
"ไม่ต้องหรอก!" หลี่อี้เฟยรีบปฏิเสธ เขาไม่ได้ไอจริงๆ สักหน่อย จะกินยาทำไม
"ได้แล้วค่ะ พอดีฉันจะออกไปซื้อของ กลับมาจะเอามาให้นะคะ"
มี่เสวี่ยอ๋อยืนกรานมาก หลี่อี้เฟยก็ได้แต่บอกขอบคุณ มี่เสวี่ยอ๋อถึงได้พอใจแยกจากไป
