"ปัง ปัง ปัง!" เสียงเคาะประตูดังขึ้นอย่างกะทันหัน ทำให้หลี่อี้เฟยและซูอี้อี้ที่กำลังอยู่ในห้วงแห่งความรักสะดุ้งตกใจ
ทั้งสองมองหน้ากัน แล้วก็ได้ยินเสียงเคาะประตูอย่างเร่งรีบอีกครั้ง หลี่อี้เฟยขมวดคิ้วเล็กน้อย การมีคนมาในเวลาแบบนี้ช่างทำลายบรรยากาศจริงๆ แต่ดูเหมือนคนข้างนอกจะดื้อรั้นมาก ถ้าไม่เปิดประตูก็คงไม่ยอมเลิกรา หลี่อี้เฟยจึงต้องกอดซูอี้อี้ก่อนพูดว่า "ฉันไปดูหน่อยนะ"
ซูอี้อี้พูดอย่างเขินอาย "รีบไปเถอะ คงเป็นพี่เสี่ยวเฟยมั้ง"
หลี่อี้เฟยก็คิดว่าน่าจะเป็นเมิ่งเสี่ยวเฟย บางทีแอร์โฮสเตสข้างห้องคนนี้อาจจะทำกุญแจหายอีกแล้วมาขอกุญแจสำรองจากเขา เขาลงจากเตียงเดินไปเปิดประตู แต่คนที่เห็นไม่ใช่เมิ่งเสี่ยวเฟย แต่เป็นเด็กสาวเชว่เสี่ยวเย่า
"ลุง!" เด็กสาวตาแดง ข้างๆ มีกระเป๋าเดินทางใบเล็ก พอเห็นหลี่อี้เฟยแล้วพูดได้ไม่ทันไร น้ำตาก็ไหลออกมา
หลี่อี้เฟยแต่เดิมไม่ค่อยชอบเด็กสาวช่างก่อกวนอย่างเชว่เสี่ยวเย่าเท่าไหร่ แต่พอเห็นสภาพเด็กสาวที่ดูเหมือนถูกรังแกแบบนี้ ก็ไม่ได้ว่าอะไรเธอ แต่ถามอย่างสงสัยว่า "เป็นอะไรไป?"
