"เซิงโหยว เธอไม่เห็นข่าวพวกนี้ในอินเทอร์เน็ตเหรอ ถ้าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาแล้วมันถูกแชร์ไปทั่วเน็ต เธอจะแย่เอานะ" หลิวไต้หยงพยายามเกลี้ยกล่อมเสียวเซิงโหยว กลัวว่าเขาจะไปฟ้องแม่
เสียวเซิงโหยวแค่นเสียงดูถูก พูดว่า "อินเทอร์เน็ตจะเป็นไรไป พ่อผมพูดคำเดียว ลบโพสต์ทั้งหมดได้"
หลิวไต้หยงแอบด่าเสียวเซิงโหยวในใจว่าไม่รู้อะไรเลย สำนักงานความมั่นคงสาธารณะก็ลบโพสต์ได้จริง แต่ก่อนที่จะลบ นักข่าวต้องเจอมันแน่ๆ พอนักข่าวเอาไปเผยแพร่ ลบยังไงก็ไม่มีประโยชน์แล้ว ถ้าชาวเน็ตลุกฮือขึ้นมา ถึงจะไม่ติดคุกทั้งพ่อทั้งลูก แต่ก็ต้องเจอเรื่องวุ่นวายแน่ๆ
แต่เขาก็ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรกับเสียวเซิงโหยว เพราะไอ้หมอนี่ไม่ฟังอยู่แล้ว จึงได้แต่พูดว่า "เธอรออยู่ตรงนี้ก่อน ฉันจะไปสอบถามพวกเขาดูว่าเป็นใครมาจากไหน ถ้าพื้นหลังใหญ่โต เราก็ต้องคิดให้ดี แต่ถ้าไม่มีอะไร ค่อยจัดการพวกเขาให้เธอสาแก่ใจ"
ถึงเสียวเซิงโหยวจะไม่รู้อะไรเลย แต่ก็พอรู้บ้างว่าอะไรควรไม่ควร ในเมื่อหลิวไต้หยงทำขนาดนี้ก็ให้เกียรติเขามากแล้ว เขาจะไปบังคับให้หลี่ไต้หยงทำตามที่เขาสั่งทุกอย่างก็คงไม่ได้
