เชว่เสี่ยวเย่ารีบพูดอย่างภาคภูมิใจว่า "ใช่ค่ะ ลุงของฉันขับพอร์เช่"
ซ่งหยิ่งได้ยินแบบนั้นก็หัวเราะลั่นไม่หยุด สักพักจึงพูดว่า "เสี่ยวเหยา เราเป็นเพื่อนเก่ากันนะ จะโม้ขนาดนี้ทำไม ฉันไม่ล้อเธอหรอก บอกให้รู้นะ ฉันซ่งหยิ่งสองปีนี้เห็นอะไรมาเยอะ คนรวยในเย่เฉิงฉันรู้จักหมด มีพอร์เช่กี่คัน เป็นของใครบ้าง ฉันรู้หมด ไม่เคยมีลุงของเธอคนนี้"
เชว่เสี่ยวเย่าใจหายวูบ เพราะพอร์เช่ไม่ใช่ของหลี่อี้เฟยจริงๆ และซ่งหยิ่งก็รู้เรื่องดี จึงไม่กล้าดื้อดึงต่อ
ซ่งหยิ่งตบไหล่เชว่เสี่ยวเย่าพลางยิ้มพูดว่า "เสี่ยวเหยา ฉันจะให้เธอดูว่าลุงที่ควรหาต้องเป็นแบบไหน" พูดจบก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทร
"ที่รัก หนูอยู่ที่คลับฟิตเนสนิงหัว มารับหนูหน่อยค่ะ... ได้ค่ะ คุณต้องขับออดี้ Q5 นะคะ อย่าขับ A6 ธรรมดา มันไม่เท่... อืม ค่ะ รีบมานะคะ หนูมีเพื่อนอยู่ด้วย"
วางสายแล้ว ซ่งหยิ่งพูดอย่างภูมิใจว่า "ลุงของฉันกำลังมา เธอดูให้ดีๆ"
เชว่เสี่ยวเย่าทำปากเบ้พูดว่า "ลุงของเธอมีอะไรให้ดู ก็แค่คนแก่คนหนึ่ง"
"พูดว่าเธอเด็กก็เด็กจริงๆ รอดูแล้วจะรู้เอง ฉันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ เธอต้องรอฉันนะ"
